کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = احمد بن یعقوب اصفهانی
| عنوان = جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
| نام = احمد بن یعقوب اصفهانی
| نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| نام‌های دیگر = بزرویه
| پدیدآوران = محمد رحمانی
| سال تولد = 280 قمری
| زبان = فارسی
| تاریخ تولد =  
| زبان اصلی = فارسی
| محل تولد = [[ایران]]، [[اصفهان]]
| ترجمه =  
| سال درگذشت = 354 قمری
| سال نشر = 1402 ش
| تاریخ درگذشت =
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| محل درگذشت = [[عراق]]، [[بغداد]]
| تعداد صفحه = 227
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوعبدالله نفطویه نحوی ظاهری |ابوجعفر احمد بن علی (علویه) اصفهانی شیعی |محمد بن یحیی بن منده اصفهانی حنبلی |علی بن رستم اصفهانی }}
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوالحسین بن رزقویه |حسن بن احمد بن ابراهیم بن شاذان }}
| شابک = 3 - 387 - 167 - 964 - 978
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = ادیب، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =  
}}
}}
'''احمد بن یعقوب اصفهانی'''، ادیب و [[محدّث|محدث]] [[شیعی]]. معروف به «بزرویه» (به تقدیم زای بر راء). وی اصالتاً ایرانی و اهل [[اصفهان]] است. بخش عمده‏ای از تحصیلات او در اصفهان سپری شد و در آن‌جا نزد اساتید [[مذهب شیعه|شیعی]] و [[سنی]]، به فراگیری ادبیات و [[حدیث]] اشتغال یافت، سپس به [[بغداد]] رفت و تا آخر عمر در آن‌جا ماندگار شد.
جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)


== معرفی اجمالی ==
از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است.
احمد بن یعقوب اصفهانی، ادیب و محدث شیعی. معروف به «بزرویه» (به تقدیم زای بر راء). ولادت او با توجه به این‌که وی با یک واسطه از [[ابن هلال ثقفی]] (م 283 ق) نقل [[حدیث]] کرده است، باید حدود 280 هجری روی داده باشد. تاریخ وفات او به گفته شاگردش [[ابوعلی بن شاذان]] در [[رجب]] 354 هجری اتفاق افتاده است. وی اصالتاً ایرانی و اهل اصفهان است. بخش عمده‏ای از تحصیلات او در اصفهان سپری شد و در آن‌جا نزد اساتید شیعی و سنی، به فراگیری ادبیات و حدیث اشتغال یافت. سپس به بغداد آمد و مدتی از محضر [[ابوعبدالله نفطویه نحوی ظاهری]] (م323ق) بهره برد و آموخته‏‌های ادبی خود را تکمیل کرد. وی در بغداد مسکن داشت و ظاهراً تا آخر عمر در آنجا ماندگار شد. هم‌چنین در اصفهان از استادانی چون «ابوجعفر احمد بن علی (علویه) اصفهانی شیعی»(م320ق)، «محمد بن یحیی بن منده اصفهانی حنبلی»(م301ق)، «علی بن رستم اصفهانی» و دیگران بهره برد و به تدریج در دانش نحو و حدیث تبحر یافت.  
در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد.
در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


از شاگردان او تنها «ابوالحسین بن رزقویه» و «حسن بن احمد بن ابراهیم بن شاذان» معروف به «ابوعلی بن شاذان»(339- 425ق) را می‌‏شناسیم که ناقل حدیثی از او در باره اسرار شب [[معراج]] است که [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اکرم(صل الله عليه وسلم)]] آن را برای [[علی بن ابی طالب|علی(علیه السلام)]] بازگو نموده است. در باره تشیع او اگرچه سخن قاطعی نمی‏‌توان گفت، اما در عصر او به دلیل ورود «ابن هلال ثقفی»(م283ق) به اصفهان و ترویج فرهنگ [[مذهب شیعه|تشیع]] توسط او، و هم‌چنین پس از [[ابن‌هلال|ابن‏‌هلال]]، با روی کار آمدن دولت شیعی [[آل‏ بویه]]، باعث شد تا مردم اصفهان به تدریج گرایشات سنی را رها کرده و به [[مذهب شیعه]] رو آورند. چنان‌که شاگردی او نزد [[احمد بن علویه]] و هم‌چنین قرار داشتن [[امامان شیعه]] در سلسله اسناد حدیثی که از او پیش از این یادآور شدیم، شواهد دیگری بر تشیع او می‌‏تواند بوده باشد. از او اثر تألیفی بر جای نمانده است.


== اساتید ==
اساتید وی ابوعبدالله نفطویه نحوی ظاهری، ابوجعفر احمد بن علی (علویه) اصفهانی شیعی، محمد بن یحیی بن منده اصفهانی حنبلی و علی بن رستم اصفهانی می‌باشند.


== شاگردان ==
{{جعبه اطلاعات کتاب
از شاگردان معروف وی ابوالحسین بن رزقویه و حسن بن احمد بن ابراهیم بن شاذان می‌باشد.
| عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
| تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
| نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
| پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
| زبان = فارسی
| زبان اصلی = فارسی
| ترجمه =  
| سال نشر = 1401 ش
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| تعداد صفحه = 281
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]]  |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
| شابک =  7 - 350 - 167 - 964 - 978
}}
معرفی:


== منابع ==
یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.
# فتح الابواب، ابن طاوس، ص193 به بعد؛
# بحارالانوار، ج88ص267 حدیث21؛
# تاریخ بغداد، ج5ص436 شماره 3021؛
# اکمال الکمال، ج1ص258، باب برزویه و بزرویه و بردزبه؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص60؛
# الکنی و الالقاب، ج2ص77.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]


{{جعبه اطلاعات شخصیت
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
| عنوان =  
===============================================================================
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
 
| نام =  
 
| نام‌های دیگر =  
{{جعبه اطلاعات کتاب
| سال تولد =  
| عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| تاریخ تولد =  
| تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
| محل تولد =  
| نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| سال درگذشت =  
| پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی
| تاریخ درگذشت =  
| زبان = فارسی
| محل درگذشت =  
| زبان اصلی = فارسی
| استادان =  
| ترجمه =  
| شاگردان =
| سال نشر = 1400 ش
| دین =
| ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
| مذهب =
| تعداد صفحه = 314
| آثار =
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما  |سرگذشتنامه }}
| فعالیت‌ها =
| شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978
| وبگاه =  
}}
}}
احمد بن يعقوب سنائي، (000 – حدود 345ق)
 
ابونصر. محدث شيعي. لقب او گاهي به صورت «سناني» و «شيباني» نيز ذكر مي‏شود چنانكه كنيه او به صورت «ابوبصير» نيز ضبط شده است. ظاهراً لقب صحيح او «سنائي» است كه يا منسوب به صحراء «نجد» در مركز حجاز است، و يا نوعي حرير است كه وي ظاهراً در تجارت آن دست داشته است. در باره تولد، وفات، محل زندگي و چگونگي تحصيلات او هيچ خبري گزارش نشده است، تنها «شيخ طوسي»(م460ق) در رجال خود نام او را ذكر كرده و وي را از شاگردان ويژه «محمد بن مسعود عياشي»(م328ق) به شمار آورده است. از اين گزارش مي‏توان استفاده نمود كه وي بعد از وفات استادش، درگذشته است و احتمالاً تا اواسط سده چهارم زنده بوده است. همچنين از گزارش فوق استفاده مي‏شود كه وي بخشي از حيات علمي خود را در بغداد به سر آورده است، زيرا عياشي در بغداد مسكن داشت. اكنون در جوامع روايي و منابع تاريخي، حديث يا گزارشي از او باقي نمانده است، از اين‏رو شناسايي اساتيد و شاگردان او ممكن نيست، چنانكه از آثار تأليفي او نيز اطلاعي در دست نيست.
# متن
منابع: (رجال طوسي، ص407 شماره 5928؛ تنقيح المقال(حجري)، ج1ص102 شماره 584؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص60)
# فهرست
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
============================================================================
 
 
 
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۴۹

جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
نامجنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
پدیدآورانمحمد رحمانی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1402 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه227
موضوع
شابک3 - 387 - 167 - 964 - 978

جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)

از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».



وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
ناموحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1401 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه281
موضوع
شابک7 - 350 - 167 - 964 - 978

معرفی:

یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.



===================================================================
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
نامآیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1400 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه314
موضوع
  • محمدعلی تسخیری
  • مجتهدان و علما
  • سرگذشتنامه
شابک0 - 333- 167 - 964 - 978
  1. متن
  2. فهرست






================================================================