| شاگردان = [[شیخ مفید|محمد بن محمد بن نعمان]] ([[شیخ مفید]])
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار = ایمان ابی طالب (علیه السلام)
| فعالیت‌ها =
| وبگاه =
| وبگاه =
}}
}}
'''احمد بن محمد بن طرخان کندی جرجرایی'''، (000 – حدود 399ق) ابوالحسین. احمد بن محمد بن طرخان کندی جرجرایی، ابوالحسین. در باره تاریخ ولادت و وفات او گزارشی در منابع نیامده است. محل تولد او در ناحیه پایین دست نهروان بین واسط و [[بغداد]] بوده است. به گفته [[نجاشی]] شخصی معروف به «ابن ابیالعباس»، وی را به دلیل اینکه از [[علویان]] بود، به قتل رسانده است، اما تاریخ این حادثه روشن نیست. وی در بغداد نزد اساتید متعددی [[علوم حدیث]] را فرا گرفت، اما اکنون از استادان او تنها «اسحاق بن عبدون» را میشناسیم که خود از «محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی» روایت دارد.
'''کْنِسِت''' (در عبری: הכנסת)، نام پارلمان اسرائیل است که در شهر اورشلیم قرار دارد. کنست دارای ۱۲۰ کرسی است. زبان مباحثات در پارلمان اسرائیل، زبان عبری است، ولی نمایندگان عرب پارلمان می‌توانند به زبان عربی سخن بگویند و بیانات آنان به زبان عبری بلافاصله ترجمه می‌شود. سخنان نمایندگان عبری‌زبان نیز به صورت هم‌زمان به عربی ترجمه می‌شود. هم‌اکنون «۲۰امین دوره» کنست رسمیت دارد. حدود یک ششم از نمایندگان کنونی را زنان تشکیل می‌دهند.
== معرفی اجمالی ==
احمد بن محمد بن طرخان کندی جرجرایی، ابوالحسین. نویسنده و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در اواخر سده چهارم هجری. در باره اصالت خانوادگی او این اندازه روشن است که جد او «طرخان کندی» از رؤسای اقوام عرب بوده و چون ملزم به پرداخت مالیات نبود «طرخان» لقب گرفت. اما از این مطلب هیچگاه نمیتوان استفاده نمود که وی دارای ریشه و اصالت عربی است، زیرا «طرخان» واژهای فارسی است و به رئیس قبیلهای اطلاق میگردد که پنج هزار انسان زیر دست او باشند، در مقابل کلمه «بطریق» که واژهای رومی است و به کسی گفته می‌شود که ده هزار انسان زیر دست خود داشته باشد، چنان‌که «قومس» نیز به کسی گفته می‌شود که دویست نفر را در اختیار داشته باشد. این موضوع، با توجه به اینکه نام او در [[منابع رجالی]] به صورت «ابوالحسن احمد بن محمد جرجانی» نیز آمده است، احتمال غیر عربی بودن وی را بیشتر تقویت میکند. در باره تاریخ ولادت و وفات او گزارشی در منابع نیامده است. از نسبت «جرجرایی»(بر وزن قه‌قرایی) استفاده می‌شود که محل تولد او در ناحیه پایین دست نهروان بین واسط و [[بغداد]] بوده است. به گفته [[نجاشی]] شخصی معروف به «ابن ابیالعباس»، وی را به دلیل اینکه از [[علویان]] بود، به قتل رسانده است، اما تاریخ این حادثه روشن نیست. بنابراین در باره ولادت و وفات او زمان دقیقی نمیتوان ارائه داد، ولی با توجه به اینکه وی از اساتید «[[شیخ مفید]]»(م413ق) بوده است میبایست وفات او تقریباً در اواخر سده چهارم روی داده باشد. وی ظاهراً دوران کودکی را در زادگاهش سپری کرد و پس از آن برای کسب علوم و معارف دینی به بغداد آمد و آن‌جا را مسکن دائمی خود قرار داد.
== اساتید ==
وی در بغداد نزد اساتید متعددی [[علوم حدیث]] را فرا گرفت، اما اکنون از استادان او تنها «اسحاق بن عبدون» را میشناسیم که خود از «محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی» روایت دارد.
== شاگردان ==
از شاگردان او «[[شیخ مفید|محمد بن محمد بن نعمان]]» معروف به «[[شیخ مفید]]»(م413ق) است که در [[کتاب أمالی]] خود، چند حدیث از او نقل کرده است. از شاگردی «شیخ مفید» نزد او بر میآید که وی از چهرههای علمی در بغداد بوده و احتمالاً بزرگان دیگری نیز در مجلس درس او شرکت داشتند که نام و نشان آنها بر ما مخفی مانده است. از معاصران یا شاگردان دیگر او «[[نجاشی|ابوالعباس نجاشی]]»(م450ق) است که وی را از دوستان خود معرفی نموده و بر درستی [[حدیث|احادیث]] او تأکید کرده است. همچنین از شاگردان با واسطه او «[[شیخ طوسی]]»(م460ق) است که در بعضی از منابع حدیثی گاهی احادیث او به طور مستقیم از وی نقل می‌شود.
== آثار ==
== کْنِسِت ==
از تألیفات او کتاب «ایمان ابی طالب (علیه السلام)» معرفی شده است.
کْنِسِت (در عبری: הכנסת) نام پارلمان اسرائیل است که در شهر اورشلیم قرار دارد. کنست دارای ۱۲۰ صندلی است. زبان مباحثات در پارلمان اسرائیل، زبان عبری است، ولی نمایندگان عرب پارلمان می‌توانند به زبان عربی سخن بگویند و بیانات آنان به زبان عبری بلافاصله ترجمه می‌شود. سخنان نمایندگان عبری‌زبان نیز به صورت هم‌زمان به عربی ترجمه می‌شود.
کْنِسِت، پارلمان اسرائیل است، یعنی بالاترین مقام قانونگذاری در اسرائیل همین کنست است.
کنست تنها منبع قانونگذاری است که تعریف می کند،اختیارات و سمت های رسمی را طبق قانون.
نام کنست در اصل به دوره قبل از میلاد مسیح باز می گردد و این نهاد قانونگذاری منطقه یهود است کنست هر چهار سال یک بار برگزار می شود، مگر اینکه کنست به اتفاق آرا انحلال خود را اعلام کند که در این صورت انتخابات زودهنگام برگزار می شود. هر کس به سن هجده سالگی رسیده باشد حق دارد در انتخابات کنست شرکت کند و هرکس به سن بیست و یک سالگی رسیده باشد حق دارد خود را برای آن نامزد کند. کنست از میان اعضای خود رئیس و معاونان رئیس جمهور را انتخاب می کند. کنست سیستم کاری دارد که به آن پایبند است و تصمیمات با اکثریت اتخاذ می شود، مگر اینکه قانون یا موضوعی به اتفاق آرا نیاز داشته باشد.
== منابع ==
کنست علاوه بر اینکه یک مرجع قانونگذاری است، رئیس دولت اسرائیل را انتخاب می کند و نخست وزیر باید عضو کنست باشد، در حالی که وزیران می توانند از خارج از آن منصوب شوند. تاکنون شانزده کنست (یعنی شانزده جلسه کنست از زمان تأسیس اسرائیل در سال 1948) انتخاب شده است.
# رجال نجاشی، ص87 شماره 210؛
انتخابات کنست عمومی، ملی، مستقیم، برابر، مخفی و تناسبی است.
# وسایل الشیعه(اسلامیه)، ج8ص607 حدیث7؛
هم‌اکنون «۲۵مین دوره» کنست رسمیت دارد. حدود یک ششم از نمایندگان کنونی را زنان تشکیل می‌دهند. در تاریخ ۱۰ فوریه ۲۰۰۹ میلادی، انتخابات سراسری اسرائیل برای تشکیل ۱۸امین کنست در کشور اسرائیل برگزار شد.
# مستدرک الوسایل، ج9ص132 حدیث 10460؛
# تهذیب المقال، ج3ص398 شماره 208؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص40؛
# تاج العروس، زبیدی، ذیل ماده طرخان.
[[رده:عالمان]]
== تاسیس و نامگذاری ==
[[رده:عالمان شیعه]]
ریشه های آن به قبل از تأسیس دولت اسرائیل برمی گردد، زمانی که اولین پارلمان با تصمیم شورای نمایندگان یهودیان در 1 مه 1948 تأسیس شد تا یک دولت و شورای دولتی موقت برای انجام امور دولتی پس از پایان مأموریت بریتانیا برای فلسطین در 14 فوریه 1949، مجلس مؤسسان اولین جلسه خود را برگزار کرد، که در آن یوسف شپرینتساک به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد، دو روز بعد، تغییر نام خود را به کنست تصویب کرد که اولین جلسه آن تا سال 1951 ادامه یافت. در اوت 1951، دومین نشست کنست آغاز شد و به مدت چهار سال ادامه یافت و طی آن چهار دولت قدرت را در دست گرفتند. انتخابات مجلس شورای اسلامی در 17 مارس 2015 برای انتخاب کنست بیستم برگزار شد و در نتیجه حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو با کسب 23.4 درصد آرا، سی کرسی از 120 کرسی کنست را به خود اختصاص داد. نتانیاهو به پیروزی گسترده ای بر «اتحادیه صهیونیستی» دست یافت که 18.6 درصد آرا را به دست آورد و دو قطب خود را به دست آورد: حزب کارگر به رهبری ایزاک هرتزوگ و جنبش به رهبری تزیپی لیونی، 24 کرسی. در مورد فهرست مشترک عربی نیز 10.54 درصد یا 13 کرسی به دست آورد.
[[رده:محدثان شیعه]]
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| نام = احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی، ابوسهل قطان
| نام‌های دیگر =
| سال تولد = 259 هجری
| تاریخ تولد =
| محل تولد = متوث، اهواز، ایران
| سال درگذشت = هفتم شعبان
| تاریخ درگذشت = 350 هجری
| محل درگذشت = بغداد
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |محمد بن عبیدالله منادی |حسن بن مکرم |یحیی بن ابیطالب |محمد بن عیسی بن حیان |علی بن ابراهیم واسطی }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوالحسن بن رزقویه |علی بن احمد رزاز |ابوالحسن بن حمانی مقرئ |ابوالحسن دارقطنی |ابوعلی بن شاذان }}
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها =
| وبگاه =
}}
'''احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی'''، (259 – 350ق) ابوسهل قطان. ادیب، شاعر و [[محدّث|محدث]] [[اخباری]]. وی با اینکه «اخباری» بود اما به گفته «[[خطیب بغدادی]]» (م463ق) گرایش [[شیعی]] داشت. از نظر اعتقادی وی به گروه «[[مجبره]]»(که اختیاری برای انسان قائل نیستند) نزدیک بود و با رأی [[معتزله]] که انسان را تماماً مختار میدانند، به شدت مخالفت میورزیده و حتی آنان را [[کافر]] میدانسته است. گفته می‌شود که وی با اینکه فردی شوخ طبع بود و مزاحهای او بعضاً باعث اجتناب شاگردانش از وی میشده، اما دائماً در حال تهجد و [[عبادت]] شبانه بود. تلاوت قرآنش چندان زیبا بود که گویا معانی [[قرآن]] از آن خارج می‌شود.
== معرفی احمالی ==
== مجمع عمومی ==
احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی، ابوسهل قطان. ادیب، شاعر و محدث اخباری. وی در اصل ایرانی و اهل «متوث»(به فتح میم و تشدید تاء) شهرکی بین قرقوب و یکی از روستاهای [[اهواز]] است. در سال 259 هجری در متوث دیده به جهان گشود و در روز شنبه هفتم [[شعبان]] 350هجری در [[بغداد]] درگذشت و فردای آن روز به خاک سپرده شد. وی تحصیلات مقدماتی را نزد پدرش در [[بصره]] فرا گرفت و سپس وارد بغداد شد و در محله «دار القطن» واقع در غرب بغداد مسکن گرفت. از لقب «قطان» بر میآید که وی از راه پنبه زنی هزینه زندگی را تأمین میکرد و سکونت او در «دار القطن بغداد» نیز به همین دلیل بوده است. وی در بغداد درس اساتید متعددی را درک نمود و از آنان [[احادیث]] فراوانی شنید تا اینکه خود به مقام استادی رسید و یکی از ارکان [[علم حدیث]] در بغداد به شمار آمد. وی با اینکه «اخباری» بود اما به گفته «خطیب بغدادی» (م463ق) گرایش شیعی داشت. از نظر اعتقادی وی به گروه «مجبره»(که اختیاری برای انسان قائل نیستند) نزدیک بود و با رأی معتزله که انسان را تماماً مختار میدانند، به شدت مخالفت میورزیده و حتی آنان را کافر میدانسته است. اخبار و گزارشهای او در منابع، قابل استناد و دارای اهمیت است. گفته می‌شود که وی با اینکه فردی شوخ طبع بود و مزاحهای او بعضاً باعث اجتناب شاگردانش از وی میشده، اما دائماً در حال تهجد و عبادت شبانه بود. تلاوت قرآنش چندان زیبا بود که گویا معانی قرآن از آن خارج می‌شود.
مجمع عمومی نهاد اصلی کنست است که در آن تصمیمات نهایی را در مورد موضوعات مورد بحث در کنست را اتخاذ می کند، اما برای انجام وظایف خود، حضور همه اعضای آن ضروری نیست برای قانون و برنامه کاری و همچنین سوال از وزرای دولت و طرح عدم اعتماد. مسائل سیاسی، امنیتی، اجتماعی و اقتصادی که مربوط به امور داخلی است به این نهاد ارائه می شود و تصمیمات با اکثریت آرا اتخاذ می شود، مگر اینکه متن قانون مستلزم اکثریت زیاد باشد.
== استادان ==
== کمیته ها ==
وی در بغداد اساتید زیادی دیده که از جمله آنها «محمد بن عبیدالله منادی»، «حسن بن مکرم»، «یحیی بن ابیطالب»، «محمد بن عیسی بن حیان»، «علی بن ابراهیم واسطی» و بسیاری دیگر هستند. از استادان ادبی او نیز میتوان «ابوالعباس احمد بن یحیی بن سیار شیبانی» معروف به «ثعلب نحوی»(م291ق) و «ابوالعباس مبرد»(م285ق) را نام برد.
اکثر کارهای کنست از طریق کمیته های آن مدیریت می شود و موضوعاتی که نیاز به تحقیق حرفه ای و عمیق دارند به کمیته های تخصصی ارجاع می شوند.
== شاگردان ==
کنست شامل 15 کمیته دائمی است:
شاگردان او «ابوالحسن بن رزقویه»، «علی بن احمد رزاز»، «ابوالحسن بن حمانی مقرئ»، «ابوالحسن دارقطنی» و «ابوعلی بن شاذان» هستند.
# کمیته مالی؛
# کمیته امور اقتصادی؛
# کمیته روابط خارجی و امنیت؛
# کمیته امور داخلی و محیط زیست؛
# کمیته قانون اساسی، قانون و قضائیه؛
# کمیته مهاجرت، جذب و آوارگان(دیاسپورا)؛
# کمیته آموزش، فرهنگ و ورزش؛
# کمیته کار و رفاه؛
# کمیته امور کنترل دولتی؛
# کمیته ارتقای وضعیت زنان و برابری جنسیتی؛
# کمیته علم و فناورید؛
# کمیته بهداشت؛
# کمیته امنیت داخلی؛
# کمیته ویژه پروژه های زیرساختی؛
# کمیته خدمات مذهبی و یهودی.
== آثار ==
== جستارهای وابسته ==
از تألیفات او هیچ گزارشی ذکر نشده است.
== منابع ==
== منابع ==
# تاریخ بغداد، ج 5 ص 249 شماره 2719؛
# الانساب، سمعانی، ج 5 ص 193، ذیل متوثی؛
# معجم البلدان، ج 5 ص 53 ، ذیل کلمه متوث؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج 1 ص 50.
[[رده:عالمان]]
[[رده:اسرائیل]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:سازمان‌ها و نهاد‌ها]]
[[رده:محدثان شیعه]]
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = احمد بن محمد علوی
| عنوان = محمدعلی گرامی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر = محمدعلی گرامی.jpg
| نام = احمد بن محمد علوی
| نام = محمدعلی گرامی قمی
| نام‌های دیگر =
| نام‌های دیگر =
| سال تولد =
| سال تولد = 1317 ش
| تاریخ تولد =
| تاریخ تولد =
| محل تولد =
| محل تولد = قم
| سال درگذشت =
| سال درگذشت =
| تاریخ درگذشت =
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت =
| محل درگذشت =
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |علی بن ابراهیم بن هاشم قمی |حیدر بن محمد بن نعیم سمرقندی |محمد بن ابراهیم بن اسباط }}
| آثار = استفتائات، منطق المقارن،آغاز فلسفه،خدا در نهج البلاغه،جنبش ذاتی طبیعت،لولا فاطمه،نگاهی به سیستم سیاسی اسلام
| فعالیت‌ها =
| وبگاه =
}}
'''احمد بن محمد علوی'''، (000 – حدود 350ق) [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. کنیه او در منابع ذکر نشده است. برخی از صاحب‌نظران بر آنند که وی همان «حمزه بن محمد علوی» (م.ب339ق) است. وی از راویان سده چهارم هجری بوده که تا اواسط این سده حیات داشته است. وی در [[قم]] و [[بغداد]] به فراگیری علوم حدیث اشتغال داشت.
== معرفی اجمالی ==
احمد بن محمد علوی، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. برخی از صاحب‌نظران بر آنند که وی همان «حمزه بن محمد علوی» (م.ب339ق) است، زیرا شاگردان و اساتید این دو با هم مشترک است. اما تحقیقات ما نشان میدهد که وی غیر از حمزه است. زیرا هرچند ایندو در برخی از شاگردان و اساتید با یکدیگر اشتراک دارند، اما در منابع حدیثی موارد متعددی به چشم میخورد که حاکی از اختلاف شاگردان و اساتید این دو است. به هر حال آن‌چه میتوان در باره شخصیت مورد نظر گفت این است که وی از راویان سده چهارم [[هجری]] بوده که تا اواسط این سده حیات داشته است. وی در قم و بغداد به فراگیری علوم حدیث اشتغال داشت و شاگردانی نیز تربیت نمود. جد او «حسین بن اسحاق بن جعفر» از راویان حدیث بود و احتمالاً در پرورش علمی او نقش داشته است، زیرا وی بعضی از روایات را به طور مستقیم از این جدش نقل میکند. از او هیچ اثر تألیفی معرفی نشده است.
== اساتید ==
از اساتید دیگر او «علی بن ابراهیم بن هاشم قمی»(م.ب307ق)، «حیدر بن محمد بن نعیم سمرقندی»(م.ب340ق) و «محمد بن ابراهیم بن اسباط» هستند.
== شاگردان ==
از شاگردان او میتوان به کسانی چون «[[شیخ مفید]]»(م413ق)، «ابوالمفضل شیبانی»(م387ق) و «[[شیخ صدوق]]»(م381ق) اشاره نمود.
== منابع ==
# وسایل الشیعه(آل البیت)، ج 15 ص 54 حدیث 19977؛
# مستدرک الوسایل، ج 13 ص 344 حدیث 15558، و ج 16 ص217 حدیث 19643؛
# معجم رجال الحدیث، ج 3 ص127 شماره 952؛
# مستدرک سفینه البحار، ج 9 ص 371، به نقل از امالی طوسی؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج 1 ص 51.
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| نام = احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس
| نام‌های دیگر =
| سال تولد =
| تاریخ تولد =
| محل تولد =
| سال درگذشت = اوایل سده چهارم
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت =
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |محمد بن عباس بن عیسی |احمد بن علی حمیری |احمد بن حسین مفلس }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوغالب زراری |ابوطالب عبیدالله بن احمد انباری |ابوعلی محمد بن همام اسکافی |فرات بن ابراهیم بن فرات کوفی |عبدالواحد بن عبدالله بن یونس موصلی }}
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[واقفیه]](هفت امامی)
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |الصیام |الدلائل |سقطات العجلیه |شرح حال ابوالخطاب محمد بن ابی زینب مقلاص }}
| فعالیت‌ها =
| فعالیت‌ها =
| وبگاه =
| وبگاه = www.ayat-gerami.ir
}}
}}
'''احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس'''، (000 – حدود 315ق) ابوالحسن قلاء سواق. [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] هفت امامی. میتوان وفات او را اوایل سده چهارم تخمین زد. جد اعلای او «عمر بن رباح» از یاران [[امام جعفر صادق|امام صادق (علیه السلام)]] بوده که بر امامت [[موسی بن جعفر|امام کاظم (علیه السلام)]] توقف نمود و آن امام را [[مهدی موعود]] میپنداشت. صاحب‌نظران در باره شخصیت مورد نظر با اینکه او را «واقفی» معرفی میکنند اما بر صحت و درستی روایات او تأکید دارند.
'''محمدعلی گرامی قمی'''، از مراجع تقلید شیعه ساکن قم است که به استخاره گرفتن مشهور است. وی در دوران پیش از انقلاب اسلامی ایران، فعالیت‌های سیاسی بسیاری داشت و از همین رو بارها توسط حکومت شاهنشاهی پهلوی، دستگیر و تبعید شده بود. او پس از انقلاب، فعالیت‌های علمی و تبلیغی خود را پی گرفت و اکنون یکی از اساتید شناخته شده حوزه علمیه و از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است.
== معرفی اجمالی ==
== جستارهای وابسته ==
احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس، ابوالحسن قلاء سواق. محدث شیعی هفت امامی. لقب «قلاء»(به فتح قاف و تشدید لام) از آن روی به وی داده شد که در کار کباب پزی و پخت گوشت مشغول بوده است. چنان‌که لقب «سواق»(به فتح قاف و تشدید لام) نیز ظاهراً از این جهت است که وی در بازاریابی و نرخ اشیاء شرکت داشته است. وی از همفکران و همبحثان «حمید بن زیاد نینوایی»(م310ق) است، بنابراین میتوان وفات او را اوایل سده چهارم تخمین زد. در باره ولادت او خبری در منابع گزارش نشده است. وی اصالتاً ایرانی و نیاکان او از هم پیمانان «[[سعد بن ابی وقاص|آل سعد بن ابی وقاص]]» بودهاند. وی در یک خانواده علمی و فرهنگی دیده به جهان گشود و بیشتر دوران تحصیلی او در دو شهر [[کوفه]] و [[بغداد]] سپری شد. بسیاری از بستگان او اهل علم و دانش بودهاند هر چند از نظر اعتقادی تماماً بر مذهب «[[واقفیه]]» (هفت امامی) پای بندی داشتند.
آنها سه برادر بودند به نام‌های:
== منابع ==
# «ابوالحسن احمد»(صاحب ترجمه) که از همه بزرگتر است.
# «ابوالحسین محمد»، که از نظر سنی کوچکتر از ابوالحسن بوده و از علم و دانش نیز بهرهای نداشته است.
# «ابوالقاسم علی»، که کوچکتر از همه است اما احادیث او بیش از دیگران بوده است.
از خویشاوندان او «علی بن محمد بن علی بن سالم بن عمر بن رباح» است که دارای کتابی در موضوع «غیبت» بوده است. جد اعلای او «عمر بن رباح» از یاران [[امام جعفر صادق|امام صادق (علیه السلام)]] بوده که بر امامت [[موسی بن جعفر|امام کاظم (علیه السلام)]] توقف نمود و آن امام را [[مهدی موعود]] میپنداشت. صاحب‌نظران در باره شخصیت مورد نظر با اینکه او را «واقفی» معرفی میکنند اما بر صحت و درستی روایات او تأکید دارند. «ابوغالب زراری»(م368ق) نخستین کسی است که در رسالهاش تصریح به اعتبار [[احادیث]] او نموده و سپس دیگران از او تبعیت کردهاند.
== اساتید ==
[[رده: عالمان]]
وی نزد اساتیدی چون «محمد بن عباس بن عیسی»، «احمد بن علی حمیری» و «احمد بن حسین مفلس» حدیث شنیده و در علوم حدیث تبحر یافت و شاگردانی تربیت نمود.
[[رده: عالمان شیعه]]
== شاگردان ==
از شاگردان او «ابوغالب زراری»(م368ق)، «ابوطالب عبیدالله بن احمد انباری»(م356ق)، «ابوعلی محمد بن همام اسکافی»(م336ق)، «فرات بن ابراهیم بن فرات کوفی»(م.ب310ق) و «عبدالواحد بن عبدالله بن یونس موصلی»([[شیخ تلعکبری|استاد تلعکبری]]) هستند.
== آثار ==
وی تألیفاتی داشته که به گفته [[نجاشی]] کتابهای «الصیام»، «الدلائل» و «سقطات العجلیه» از نوشته های اوست. وی همچنین کتابی در باره شرح حال «ابوالخطاب محمد بن ابی زینب مقلاص» دارد که با مشارکت برادرش «علی بن محمد» این کتاب را به رشته تحریر در آورده است. ابوالخطاب مقلاص کسی است که مورد نفرین امام صادق (علیه السلام) قرار گرفت.
== منابع ==
# رجال نجاشی، ص 92 شماره 229؛
# الغیبه، نعمانی، ص 36 حدیث 6؛
# رجال طوسی، ص 416 شماره 6014؛
# الفهرست، طوسی، ص 71 شماره 82؛
# الفصول العشره، شیخ مفید، ص 15؛
# رجال ابن داود، ص 230 شماره 43؛
# تنقیح المقال(حجری)، ج 1 ص 88 شماره 518؛
# بحارالانوار، ج 52 ص 156 حدیث14؛
# تفسیر فرات کوفی، ذیل سوره حجرات.
#
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۱
این صفحه کاربری هم‌اکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده‌است، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده می‌شود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید.
این صفحه آخرین‌بار در ۱۸:۴۱، ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴ (ساعت هماهنگ جهانی) (۲۰ ساعت پیش) تغییر یافته‌است؛(الگو:پاکسازی) لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با {{در دست ساخت}} جایگزین می‌کنید.
کْنِسِت (در عبری: הכנסת)، نام پارلمان اسرائیل است که در شهر اورشلیم قرار دارد. کنست دارای ۱۲۰ کرسی است. زبان مباحثات در پارلمان اسرائیل، زبان عبری است، ولی نمایندگان عرب پارلمان می‌توانند به زبان عربی سخن بگویند و بیانات آنان به زبان عبری بلافاصله ترجمه می‌شود. سخنان نمایندگان عبری‌زبان نیز به صورت هم‌زمان به عربی ترجمه می‌شود. هم‌اکنون «۲۰امین دوره» کنست رسمیت دارد. حدود یک ششم از نمایندگان کنونی را زنان تشکیل می‌دهند.
کْنِسِت
کْنِسِت (در عبری: הכנסת) نام پارلمان اسرائیل است که در شهر اورشلیم قرار دارد. کنست دارای ۱۲۰ صندلی است. زبان مباحثات در پارلمان اسرائیل، زبان عبری است، ولی نمایندگان عرب پارلمان می‌توانند به زبان عربی سخن بگویند و بیانات آنان به زبان عبری بلافاصله ترجمه می‌شود. سخنان نمایندگان عبری‌زبان نیز به صورت هم‌زمان به عربی ترجمه می‌شود.
کْنِسِت، پارلمان اسرائیل است، یعنی بالاترین مقام قانونگذاری در اسرائیل همین کنست است.
کنست تنها منبع قانونگذاری است که تعریف می کند،اختیارات و سمت های رسمی را طبق قانون.
نام کنست در اصل به دوره قبل از میلاد مسیح باز می گردد و این نهاد قانونگذاری منطقه یهود است کنست هر چهار سال یک بار برگزار می شود، مگر اینکه کنست به اتفاق آرا انحلال خود را اعلام کند که در این صورت انتخابات زودهنگام برگزار می شود. هر کس به سن هجده سالگی رسیده باشد حق دارد در انتخابات کنست شرکت کند و هرکس به سن بیست و یک سالگی رسیده باشد حق دارد خود را برای آن نامزد کند. کنست از میان اعضای خود رئیس و معاونان رئیس جمهور را انتخاب می کند. کنست سیستم کاری دارد که به آن پایبند است و تصمیمات با اکثریت اتخاذ می شود، مگر اینکه قانون یا موضوعی به اتفاق آرا نیاز داشته باشد.
کنست علاوه بر اینکه یک مرجع قانونگذاری است، رئیس دولت اسرائیل را انتخاب می کند و نخست وزیر باید عضو کنست باشد، در حالی که وزیران می توانند از خارج از آن منصوب شوند. تاکنون شانزده کنست (یعنی شانزده جلسه کنست از زمان تأسیس اسرائیل در سال 1948) انتخاب شده است.
انتخابات کنست عمومی، ملی، مستقیم، برابر، مخفی و تناسبی است.
هم‌اکنون «۲۵مین دوره» کنست رسمیت دارد. حدود یک ششم از نمایندگان کنونی را زنان تشکیل می‌دهند. در تاریخ ۱۰ فوریه ۲۰۰۹ میلادی، انتخابات سراسری اسرائیل برای تشکیل ۱۸امین کنست در کشور اسرائیل برگزار شد.
تاسیس و نامگذاری
ریشه های آن به قبل از تأسیس دولت اسرائیل برمی گردد، زمانی که اولین پارلمان با تصمیم شورای نمایندگان یهودیان در 1 مه 1948 تأسیس شد تا یک دولت و شورای دولتی موقت برای انجام امور دولتی پس از پایان مأموریت بریتانیا برای فلسطین در 14 فوریه 1949، مجلس مؤسسان اولین جلسه خود را برگزار کرد، که در آن یوسف شپرینتساک به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد، دو روز بعد، تغییر نام خود را به کنست تصویب کرد که اولین جلسه آن تا سال 1951 ادامه یافت. در اوت 1951، دومین نشست کنست آغاز شد و به مدت چهار سال ادامه یافت و طی آن چهار دولت قدرت را در دست گرفتند. انتخابات مجلس شورای اسلامی در 17 مارس 2015 برای انتخاب کنست بیستم برگزار شد و در نتیجه حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو با کسب 23.4 درصد آرا، سی کرسی از 120 کرسی کنست را به خود اختصاص داد. نتانیاهو به پیروزی گسترده ای بر «اتحادیه صهیونیستی» دست یافت که 18.6 درصد آرا را به دست آورد و دو قطب خود را به دست آورد: حزب کارگر به رهبری ایزاک هرتزوگ و جنبش به رهبری تزیپی لیونی، 24 کرسی. در مورد فهرست مشترک عربی نیز 10.54 درصد یا 13 کرسی به دست آورد.
مجمع عمومی
مجمع عمومی نهاد اصلی کنست است که در آن تصمیمات نهایی را در مورد موضوعات مورد بحث در کنست را اتخاذ می کند، اما برای انجام وظایف خود، حضور همه اعضای آن ضروری نیست برای قانون و برنامه کاری و همچنین سوال از وزرای دولت و طرح عدم اعتماد. مسائل سیاسی، امنیتی، اجتماعی و اقتصادی که مربوط به امور داخلی است به این نهاد ارائه می شود و تصمیمات با اکثریت آرا اتخاذ می شود، مگر اینکه متن قانون مستلزم اکثریت زیاد باشد.
کمیته ها
اکثر کارهای کنست از طریق کمیته های آن مدیریت می شود و موضوعاتی که نیاز به تحقیق حرفه ای و عمیق دارند به کمیته های تخصصی ارجاع می شوند.
محمدعلی گرامی قمی، از مراجع تقلید شیعه ساکن قم است که به استخاره گرفتن مشهور است. وی در دوران پیش از انقلاب اسلامی ایران، فعالیت‌های سیاسی بسیاری داشت و از همین رو بارها توسط حکومت شاهنشاهی پهلوی، دستگیر و تبعید شده بود. او پس از انقلاب، فعالیت‌های علمی و تبلیغی خود را پی گرفت و اکنون یکی از اساتید شناخته شده حوزه علمیه و از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است.
