حاصریه (ازلیه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '{{پانویس رنگی}}↵'''' به ''''')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''حاصریه‏''' که ازلیه نیز نام دارند پیرو شخصی به نام ابو حاصر بودند که معتقد بود همه مخلوقات از [[ازل]] نزد خداوند بوده‌اند و خداوند همان طور که آنان را در ازل می‎‌شناخت، اکنون نیز می شناسد.
'''حاصریه‏''' که ازلیه نیز نام دارند پیرو شخصی به نام ابو‌حاصر بودند که معتقد بود همه مخلوقات از ازل نزد خداوند بوده‌اند و خداوند همانطور که آنان را در ازل می‎‌شناخت، اکنون نیز می‌شناسد.
 
همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که [[مومن]] [[کافر]] می‌شود، او را کافر و دشمن می‌پندارد در حالیکه هنوز [[ایمان]] دارد و بالعکس هر‌گاه بداند که شخص کافری مومن می‌شود، او را دوست خود می‌پندارد و حال آنکه هنوز مومن نشده است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.</ref><ref>الیمانی احمد‌بن یحیی‌بن‌مرتضی، المنیة‌و‌الأمل فی شرح‌الملل و‌النحل، یحیی‌بن‌مرتضی الیمانی، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120
همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که شخص مومن کافر می‌شود او را کافر و دشمن می‌پندارد در حالی که هنوز ایمان دارد و بالعکس هر‌گاه بداند که شخص کافری مومن می‌شود، او را دوست خود می‌پندارد و حال آن‌که هنوز مومن نشده است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.</ref> <ref>الیمانی احمد بن یحیی بن مرتضی، المنیة و الأمل فی شرح الملل و النحل، یحیی بن مرتضی الیمانی، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120
</ref><ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة‌الفرق و‌الجماعات و‌المذاهب و‌الاحزاب و‌الحرکات‌الاسلامیة، ص266</ref>.  
</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص266</ref>.  


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۶

حاصریه‏ که ازلیه نیز نام دارند پیرو شخصی به نام ابو‌حاصر بودند که معتقد بود همه مخلوقات از ازل نزد خداوند بوده‌اند و خداوند همانطور که آنان را در ازل می‎‌شناخت، اکنون نیز می‌شناسد. همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که مومن کافر می‌شود، او را کافر و دشمن می‌پندارد در حالیکه هنوز ایمان دارد و بالعکس هر‌گاه بداند که شخص کافری مومن می‌شود، او را دوست خود می‌پندارد و حال آنکه هنوز مومن نشده است[۱][۲][۳].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.
  2. الیمانی احمد‌بن یحیی‌بن‌مرتضی، المنیة‌و‌الأمل فی شرح‌الملل و‌النحل، یحیی‌بن‌مرتضی الیمانی، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120
  3. حنفی عبدالمنعم، موسوعة‌الفرق و‌الجماعات و‌المذاهب و‌الاحزاب و‌الحرکات‌الاسلامیة، ص266