احمد بن عباس نجاشی صیرفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:
</div>
</div>


احمد بن عباس نجاشي صيرفي، (حدود 294 – حدود 375ق) ابويعقوب. معروف به «ابن طيالسي». محدث شيعي. وي تقريباً در اواخر سده سوم و احتمالاً در كوفه به دنيا آمد و در نيمه دوم سده چهارم(پيش از 385ق) در بغداد وفات يافته است. نسب او به «ابو سمال سمعان بن هبيره» مي‏رسد كه خانداني بزرگ در كوفه و از ديرباز معروف به تشيع بودند. وي در بغداد سكونت داشت و منزل او در محله «درب البقر» قرار داشت و چنانكه مامقاني گفته، از لقب «صيرفي» بر مي‏آيد كه به كار صرافي دراهم اشتغال داشته است. شهرت او به «ابن طيالسي» شايد از آن جهت است كه «طيلسان» واژه‏اي عجمي و برگردانيده «تالشان» است و براي اينكه وي را در مقام تحقير و سرزنش، از اصالت عربي دور سازند با اين اسم از او ياد مي‏كرده‏اند. اين احتمال نيز وجود دارد كه وي در تجارت نوعي پارچه به نام «طيلسان» دست داشته است كه اين احتمال با شغل صرافي او بيشتر تناسب دارد. فرزند او «علي بن احمد بن عباس»(م.ح415ق) از شاگردان شيخ صدوق بوده است و نوه او «احمد بن علي بن احمد بن عباس» معروف به «ابوالعباس نجاشي»(م450ق) از پيشوايان اماميه و صاحب كتاب رجال است. وي در بغداد از جمله اساتيدي بود كه ديگران براي استماع حديث نزد او جلوس مي‏نمودند. «تلعكبري»(م385ق) در 335هجري از او حديث شنيده و اجازه نقل احاديثش را از وي دريافت كرده است. اين گزارش حاكي از آن است كه وي در ايام ميان‏سالي به اين درجه از علم رسيده بود. چنانكه اجازه تلعكبري از او نيز مي‏تواند دليل بر صحت اخبار و احاديث او بوده باشد.  وي از جمله كساني است كه متن كامل دعاهاي «صحيفه سجاديه» را روايت كرده است. در منابع رجالي گزارش دقيقي در باره اساتيد و شاگردان او ذكر نشده است. به گفته مامقاني از شاگردان او جز تلعكبري، مي‏توان «ابراهيم بن هاشم»(م.ح275ق) را نام برد. همچنين در همين منبع «هشام بن حكم» از استادان او معرفي شده است. نوه او نجاشي نيز به دليل اينكه وي داراي اثر تأليفي نبوده است، شرح‏حال او را در رجال خود نياورده است.  
احمد بن عباس نجاشی صیرفی، (حدود 294 – حدود 375ق) ابویعقوب. معروف به «ابن طیالسی». محدث شیعی. وی تقریباً در اواخر سده سوم و احتمالاً در كوفه به دنیا آمد و در نیمه دوم سده چهارم(پیش از 385ق) در بغداد وفات یافته است. نسب او به «ابو سمال سمعان بن هبیره» می‏رسد كه خاندانی بزرگ در كوفه و از دیرباز معروف به تشیع بودند. وی در بغداد سكونت داشت و منزل او در محله «درب البقر» قرار داشت و چنانكه مامقانی گفته، از لقب «صیرفی» بر می‏آید كه به كار صرافی دراهم اشتغال داشته است. شهرت او به «ابن طیالسی» شاید از آن جهت است كه «طیلسان» واژه‏ای عجمی و برگردانیده «تالشان» است و برای اینكه وی را در مقام تحقیر و سرزنش، از اصالت عربی دور سازند با این اسم از او یاد می‏كرده‏اند. این احتمال نیز وجود دارد كه وی در تجارت نوعی پارچه به نام «طیلسان» دست داشته است كه این احتمال با شغل صرافی او بیشتر تناسب دارد. فرزند او «علی بن احمد بن عباس»(م.ح415ق) از شاگردان شیخ صدوق بوده است و نوه او «احمد بن علی بن احمد بن عباس» معروف به «ابوالعباس نجاشی»(م450ق) از پیشوایان امامیه و صاحب كتاب رجال است. وی در بغداد از جمله اساتیدی بود كه دیگران برای استماع حدیث نزد او جلوس می‏نمودند. «تلعكبری»(م385ق) در 335هجری از او حدیث شنیده و اجازه نقل احادیثش را از وی دریافت كرده است. این گزارش حاكی از آن است كه وی در ایام میان‏سالی به این درجه از علم رسیده بود. چنانكه اجازه تلعكبری از او نیز می‏تواند دلیل بر صحت اخبار و احادیث او بوده باشد.  وی از جمله كسانی است كه متن كامل دعاهای «صحیفه سجادیه» را روایت كرده است. در منابع رجالی گزارش دقیقی در باره اساتید و شاگردان او ذكر نشده است. به گفته مامقانی از شاگردان او جز تلعكبری، می‏توان «ابراهیم بن هاشم»(م.ح275ق) را نام برد. همچنین در همین منبع «هشام بن حكم» از استادان او معرفی شده است. نوه او نجاشی نیز به دلیل اینكه وی دارای اثر تألیفی نبوده است، شرح‏حال او را در رجال خود نیاورده است.  


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ ‏۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۳

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۱۳، ۲ نوامبر ۲۰۲۲؛


احمد بن عباس نجاشی صیرفی
نام احمد بن عباس نجاشی صیرفی
القاب و سایر نام‌ها ؟؟؟
زاده ابتدا زمان تولد و سپس مکان
درگذشت ابتدا زمان وفات و سپس مکان
استادان ؟؟؟
شاگردان ؟؟؟
آثار ؟؟؟
دین و مذهب اسلام • تشیع
فعالیت‌ها ؟؟؟

احمد بن عباس نجاشی صیرفی، (حدود 294 – حدود 375ق) ابویعقوب. معروف به «ابن طیالسی». محدث شیعی. وی تقریباً در اواخر سده سوم و احتمالاً در كوفه به دنیا آمد و در نیمه دوم سده چهارم(پیش از 385ق) در بغداد وفات یافته است. نسب او به «ابو سمال سمعان بن هبیره» می‏رسد كه خاندانی بزرگ در كوفه و از دیرباز معروف به تشیع بودند. وی در بغداد سكونت داشت و منزل او در محله «درب البقر» قرار داشت و چنانكه مامقانی گفته، از لقب «صیرفی» بر می‏آید كه به كار صرافی دراهم اشتغال داشته است. شهرت او به «ابن طیالسی» شاید از آن جهت است كه «طیلسان» واژه‏ای عجمی و برگردانیده «تالشان» است و برای اینكه وی را در مقام تحقیر و سرزنش، از اصالت عربی دور سازند با این اسم از او یاد می‏كرده‏اند. این احتمال نیز وجود دارد كه وی در تجارت نوعی پارچه به نام «طیلسان» دست داشته است كه این احتمال با شغل صرافی او بیشتر تناسب دارد. فرزند او «علی بن احمد بن عباس»(م.ح415ق) از شاگردان شیخ صدوق بوده است و نوه او «احمد بن علی بن احمد بن عباس» معروف به «ابوالعباس نجاشی»(م450ق) از پیشوایان امامیه و صاحب كتاب رجال است. وی در بغداد از جمله اساتیدی بود كه دیگران برای استماع حدیث نزد او جلوس می‏نمودند. «تلعكبری»(م385ق) در 335هجری از او حدیث شنیده و اجازه نقل احادیثش را از وی دریافت كرده است. این گزارش حاكی از آن است كه وی در ایام میان‏سالی به این درجه از علم رسیده بود. چنانكه اجازه تلعكبری از او نیز می‏تواند دلیل بر صحت اخبار و احادیث او بوده باشد. وی از جمله كسانی است كه متن كامل دعاهای «صحیفه سجادیه» را روایت كرده است. در منابع رجالی گزارش دقیقی در باره اساتید و شاگردان او ذكر نشده است. به گفته مامقانی از شاگردان او جز تلعكبری، می‏توان «ابراهیم بن هاشم»(م.ح275ق) را نام برد. همچنین در همین منبع «هشام بن حكم» از استادان او معرفی شده است. نوه او نجاشی نیز به دلیل اینكه وی دارای اثر تألیفی نبوده است، شرح‏حال او را در رجال خود نیاورده است.