ابراهیم بن هاشم قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی نزد پدرش «علی بن ابراهیم بن هاشم قمی»(م.ب307ق) كه از مفسران بزرگ شیعه و استاد «شیخ كلینی»(م329ق) است، به علوم حدیث روی آورد و احادیث زیادی از او فرا گرفته است. وی در قم با كسانی چون «محمد بن موسی بن متوكل»(م.ح340ق)، «محمد بن علی ماجیلویه»(م.ب343ق)، «جعفر بن حسین بن علی بن شهریار قمی»، «جعفر بن محمد بن قولویه قمی»(م368ق)، «حسن بن احمد بن ادریس قمی» و بسیاری دیگر هم ‏عصر و هم ‏بحث بود و برخی از احادیث آن‌ها به‏ صورت مشترك از پدرش نقل شده است. از اساتید دیگر او  «عبدالله بن جعفر حمیری»(م.ب297ق)، «سعد بن عبدالله اشعری»(م301ق) و «احمد بن ادریس قمی»(م306ق) هستند. از شاگردان او علاوه بر «شیخ صدوق» می‏توان به «ابومحمد جعفر بن احمد بن علی ایلاقی قمی» را نام برد كه در ری اقامت داشت و معروف به «ابن رازی» است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است.

[[رده:عالمان]]

[[رده:عالمان شیعه]]

[[رده:محدثان شیعه]]