کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = اسحاق بن روح بصری
| عنوان = جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
| نام = اسحاق بن روح بصری
| نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| نام‌های دیگر = اسحاق بن ریاح بصری
| پدیدآوران = محمد رحمانی
| سال تولد =  
| زبان = فارسی
| تاریخ تولد =  
| زبان اصلی = فارسی
| محل تولد = [[عراق]]، [[بصره]]
| ترجمه =  
| سال درگذشت =  340 [[سال قمری|قمری]]
| سال نشر = 1402 ش
| تاریخ درگذشت =
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| محل درگذشت =
| تعداد صفحه = 227
| استادان =  
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |محمد بن علی ماجیلویه |محمد بن موسی بن متوکل |احمد بن محمد بن یحیی عطار }}
| شابک = 3 - 387 - 167 - 964 - 978
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =  
}}
}}
'''اسحاق بن روح بصری'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در نیمه نخست سده چهارم هجری. وی با برخی از شاگردان [[شیخ کلینی|کلینی]] معاصر بود. از لقب «بصری» برمی‏‌آید که وی اهل [[بصره]] بوده و احتمالاً تحصیلات خود را در آن‌جا آغاز نموده است. مدتی در [[قم]] اقامت داشته و در قم شاگردانی تربیت کرده است.
جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)


== مغرفی اجمالی ==
از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است.
اسحاق بن روح بصری، محدث شیعی در نیمه نخست سده چهارم هجری. کنیه او در منابع ذکر نشده است. در روایتی که [[شیخ صدوق]] از او در باره ولادت [[امام زمان(عج)|امام عصر(عجل الله تعالی فرجه)]] آورده است، نام او را «اسحاق بن ریاح بصری» ذکر کرده و در مواردی دیگر نام پدرش «رباح» ثبت شده است. وی با برخی از شاگردان «کلینی» معاصر بود و از طرفی شاگردان خود او غالباً تا اواسط سده چهارم حیات داشته‌‏اند، از این‏ رو وفات او را می‏‌توان حدود 340 هجری در نظر گرفت. از تاریخ تولد او اطلاعی در دست نیست ولی ظاهراً محل آن بصره بوده است. از زندگی و چگونگی تحصیلات او اطلاع چندانی نداریم. از لقب «بصری» برمی‏‌آید که وی اهل بصره بوده و احتمالاً تحصیلات خود را در آن‌جا آغاز نموده است.  
در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد.
در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


سوابق علمی او نشان می‌‏دهند که وی علاوه بر [[کوفه]]، بخش عمده‌‏ای از حیات علمی خود را در بغداد سپری کرده و در آن‌جا از نایب دوم امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) [[محمد بن عثمان بن سعید عمری]] روایاتی شنیده است. گمان می‏‌رود که وی هم‌چنین مدتی در قم اقامت داشته و در آن‌جا شاگردانی تربیت کرده است. از شاگردان قمی او «محمد بن علی ماجیلویه»، «محمد بن موسی بن متوکل» و «احمد بن محمد بن یحیی عطار» هستند. این احتمال نیز وجود دارد که شاگردان قمی او در بغداد از او [[حدیث]] شنیده باشند، زیرا اگر وی اواخر عمر در قم اقامت داشت هیچگاه «شیخ صدوق» با واسطه از او نقل حدیث نمی‏‌کرد. از او اثر تألیفی به ثبت نرسیده است.


== شاگردان ==
محمد بن علی ماجیلویه، محمد بن موسی بن متوکل و احمد بن محمد بن یحیی عطار شاگردان قمی وی هستند.


== منابع ==  
{{جعبه اطلاعات کتاب
# کمال الدین و تمام النعمه،  باب میلاد قائم(عج)، حدیث6؛
| عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
# معجم احادیث المهدی، ج4ص243 حدیث1286؛
| تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص61.
| نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
| پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
| زبان = فارسی
| زبان اصلی = فارسی
| ترجمه =
| سال نشر = 1401 ش
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| تعداد صفحه = 281
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]]  |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
| شابک =  7 - 350 - 167 - 964 - 978
}}
معرفی:
 
یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.
 
 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
===============================================================================
 
 
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
| نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی
| زبان = فارسی
| زبان اصلی = فارسی
| ترجمه =
| سال نشر = 1400 ش
| ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
| تعداد صفحه = 314
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما  |سرگذشتنامه }}
| شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978
}}
 
# متن
# فهرست
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
============================================================================


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]




اسحاق بن عباس بن اسحاق بن موسي بن جعفر، (000 – بعد 322ق)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ابوالقاسم. محدث شيعي. در روايتي از او با كنيه «ابوعبدالله» ياد شده كه ظاهراً بين كنيه او و فرزندش خلط شده است. از تاريخ ولادت و وفات او آگاهي درستي نداريم. به گفته نجاشي «ابوالمفضل شيباني»(م387ق) با اينكه از شاگردان فرزندش «احمد بن اسحاق بن عباس» است، ولي در 322هجري در ناحيه «ديبل»(بر وزن ميسر، از سواحل هند نزديك سند) به‏طور مستقيم نزد او احاديثي شنيده است. بنابراين وي تا اين تاريخ حيات داشته است. در برخي از نسخه‏ها به جاي ديبل، «دبيل»(بر وزن دبير، از نواحي آذربايجان، يا روستايي در رمله نزديك فلسطين) ضبط شده است. وي اصالتاً عرب و از نوادگان امام هفتم شيعيان است. پدرش «عباس بن اسحاق موسوي» از اصحاب امام رضا(ع) و گزارشگر كتاب «مسائل علي بن جعفر(ع)» است. پدرش اين كتاب را توسط استادش «اسماعيل بن محمد بن اسحاق بن موسي»(از شاگردان علي بن جعفر) روايت مي‏كند. جد او «اسحاق بن موسي(ع)» ملقب به «امير» يا «امين» است كه در 240هجري در مدينه وفات يافت. وي ظاهراً در كوفه پرورش يافت و از جمله طالبياني است كه از ناحيه «آذربايجان» به كوفه منتقل شد و احتمالاً وي همان كسي است كه ابن طباطبا در كتاب «منتقله الطالبيه» از او با عنوان «ابوالقاسم مهلوس اسحاق بن عباس» ياد كرده و وي را از جمله انتقال‏يافتگان طالبيه به كوفه به شمار آورده است. در عمده الطالب نيز ضمن اينكه از او با عنوان «اسحاق مهلوس» ياد كرده، گفته است كه وي داراي اعقابي بوده كه در بغداد اقامت داشتند و به آنها بني‏مهلوس مي‏گفتند. اكنون در منابع حديثي، روايات اندكي از او برجاي مانده كه غالباً مضامين اخلاقي دارند. از اين روايات به دست مي‏آيد كه استادان او يكي پدرش «عباس بن اسحاق بن موسي» و ديگري «اسماعيل بن محمد بن اسحاق» است كه با او رابطه خويشاوندي داشته است. از شاگردان او «ابوالمفضل محمد بن عبدالله شيباني»(م387ق) و «ابوعبدالله محمد بن احمد قضاعي»(م.ب352ق) هستند. از او اثر تأليفي برجاي نمانده است.
منابع: (الخصال، ص68 حديث102؛ رجال نجاشي، ص29شماره 60؛ الامالي، طوسي، ص578 حديث1195، وص618 حديث1274؛ مسائل علي بن جعفر، ص346 حديث852؛ وسايل الشيعه(آل البيت(ع)، ج1ص48 حديث92؛ بحار الانوار، ج69ص39 حديث34؛ تهذيب المقال، ج1ص423، زير شماره 60؛ عمده الطالب، ص231؛ منتقله الطالبيه، صص138 و272؛ الانساب، سمعاني، ج2ص457 ذيل دبيلي، وص523، ذيل ديبلي)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۴۹

جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
نامجنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
پدیدآورانمحمد رحمانی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1402 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه227
موضوع
شابک3 - 387 - 167 - 964 - 978

جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)

از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».



وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
ناموحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1401 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه281
موضوع
شابک7 - 350 - 167 - 964 - 978

معرفی:

یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.



===================================================================
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
نامآیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1400 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه314
موضوع
  • محمدعلی تسخیری
  • مجتهدان و علما
  • سرگذشتنامه
شابک0 - 333- 167 - 964 - 978
  1. متن
  2. فهرست






================================================================