احمد بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۲: خط ۵۲:


=منابع=  
=منابع=  
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص28؛
# كفایه الاثر، ص309.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ ‏۳۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۴

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۵:۲۴، ۳۱ اکتبر ۲۰۲۲؛


احمد بن سلیمان
نام احمد بن سلیمان
القاب و سایر نام‌ها ابوعلی
زاده اواسط سده چهارم هجری
درگذشت حدود 360هجری • بغداد
استادان ابوعلی محمد بن همام اسكافی
شاگردان علی بن محمد بن خزاز قمی
دین و مذهب اسلام • تشیع

احمد بن سلیمان، (000 – حدود 360ق)ابوعلی. محدث امامی در اواسط سده چهارم هجری. برخی از روایات او هر چند در باره مناقب شهید جاوید اسلام زید بن علی علیه السلام وارد شده، اما در آن روایات به عدد امامان دوازده‏‌گانه شیعه تصریح شده است. وی دارای اثر تألیفی نبوده است.

معرفی اجمالی

احمد بن سلیمان، ابوعلی. محدث امامی در اواسط سده چهارم هجری. شرح‏ حال او در هیچ ‏یک از منابع رجالی نیامده است. وی حدود 360هجری و احتمالاً در بغداد درگذشته است زیرا شاگرد او «علی بن محمد بن خزاز قمی» در 401هجری در بغداد وفات یافته است، و بیشترین فاصله زمانی بین استاد و شاگرد حدود 40 تا 50سال می‌‏تواند باشد. از محیط خانواده و دوران كودكی او اطلاعی در دست نیست اما استاد و شاگرد او در بغداد اقامت داشته‌اند و این، حاكی از اقامت طولانی وی در بغداد است. از اساتید او در بغداد «ابوعلی محمد بن همام اسكافی»(م336ق) است. برخی از روایات او هر چند در باره مناقب شهید جاوید اسلام زید بن علی علیه السلام وارد شده، اما در آن روایات به عدد امامان دوازده‏‌گانه شیعه تصریح شده است. وی دارای اثر تألیفی نبوده است.

استادان

در بغداد شاگرد ابوعلی محمد بن همام اسكافی بوده است.

شاگردان

علی بن محمد بن خزاز قمی در بغداد شاگردش وی بوده.

منابع

  1. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص28؛
  2. كفایه الاثر، ص309.