احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
</div> | </div> | ||
احمد بن | احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، (حدود 278 – حدود 346ق)ابوعلی حافظ. محدث شیعی. ولادت و وفات او در دست نیست. تحقیقات بهعمل آمده حاكی از آن است كه وی با «عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری»(م332ق)، «عبدالجبار بن شیران»، «ابوبكر احمد بن عبدالعزیز جوهری»(صاحب كتاب السقیفه)، همبحث و همروزگار بوده است زیرا همه اینها از شاگردان «محمد بن زكریا غلابی بصری»(م298ق) بودهاند. بنابراین تولد او را میتوان دو دهه پیش از وفات این استادش تخمین زد، یعنی حدود 278هجری. از سوی دیگر وی استاد «احمد بن علی بن نوح سیرافی»(م410ق) بوده و ابننوح حداقل بین سالهای 342 تا 352هجری در بصره رفت و آمد داشته است. بنابراین وفات او بین سالهای مذكور(حدود 346ق) بوده است. وی اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نیز در آنجا بوده است. وی در بصره احادیث زیادی شنید و روایات فراوانی در خاطرش حفظ نمود چندانكه لقب «حافظ» به او دادهاند. پس از آن مجلس درسی ترتیب داد و اندوختههای خویش را به شاگردانش القاء نمود. با این حال در منابع روایی، هیچ حدیثی از او به چشم نمیخورد از اینرو اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این اشاره نمودیم، كسی دیگر را نمیشناسیم. نجاشی نخستین كسی است كه نام او را در ذیل شرححال استادش ذكر نموده است. اما چون دارای اثر تألیفی نبوده است بهصورت مستقل به شرححال او نپرداخته است. | ||
نسخهٔ ۲۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۱
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۸:۱۱، ۲۹ اکتبر ۲۰۲۲؛
| نام | احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | ؟؟؟ |
| زاده | ابتدا زمان تولد و سپس مکان |
| درگذشت | ابتدا زمان وفات و سپس مکان |
| استادان | ؟؟؟ |
| شاگردان | ؟؟؟ |
| آثار | ؟؟؟ |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | ؟؟؟ |
احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، (حدود 278 – حدود 346ق)ابوعلی حافظ. محدث شیعی. ولادت و وفات او در دست نیست. تحقیقات بهعمل آمده حاكی از آن است كه وی با «عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری»(م332ق)، «عبدالجبار بن شیران»، «ابوبكر احمد بن عبدالعزیز جوهری»(صاحب كتاب السقیفه)، همبحث و همروزگار بوده است زیرا همه اینها از شاگردان «محمد بن زكریا غلابی بصری»(م298ق) بودهاند. بنابراین تولد او را میتوان دو دهه پیش از وفات این استادش تخمین زد، یعنی حدود 278هجری. از سوی دیگر وی استاد «احمد بن علی بن نوح سیرافی»(م410ق) بوده و ابننوح حداقل بین سالهای 342 تا 352هجری در بصره رفت و آمد داشته است. بنابراین وفات او بین سالهای مذكور(حدود 346ق) بوده است. وی اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نیز در آنجا بوده است. وی در بصره احادیث زیادی شنید و روایات فراوانی در خاطرش حفظ نمود چندانكه لقب «حافظ» به او دادهاند. پس از آن مجلس درسی ترتیب داد و اندوختههای خویش را به شاگردانش القاء نمود. با این حال در منابع روایی، هیچ حدیثی از او به چشم نمیخورد از اینرو اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این اشاره نمودیم، كسی دیگر را نمیشناسیم. نجاشی نخستین كسی است كه نام او را در ذیل شرححال استادش ذكر نموده است. اما چون دارای اثر تألیفی نبوده است بهصورت مستقل به شرححال او نپرداخته است.