|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جعبه اطلاعات شخصیت
| |
| | عنوان =
| |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| |
| | نام =
| |
| | نام‌های دیگر =
| |
| | سال تولد =
| |
| | تاریخ تولد =
| |
| | محل تولد =
| |
| | سال درگذشت =
| |
| | تاریخ درگذشت =
| |
| | محل درگذشت =
| |
| | استادان =
| |
| | شاگردان =
| |
| | دین = [[اسلام]]
| |
| | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| |
| | آثار = {{فهرست جعبه افقی | }}
| |
| | فعالیت‌ها =
| |
| | وبگاه =
| |
| }}
| |
| اسماعیل بن موسی بن ابراهیم، (000 – حدود 350ق) محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. كنیه او در منابع ذكر نشده است. از شاگردان معروف او «محمد بن حسین بن حكم كوفی» است كه معاصر «شیخ تلعكبری»(م385ق) است و حدود 380هجری وفات یافته است، بنابراین وفات او طبعاً میبایست پیش از این تاریخ اتفاق افتاده باشد اما زمان دقیق آن روشن نیست. وی ظاهراً در كوفه پرورش یافت و بخش عمدهای از حیات علمی خود را در بغداد سپری كرده است. از معاصران او «حسین بن حكم كوفی»، «حسین بن حمدان خصیبی»(م358 یا 346ق) و «علی بن عباس بن ولید بجلی»(م360ق) هستند كه در بغداد و كوفه شاگردان مشتركی داشتهاند. با توجه به اینكه شرححال او در هیچیك از منابع معتبر نیامده است، بخشهای زیادی از زندگی او برای ما ناشناخته است. در منابع حدیثی تنها یك روایت از او باقی مانده است. مضمون این حدیث خطبهای است كه امیرالمؤمنین(ع) بر بالای منبر كوفه ایراد كرده و بر امامت امامان دوازدهگانه شیعه تصریح نموده است. وی این حدیث را از «سلیمان بن حبیب» نقل كرده است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است.
| |
|
| |
|
| منابع: (كفایه الاثر، خزاز قمی، ص213؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1صص65 و267)
| |
|
| |
|
| |
|
| |
| [[رده:عالمان]]
| |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| |
