confirmed
۳۸٬۰۸۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
</div> | </div> | ||
احمد بن علي بلخي، (000 – حدود 315ق)محدث شيعي در اوايل سده چهارم هجري. كنيه او در منابع ذكر نشده است. شيخ طوسي وي را «مردي صالح» معرفي نموده و گفته است كه «تلعكبري»(م385ق) اجازه نقل رواياتش را از او دريافت كرده است. بنابراين وفات او پيش از وفات تلعكبري در اوايل يا اواسط سده چهارم اتفاق افتاده است. به اعتقاد برخي از صاحبنظران روايت مستقيم تلعكبري از او، با توجه به اينكه معاصر تلعكبري يعني «شيخ صدوق»(م381ق) با سه واسطه از او نقل حديث ميكند، هماهنگ نيست؛ بنابراين در اين قسمت بايد تأمل بيشتري مبذول گردد. در منابع رجالي گزارش بيشتري در باره شرححال او ذكر نشده است. از لقب «بلخي» شايد بتوان استفاده نمود كه وي اهل بلخ بوده و بخشي از تحصيلات خود را در آنجا گذرانده است. سپس به عراق آمد و با هموطنان خود كه بيشتر در كوفه و بغداد سكونت داشتند، همبحث شد و به درجهاي از علم و دانش رسيد كه صلاحيت اجازه نقل رواياتش را به تلعكبري، پيدا كرده است. اكنون در منابع حديثي تنها يك روايت از او به چشم ميخورد كه در آن مناظره رسول خدا(ص) با يكي از فرمانروايان ايراني به نام «سبخت فارسي» در باره اثبات وجود خدا و صفات اوست و در انتهاي اين حديث، به ولايت و جانشيني علي(ع) بعد از پيامبر(ص) تصريح شده است. وي اين حديث را از «ابوجعفر محمد بن علي خزاعي» نقل نموده و از او «احمد بن جعفر عقيلي» روايت كرده است. وي داراي اثر تأليفي نبوده يا حداقل گزارشي در اين زمينه به دست نيامده است. | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||