سید عمار حکیم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | {{جعبه اطلاعات شخصیت | ||
| عنوان = سید عمار حکیم | | عنوان = سید عمار حکیم | ||
| تصویر = سید عمار.png | | تصویر = سید عمار.png | ||
| نام = سید عمار حکیم | | نام = سید عمار حکیم | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = حجت‌الاسلام والمسلمین سید عمار حکیم | ||
| سال تولد = 1971 م | | سال تولد = 1971 م | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۵: | ||
| مذهب = [[شیعه]] | | مذهب = [[شیعه]] | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی |عضو شورای‌عالی [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]| | | فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی |عضو شورای‌عالی [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]|رهبر جریان حکمت ملی عراق}} | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''سید عمار حکیم''' از روحانیون [[شیعه]] و سیاستمدار عراقی، رهبر جریان حکمت ملی عراق و رئیس اسبق [[مجلس اعلای اسلامی]] [[عراق]] است. ایشان در یک خانوادۀ مذهبی و سیاسی پرنفوذ در [[نجف اشرف]] به دنیا آمد. پدر او سیدعبدالعزیز حکیم، سیاستمدار و روحانی تأثیرگذار در مرحلۀ پس از سقوط حکومت [[صدام حسین]] در عراق بود. ایشان عضو شورای‌عالی [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] می‌باشد. | |||
== زندگی‌نامه == | |||
وی در یک خانوادۀ مذهبی و سیاسی پرنفوذ در [[نجف اشرف]] به دنیا آمد. پدر او سیدعبدالعزیز حکیم، سیاستمدار و روحانی تأثیرگذار در مرحلۀ پس از سقوط حکومت [[صدام حسین]] در عراق بود. عموی وی، [[سید محمد باقر حکیم|سیدمحمدباقر حکیم]]، از چهره‌های شاخص اپوزیسیون عراق علیه [[رژیم بعثی|رژیم بعث]] و از روحانیون برجستۀ [[شیعی]] عراق بود. پدربزرگ وی، سیدمحسن طباطبائی حکیم، در زمان خود مطرح‌ترین مرجع دینی [[شیعیان]] در جهان بود. او از طرف مادر نیز به خاندان صدر، از خانواده‌های معروف شیعی در [[ایران]] و [[عراق]] و [[لبنان]]، منسوب است. او داماد عموی خود سیدمحمدباقر حکیم است. | |||
او از طرف مادر نیز به خاندان صدر، از خانواده‌های معروف شیعی در ایران و عراق و | |||
=== تحصیلات === | |||
او دوران تحصیل خود را در [[تهران]] گذراند و سپس وارد [[حوزۀ علمیۀ قم]] شد و تا رتبه درس خارج تحصیل کرد. وی همچنین مدرک کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی، گرایش [[فقه]] و حقوق دارد. ایشان در ۹ سالگی همراه با پدر خود مجبور به ترک عراق شد و نخست به [[دمشق]] و سپس به تهران مهاجرت کرد. | |||
== تحصیلات == | |||
او دوران تحصیل خود را در تهران گذراند و سپس وارد | |||
== فعالیت‌ها در ایران == | == فعالیت‌ها در ایران == | ||
ایشان پیش از سقوط رژیم بعث (سال ۲۰۰۳ م) به فعالیت‌های تبلیغی و فرهنگی اشتغال داشت و در موارد متعددی به نمایندگی از عمویش، سیدمحمدباقر حکیم، در مراسم و برنامه‌های فرهنگی و سیاسی و مجامع شهروندان عراقی ساکن خارج از این کشور، از جمله در [[اروپا]] و [[استرالیا]] حضور می‌یافت. او همچنین مدیریت مرکز '''«دارالحکمة للعلوم الاسلامیة»''' را بر عهده داشت<ref>مرکزی در قم برای آموزش و پرورش روحانیون و مبلغان شیعی است.</ref>. | |||
او همچنین مدیریت مرکز «دارالحکمة للعلوم الاسلامیة» را بر عهده داشت | |||
== فعالیت‌ها در عراق == | == فعالیت‌ها در عراق == | ||
او در سال ۲۰۰۷ به مقام نایب رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق برگزیده شد و در سال ۲۰۰۹ با درگذشت پدرش به اتفاق آرا به ریاست این مجلس انتخاب شد. | او در سال ۲۰۰۷ م، به مقام نایب رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق برگزیده شد و در سال ۲۰۰۹ م، با درگذشت پدرش به اتفاق آرا به ریاست این مجلس انتخاب شد. | ||
== تأسیس جریان ملی حکمت عراق == | === تأسیس جریان ملی حکمت عراق === | ||
در سال ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۷ با اعلام جدایی از مجلس اعلای اسلامی عراق، جریان حکمت ملی عراق را تأسیس کرد و در نشست هیئت مؤسس این جریان در ۱ دسامبر ۲۰۱۷ به ریاست آن انتخاب شد. | در سال ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۷ م، با اعلام جدایی از مجلس اعلای اسلامی عراق، جریان حکمت ملی عراق را تأسیس کرد و در نشست هیئت مؤسس این جریان در ۱ دسامبر ۲۰۱۷ م، به ریاست آن انتخاب شد. | ||
وی در ۵ سپتامبر ۲۰۱۶ به ریاست ائتلاف ملی عراق (الائتلاف الوطنی العراقی)، بزرگ‌ترین تشکل سیاسی پارلمان عراق انتخاب شد. | وی در ۵ سپتامبر ۲۰۱۶ م، به ریاست ائتلاف ملی عراق (الائتلاف الوطنی العراقی)، بزرگ‌ترین تشکل سیاسی پارلمان عراق انتخاب شد. | ||
او در اول مارس ۲۰۱۲ م، در [[بصره]] موضوع انتخاب بصره به‌عنوان پایتخت اقتصادی عراق را مطرح کرد و بارها این موضوع توسط نیروهای سیاسی وابسته به وی پیگیری شد تا اینکه سرانجام در سال ۲۰۱۷ م، به تصویب مجلس عراق و تأیید رئیس‌جمهور عراق رسید. | |||
== آثار == | |||
# شرح رساله حقوق. | |||
# ساخت و اداره دولت. | |||
# تحولات سیاسی عراق. | |||
== بازداشت == | == بازداشت == | ||
در ۲۳ فوریه | در ۲۳ فوریه ۲۰۰۷ م، نشریه نیویورک تایمز در گزارشی خبر داد که سیدعمار حکیم در حین عبور از مرز ایران به عراق، توسط نیروهای آمریکایی برای ساعاتی بازداشت شد. | ||
== | |||
== سخنان حکیمانه == | |||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:حکیم سید عمار.jpg|جایگزین=حکیم سیدعمار|بندانگشتی|حکیم سیدعمار]]</div> | |||
وی به مناسبت [[روز قدس]] بیان داشت: «[[قدس]] شهری است که ادیان گوناگون آسمانی را در خود گرد آورده و باید نماد هم‌زیستی [[ادیان]] باشد نه اینکه یک [[صهیونیسم|رژیم غاصب]]، سلطۀ خود را بر آن تحمیل کند و بکوشد که آن را شهری برای پیروان یک [[دین]] سازد و پیروان دیگر ادیان و باورها را از عمل به شعائر دینی و عبادی‌شان بازدارد. احیای این مناسب به معنای اعلام مخالفت آشکار با [[صهیونیسم]] و هژمونی آن و سلطه‌جویی آن بر قدس است. شهری که برای فلسطینیان و اعراب و مسلمانان و همه آزادگان جهان هویتی است که نمی‌توان از آن کوتاه آمد یا بر سر آن چانه‌زنی کرد»<ref>ر. ک: خبرگزاری جمهوری اسلامی.</ref>. | |||
ایشان در [[کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی|کنفراس بین‌المللی وحدت اسلامی]] گفت: «[[وحدت]]، یکپارچگی و یکی نمودن دیدگاه‌ها، برای هر گروه و برنامه‌ای، اصل و اساس موفقیت است و بدون وحدت، قدرتی وجود ندارد. [[وحدت اسلامی]]، سرنوشت امت است؛ ما امتی هستیم که تمام پتانسیل‌های لازم را داریم تا یکی از امت‌های تولیدکننده و خلاق باشیم؛ حتی اگر در راس این امت‌ها و ملت‌ها قرار نگیریم. در سرزمین ما ثروت‌های بی‌شماری نهفته است؛ نیروی انسانی ما از کفایت و هوش سرشاری برخوردارند؛ جمعیت جوان و پرانرژی داریم و تمامی این ویژگی‌ها نیازمند افق دیدوسیع و برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی است. باید کمیته‌هایی وجود داشته باشد که این امور را پیگیری کند تا از اجلاس‌های وحدت، به یک واقعیت ملموس برسیم<ref>سخنرانی در مراسم افتتاحیه سی و چهارمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی.</ref>. | |||
==نگارخانه== | |||
<gallery> | |||
پرونده:دیدار با رهبر ایران.jpg|دیدار با [[رهبر جمهوری اسلامی ایران]] | |||
پرونده:دیدار با آیت‌الله صافی گلپایگانی.jpg|دیدار با [[آیت‌الله صافی گلپایگانی]] | |||
پرونده:دیدار با آیت‌الله مکارم شیرازی.jpg|دیدار با [[آیت‌الله مکارم شیرازی]] | |||
پرونده:دیدار با آیت‌الله نوری همدانی.jpg|دیدار با [[حسین نوری همدانی|آیت‌الله نوری همدانی]] | |||
پرونده:دیدار با دبیرکل.jpg|دیدار با [[حمید شهریاری|دبیرکل مجمع تقریب مذاهب اسلامی]] | |||
پرونده:دیدار با سید حسن نصرالله.jpg|دیدار با [[سید حسن نصرالله|سیدحسن نصرالله]] | |||
پرونده:دیدار با شیخ الازهر.jpg|دیدار با [[ احمد الطیب|شیخ الازهر احمد الطیب]] | |||
پرونده:دیدار با بن سلمان.jpg|دیدار با بن سلمان | |||
پرونده:دیدار با السیسی.jpg|دیدار با [[عبدالفتاح السیسی]] | |||
</gallery> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | |||
* [[کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی]] | |||
* [[وحدت]] | |||
* [[عراق]] | |||
* [[قدس]] | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
* [https://www.taghribnews.com/%20خبرگزاری%20تقریب خبرگزاری تقریب]. | |||
{{اعضای شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی}} | |||
[[رده: | [[رده:شخصیت‌ها]] | ||
[[رده:عالمان وحدت‌گرا]] | [[رده:عالمان وحدت‌گرا]] | ||
[[رده:اعضای شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده:اعضای شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۴
| سید عمار حکیم | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | سید عمار حکیم |
| نام‌های دیگر | حجت‌الاسلام والمسلمین سید عمار حکیم |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1971 م، ۱۳۴۹ ش، ۱۳۹۰ ق |
| محل تولد | نجف |
| دین | اسلام، شیعه |
| فعالیت‌ها |
|
سید عمار حکیم از روحانیون شیعه و سیاستمدار عراقی، رهبر جریان حکمت ملی عراق و رئیس اسبق مجلس اعلای اسلامی عراق است. ایشان در یک خانوادۀ مذهبی و سیاسی پرنفوذ در نجف اشرف به دنیا آمد. پدر او سیدعبدالعزیز حکیم، سیاستمدار و روحانی تأثیرگذار در مرحلۀ پس از سقوط حکومت صدام حسین در عراق بود. ایشان عضو شورای‌عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی می‌باشد.
زندگی‌نامه
وی در یک خانوادۀ مذهبی و سیاسی پرنفوذ در نجف اشرف به دنیا آمد. پدر او سیدعبدالعزیز حکیم، سیاستمدار و روحانی تأثیرگذار در مرحلۀ پس از سقوط حکومت صدام حسین در عراق بود. عموی وی، سیدمحمدباقر حکیم، از چهره‌های شاخص اپوزیسیون عراق علیه رژیم بعث و از روحانیون برجستۀ شیعی عراق بود. پدربزرگ وی، سیدمحسن طباطبائی حکیم، در زمان خود مطرح‌ترین مرجع دینی شیعیان در جهان بود. او از طرف مادر نیز به خاندان صدر، از خانواده‌های معروف شیعی در ایران و عراق و لبنان، منسوب است. او داماد عموی خود سیدمحمدباقر حکیم است.
تحصیلات
او دوران تحصیل خود را در تهران گذراند و سپس وارد حوزۀ علمیۀ قم شد و تا رتبه درس خارج تحصیل کرد. وی همچنین مدرک کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی، گرایش فقه و حقوق دارد. ایشان در ۹ سالگی همراه با پدر خود مجبور به ترک عراق شد و نخست به دمشق و سپس به تهران مهاجرت کرد.
فعالیت‌ها در ایران
ایشان پیش از سقوط رژیم بعث (سال ۲۰۰۳ م) به فعالیت‌های تبلیغی و فرهنگی اشتغال داشت و در موارد متعددی به نمایندگی از عمویش، سیدمحمدباقر حکیم، در مراسم و برنامه‌های فرهنگی و سیاسی و مجامع شهروندان عراقی ساکن خارج از این کشور، از جمله در اروپا و استرالیا حضور می‌یافت. او همچنین مدیریت مرکز «دارالحکمة للعلوم الاسلامیة» را بر عهده داشت[۱].
فعالیت‌ها در عراق
او در سال ۲۰۰۷ م، به مقام نایب رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق برگزیده شد و در سال ۲۰۰۹ م، با درگذشت پدرش به اتفاق آرا به ریاست این مجلس انتخاب شد.
تأسیس جریان ملی حکمت عراق
در سال ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۷ م، با اعلام جدایی از مجلس اعلای اسلامی عراق، جریان حکمت ملی عراق را تأسیس کرد و در نشست هیئت مؤسس این جریان در ۱ دسامبر ۲۰۱۷ م، به ریاست آن انتخاب شد. وی در ۵ سپتامبر ۲۰۱۶ م، به ریاست ائتلاف ملی عراق (الائتلاف الوطنی العراقی)، بزرگ‌ترین تشکل سیاسی پارلمان عراق انتخاب شد. او در اول مارس ۲۰۱۲ م، در بصره موضوع انتخاب بصره به‌عنوان پایتخت اقتصادی عراق را مطرح کرد و بارها این موضوع توسط نیروهای سیاسی وابسته به وی پیگیری شد تا اینکه سرانجام در سال ۲۰۱۷ م، به تصویب مجلس عراق و تأیید رئیس‌جمهور عراق رسید.
آثار
- شرح رساله حقوق.
- ساخت و اداره دولت.
- تحولات سیاسی عراق.
بازداشت
در ۲۳ فوریه ۲۰۰۷ م، نشریه نیویورک تایمز در گزارشی خبر داد که سیدعمار حکیم در حین عبور از مرز ایران به عراق، توسط نیروهای آمریکایی برای ساعاتی بازداشت شد.
سخنان حکیمانه
وی به مناسبت روز قدس بیان داشت: «قدس شهری است که ادیان گوناگون آسمانی را در خود گرد آورده و باید نماد هم‌زیستی ادیان باشد نه اینکه یک رژیم غاصب، سلطۀ خود را بر آن تحمیل کند و بکوشد که آن را شهری برای پیروان یک دین سازد و پیروان دیگر ادیان و باورها را از عمل به شعائر دینی و عبادی‌شان بازدارد. احیای این مناسب به معنای اعلام مخالفت آشکار با صهیونیسم و هژمونی آن و سلطه‌جویی آن بر قدس است. شهری که برای فلسطینیان و اعراب و مسلمانان و همه آزادگان جهان هویتی است که نمی‌توان از آن کوتاه آمد یا بر سر آن چانه‌زنی کرد»[۲].
ایشان در کنفراس بین‌المللی وحدت اسلامی گفت: «وحدت، یکپارچگی و یکی نمودن دیدگاه‌ها، برای هر گروه و برنامه‌ای، اصل و اساس موفقیت است و بدون وحدت، قدرتی وجود ندارد. وحدت اسلامی، سرنوشت امت است؛ ما امتی هستیم که تمام پتانسیل‌های لازم را داریم تا یکی از امت‌های تولیدکننده و خلاق باشیم؛ حتی اگر در راس این امت‌ها و ملت‌ها قرار نگیریم. در سرزمین ما ثروت‌های بی‌شماری نهفته است؛ نیروی انسانی ما از کفایت و هوش سرشاری برخوردارند؛ جمعیت جوان و پرانرژی داریم و تمامی این ویژگی‌ها نیازمند افق دیدوسیع و برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی است. باید کمیته‌هایی وجود داشته باشد که این امور را پیگیری کند تا از اجلاس‌های وحدت، به یک واقعیت ملموس برسیم[۳].
نگارخانه
دیدار با رهبر جمهوری اسلامی ایران
دیدار با آیت‌الله صافی گلپایگانی
دیدار با آیت‌الله مکارم شیرازی
دیدار با آیت‌الله نوری همدانی
دیدار با دبیرکل مجمع تقریب مذاهب اسلامی
دیدار با سیدحسن نصرالله
دیدار با شیخ الازهر احمد الطیب
دیدار با بن سلمان
دیدار با عبدالفتاح السیسی
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
| اعضای سابق |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| اعضای کنونی |
| ||||
 | |||||