احمد بن جعفر بن سفیان بزوفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۸: خط ۴۸:


=منابع=
=منابع=
# امل الآمل، ج2ص10؛ رجال طوسی، ص410 شماره 5954؛
# رجال نجاشی، ص92 شماره 228؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص21؛
# الغیبه، طوسی، ص367 حدیث 335؛
# معجم رجال الحدیث، ج2ص66 شماره 471.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۷

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۰۷، ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲؛


احمد بن جعفر بن سفیان بزوفری
نام احمد بن جعفر بن سفیان بزوفری
القاب و سایر نام‌ها بَزَوفَری
درگذشت بعد 365ق
استادان ابوعلی احمد بن ادریس اشعری • حمید بن زیاد نینوایی
شاگردان شیخ مفید • حسین بن عبیدالله غضائری • هارون بن موسی تلعكبری • بن حاشر • احمد بن علی بن نوح سیرافی
دین و مذهب اسلام • تشیع

احمد بن جعفر بن سفیان بزوفری، (000 – بعد 365ق) ابوعلی. محدث مشهور شیعی.وی اهل «بزوفر»(بر وزن غضنفر) نزدیك «واسط» در سواحل غربی دجله است. در حلقه درس او شاگردان مشهوری چون «محمد بن محمد بن نعمان» معروف به «شیخ مفید»(م413ق)، «حسین بن عبیدالله غضائری»(م411ق)، «هارون بن موسی تلعكبری»(م385ق)، «شیخ حافظ احمد بن عبدون» معروف به «ابن حاشر»(م423ق)، «احمد بن علی بن نوح سیرافی» و بسیاری دیگر حضور داشتند.

معرفی اجمالی

احمد بن جعفر بن سفیان بزوفری، ابوعلی. محدث مشهور شیعی. از ولادت او آگاهی نداریم. وی تا سال 365هجری حیات داشته است، زیرا «تلعكبری» در این سال از او حدیث شنیده و اجازه نقل آنها را از وی دریافت نموده است. وی اهل «بزوفر»(بر وزن غضنفر) نزدیك «واسط» در سواحل غربی دجله است. پس از دوران كودكی، از آنجا به بغداد آمد و به فراگیری علوم حدیث مشغول شد. به گفته شیخ طوسی، وی در یكی از حجره‏‌های قبرستان قریش در بغداد نزد «ابوعبدالله جعفر بن محمد مدائنی» احادیثی شنیده است. از معاصران و هم‌‏بحثان او پسرعمویش «ابوعبدالله حسین بن علی بن سفیان بزوفری» است كه با هم نزد «ابوعلی احمد بن ادریس اشعری»(م306ق) شاگردی نمودند. حمید بن زیاد اگرچه فردی واقفی و هفت‏ امامی است اما فردی راستگو و احادیث او كاملاً مورد اعتماد صاحب نظران است. به هرحال، وی در محضر اساتید بهره‌‏های فراوان برد و به ‏زودی خود نیز از بزرگان و اسطوانه‏‌های علمی شیعه در بغداد به ‏شمار آمد. با این‏ همه از او هیچ اثر تألیفی شناسایی نشده است. گفتنی است برخی از صاحب نظران با استفاده از كلام شیخ طوسی در فهرست، صاحب شرح‌ ‏حال را با «احمد بن محمد بن جعفر بن سفیان صولی» متحد دانستند.

استادان

اساتید مشهور او ابوعلی احمد بن ادریس اشعری(م306ق) و حمید بن زیاد نینوایی(م310ق) است كه وی از محضر این استااندش بهره‌‏های فراوان برد.

شاگردان

در حلقه درس او شاگردان مشهوری چون محمد بن محمد بن نعمان معروف به شیخ مفید(م413ق)، حسین بن عبیدالله غضائری(م411ق)، هارون بن موسی تلعكبری(م385ق)، شیخ حافظ احمد بن عبدون معروف به ابن حاشر(م423ق)، احمد بن علی بن نوح سیرافی و بسیاری دیگر حضور داشتند.

منابع

  1. امل الآمل، ج2ص10؛ رجال طوسی، ص410 شماره 5954؛
  2. رجال نجاشی، ص92 شماره 228؛
  3. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص21؛
  4. الغیبه، طوسی، ص367 حدیث 335؛
  5. معجم رجال الحدیث، ج2ص66 شماره 471.