محمدبن عبدالسلام بن مشیش: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - 'می زیست' به 'می‌زیست') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدبن عبدالسلام بن مشیش''' از علمای مهم منطقه جبل العلم است که در نزدیکی شهرهای تطوان و شفشاون در شمال غرب [[مغرب]] قرار دارد. محمدبن عبدالسلام بن مشیش العلمی در قرن هفتم هجری (قرن سیزدهم میلادی) | '''محمدبن عبدالسلام بن مشیش''' از علمای مهم منطقه جبل العلم است که در نزدیکی شهرهای تطوان و شفشاون در شمال غرب [[مغرب]] قرار دارد. محمدبن عبدالسلام بن مشیش العلمی در قرن هفتم هجری (قرن سیزدهم میلادی) می‌زیسته است<ref>الطاهر بن عبد السلام اللهيوي - كتاب الحصن المتين للشرفاء أولاد مولاي عبد السلام مع أبناء عمهم العلميين. ص 39-40. الطبعة الأولى الجزء الثاني. شركة بابل للطباعة والنشر والتوزيع الرباط</ref>. | ||
=اصل و نسب= | =اصل و نسب= | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
=برادران و خواهران= | =برادران و خواهران= | ||
مترجمان آثار او آنها در مجموع پنج برادر و خواهر به | مترجمان آثار او آنها در مجموع پنج برادر و خواهر به نامهای احمد، علال و عبدالصمد و یک خواهر به نام فاطمه ذکر کرده‌اند. | ||
=ذریه= | =ذریه= | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۵
محمدبن عبدالسلام بن مشیش از علمای مهم منطقه جبل العلم است که در نزدیکی شهرهای تطوان و شفشاون در شمال غرب مغرب قرار دارد. محمدبن عبدالسلام بن مشیش العلمی در قرن هفتم هجری (قرن سیزدهم میلادی) می‌زیسته است[۱].
اصل و نسب
معروف است که علمای آن سرزمین از خاندان ادریسیان هستند و محمد بن عبدالسلام بن مشیش ادریسی نیز از این قاعده مستثنی نیست. نسب صحیح عبدالسلام بن مشیش و همه اشراف جبل العلم در (کتاب احیاء بعد الانساء) که در نمایشگاه کتاب قاهره به نمایش درآمد اثر عبدالفتاح فتحی ابوحسن شکر آمده است.
والدین
پدرش: وی شیخ صوفی عبدالسلام بن مشیش العالمی ادریسی است. وصی محمد بن عبدالسلام بن مشیش بزرگ‌ترین فرزند اوست. مادرش: خدیجه بنت یونس پسر عموی شیخ عبدالسلام بن مشیش.
برادران و خواهران
مترجمان آثار او آنها در مجموع پنج برادر و خواهر به نامهای احمد، علال و عبدالصمد و یک خواهر به نام فاطمه ذکر کرده‌اند.
ذریه
محمد بن عبدالسلام بن مشیش دو پسر داشت: عبدالکریم مدفون در قریه تزیه و العافیه همانطور که مراة المحاسن اثر عربی الفاسی شدور الدهب فی خير نسب ازابن رحمون آمده است. آخرین نوادگان او نیز در روستای تجزه باقی ماندند و سپس در چند نقطه در بنی عروس و شمال مغرب پراکنده شدند.
پانویس
- ↑ الطاهر بن عبد السلام اللهيوي - كتاب الحصن المتين للشرفاء أولاد مولاي عبد السلام مع أبناء عمهم العلميين. ص 39-40. الطبعة الأولى الجزء الثاني. شركة بابل للطباعة والنشر والتوزيع الرباط