۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'آنها' به 'آنها'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'آنها' به 'آنها') |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
وی در ماه مه سال ۲۰۱۴ نیز عملیاتی را با استفاده از نیروهای نظامی مطیع خود با نام «<big>کرامه لیبی</big>» در بنغازی به اجرا درآورد. در این عملیات نیروهای حفتر پایگاه‌های گروه‌های شبه‌نظامی را هدف قرار دادند که منجر به کشته و مجروح شدن شمار زیادی از شبه‌نظامیان شد. | وی در ماه مه سال ۲۰۱۴ نیز عملیاتی را با استفاده از نیروهای نظامی مطیع خود با نام «<big>کرامه لیبی</big>» در بنغازی به اجرا درآورد. در این عملیات نیروهای حفتر پایگاه‌های گروه‌های شبه‌نظامی را هدف قرار دادند که منجر به کشته و مجروح شدن شمار زیادی از شبه‌نظامیان شد. | ||
===اسیر شدن توسط نیروهای چاد=== | ===اسیر شدن توسط نیروهای چاد=== | ||
حفتر در سال ۱۹۸۷ میلادی در حالی‌که به عنوان فرمانده نیروهای نظامی لیبیایی مستقر در چاد در جنگ [[لیبی]] و [[چاد]] عمل می‌کرد به اسارت نیروهای چاد درآمد. دولت [[لیبی]] تلاشی برای آزادی | حفتر در سال ۱۹۸۷ میلادی در حالی‌که به عنوان فرمانده نیروهای نظامی لیبیایی مستقر در چاد در جنگ [[لیبی]] و [[چاد]] عمل می‌کرد به اسارت نیروهای چاد درآمد. دولت [[لیبی]] تلاشی برای آزادی آنها نکرد و اعلام کرد که آنها از ارتش [[لیبی]] پیروی نمی‌کرده‌اند. | ||
وی پس از چند سال زندان در سال ۱۹۹۰ آزاد شد و همراه با تعدادی از همرزمانش به [[آمریکا]] رفت. حفتر چند روز پس از آغاز قیام عمومی در سال ۲۰۱۱ میلادی به [[لیبی]] بازگشت تا در انقلاب ۱۷ فوریه مشارکت داشته باشد. شورای حکومت انتقالی لیبی در این دوران وی را به عنوان فرمانده نیروی زمینی برگزید، که سومین مقام مهم در ارتش مخالفان [[معمّر قذّافی|قذافی]] پس از عبدالفتاح یونس فرمانده کل قوا و عمرالحریری رئیس ستاد محسوب می‌شد. | وی پس از چند سال زندان در سال ۱۹۹۰ آزاد شد و همراه با تعدادی از همرزمانش به [[آمریکا]] رفت. حفتر چند روز پس از آغاز قیام عمومی در سال ۲۰۱۱ میلادی به [[لیبی]] بازگشت تا در انقلاب ۱۷ فوریه مشارکت داشته باشد. شورای حکومت انتقالی لیبی در این دوران وی را به عنوان فرمانده نیروی زمینی برگزید، که سومین مقام مهم در ارتش مخالفان [[معمّر قذّافی|قذافی]] پس از عبدالفتاح یونس فرمانده کل قوا و عمرالحریری رئیس ستاد محسوب می‌شد. | ||