احمد بن عباس نجاشی صیرفی: تفاوت میان نسخه‌ها

فرزند او «علی بن احمد بن عباس»(م.ح415ق) از شاگردان شیخ صدوق بوده است و نوه او «احمد بن علی بن احمد بن عباس» معروف به «ابوالعباس نجاشی»(م450ق) از پیشوایان امامیه و صاحب كتاب رجال است. وی در بغداد از جمله اساتیدی بود كه دیگران برای استماع حدیث نزد او جلوس می‌‏نمودند. «تلعكبری»(م385ق) در 335هجری از او حدیث شنیده و اجازه نقل احادیثش را از وی دریافت كرده است. این گزارش حاكی از آن است كه وی در ایام میان‌‏سالی به این درجه از علم رسیده بود. چنان‌كه اجازه تلعكبری از او نیز می‏تواند دلیل بر صحت اخبار و احادیث او بوده باشد.  وی از جمله كسانی است كه متن كامل دعاهای «صحیفه سجادیه» را روایت كرده است. در منابع رجالی گزارش دقیقی در باره اساتید و شاگردان او ذكر نشده است. به گفته مامقانی از شاگردان او جز تلعكبری، می‏توان «ابراهیم بن هاشم»(م.ح275ق) را نام برد. همچنین در همین منبع «هشام بن حكم» از استادان او معرفی شده است. نوه او نجاشی نیز به دلیل اینكه وی دارای اثر تألیفی نبوده است، شرح‏ حال او را در رجال خود نیاورده است.  

[[رده:عالمان]]

[[رده:عالمان شیعه]]

[[رده:محدثان شیعه]]