احمد بن حسن مكتب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:
</div>
</div>


احمد بن حسن مكتب، (000 – حدود 355ق) ابومحمد. فقيه و محدث شيعي. نام او در برخي منابع «حسن بن احمد مكتب» آمده است. لقب «مكتب»(بر وزن مصدق) شايد از آن‏روي به او داده شده است كه داراي خطي خوش و در امر نويسندگي مهارت داشته است. از تاريخ ولادت او اطلاعي نداريم اما وفات او بعد از 336هجري در بغداد روي داد زيرا وي شاگرد «ابوعلي بن همام اسكافي بغدادي»(م336ق) بوده است. وي چند روز قبل از وفات نايب چهارم امام عصر(ع) «ابوالحسن علي بن محمد سمري» در 329هجري بر بالينش حضور داشت، و اصل توقيعي را كه امام عصر در باره مرگ ابوالحسن سمري نوشته بود مشاهده كرد و سپس نسخه‏اي از آن تهيه نمود و مضمون توقيع را به رؤيت شيعيان آن حضرت رساند. شرح‏حال او در منابع نيامده است، اما وي بي‏گمان در بغداد اقامت داشت و بخش عمده‏اي از تحصيلات خود را در آنجا گذرانده است. قرائن حاكي از آن است كه وي و استادش «ابن همام اسكافي»، با هم مدتي نزد «ابوالحسن سمري» شاگردي نموده و از او حديث شنيده‏اند زيرا هر دو از سمري روايت دارند. پس از آن نزد ابن‏همام اسكافي كه از نظر سني و علمي از او كامل‏تر بود بهره‏ها برد و بزودي در فقه و حديث به حد كمال رسيد. ظاهراً وي بعد از وفات اين استادش در 336هجري، نزديك به دو دهه ديگر حيات داشته است زيرا «شيخ صدوق»(م381ق) از شاگردان او بوده و در سال 354هجري كه در بغداد به‏سر مي‏برده، از وي حديث شنيده است. از او اثر تأليفي گزارش نشده است.
احمد بن حسن مكتب، (000 – حدود 355ق) ابومحمد. فقیه و محدث شیعی. نام او در برخی منابع «حسن بن احمد مكتب» آمده است. لقب «مكتب»(بر وزن مصدق) شاید از آن‏روی به او داده شده است كه دارای خطی خوش و در امر نویسندگی مهارت داشته است. از تاریخ ولادت او اطلاعی نداریم اما وفات او بعد از 336هجری در بغداد روی داد زیرا وی شاگرد «ابوعلی بن همام اسكافی بغدادی»(م336ق) بوده است. وی چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصر(ع) «ابوالحسن علی بن محمد سمری» در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را كه امام عصر در باره مرگ ابوالحسن سمری نوشته بود مشاهده كرد و سپس نسخه‏ای از آن تهیه نمود و مضمون توقیع را به رؤیت شیعیان آن حضرت رساند. شرح‏حال او در منابع نیامده است، اما وی بی‏گمان در بغداد اقامت داشت و بخش عمده‏ای از تحصیلات خود را در آنجا گذرانده است. قرائن حاكی از آن است كه وی و استادش «ابن همام اسكافی»، با هم مدتی نزد «ابوالحسن سمری» شاگردی نموده و از او حدیث شنیده‏اند زیرا هر دو از سمری روایت دارند. پس از آن نزد ابن‏همام اسكافی كه از نظر سنی و علمی از او كامل‏تر بود بهره‏ها برد و بزودی در فقه و حدیث به حد كمال رسید. ظاهراً وی بعد از وفات این استادش در 336هجری، نزدیك به دو دهه دیگر حیات داشته است زیرا «شیخ صدوق»(م381ق) از شاگردان او بوده و در سال 354هجری كه در بغداد به‏سر می‏برده، از وی حدیث شنیده است. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.





نسخهٔ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۴

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۸:۲۴، ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲؛


احمد بن حسن مكتب
نام احمد بن حسن مكتب
القاب و سایر نام‌ها ؟؟؟
زاده ابتدا زمان تولد و سپس مکان
درگذشت ابتدا زمان وفات و سپس مکان
استادان ؟؟؟
شاگردان ؟؟؟
آثار ؟؟؟
دین و مذهب اسلام • تشیع
فعالیت‌ها ؟؟؟

احمد بن حسن مكتب، (000 – حدود 355ق) ابومحمد. فقیه و محدث شیعی. نام او در برخی منابع «حسن بن احمد مكتب» آمده است. لقب «مكتب»(بر وزن مصدق) شاید از آن‏روی به او داده شده است كه دارای خطی خوش و در امر نویسندگی مهارت داشته است. از تاریخ ولادت او اطلاعی نداریم اما وفات او بعد از 336هجری در بغداد روی داد زیرا وی شاگرد «ابوعلی بن همام اسكافی بغدادی»(م336ق) بوده است. وی چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصر(ع) «ابوالحسن علی بن محمد سمری» در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را كه امام عصر در باره مرگ ابوالحسن سمری نوشته بود مشاهده كرد و سپس نسخه‏ای از آن تهیه نمود و مضمون توقیع را به رؤیت شیعیان آن حضرت رساند. شرح‏حال او در منابع نیامده است، اما وی بی‏گمان در بغداد اقامت داشت و بخش عمده‏ای از تحصیلات خود را در آنجا گذرانده است. قرائن حاكی از آن است كه وی و استادش «ابن همام اسكافی»، با هم مدتی نزد «ابوالحسن سمری» شاگردی نموده و از او حدیث شنیده‏اند زیرا هر دو از سمری روایت دارند. پس از آن نزد ابن‏همام اسكافی كه از نظر سنی و علمی از او كامل‏تر بود بهره‏ها برد و بزودی در فقه و حدیث به حد كمال رسید. ظاهراً وی بعد از وفات این استادش در 336هجری، نزدیك به دو دهه دیگر حیات داشته است زیرا «شیخ صدوق»(م381ق) از شاگردان او بوده و در سال 354هجری كه در بغداد به‏سر می‏برده، از وی حدیث شنیده است. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.