|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| # https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%A2%D8%B4%D9%88%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D8%A8&
| | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| # https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%AD%D9%86%D9%81%DB%8C%D9%87&action=edit
| | | عنوان = جنگ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی |
| # https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B9%D8%A8%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%A8%D9%86_%D8%B2&action=edit
| | | تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png |
| # https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B4%D8%B9%D8%A8_%D8%A7%D8%A8%DB%8C_%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8&action=edit
| | | نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی |
| # https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B1%D8%B6%DB%8C&action=edit
| | | پدیدآوران = محمد رحمانی |
| # https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B1%D8%B6%D8%A7%D8%AE%D8%A7%D9%86&action=edit
| | | زبان = فارسی |
| | | | زبان اصلی = فارسی |
| {{جعبه اطلاعات شخصیت | | | ترجمه = |
| | عنوان = احمد بن محمد بن طرخان کندی جرجرایی | | | سال نشر = 1402 ش |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | | | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] |
| | نام = احمد بن محمد بن طرخان کندی جرجرایی | | | تعداد صفحه = 227 |
| | نام‌های دیگر = | | | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }} |
| | سال تولد = | | | شابک = 3 - 387 - 167 - 964 - 978 |
| | تاریخ تولد = | |
| | محل تولد = | |
| | سال درگذشت = | |
| | تاریخ درگذشت = | |
| | محل درگذشت =
| |
| | استادان = اسحاق بن عبدون
| |
| | شاگردان = [[شیخ مفید|محمد بن محمد بن نعمان]] ([[شیخ مفید]])
| |
| | دین = [[اسلام]] | |
| | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | |
| | آثار = ایمان ابی طالب (علیه السلام) | |
| | فعالیت‌ها =
| |
| | وبگاه =
| |
| }} | | }} |
| '''احمد بن محمد بن طرخان کندی جرجرایی'''، (000 – حدود 399ق) ابوالحسین. احمد بن محمد بن طرخان کندی جرجرایی، ابوالحسین. در باره تاریخ ولادت و وفات او گزارشی در منابع نیامده است. محل تولد او در ناحیه پایین دست نهروان بین واسط و [[بغداد]] بوده است. به گفته [[نجاشی]] شخصی معروف به «ابن ابیالعباس»، وی را به دلیل اینکه از [[علویان]] بود، به قتل رسانده است، اما تاریخ این حادثه روشن نیست. وی در بغداد نزد اساتید متعددی [[علوم حدیث]] را فرا گرفت، اما اکنون از استادان او تنها «اسحاق بن عبدون» را میشناسیم که خود از «محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی» روایت دارد.
| | جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص) |
|
| |
|
| == معرفی اجمالی ==
| | از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. |
| احمد بن محمد بن طرخان کندی جرجرایی، ابوالحسین. نویسنده و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در اواخر سده چهارم هجری. در باره اصالت خانوادگی او این اندازه روشن است که جد او «طرخان کندی» از رؤسای اقوام عرب بوده و چون ملزم به پرداخت مالیات نبود «طرخان» لقب گرفت. اما از این مطلب هیچگاه نمیتوان استفاده نمود که وی دارای ریشه و اصالت عربی است، زیرا «طرخان» واژهای فارسی است و به رئیس قبیلهای اطلاق میگردد که پنج هزار انسان زیر دست او باشند، در مقابل کلمه «بطریق» که واژهای رومی است و به کسی گفته میشود که ده هزار انسان زیر دست خود داشته باشد، چنان‌که «قومس» نیز به کسی گفته میشود که دویست نفر را در اختیار داشته باشد. این موضوع، با توجه به اینکه نام او در [[منابع رجالی]] به صورت «ابوالحسن احمد بن محمد جرجانی» نیز آمده است، احتمال غیر عربی بودن وی را بیشتر تقویت میکند. در باره تاریخ ولادت و وفات او گزارشی در منابع نیامده است. از نسبت «جرجرایی»(بر وزن قه‌قرایی) استفاده میشود که محل تولد او در ناحیه پایین دست نهروان بین واسط و [[بغداد]] بوده است. به گفته [[نجاشی]] شخصی معروف به «ابن ابیالعباس»، وی را به دلیل اینکه از [[علویان]] بود، به قتل رسانده است، اما تاریخ این حادثه روشن نیست. بنابراین در باره ولادت و وفات او زمان دقیقی نمیتوان ارائه داد، ولی با توجه به اینکه وی از اساتید «[[شیخ مفید]]»(م413ق) بوده است میبایست وفات او تقریباً در اواخر سده چهارم روی داده باشد. وی ظاهراً دوران کودکی را در زادگاهش سپری کرد و پس از آن برای کسب علوم و معارف دینی به بغداد آمد و آن‌جا را مسکن دائمی خود قرار داد.
| | در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. |
| | در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد». |
| | -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|
| |
|
| == اساتید ==
| |
| وی در بغداد نزد اساتید متعددی [[علوم حدیث]] را فرا گرفت، اما اکنون از استادان او تنها «اسحاق بن عبدون» را میشناسیم که خود از «محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی» روایت دارد.
| |
|
| |
|
| == شاگردان ==
| |
| از شاگردان او «[[شیخ مفید|محمد بن محمد بن نعمان]]» معروف به «[[شیخ مفید]]»(م413ق) است که در [[کتاب أمالی]] خود، چند حدیث از او نقل کرده است. از شاگردی «شیخ مفید» نزد او بر میآید که وی از چهرههای علمی در بغداد بوده و احتمالاً بزرگان دیگری نیز در مجلس درس او شرکت داشتند که نام و نشان آنها بر ما مخفی مانده است. از معاصران یا شاگردان دیگر او «[[نجاشی|ابوالعباس نجاشی]]»(م450ق) است که وی را از دوستان خود معرفی نموده و بر درستی [[حدیث|احادیث]] او تأکید کرده است. هم‌چنین از شاگردان با واسطه او «[[شیخ طوسی]]»(م460ق) است که در بعضی از منابع حدیثی گاهی احادیث او به طور مستقیم از وی نقل میشود.
| |
|
| |
|
| == آثار ==
| | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| از تألیفات او کتاب «ایمان ابی طالب (علیه السلام)» معرفی شده است.
| | | عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب) |
| | | | تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png |
| == منابع ==
| | | نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب) |
| # رجال نجاشی، ص87 شماره 210؛
| | | پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] |
| # وسایل الشیعه(اسلامیه)، ج8ص607 حدیث7؛
| | | زبان = فارسی |
| # مستدرک الوسایل، ج9ص132 حدیث 10460؛
| | | زبان اصلی = فارسی |
| # تهذیب المقال، ج3ص398 شماره 208؛
| | | ترجمه = |
| # طبقات اعلام الشیعه، ج1ص40؛
| | | سال نشر = 1401 ش |
| # تاج العروس، زبیدی، ذیل ماده طرخان.
| | | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] |
| | | | تعداد صفحه = 281 |
| [[رده:عالمان]]
| | | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]] |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }} |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| | | شابک = 7 - 350 - 167 - 964 - 978 |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| |
| | |
| {{جعبه اطلاعات شخصیت | |
| | عنوان = احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی | |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | |
| | نام = احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی، ابوسهل قطان | |
| | نام‌های دیگر = | |
| | سال تولد = 259 هجری | |
| | تاریخ تولد = | |
| | محل تولد = متوث، اهواز، ایران | |
| | سال درگذشت = هفتم شعبان | |
| | تاریخ درگذشت = 350 هجری | |
| | محل درگذشت = بغداد
| |
| | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |محمد بن عبیدالله منادی |حسن بن مکرم |یحیی بن ابیطالب |محمد بن عیسی بن حیان |علی بن ابراهیم واسطی }} | |
| | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوالحسن بن رزقویه |علی بن احمد رزاز |ابوالحسن بن حمانی مقرئ |ابوالحسن دارقطنی |ابوعلی بن شاذان }} | |
| | دین = [[اسلام]]
| |
| | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | |
| | آثار = | |
| | فعالیت‌ها = | |
| | وبگاه = | |
| }} | | }} |
| '''احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی'''، (259 – 350ق) ابوسهل قطان. ادیب، شاعر و [[محدّث|محدث]] [[اخباری]]. وی با اینکه «اخباری» بود اما به گفته «[[خطیب بغدادی]]» (م463ق) گرایش [[شیعی]] داشت. از نظر اعتقادی وی به گروه «[[مجبره]]»(که اختیاری برای انسان قائل نیستند) نزدیک بود و با رأی [[معتزله]] که انسان را تماماً مختار میدانند، به شدت مخالفت میورزیده و حتی آنان را [[کافر]] میدانسته است. گفته میشود که وی با اینکه فردی شوخ طبع بود و مزاحهای او بعضاً باعث اجتناب شاگردانش از وی میشده، اما دائماً در حال تهجد و [[عبادت]] شبانه بود. تلاوت قرآنش چندان زیبا بود که گویا معانی [[قرآن]] از آن خارج میشود.
| | معرفی: |
|
| |
|
| == معرفی احمالی ==
| | یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. |
| احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی، ابوسهل قطان. ادیب، شاعر و محدث اخباری. وی در اصل ایرانی و اهل «متوث»(به فتح میم و تشدید تاء) شهرکی بین قرقوب و یکی از روستاهای [[اهواز]] است. در سال 259 هجری در متوث دیده به جهان گشود و در روز شنبه هفتم [[شعبان]] 350هجری در [[بغداد]] درگذشت و فردای آن روز به خاک سپرده شد. وی تحصیلات مقدماتی را نزد پدرش در [[بصره]] فرا گرفت و سپس وارد بغداد شد و در محله «دار القطن» واقع در غرب بغداد مسکن گرفت. از لقب «قطان» بر میآید که وی از راه پنبه زنی هزینه زندگی را تأمین میکرد و سکونت او در «دار القطن بغداد» نیز به همین دلیل بوده است. وی در بغداد درس اساتید متعددی را درک نمود و از آنان [[احادیث]] فراوانی شنید تا اینکه خود به مقام استادی رسید و یکی از ارکان [[علم حدیث]] در بغداد به شمار آمد. وی با اینکه «اخباری» بود اما به گفته «خطیب بغدادی» (م463ق) گرایش شیعی داشت. از نظر اعتقادی وی به گروه «مجبره»(که اختیاری برای انسان قائل نیستند) نزدیک بود و با رأی معتزله که انسان را تماماً مختار میدانند، به شدت مخالفت میورزیده و حتی آنان را کافر میدانسته است. اخبار و گزارشهای او در منابع، قابل استناد و دارای اهمیت است. گفته میشود که وی با اینکه فردی شوخ طبع بود و مزاحهای او بعضاً باعث اجتناب شاگردانش از وی میشده، اما دائماً در حال تهجد و عبادت شبانه بود. تلاوت قرآنش چندان زیبا بود که گویا معانی قرآن از آن خارج میشود.
| |
|
| |
|
| == استادان ==
| |
| وی در بغداد اساتید زیادی دیده که از جمله آنها «محمد بن عبیدالله منادی»، «حسن بن مکرم»، «یحیی بن ابیطالب»، «محمد بن عیسی بن حیان»، «علی بن ابراهیم واسطی» و بسیاری دیگر هستند. از استادان ادبی او نیز میتوان «ابوالعباس احمد بن یحیی بن سیار شیبانی» معروف به «ثعلب نحوی»(م291ق) و «ابوالعباس مبرد»(م285ق) را نام برد.
| |
|
| |
|
| == شاگردان == | | --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
| شاگردان او «ابوالحسن بن رزقویه»، «علی بن احمد رزاز»، «ابوالحسن بن حمانی مقرئ»، «ابوالحسن دارقطنی» و «ابوعلی بن شاذان» هستند.
| | =============================================================================== |
|
| |
|
| == آثار ==
| |
| از تألیفات او هیچ گزارشی ذکر نشده است.
| |
|
| |
|
| == منابع ==
| | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| # تاریخ بغداد، ج 5 ص 249 شماره 2719؛
| | | عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب) |
| # الانساب، سمعانی، ج 5 ص 193، ذیل متوثی؛
| | | تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png |
| # معجم البلدان، ج 5 ص 53 ، ذیل کلمه متوث؛
| | | نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب) |
| # طبقات اعلام الشیعه، ج 1 ص 50.
| | | پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی |
| | | | زبان = فارسی |
| [[رده:عالمان]]
| | | زبان اصلی = فارسی |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| | | ترجمه = |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| | | سال نشر = 1400 ش |
| | | | ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
| | | | تعداد صفحه = 314 |
| {{جعبه اطلاعات شخصیت | | | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما |سرگذشتنامه }} |
| | عنوان = احمد بن محمد علوی | | | شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978 |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | |
| | نام = احمد بن محمد علوی | |
| | نام‌های دیگر = | |
| | سال تولد = | |
| | تاریخ تولد = | |
| | محل تولد = | |
| | سال درگذشت = | |
| | تاریخ درگذشت = | |
| | محل درگذشت = | |
| | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |علی بن ابراهیم بن هاشم قمی |حیدر بن محمد بن نعیم سمرقندی |محمد بن ابراهیم بن اسباط }} | |
| | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |[[شیخ مفید]] |ابوالمفضل شیبانی |[[شیخ صدوق]] }}
| |
| | دین = [[اسلام]] | |
| | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| |
| | آثار =
| |
| | فعالیت‌ها =
| |
| | وبگاه =
| |
| }} | | }} |
| '''احمد بن محمد علوی'''، (000 – حدود 350ق) [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. کنیه او در منابع ذکر نشده است. برخی از صاحب‌نظران بر آنند که وی همان «حمزه بن محمد علوی» (م.ب339ق) است. وی از راویان سده چهارم هجری بوده که تا اواسط این سده حیات داشته است. وی در [[قم]] و [[بغداد]] به فراگیری علوم حدیث اشتغال داشت.
| |
|
| |
|
| == معرفی اجمالی ==
| | # متن |
| احمد بن محمد علوی، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. برخی از صاحب‌نظران بر آنند که وی همان «حمزه بن محمد علوی» (م.ب339ق) است، زیرا شاگردان و اساتید این دو با هم مشترک است. اما تحقیقات ما نشان میدهد که وی غیر از حمزه است. زیرا هرچند ایندو در برخی از شاگردان و اساتید با یکدیگر اشتراک دارند، اما در منابع حدیثی موارد متعددی به چشم میخورد که حاکی از اختلاف شاگردان و اساتید این دو است. به هر حال آن‌چه میتوان در باره شخصیت مورد نظر گفت این است که وی از راویان سده چهارم [[هجری]] بوده که تا اواسط این سده حیات داشته است. وی در قم و بغداد به فراگیری علوم حدیث اشتغال داشت و شاگردانی نیز تربیت نمود. جد او «حسین بن اسحاق بن جعفر» از راویان حدیث بود و احتمالاً در پرورش علمی او نقش داشته است، زیرا وی بعضی از روایات را به طور مستقیم از این جدش نقل میکند. از او هیچ اثر تألیفی معرفی نشده است.
| | # فهرست |
|
| |
|
| == اساتید ==
| |
| از اساتید دیگر او «علی بن ابراهیم بن هاشم قمی»(م.ب307ق)، «حیدر بن محمد بن نعیم سمرقندی»(م.ب340ق) و «محمد بن ابراهیم بن اسباط» هستند.
| |
|
| |
|
| == شاگردان ==
| |
| از شاگردان او میتوان به کسانی چون «[[شیخ مفید]]»(م413ق)، «ابوالمفضل شیبانی»(م387ق) و «[[شیخ صدوق]]»(م381ق) اشاره نمود.
| |
|
| |
|
| == منابع ==
| |
| # وسایل الشیعه(آل البیت)، ج 15 ص 54 حدیث 19977؛
| |
| # مستدرک الوسایل، ج 13 ص 344 حدیث 15558، و ج 16 ص217 حدیث 19643؛
| |
| # معجم رجال الحدیث، ج 3 ص127 شماره 952؛
| |
| # مستدرک سفینه البحار، ج 9 ص 371، به نقل از امالی طوسی؛
| |
| # طبقات اعلام الشیعه، ج 1 ص 51.
| |
|
| |
|
| [[رده:عالمان]]
| |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| |
|
| |
|
| {{جعبه اطلاعات شخصیت
| |
| | عنوان = احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس
| |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| |
| | نام = احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس
| |
| | نام‌های دیگر =
| |
| | سال تولد =
| |
| | تاریخ تولد =
| |
| | محل تولد =
| |
| | سال درگذشت = اوایل سده چهارم
| |
| | تاریخ درگذشت =
| |
| | محل درگذشت =
| |
| | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |محمد بن عباس بن عیسی |احمد بن علی حمیری |احمد بن حسین مفلس }}
| |
| | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوغالب زراری |ابوطالب عبیدالله بن احمد انباری |ابوعلی محمد بن همام اسکافی |فرات بن ابراهیم بن فرات کوفی |عبدالواحد بن عبدالله بن یونس موصلی }}
| |
| | دین = [[اسلام]]
| |
| | مذهب = [[واقفیه]](هفت امامی)
| |
| | آثار = {{فهرست جعبه افقی |الصیام |الدلائل |سقطات العجلیه |شرح حال ابوالخطاب محمد بن ابی زینب مقلاص }}
| |
| | فعالیت‌ها =
| |
| | وبگاه =
| |
| }}
| |
| '''احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس'''، (000 – حدود 315ق) ابوالحسن قلاء سواق. [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] هفت امامی. میتوان وفات او را اوایل سده چهارم تخمین زد. جد اعلای او «عمر بن رباح» از یاران [[امام جعفر صادق|امام صادق (علیه السلام)]] بوده که بر امامت [[موسی بن جعفر|امام کاظم (علیه السلام)]] توقف نمود و آن امام را [[مهدی موعود]] میپنداشت. صاحب‌نظران در باره شخصیت مورد نظر با اینکه او را «واقفی» معرفی میکنند اما بر صحت و درستی روایات او تأکید دارند.
| |
|
| |
|
| == معرفی اجمالی ==
| |
| احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس، ابوالحسن قلاء سواق. محدث شیعی هفت امامی. لقب «قلاء»(به فتح قاف و تشدید لام) از آن روی به وی داده شد که در کار کباب پزی و پخت گوشت مشغول بوده است. چنان‌که لقب «سواق»(به فتح قاف و تشدید لام) نیز ظاهراً از این جهت است که وی در بازاریابی و نرخ اشیاء شرکت داشته است. وی از همفکران و همبحثان «حمید بن زیاد نینوایی»(م310ق) است، بنابراین میتوان وفات او را اوایل سده چهارم تخمین زد. در باره ولادت او خبری در منابع گزارش نشده است. وی اصالتاً ایرانی و نیاکان او از هم پیمانان «[[سعد بن ابی وقاص|آل سعد بن ابی وقاص]]» بودهاند. وی در یک خانواده علمی و فرهنگی دیده به جهان گشود و بیشتر دوران تحصیلی او در دو شهر [[کوفه]] و [[بغداد]] سپری شد. بسیاری از بستگان او اهل علم و دانش بودهاند هر چند از نظر اعتقادی تماماً بر مذهب «[[واقفیه]]» (هفت امامی) پای بندی داشتند.
| |
|
| |
|
| آنها سه برادر بودند به نام‌های:
| |
| # «ابوالحسن احمد»(صاحب ترجمه) که از همه بزرگتر است.
| |
| # «ابوالحسین محمد»، که از نظر سنی کوچکتر از ابوالحسن بوده و از علم و دانش نیز بهرهای نداشته است.
| |
| # «ابوالقاسم علی»، که کوچکتر از همه است اما احادیث او بیش از دیگران بوده است.
| |
|
| |
|
| از خویشاوندان او «علی بن محمد بن علی بن سالم بن عمر بن رباح» است که دارای کتابی در موضوع «غیبت» بوده است. جد اعلای او «عمر بن رباح» از یاران [[امام جعفر صادق|امام صادق (علیه السلام)]] بوده که بر امامت [[موسی بن جعفر|امام کاظم (علیه السلام)]] توقف نمود و آن امام را [[مهدی موعود]] میپنداشت. صاحب‌نظران در باره شخصیت مورد نظر با اینکه او را «واقفی» معرفی میکنند اما بر صحت و درستی روایات او تأکید دارند. «ابوغالب زراری»(م368ق) نخستین کسی است که در رسالهاش تصریح به اعتبار [[احادیث]] او نموده و سپس دیگران از او تبعیت کردهاند.
| |
|
| |
|
| == اساتید ==
| |
| وی نزد اساتیدی چون «محمد بن عباس بن عیسی»، «احمد بن علی حمیری» و «احمد بن حسین مفلس» حدیث شنیده و در علوم حدیث تبحر یافت و شاگردانی تربیت نمود.
| |
|
| |
|
| == شاگردان ==
| |
| از شاگردان او «ابوغالب زراری»(م368ق)، «ابوطالب عبیدالله بن احمد انباری»(م356ق)، «ابوعلی محمد بن همام اسکافی»(م336ق)، «فرات بن ابراهیم بن فرات کوفی»(م.ب310ق) و «عبدالواحد بن عبدالله بن یونس موصلی»([[شیخ تلعکبری|استاد تلعکبری]]) هستند.
| |
|
| |
|
| == آثار == | | ============================================================================ |
| وی تألیفاتی داشته که به گفته [[نجاشی]] کتابهای «الصیام»، «الدلائل» و «سقطات العجلیه» از نوشته های اوست. وی هم‌چنین کتابی در باره شرح حال «ابوالخطاب محمد بن ابی زینب مقلاص» دارد که با مشارکت برادرش «علی بن محمد» این کتاب را به رشته تحریر در آورده است. ابوالخطاب مقلاص کسی است که مورد نفرین امام صادق (علیه السلام) قرار گرفت.
| |
|
| |
|
| == منابع ==
| |
| # رجال نجاشی، ص 92 شماره 229؛
| |
| # الغیبه، نعمانی، ص 36 حدیث 6؛
| |
| # رجال طوسی، ص 416 شماره 6014؛
| |
| # الفهرست، طوسی، ص 71 شماره 82؛
| |
| # الفصول العشره، شیخ مفید، ص 15؛
| |
| # رجال ابن داود، ص 230 شماره 43؛
| |
| # تنقیح المقال(حجری)، ج 1 ص 88 شماره 518؛
| |
| # بحارالانوار، ج 52 ص 156 حدیث14؛
| |
| # تفسیر فرات کوفی، ذیل سوره حجرات.
| |
| #
| |
| [[رده:عالمان]]
| |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| |
|
| |
|
| {{جعبه اطلاعات شخصیت
| |
| | عنوان =
| |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| |
| | نام =
| |
| | نام‌های دیگر =
| |
| | سال تولد =
| |
| | تاریخ تولد =
| |
| | محل تولد =
| |
| | سال درگذشت =
| |
| | تاریخ درگذشت =
| |
| | محل درگذشت =
| |
| | استادان = {{فهرست جعبه عمودی | }}
| |
| | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |}}
| |
| | دین = [[اسلام]]
| |
| | مذهب =
| |
| | آثار = {{فهرست جعبه افقی | }}
| |
| | فعالیت‌ها =
| |
| | وبگاه =
| |
| }}
| |
| احمد بن محمد بن علی بن سعید كوفی، (000 – حدود 370ق)
| |
| ابوالحسن یا ابوالحسین. شاگرد «شیخ كلینی»(م329ق) و استاد «سید مرتضی علم الهدی»(م436ق). رجوع شود: «احمد بن علی بن سعید».
| |
|
| |
|
| [[رده:عالمان]]
| | -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| |
.png)
.png)