احمد بن حسن حسینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
</div> | </div> | ||
احمد بن حسن حسيني، (حدود230 – بعد 304ق)محدث شيعي و از اصحاب امام عسكري(ع). كنيه او در منابع ذكر نشده است. ولادت او در اوايل سده سوم هجري روي داد زيرا وي احاديثي بهطور مستقيم از امام يازدهم شيعيان دارد و با توجه به اينكه آن امام در 260هجري وفات يافت پس او در آن زمان از سن كافي و وجاهت لازم برخوردار بود. وي همچنين نزد «ناصر كبير اطروش»(م304ق) شاگردي نموده و احاديث متعددي از او دارد، بنابراين وفات او را ميتوان بعد از 304هجري تخمين زد. از دوران كودكي و محل پرورش او اطلاعي در دست نيست ولي از آنجا كه وي از امام عسكري(ع) حديث شنيده، استفاده ميشود كه مدتي در سامراء اقامت داشته و پس از درگذشت آن امام، به طبرستان آمد و نزد «حسن بن علي ناصر اطروش»(فرمانرواي علوي طبرستان كه ضمن رهبري سياسي جامعه، حلقه درسي نيز در آمل داشت)، جلوس نمود و به استماع حديث مشغول شده است. در منابع حديثي شيعه، احاديث متعددي از او باقي مانده كه در تمام اين موارد شاگرد او «ابوالحسن محمد بن قاسم جرجاني» استاد شيخ صدوق معروف به «مفسر گرگاني» از وي روايت ميكند. مضمون احاديثي كه توسط او نقل شده، بيشتر در موضوع اخلاق و تربيت است. از او هيچ اثر تأليفي باقي نمانده است. | |||
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۱
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۵:۵۱، ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲؛
نام | احمد بن حسن حسینی |
---|---|
القاب و سایر نامها | ؟؟؟ |
زاده | ابتدا زمان تولد و سپس مکان |
درگذشت | ابتدا زمان وفات و سپس مکان |
استادان | ؟؟؟ |
شاگردان | ؟؟؟ |
آثار | ؟؟؟ |
دین و مذهب | اسلام • تشیع |
فعالیتها | ؟؟؟ |
احمد بن حسن حسيني، (حدود230 – بعد 304ق)محدث شيعي و از اصحاب امام عسكري(ع). كنيه او در منابع ذكر نشده است. ولادت او در اوايل سده سوم هجري روي داد زيرا وي احاديثي بهطور مستقيم از امام يازدهم شيعيان دارد و با توجه به اينكه آن امام در 260هجري وفات يافت پس او در آن زمان از سن كافي و وجاهت لازم برخوردار بود. وي همچنين نزد «ناصر كبير اطروش»(م304ق) شاگردي نموده و احاديث متعددي از او دارد، بنابراين وفات او را ميتوان بعد از 304هجري تخمين زد. از دوران كودكي و محل پرورش او اطلاعي در دست نيست ولي از آنجا كه وي از امام عسكري(ع) حديث شنيده، استفاده ميشود كه مدتي در سامراء اقامت داشته و پس از درگذشت آن امام، به طبرستان آمد و نزد «حسن بن علي ناصر اطروش»(فرمانرواي علوي طبرستان كه ضمن رهبري سياسي جامعه، حلقه درسي نيز در آمل داشت)، جلوس نمود و به استماع حديث مشغول شده است. در منابع حديثي شيعه، احاديث متعددي از او باقي مانده كه در تمام اين موارد شاگرد او «ابوالحسن محمد بن قاسم جرجاني» استاد شيخ صدوق معروف به «مفسر گرگاني» از وي روايت ميكند. مضمون احاديثي كه توسط او نقل شده، بيشتر در موضوع اخلاق و تربيت است. از او هيچ اثر تأليفي باقي نمانده است.