|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جعبه اطلاعات شخصیت | | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| | عنوان = جعفر بن احمد علوی رقی عریضی | | | عنوان = جنگ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | | | تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png |
| | نام = جعفر بن احمد علوی رقی عریضی | | | نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی |
| | نام‌های دیگر = | | | پدیدآوران = محمد رحمانی |
| | سال تولد = | | | زبان = فارسی |
| | تاریخ تولد = | | | زبان اصلی = فارسی |
| | محل تولد = | | | ترجمه = |
| | سال درگذشت = | | | سال نشر = 1402 ش |
| | تاریخ درگذشت = حدود 315.ق
| | | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] |
| | محل درگذشت =
| | | تعداد صفحه = 227 |
| | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوالحسن علی بن احمد عقیقی |ابوعبدالله احمد بن محمد بن خلیل }} | | | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }} |
| | شاگردان = [[احمد بن زیاد بن جعفر همدانی]]
| | | شابک = 3 - 387 - 167 - 964 - 978 |
| | دین = [[اسلام]]
| |
| | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | |
| | آثار = | |
| | فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] | |
| | وبگاه = | |
| }} | | }} |
| '''جعفر بن احمد علوی رقی عریضی'''، [[محدّث|محدثی]] است [[مذهب شیعه|شیعی]]. مضامین [[حدیث|روایات]] او در باره تشرف سی تن از [[رجال]] [[مذهب شیعه|شیعه]]، به محضر [[امام زمان(عج)|امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)]] در ایام [[حج]] در سال 293 هجری، و هم‌چنین در باره [[معراج]] [[حضرت محمد (ص)|پیامبر (صلی الله علیه)]] و برخی مناقب [[امیرالمؤمنین علیه‌السلام|امیرالمؤمنین( علیه السلام)]] است.
| | جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص) |
|
| |
|
| == معرفی اجمالی ==
| | از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. |
| جعفر بن احمد علوی رقی عریضی، محدث شیعی. در برخی از منابع حدیثی نام پدر او «محمد» آمده است. از لقب «رقی»(به فتح راء و تشدید قاف) بر میآید که وی حداقل مدتی در «رقه» واقع در ساحل [[فرات]] نزدیک موصل اقامت داشته است. اما آنطورکه از لقب «عریضی»(به ضم عین و فتح راء) استفاده می‌شود وی اصالتاً اهل «عریض» از روستاهای نزدیک [[مدینه]] بوده و ظاهراً نیاکان او از نوادگان [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] بودهاند. از جزئیات زندگی او هیچ گزارشی در منابع دیده نشده است، بنابراین تاریخ تولد، زمان وفات و چگونگی تحصیلات او بر ما مجهول است. شاید از آن روی که [[شیخ صدوق]] با یک واسطه از او نقل [[حدیث]] میکند، بتوان وفات او را در اوایل سده چهارم در نظر گرفت. از او احادیث اندکی باقی مانده که آنها را از استادان خود [[ابوالحسن علی بن احمد عقیقی]] و [[ابوعبدالله احمد بن محمد بن خلیل]] نقل کرده است. مضامین روایات او در باره تشرف سی تن از رجال شیعه، به محضر امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در ایام حج در سال 293 هجری، و هم‌چنین در باره معراج پیامبر(صلی الله علیه) و برخی مناقب امیرالمؤمنین(علیه السلام) است. از شاگردان او [[احمد بن زیاد بن جعفر همدانی]] است که خود استاد [[شیخ صدوق]] بوده است. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است.
| | در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. |
| | در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد». |
| | -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|
| |
|
| == استادان ==
| |
| ابوالحسن علی بن احمد عقیقی و ابوعبدالله احمد بن محمد بن خلیل از استادان وی هستند.
| |
|
| |
|
| == شاگردان ==
| |
| در میان شاگردان وی تنها احمد بن زیاد بن جعفر همدانی هست که نامش در منابع ذکر شده است.
| |
|
| |
|
| == منابع == | | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| #کمال الدین و تمام النعمه، ص470، باب 50 حدیث24؛
| | | عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب) |
| # بحارالانوار، ج65صص76 و77؛
| | | تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png |
| # معجم البلدان، ج4ص114 ذیل عریض؛
| | | نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب) |
| # طبقات اعلام الشیعه، ج1ص68.
| | | پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] |
| | | زبان = فارسی |
| | | زبان اصلی = فارسی |
| | | ترجمه = |
| | | سال نشر = 1401 ش |
| | | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] |
| | | تعداد صفحه = 281 |
| | | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]] |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }} |
| | | شابک = 7 - 350 - 167 - 964 - 978 |
| | }} |
| | معرفی: |
| | |
| | یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. |
| | |
|
| |
|
| [[رده:عالمان]]
| | --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| | =============================================================================== |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| |
|
| |
|
| {{جعبه اطلاعات شخصیت | | |
| | عنوان = احمد بن علی ایلاقی قمی | | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | | | عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب) |
| | نام = جعفر بن احمد بن علی ایلاقی قمی | | | تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png |
| | نام‌های دیگر = ابن رازی | | | نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب) |
| | سال تولد = | | | پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی |
| | تاریخ تولد = | | | زبان = فارسی |
| | محل تولد = [[ازبکستان]]، شهر ایلاق | | | زبان اصلی = فارسی |
| | سال درگذشت = حدود 380.ق | | | ترجمه = |
| | تاریخ درگذشت = | | | سال نشر = 1400 ش |
| | محل درگذشت = | | | ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
| | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |سهل بن احمد دیباجی بغدادی |[[احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی|احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم]] |حسن بن محمد بن علی بن صدقه قمی |حسن بن حمزه علوی قمی |محمد بن حسن بن ولید قمی |ابوسعید عبدان بن فضل }} | | | تعداد صفحه = 314 |
| | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |شیخ ابوالفتح کراجکی |ابن غضائری |ابومحمد تلعکبری }}
| | | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما |سرگذشتنامه }} |
| | دین = اسلام
| | | شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978 |
| | مذهب = شیعه
| |
| | آثار = {{فهرست جعبه افقی |زهد النبی |العروس |المسلسلات الغایات |المانعات من دخول الجنه |ادب الامام و المأموم |جامع الاحادیث النبویه }}
| |
| | فعالیت‌ها = [[فقیه]]، نویسنده و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] | |
| | وبگاه =
| |
| }} | | }} |
| '''جعفر بن احمد بن علی ایلاقی قمی'''، معروف به «ابن رازی». [[فقیه]]، نویسنده و [[محدّث|محدث]] شیعی در قرن سوم [[سال قمری|هجری]] است. معاصران و همبحثان او در [[ری]] [[شیخ صدوق]] و [[ابوالقاسم صاحب بن عباد]] هستند. اصالتاً از تبار ترکان [[ازبکستان]] است. بخش نخست زندگی را در زادگاهش سپری کرده است و پس از تحصیلات ابتدایی، به [[قم]] آمد و سالیان چندی در آنجا به استماع [[حدیث]] پرداخت تا اینکه در [[فقه]] و [[حدیث]] تبحر یافت و به مقام استادی نائل آمد. سپس به «ری» آمد و این شهر را مسکن دائمی خود قرار داد.
| |
|
| |
|
| == زندگی نامه ==
| | # متن |
| جعفر بن احمد بن علی ایلاقی قمی، معروف به «ابن رازی». فقیه، نویسنده و محدث شیعی است. در بعضی از منابع نام جد او قبل از نام پدرش به صورت «جعفر بن علی بن احمد» ذکر شده است. از معاصران و همبحثان او در ری «شیخ صدوق» و «ابوالقاسم صاحب بن عباد» هستند، بنابراین وفات او میبایست در همین حدود و به ظن قوی در ری اتفاق افتاده باشد. از تاریخ تولد او اطلاعی در دست نیست. وی چنان‌که از نسبت «ایلاقی» بر میآید اصالتاً از تبار ترکان ازبکستان است. «ایلاق» یکی از شهرهای آباد و پر رونق بلاد ترک است که در ده فرسخی «شاش» قرار دارد و به شهر «فرغانه»(بر وزن پروانه) متصل است.
| | # فهرست |
| | |
| | |
|
| |
|
| وی ظاهراً بخش نخست زندگی را در زادگاهش سپری کرده است و پس از تحصیلات ابتدایی، به قم آمد و سالیان چندی در آنجا به استماع حدیث پرداخت تا اینکه در فقه و حدیث تبحر یافت و به مقام استادی نائل آمد. سپس به «ری» آمد و این شهر را مسکن دائمی خود قرار داد. اقامت دائم او در ری سبب شد تا او را «ابن رازی»(بچه ری) لقب دهند. وی ظاهراً پیش از آنکه به قم و ری عزیمت کند مدتی نیز در [[بغداد]] به سر برد و در آنجا ضمن اینکه نزد «سهل بن احمد دیباجی بغدادی» احادیثی شنیده است، کسانی چون «ابوالفتح کراجکی»، «ابن غضائری» و «ابومحمد تلعکبری» نیز از او روایاتی فرا گرفتهاند. وی در قم و ری از اساتیدی چون «احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم»، «حسن بن محمد بن علی بن صدقه قمی»، «حسن بن حمزه علوی قمی»، «محمد بن حسن بن ولید قمی» و «ابوسعید عبدان بن فضل» بهره برده است و مناظرات امام رضا(علیه السلام) با اهل ادیان در حضور [[خلیفه]] [[مأمون عباسی]] را گزارش کرده است. شیخ صدوق روایات متعددی از او نقل کرده و هر بار با جمله «رضی الله عنه» از او تجلیل نموده است، بنابراین ستایش شیخ صدوق از او، میتواند دلالت بر حسن حال او داشته و از اینکه در منابع رجالی، تصریح به وثاقت او نشده است، نمیتوان چهره علمی او را باعتبار دانست. [[شیخ ابوالفتح کراجکی]] نیز که ظاهراً از شاگردان او در بغداد بوده، ستایش بلیغی از شخصیت او به عمل آورده تا آنجا که وی را «عظیم الشأن» و از «بزرگان امامیه» به شمار آورده است. به گفته کراجکی، وی در قم و ری تألیفات فراوانی به رشته تحریر در آورد که تعداد آنها به دویست و بیست اثر میرسد.
| |
|
| |
|
| == اساتید ==
| |
| وی در قم و ری از اساتیدی چون [[احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی|احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم]]، [[حسن بن محمد بن علی بن صدقه قمی]]، [[حسن بن حمزه علوی قمی]]، [[محمد بن حسن بن ولید قمی]] و [[ابوسعید عبدان بن فضل]] بهره برده است
| |
|
| |
|
| == آثار ==
| |
| از جمله تألیفات او «زهد النبی»، «العروس»، «المسلسلات»، «الغایات»، «المانعات من دخول الجنه»، «ادب الامام و المأموم» و «جامع الاحادیث النبویه» هستند. هم‌چنین از دیگر تألیفات او کتاب «نوادر الاثر فی علی خیر البشر» است که حدیث معروف «علی خیر البشر فمن ابی فقد کفر»(علی بهترین مردم است و هر کس باور ندارد کافر است) در آن با سندی صحیح آورده شده است. آثار و تألیفات یادشده هم اکنون موجود و در دسترس است.
| |
|
| |
|
| == شاگردان ==
| |
| از شاگردان وی شیخ ابوالفتح کراجکی، [[ابن غضائری]] و [[ابومحمد تلعکبری]] را می‌توان نام برد.
| |
|
| |
|
| == منابع ==
| |
| # التوحید، شیخ صدوق، ص88 حدیث1، وص417حدیث1؛
| |
| # رجال طوسی، ص418 شماره 6036؛
| |
| # الدروع الواقیه، سید بن طاوس، صفحات آخر؛
| |
| # طبقات اعلام الشیعه، ج1صص68،69،71 و72؛
| |
| # الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج1ص386 شماره 1987، و ج5ص31 شماره 145، و ذیل عناوین کتابها؛
| |
| # معجم رجال الحدیث، ج5ص51 شماره 2204؛
| |
| # الانساب، سمعانی، ج1ص238، ذیل ایلاقی؛
| |
| # معجم المؤلفین، عمر کحاله، ج3ص132.
| |
|
| |
|
| [[رده:عالمان]]
| |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| |
|
| |
|
| {{جعبه اطلاعات شخصیت
| |
| | عنوان = جعفر بن احمد بن متیل قمی
| |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| |
| | نام = جعفر بن احمد بن متیل قمی
| |
| | نام‌های دیگر =
| |
| | سال تولد =
| |
| | تاریخ تولد = حدود 275
| |
| | محل تولد = قم
| |
| | سال درگذشت =
| |
| | تاریخ درگذشت = قبل 369ق
| |
| | محل درگذشت = قم
| |
| | استادان =
| |
| | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |جعفر بن محمد بن قولویه |محمد بن علی بن متیل }}
| |
| | دین = اسلام
| |
| | مذهب = شیعه
| |
| | آثار =
| |
| | فعالیت‌ها = فقیه، محدث شیعی
| |
| | وبگاه =
| |
| }}
| |
| '''جعفر بن احمد بن متیل قمی'''، [[فقیه]]، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] و از چهرههای برجسته عصر [[غیبت صغری]] به شمار می‌رود. از لقب «قمی» بر میآید که وی اهل قم است و ظاهراً زادگاه و محل وفات او نیز در همین شهر بوده است. پدرش «احمد بن متیل قمی» از بزرگان عصر خویش و نماینده نایب دوم امام عصر(عج) در قم بوده است. وضعیت خانوادگی او و چهره‌هایی که از این خاندان برخاستهاند، گویای موقعیت اجتماعی و خوشنام بودن آنها در میان مردم قم است. بنا به گزارش «شیخ طوسی» در کتاب «غیبت»، وی به همراه پدرش سفرهایی به عراق داشته و روابط نزدیکی با نایب دوم امام عصر(عج) داشتند.
| |
|
| |
|
| == زندگی‌نامه ==
| |
| جعفر بن احمد بن متیل قمی، فقیه، محدث شیعی و از چهرههای برجسته عصر غیبت صغری. کنیه او در منابع ذکر نشده است. نام جد او «متیل»(به فتح میم و تشدید یاء) به معنای جنباندن و به حرکت درآوردن است اما علت این نامگذاری بر ما روشن نیست. وی با همه شهرتی که دارد لیکن بیشتر گوشههای زندگی او برای ما نامعلوم است. در باره تاریخ تولد و وفات او نیز اطلاعی در دست نیست. اما با توجه به اینکه وی از اساتید «جعفر بن محمد بن قولویه» بوده است، احتمالاً وفات او اندکی پیش از این تاریخ اتفاق افتاده است. در باره زمان ولادت او تنها می‌توان گفت که وی در 305 هجری هنگامی که نایب دوم امام عصر(عج) در بستر مرگ بود، بر بالین او حضور داشت و در آن زمان چندان از وجاهت لازم برخوردار بود که مردم گمان میکردند مقام نیابت به او واگذار خواهد شد. بنابراین وی در آن زمان از سن کافی برخوردار بود و می‌توان تاریخ ولادت او را در دهههای آخر سده سوم حدود 275 هجری تخمین زد. از لقب «قمی» بر میآید که وی اهل قم است و ظاهراً زادگاه و محل وفات او نیز در همین شهر بوده است. پدرش «احمد بن متیل قمی» از بزرگان عصر خویش و نماینده نایب دوم امام عصر(عج) در قم بوده است. برادران او «محمد» و «علی» هر کدام از اساتید عصر خود بودهاند. برادرزاده او «محمد بن علی بن متیل» از اساتید «شیخ صدوق» و نیز از شاگردان خود او بوده است. هم‌چنین عموی او «حسن بن متیل دقاق» از اساتید «ابن ولید قمی» و «محمد بن قولویه»(پدر جعفر بن قولویه صاحب کامل الزیارات) بوده است. وضعیت خانوادگی او و چهره‌هایی که از این خاندان برخاستهاند، گویای موقعیت اجتماعی و خوشنام بودن آنها در میان مردم قم است. بر پایه گزارش شیخ صدوق در کمال الدین، بسیاری از شیعیان اطراف، وجوهات خویش را به او و پدرش «احمد» میسپردند تا به دست نایب امام عصر(عج) برسد. بنا به گزارش «شیخ طوسی» در کتاب «غیبت»، وی به همراه پدرش سفرهایی به عراق داشته و روابط نزدیکی با نایب دوم امام عصر(عج) داشتند و حتی در بغداد منزلی داشتند که در اواخر عمر سفیر دوم به سبب حادثهای که برای این سفیر پیش آمده بود، تنها از منزل او و پدرش برای وی غذا فرستاده میشد. در باره چگونگی زندگی او بعد از وفات نایب دوم، چندان چیزی دانسته نیست اما این اندازه میدانیم که با روی کار آمدن سفیر سوم «حسین بن روح نوبختی»، او و پدرش هم‌چنان نسبت به مقام نیابت وفادار ماندند. از او در منابع حدیثی و تاریخی، تنها چند گزارش به ما رسیده که در آن نمیتوان اساتید او را شناسایی نمود.
| |
|
| |
|
| == شاگردان == | | ============================================================================ |
| از شاگردان او تنها برادرزادهاش علی بن محمد بن متیل و ابوالقاسم جعفر بن قولویه را در منابع ذکر کرده‌اند.
| |
|
| |
|
| == آثارتالیفی ==
| |
| از او اثر تألیفی معرفی نشده است.
| |
|
| |
|
| == منابع ==
| |
| # کمال الدین و تمام النعمه، ص503، باب 45 گزارشهای33، 34 و 35؛
| |
| # الغیبه، طوسی، ص369 گزارشهای 336، 337 و339؛
| |
| # طبقات اعلام الشیعه، ج1ص69.
| |
|
| |
|
| [[رده:عالمان]]
| | -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| |
.png)
.png)