ابراهیم بن نصیر كشی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
</div> | </div> | ||
ابراهیم بن نصیر كشی، (حدود 240 – حدود 335ق) ابو اسحاق. محدث شیعی در نیمه اول سده چهارم. ولادت او در نیمه نخست سده سوم(حدود 240هجری) روی داده است، زیرا وی از شاگردان «ایوب بن نوح»(م.ح255ق) است كه خود از نمایندگان امام هادی(م254ق) و امام عسكری(م260ق) بوده است. بنابراین وی در زمان اخذ روایت از ایوب بن نوح، حداقل پانزده ساله بود. وفات او نیز به درستی روشن نیست، اما این اندازه معلوم است كه «ابوعمرو كشی» كه حدود363هجری وفات یافته از شاگردان وی در كوفه بوده است، بنابراین وی سالها پیش از این تاریخ زندگی را به سر آورده است. وی اهل «كش» نزدیك سمرقند است. كش در آن زمان منطقهای عالمخیز بود و بسیاری از عالمان شیعه از آنجا برخاستهاند. احتمالاً وی تحصیلات مقدماتی را در همانجا گذرانده و سپس از آنجا به كوفه آمد و در كنار هموطنان معاصر خود همچون «محمد بن مسعود عیاشی»، «آدم بن محمد بن قلانسی بلخی»، «ابراهیم بن علی كوفی سمرقندی» و «حسین بن اشكیب مروزی» به استماع حدیث پرداخت. از دیگر معاصران او برادرش «حمدویه بن نصیر كشی» است كه از راویان حدیث و استاد «ابوعمرو كشی»(م.ح363ق) بوده است. شیخ طوسی وی را فردی مطمئن و كثیرالحدیث بهشمار آورده است. اساتید او «محمد بن اسماعیل رازی» و «ایوب بن نوح بن دراج» هستند. وی همچنین از «محمد بن عیسی بن عبید» و «محمد بن عبدالحمید» روایت دارد. وی كتابی در موضوع حدیث داشته كه نام آن در منابع رجالی روشن نشده است. | |||
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۸
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۵:۲۸، ۹ اکتبر ۲۰۲۲؛
| نام | ابراهیم بن نصیر كشی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | ؟؟؟ |
| زاده | ابتدا زمان تولد و سپس مکان |
| درگذشت | ابتدا زمان وفات و سپس مکان |
| استادان | ؟؟؟ |
| شاگردان | ؟؟؟ |
| آثار | ؟؟؟ |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | ؟؟؟ |
ابراهیم بن نصیر كشی، (حدود 240 – حدود 335ق) ابو اسحاق. محدث شیعی در نیمه اول سده چهارم. ولادت او در نیمه نخست سده سوم(حدود 240هجری) روی داده است، زیرا وی از شاگردان «ایوب بن نوح»(م.ح255ق) است كه خود از نمایندگان امام هادی(م254ق) و امام عسكری(م260ق) بوده است. بنابراین وی در زمان اخذ روایت از ایوب بن نوح، حداقل پانزده ساله بود. وفات او نیز به درستی روشن نیست، اما این اندازه معلوم است كه «ابوعمرو كشی» كه حدود363هجری وفات یافته از شاگردان وی در كوفه بوده است، بنابراین وی سالها پیش از این تاریخ زندگی را به سر آورده است. وی اهل «كش» نزدیك سمرقند است. كش در آن زمان منطقهای عالمخیز بود و بسیاری از عالمان شیعه از آنجا برخاستهاند. احتمالاً وی تحصیلات مقدماتی را در همانجا گذرانده و سپس از آنجا به كوفه آمد و در كنار هموطنان معاصر خود همچون «محمد بن مسعود عیاشی»، «آدم بن محمد بن قلانسی بلخی»، «ابراهیم بن علی كوفی سمرقندی» و «حسین بن اشكیب مروزی» به استماع حدیث پرداخت. از دیگر معاصران او برادرش «حمدویه بن نصیر كشی» است كه از راویان حدیث و استاد «ابوعمرو كشی»(م.ح363ق) بوده است. شیخ طوسی وی را فردی مطمئن و كثیرالحدیث بهشمار آورده است. اساتید او «محمد بن اسماعیل رازی» و «ایوب بن نوح بن دراج» هستند. وی همچنین از «محمد بن عیسی بن عبید» و «محمد بن عبدالحمید» روایت دارد. وی كتابی در موضوع حدیث داشته كه نام آن در منابع رجالی روشن نشده است.