محمد بن خالد برقی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۳: خط ۴۳:
</div>
</div>


احمد بن عبدالله بن احمد بن ابي‏عبدالله محمد بن خالد برقي، (حدود 250 – حدود 312ق) محدث شيعي در نيمه نخست سده چهارم هجري. فرزند او «علي بن احمد» از اساتيد «شيخ صدوق»(م381ق) بوده و جد پدري او «محمد بن خالد برقي»(م274ق) از شخصيت‏هاي نامدار شيعه و صاحب كتاب «محاسن» و «طبقات» است. وي با «علي بن محمد بن ابي‏القاسم ماجيلويه» معاصر است و با يكديگر رابطه خويشاوندي دارند زيرا «برقي» جد مادري اوست. در باره ولادت و وفات او اطلاع درستي نداريم. وي از جدش كه در 274هجري در قم وفات يافت، روايت دارد بنابراين ولادت او سال‏ها پيش از وفات جدش بوده است. همچنين در باره وفات او مي‏توان حدس زد كه چون «شيخ صدوق»(متولد304ق) از فرزندش نقل حديث مي‏كند و از خود او روايت ندارد، پس گويا وي در زمان كودكي صدوق از دنيا رفته بود. بنابراين وفات او تقريباً حدود 312هجري اتفاق افتاده است. در منابع معتبر گزارشي از شرح‏حال او نيامده است اما قرائن حاكي از آن است كه وي در قم از يك خانواده علمي، فرهنگي و مذهبي تولد يافت و در همين شهر پرورش يافته است. وي با حضور در مجالس درس اساتيد و بزرگان قم، بزودي در علوم حديث تبحر يافت و به آن اندازه رسيد كه وقتي «حسن بن حمزه طبري»(م358ق) در 300هجري وارد قم شد و ظاهراً تا 328هجري در آنجا اقامت داشته، توانسته از محضر درس او استفاده كند. در منابع حديثي روايات او تنها از طريق جدش براي ما نقل شده است، بنابراين اساتيد ديگر او قابل شناسايي نيستند. از شاگردان او افزون بر «ابن حمزه طبري» مي‏توان پسرش «علي بن احمد» و «شيخ كليني»(م329ق) را نام برد. از او اثر تأليفي بر جاي نمانده است.
احمد بن عبدالله بن احمد بن ابی‏عبدالله محمد بن خالد برقی، (حدود 250 – حدود 312ق) محدث شیعی در نیمه نخست سده چهارم هجری. فرزند او «علی بن احمد» از اساتید «شیخ صدوق»(م381ق) بوده و جد پدری او «محمد بن خالد برقی»(م274ق) از شخصیت‏های نامدار شیعه و صاحب كتاب «محاسن» و «طبقات» است. وی با «علی بن محمد بن ابی‏القاسم ماجیلویه» معاصر است و با یكدیگر رابطه خویشاوندی دارند زیرا «برقی» جد مادری اوست. در باره ولادت و وفات او اطلاع درستی نداریم. وی از جدش كه در 274هجری در قم وفات یافت، روایت دارد بنابراین ولادت او سال‏ها پیش از وفات جدش بوده است. همچنین در باره وفات او می‏توان حدس زد كه چون «شیخ صدوق»(متولد304ق) از فرزندش نقل حدیث می‏كند و از خود او روایت ندارد، پس گویا وی در زمان كودكی صدوق از دنیا رفته بود. بنابراین وفات او تقریباً حدود 312هجری اتفاق افتاده است. در منابع معتبر گزارشی از شرح‏حال او نیامده است اما قرائن حاكی از آن است كه وی در قم از یك خانواده علمی، فرهنگی و مذهبی تولد یافت و در همین شهر پرورش یافته است. وی با حضور در مجالس درس اساتید و بزرگان قم، بزودی در علوم حدیث تبحر یافت و به آن اندازه رسید كه وقتی «حسن بن حمزه طبری»(م358ق) در 300هجری وارد قم شد و ظاهراً تا 328هجری در آنجا اقامت داشته، توانسته از محضر درس او استفاده كند. در منابع حدیثی روایات او تنها از طریق جدش برای ما نقل شده است، بنابراین اساتید دیگر او قابل شناسایی نیستند. از شاگردان او افزون بر «ابن حمزه طبری» می‏توان پسرش «علی بن احمد» و «شیخ كلینی»(م329ق) را نام برد. از او اثر تألیفی بر جای نمانده است.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ ‏۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۲

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۸:۲۲، ۵ نوامبر ۲۰۲۲؛


احمد بن عبدالله بن احمد بن ابی عبدالله محمد بن خالد برقی
نام احمد بن عبدالله بن احمد بن ابی عبدالله محمد بن خالد برقی
القاب و سایر نام‌ها ؟؟؟
زاده ابتدا زمان تولد و سپس مکان
درگذشت ابتدا زمان وفات و سپس مکان
استادان ؟؟؟
شاگردان ؟؟؟
آثار ؟؟؟
دین و مذهب اسلام • تشیع
فعالیت‌ها ؟؟؟

احمد بن عبدالله بن احمد بن ابی‏عبدالله محمد بن خالد برقی، (حدود 250 – حدود 312ق) محدث شیعی در نیمه نخست سده چهارم هجری. فرزند او «علی بن احمد» از اساتید «شیخ صدوق»(م381ق) بوده و جد پدری او «محمد بن خالد برقی»(م274ق) از شخصیت‏های نامدار شیعه و صاحب كتاب «محاسن» و «طبقات» است. وی با «علی بن محمد بن ابی‏القاسم ماجیلویه» معاصر است و با یكدیگر رابطه خویشاوندی دارند زیرا «برقی» جد مادری اوست. در باره ولادت و وفات او اطلاع درستی نداریم. وی از جدش كه در 274هجری در قم وفات یافت، روایت دارد بنابراین ولادت او سال‏ها پیش از وفات جدش بوده است. همچنین در باره وفات او می‏توان حدس زد كه چون «شیخ صدوق»(متولد304ق) از فرزندش نقل حدیث می‏كند و از خود او روایت ندارد، پس گویا وی در زمان كودكی صدوق از دنیا رفته بود. بنابراین وفات او تقریباً حدود 312هجری اتفاق افتاده است. در منابع معتبر گزارشی از شرح‏حال او نیامده است اما قرائن حاكی از آن است كه وی در قم از یك خانواده علمی، فرهنگی و مذهبی تولد یافت و در همین شهر پرورش یافته است. وی با حضور در مجالس درس اساتید و بزرگان قم، بزودی در علوم حدیث تبحر یافت و به آن اندازه رسید كه وقتی «حسن بن حمزه طبری»(م358ق) در 300هجری وارد قم شد و ظاهراً تا 328هجری در آنجا اقامت داشته، توانسته از محضر درس او استفاده كند. در منابع حدیثی روایات او تنها از طریق جدش برای ما نقل شده است، بنابراین اساتید دیگر او قابل شناسایی نیستند. از شاگردان او افزون بر «ابن حمزه طبری» می‏توان پسرش «علی بن احمد» و «شیخ كلینی»(م329ق) را نام برد. از او اثر تألیفی بر جای نمانده است.