ابراهیم بن علی كوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۶: خط ۴۶:


از شاگردان شیعی او می‏توان «ابوالحسن علی بن بابویه قمی»(پدر شیخ صدوق) را نام برد.
از شاگردان شیعی او می‏توان «ابوالحسن علی بن بابویه قمی»(پدر شیخ صدوق) را نام برد.
=منابع=
# خصال شیخ صدوق، ص515؛
# امالی شیخ صدوق، ص57 حدیث 14؛
# تهذیب الكمال، ابوالحجاج یوسف مزی، ج1ص270 شماره13؛
# سیر اعلام النبلاء، ج14ص550 شماره 315؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4.


[[رده:عالمان مسلمان]]
[[رده:عالمان مسلمان]]
[[رده:محدث شیعه]]
[[رده:محدث شیعه]]

نسخهٔ ‏۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۳

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۳:۰۳، ۲ اکتبر ۲۰۲۲؛


ابراهیم بن علی كوفی
نام ابراهیم بن علی كوفی
القاب و سایر نام‌ها فسطاطی
استادان ابوعلی حسن بن اسماعیل قحطبی
شاگردان ابوالحسن علی بن بابویه قمی
دین و مذهب اسلام • تشیع


معرفی اجمالی

ابراهیم بن علی كوفی، (000 – حدود 345ق) محل پرورش او اطلاعی در دست نیست. قرائن نشان می‏دهند كه وی در علم و دانش به حد كمال رسیده بود و علاوه بر عالمان شیعی، بسیاری از محدثان اهل سنت نیز از او نقل حدیث كرده‏اند. ذهبی با اشاره به اینكه وی امام و پیشوای همدان بود، از او با لقب «فسطاطی» یاد می‏كند. ذكر این لقب گویای آن است‏كه وی مدتی در فسطاط، یكی از شهرهای مهم مصر زندگی می‏كرده است. استاد او «ابوعلی حسن بن اسماعیل قحطبی» است. وی همچنین از علمای اهل‏سنت مانند «احمدبن بدیل بن قریش»(قاضی همدان) نیز روایت دارد. از شاگردان شیعی او می‏توان «ابوالحسن علی بن بابویه قمی»(پدر شیخ صدوق) را نام برد. از او اثر تألیفی برجای نمانده است.

لقب

ذهبی با اشاره به اینكه وی امام و پیشوای همدان بود، از او با لقب «فسطاطی» یاد می‏كند.

اساتید

استاد او «ابوعلی حسن بن اسماعیل قحطبی» است. وی همچنین از علمای اهل‏سنت مانند «احمدبن بدیل بن قریش»(قاضی همدان) نیز روایت دارد.

شاگردان

از شاگردان شیعی او می‏توان «ابوالحسن علی بن بابویه قمی»(پدر شیخ صدوق) را نام برد.

منابع

  1. خصال شیخ صدوق، ص515؛
  2. امالی شیخ صدوق، ص57 حدیث 14؛
  3. تهذیب الكمال، ابوالحجاج یوسف مزی، ج1ص270 شماره13؛
  4. سیر اعلام النبلاء، ج14ص550 شماره 315؛
  5. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4.