کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = احمد بن یعقوب اصفهانی
| عنوان = جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
| نام = احمد بن یعقوب اصفهانی
| نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| نام‌های دیگر = بزرویه
| پدیدآوران = محمد رحمانی
| سال تولد = 280 قمری
| زبان = فارسی
| تاریخ تولد =  
| زبان اصلی = فارسی
| محل تولد = [[ایران]]، [[اصفهان]]
| ترجمه =  
| سال درگذشت = 354 قمری
| سال نشر = 1402 ش
| تاریخ درگذشت =
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| محل درگذشت = [[عراق]]، [[بغداد]]
| تعداد صفحه = 227
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوعبدالله نفطویه نحوی ظاهری |ابوجعفر احمد بن علی (علویه) اصفهانی شیعی |محمد بن یحیی بن منده اصفهانی حنبلی |علی بن رستم اصفهانی }}
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوالحسین بن رزقویه |حسن بن احمد بن ابراهیم بن شاذان }}
| شابک = 3 - 387 - 167 - 964 - 978
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = ادیب، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =  
}}
}}
'''احمد بن یعقوب اصفهانی'''، ادیب و [[محدّث|محدث]] [[شیعی]]. معروف به «بزرویه» (به تقدیم زای بر راء). وی اصالتاً ایرانی و اهل [[اصفهان]] است. بخش عمده‏ای از تحصیلات او در اصفهان سپری شد و در آن‌جا نزد اساتید [[مذهب شیعه|شیعی]] و [[سنی]]، به فراگیری ادبیات و [[حدیث]] اشتغال یافت، سپس به [[بغداد]] رفت و تا آخر عمر در آن‌جا ماندگار شد.
جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)


== معرفی اجمالی ==
از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است.
احمد بن یعقوب اصفهانی، ادیب و محدث شیعی. معروف به «بزرویه» (به تقدیم زای بر راء). ولادت او با توجه به این‌که وی با یک واسطه از [[ابن هلال ثقفی]] (م 283 ق) نقل [[حدیث]] کرده است، باید حدود 280 هجری روی داده باشد. تاریخ وفات او به گفته شاگردش [[ابوعلی بن شاذان]] در [[رجب]] 354 هجری اتفاق افتاده است. وی اصالتاً ایرانی و اهل اصفهان است. بخش عمده‏ای از تحصیلات او در اصفهان سپری شد و در آن‌جا نزد اساتید شیعی و سنی، به فراگیری ادبیات و حدیث اشتغال یافت. سپس به بغداد آمد و مدتی از محضر [[ابوعبدالله نفطویه نحوی ظاهری]] (م323ق) بهره برد و آموخته‏‌های ادبی خود را تکمیل کرد. وی در بغداد مسکن داشت و ظاهراً تا آخر عمر در آنجا ماندگار شد. هم‌چنین در اصفهان از استادانی چون «ابوجعفر احمد بن علی (علویه) اصفهانی شیعی»(م320ق)، «محمد بن یحیی بن منده اصفهانی حنبلی»(م301ق)، «علی بن رستم اصفهانی» و دیگران بهره برد و به تدریج در دانش نحو و حدیث تبحر یافت.  
در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد.
در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


از شاگردان او تنها «ابوالحسین بن رزقویه» و «حسن بن احمد بن ابراهیم بن شاذان» معروف به «ابوعلی بن شاذان»(339- 425ق) را می‌‏شناسیم که ناقل حدیثی از او در باره اسرار شب [[معراج]] است که [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اکرم(صل الله علیه وسلم)]] آن را برای [[علی بن ابی طالب|علی(علیه السلام)]] بازگو نموده است. در باره تشیع او اگرچه سخن قاطعی نمی‏‌توان گفت، اما در عصر او به دلیل ورود «ابن هلال ثقفی»(م283ق) به اصفهان و ترویج فرهنگ [[مذهب شیعه|تشیع]] توسط او، و هم‌چنین پس از [[ابن‌هلال|ابن‏‌هلال]]، با روی کار آمدن دولت شیعی [[آل‏ بویه]]، باعث شد تا مردم اصفهان به تدریج گرایشات سنی را رها کرده و به [[مذهب شیعه]] رو آورند. چنان‌که شاگردی او نزد [[احمد بن علویه]] و هم‌چنین قرار داشتن [[امامان شیعه]] در سلسله اسناد حدیثی که از او پیش از این یادآور شدیم، شواهد دیگری بر تشیع او می‌‏تواند بوده باشد. از او اثر تألیفی بر جای نمانده است.


== اساتید ==
اساتید وی ابوعبدالله نفطویه نحوی ظاهری، ابوجعفر احمد بن علی (علویه) اصفهانی شیعی، محمد بن یحیی بن منده اصفهانی حنبلی و علی بن رستم اصفهانی می‌باشند.


== شاگردان ==
{{جعبه اطلاعات کتاب
از شاگردان معروف وی ابوالحسین بن رزقویه و حسن بن احمد بن ابراهیم بن شاذان می‌باشد.
| عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
| تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
| نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
| پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
| زبان = فارسی
| زبان اصلی = فارسی
| ترجمه =  
| سال نشر = 1401 ش
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| تعداد صفحه = 281
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]]  |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
| شابک =  7 - 350 - 167 - 964 - 978
}}
معرفی:
 
یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.
 


== منابع ==
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
# فتح الابواب، ابن طاوس، ص193 به بعد؛
===============================================================================
# بحارالانوار، ج88ص267 حدیث21؛
# تاریخ بغداد، ج5ص436 شماره 3021؛
# اکمال الکمال، ج1ص258، باب برزویه و بزرویه و بردزبه؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص60؛
# الکنی و الالقاب، ج2ص77.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]


{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = احمد بن یعقوب سنائی
| عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
| نام = احمد بن یعقوب سنائی
| نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| نام‌های دیگر = سنانی، شیبانی، ابوبصیر، سنائی
| پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی
| سال تولد =  
| زبان = فارسی
| تاریخ تولد =  
| زبان اصلی = فارسی
| محل تولد =  
| ترجمه =  
| سال درگذشت =
| سال نشر = 1400 ش
| تاریخ درگذشت = 345 [[سال قمری|قمری]]
| ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
| محل درگذشت =  
| تعداد صفحه = 314
| استادان = [[محمد بن مسعود سمرقندی کوفی|محمد بن مسعود عیاشی]]
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما  |سرگذشتنامه }}
| شاگردان =  
| شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =  
}}
}}
'''احمد بن یعقوب سنائی'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. لقب او گاهی به صورت «سنانی» و «شیبانی» نیز ذکر می‌‏شود. [[شیخ طوسی]] در [[رجال]] خود نام او را ذکر کرده و وی را از شاگردان ویژه [[محمد بن مسعود سمرقندی کوفی|محمد بن مسعود عیاشی]] به شمار آورده است.


== معرفی اجمالی ==
# متن
احمد بن یعقوب سنائی، محدث شیعی. لقب او گاهی به صورت «سنانی» و «شیبانی» نیز ذکر می‌‏شود چنانکه کنیه او به صورت «ابوبصیر» نیز ضبط شده است. ظاهراً لقب صحیح او «سنائی» است که یا منسوب به صحراء «نجد» در مرکز حجاز است، و یا نوعی حریر است که وی ظاهراً در تجارت آن دست داشته است.
# فهرست
در باره تولد، وفات، محل زندگی و چگونگی تحصیلات او هیچ خبری گزارش نشده است، تنها «شیخ طوسی»(م460ق) در رجال خود نام او را ذکر کرده و وی را از شاگردان ویژه «محمد بن مسعود عیاشی»(م328ق) به شمار آورده است. از این گزارش می‏‌توان استفاده نمود که وی بعد از وفات استادش، درگذشته است و احتمالاً تا اواسط سده چهارم زنده بوده است. هم‌چنین از گزارش فوق استفاده می‌‏شود که وی بخشی از حیات علمی خود را در بغداد به سر آورده است، زیرا [[محمد بن مسعود سمرقندی کوفی|عیاشی]] در [[بغداد]] مسکن داشت. اکنون در جوامع روایی و منابع تاریخی، [[حدیث]] یا گزارشی از او باقی نمانده است، از این‏ رو شناسایی اساتید و شاگردان او ممکن نیست، چنان‌که از آثار تألیفی او نیز اطلاعی در دست نیست.
 
 
 
 


== منابع ==
# رجال طوسی، ص407 شماره 5928؛
# تنقیح المقال(حجری)، ج1ص102 شماره 584؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص60.
#
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]




{{جعبه اطلاعات شخصیت
 
| عنوان =  
 
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
 
| نام =  
 
| نام‌های دیگر =  
============================================================================
| سال تولد =  
 
| تاریخ تولد =  
 
| محل تولد =  
 
| سال درگذشت =  
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
| تاریخ درگذشت =  
| محل درگذشت =  
| استادان =  
| شاگردان =  
| دین =  
| مذهب =  
| آثار =  
| فعالیت‌ها =  
| وبگاه =  
}}
اسحاق بن حسن بن بكران عقرائي تمار، (حدود 300 – 384ق)
ابوالحسين. محدث شيعي در اواخر سده چهارم هجري. وي حدود 300هجري در زادگاهش «عقراء» در يكي از روستاهاي نزديك كوفه ديده به جهان گشود. لقب او را «عقراني»(با نون) نيز نوشته‏اند كه در اين‏صورت «عقران» نام يكي از اجداد او خواهد بود. همچنين گزارش «ابوالعباس نجاشي»(تولد: 372ق) در باره وفات او حاكي از آن است كه نجاشي در سنين نوجواني او را در حالي‏كه سالخورده بود، ديده و در كوفه در مجاورت بارگاه اميرالمؤمنين(ع) كتاب كافي را تدريس مي‏كرده است، بنابراين اگر سن نجاشي را در آن وقت، 12سال در نظر بگيريم، وفات او مي‏بايست 384هجري رخ داده باشد. وي تحصيلات مقدماتي را در كوفه آغاز كرد و در سنين جواني وارد بغداد شد و بخشي از عصر «شيخ كليني»(م329ق) را درك نمود. شايد وي از آخرين شاگردان بازمانده كليني بود كه در آن زمان به‏طور مستقيم از كليني نقل حديث مي‏كرد، به همين دليل نجاشي با عبارت «و كان في هذا الوقت علواً) او را توصيف نموده است. وي چنانكه از لقب «تمار» بر مي‏آيد، در كنار تحصيل به كار خرمافروشي نيز اشتغال داشته و از اين‏راه هزينه زندگي را تأمين مي‏كرده است. به گفته نجاشي، وي احاديث بسياري شنيده است اما در نقل حديث، قابل اعتماد نبوده و در اعتقادش نيز دچار ضعف بود. اين گفته نجاشي باعث شد تا برخي از صاحبنظران، او را فردي غالي و روايات او در حق امامان شيعه را افراط‏آميز بدانند چنانكه از كتاب «نفي السهو» او پيداست، ولي ظاهراً منظور نجاشي از اينكه وي را «ضعيف المذهب» معرفي كرده، صرفاً اشاره به سست‏بودن اعتقادش داشته و نظري به غالي‏بودن او نداشته است، زيرا در اين‏صورت، برداشت مذكور با كتابي كه او در رد غلات نوشته، تناقض خواهد داشت. از استادان او غير از كليني «محمد بن همام اسكافي»(م336ق) و «محمد بن شعيب بن احمد مالكي» هستند كه وي برخي از دعاهاي مربوط به امام عصر(عج) را از اين اساتيد، نقل كرده است. از شاگردان فراواني كه او تربيت كرده تنها نام «ابوالحسين زيد بن جعفر علوي محمدي» به چشم مي‏خورد كه چند روايت از او نقل كرده است. وي تأليفاتي داشته كه نجاشي نام سه كتاب او را ذكر كرده است. به گفته نجاشي كتاب‏هاي «الرد علي الغلاه»، «نفي السهو عن النبي» و «عدد الائمه(ع)» از تأليفات اوست.
منابع: (رجال نجاشي، ص74 شماره178؛ رجال ابن داود، ص231 شماره 48؛ خلاصه الاقوال، ص318 شماره 6؛ معجم رجال الحديث، ج3ص205 شماره 1140؛ جمال الاسبوع، ابن طاوس، ص310؛ ايضاح الاشتباه، ص95 شماره 43؛ الكليني و الكافي، عبدالرسول غفاري، ص188؛ الذريعه الي تصانيف الشيعه، ج10ص212 شماره 588)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۴۹

جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
نامجنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
پدیدآورانمحمد رحمانی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1402 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه227
موضوع
شابک3 - 387 - 167 - 964 - 978

جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)

از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».



وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
ناموحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1401 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه281
موضوع
شابک7 - 350 - 167 - 964 - 978

معرفی:

یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.



===================================================================
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
نامآیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1400 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه314
موضوع
  • محمدعلی تسخیری
  • مجتهدان و علما
  • سرگذشتنامه
شابک0 - 333- 167 - 964 - 978
  1. متن
  2. فهرست






================================================================