|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جعبه اطلاعات شخصیت | | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| | عنوان = جعفر بن حسین بن علی بن شهریار | | | عنوان = جنگ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | | | تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png |
| | نام = جعفر بن حسین بن علی بن شهریار | | | نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی |
| | نام‌های دیگر = ابومحمد مؤمن قمی | | | پدیدآوران = محمد رحمانی |
| | سال تولد = | | | زبان = فارسی |
| | تاریخ تولد = | | | زبان اصلی = فارسی |
| | محل تولد = [[قم]] | | | ترجمه = |
| | سال درگذشت = | | | سال نشر = 1402 ش |
| | تاریخ درگذشت = 340.ق | | | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] |
| | محل درگذشت = [[کوفه]]
| | | تعداد صفحه = 227 |
| | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |محمدبن عبدالله بن جعفر حمیری |محمدبن حسن بن احمد بن ولید |محمدبن جعفر مؤدب |محمدبن جعفر بن احمد بن بطه }} | | | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }} |
| | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |احمدبن محمدبن نصر رازی سمسار |ابوعلی احمدبن حسین بن احمد بن عمران |[[شیخ صدوق |شیخ صدوق محمد بن بابویه]] |ابوالحسین محمدبن علی بن فضل بن تمام |مفید شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان }} | | | شابک = 3 - 387 - 167 - 964 - 978 |
| | دین = [[اسلام]] | |
| | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| |
| | آثار = {{فهرست جعبه عمودی |کتاب النوادر |کتاب المزار |فضل الکوفه و مساجدها }}
| |
| | فعالیت‌ها = راویان راست‌گوی شیعه | |
| | وبگاه =
| |
| }} | | }} |
| '''جعفر بن حسین بن علی بن شهریار'''، معروف به ابومحمد مؤمن قمی، شیخ اهل [[قم]] و از راویان راست‌گوی [[مذهب شیعه|شیعه]] محسوب میگردد. رجالشناسان، وی را از اساتید [[مذهب شیعه|امامیه]] و بزرگ اهل قم معرفی کردهاند. [[شیخ طوسی]] وی را از جمله راویانی قرار داده که به طور مستقیم از [[ائمه|ائمه(علیه السلام)]] روایت نکرده است. [[شیخ مفید]] درکتاب «الاختصاص» احادیث زیادی از او نقل کرده است.
| | جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص) |
|
| |
|
| == زندگی‌نامه ==
| | از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. |
| جعفر بن حسین بن علی بن شهریار، معروف به «ابومحمد مؤمن قمی». شیخ اهل قم و از راویان راست‌گوی شیعه. از تاریخ ولادت او اطلاعی در دست نیست اما بر اساس شواهدی که در شرححال او مشهود است، می‌توان محل تولد او را در قم دانست. به گفته [[نجاشی]] وی اصالتاً اهل قم است، سپس به [[کوفه]] منتقل شد و در سال 340 هجری در همین شهر وفات یافت. محل پرورش او در قم بود و در آنجا نزد استادان این شهر به استماع حدیث پرداخت و قبل از سفرش به کوفه، از صلاحیت کافی و اعتبار علمی بالایی برخوردار شد بهطوری که رجالشناسان، وی را از اساتید امامیه و بزرگ اهل قم معرفی کردهاند.
| | در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. |
| | در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد». |
| | -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|
| |
|
| وی در قم از مصاحبان [[ابن ولید قمی ابوجعفر محمد]] بود، و زمانی‌که به [[عراق]] آمد حامل اجازه روایات [[ابن ولید|ابن ولید]] برای [[هارون بن موسی تلعکبری]] بود. برخی از روایات او به طور مستقیم از [[محمدبن حسن صفار]] نقل شده، ولی در پارهای موارد به واسطه ابنولید از صفار روایت کرده است. شیخ طوسی وی را از جمله راویانی قرار داده که به طور مستقیم از ائمه(علیه السلام) روایت نکرده است.
| |
|
| |
|
| شیخ مفید درکتاب «الاختصاص» احادیث زیادی از او نقل کرده است. هم‌چنین از دیگر کسانی‌که از او روایت کرده است [[حیدر بن محمدبن نعیم]] معروف به [[ابواحمد سمرقندی]](شاگرد [[محمد بن مسعود سمرقندی کوفی|عیاشی]]) است، و این نشان میدهدکه شاگردان [[محمد بن مسعود سمرقندی کوفی|محمدبن مسعود عیاشی]] با وی ارتباط داشتهاند.
| |
|
| |
|
| == اساتید == | | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| اساتید او «محمدبن عبدالله بن جعفر حمیری»(کاتب [[امام مهدی|امام زمان(عج)]])، «محمدبن حسن بن احمد بن ولید»، «محمدبن جعفر مؤدب»، و «محمدبن جعفر بن احمد بن بطه» هستند.
| | | عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب) |
| | | تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png |
| | | نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب) |
| | | پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] |
| | | زبان = فارسی |
| | | زبان اصلی = فارسی |
| | | ترجمه = |
| | | سال نشر = 1401 ش |
| | | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] |
| | | تعداد صفحه = 281 |
| | | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]] |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }} |
| | | شابک = 7 - 350 - 167 - 964 - 978 |
| | }} |
| | معرفی: |
|
| |
|
| == شاگردان ==
| | یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. |
| شاگردان روایی او «احمدبن محمدبن نصر رازی سمسار»، «ابوعلی احمدبن حسین بن احمد بن عمران»، «شیخ صدوق محمد بن بابویه»، «ابوالحسین محمدبن علی بن فضل بن تمام» و «شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان» هستند.
| |
|
| |
|
| == آثار ==
| |
| تألیفات او «کتاب النوادر»، «کتاب المزار» و «فضل الکوفه و مساجدها» هستند.کتاب‌های او را «ابوالحسین بن تمام» روایت کرده است.
| |
|
| |
|
| == منابع == | | --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
| # رجال نجاشی، ص123 شماره 317؛
| | =============================================================================== |
| # رجال الطوسی، ص420 شماره6058؛
| |
| # خلاصه الاقوال، ص91؛
| |
| # رجال ابن داود، ص63؛
| |
| # نقد الرجال تفرشی، ج1ص341 شماره 957؛
| |
| # طبقات اعلام الشیعه، ج1ص70؛
| |
| # الذریعه، ج24ص325؛
| |
| # الاختصاص، شیخ مفید، صفحات متعدد.
| |
|
| |
|
| {{جعبه اطلاعات شخصیت | | |
| | عنوان = جعفر بن سلیمان قمی | | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | | | عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب) |
| | نام = جعفر بن سلیمان قمی | | | تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png |
| | نام‌های دیگر = | | | نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب) |
| | سال تولد = | | | پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی |
| | تاریخ تولد = | | | زبان = فارسی |
| | محل تولد = [[قم]] | | | زبان اصلی = فارسی |
| | سال درگذشت = | | | ترجمه = |
| | تاریخ درگذشت = حدود 320.ق
| | | سال نشر = 1400 ش |
| | محل درگذشت = | | | ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
| | استادان = اسماعیل بن محمد زیتونی | | | تعداد صفحه = 314 |
| | شاگردان = محمد بن حسن بن ولید قمی | | | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما |سرگذشتنامه }} |
| | دین = [[اسلام]]
| | | شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978 |
| | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| |
| | آثار = ثواب الاعمال | |
| | فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث شیعی]] | |
| | وبگاه = | |
| }} | | }} |
| '''جعفر بن سلیمان قمی'''، محدث شیعی است که در [[قم]] اقامت داشته است. از شاگردی ابن ولید قمی نزد او استفاده میشود که وی در اواخر عمر در آنجا مشغول تربیت شاگرد بوده. [[نجاشی|ابوالعباس نجاشی]] نخستین کسی است که او را به آیندگان معرفی نموده و سپس [[سید بن طاووس|سید بن طاوس]] برخی از روایاتش را در کتاب‌های خود آورده است. به گفته نجاشی وی کتابی با عنوان [[ثواب الاعمال]] داشته که شاگرد او [[محمد بن حسن بن ولید قمی]] این کتاب را روایت کرده است.
| |
|
| |
|
| == معرفی اجمالی ==
| | # متن |
| جعفر بن سلیمان قمی، محدث شیعی. آگاهی ما درباره او ناچیز است از همین روی درباره تاریخ تولد، وفات و چگونگی تحصیلات او نمیتوان سخن قاطعی گفت. از لقب «قمی» بر میآید که وی در قم اقامت داشت و از شاگردی [[ابن ولید قمی]] نزد او استفاده میشود که وی در اواخر عمر در آنجا مشغول تربیت شاگرد بوده و احتمالاً پایان زندگی او نیز در همین شهر بوده است. ابوالعباس نجاشی نخستین کسی است که او را به آیندگان معرفی نموده و سپس سید بن طاوس برخی از روایاتش را در کتاب‌های خود آورده است. به گفته [[نجاشی]] وی کتابی با عنوان «ثواب الاعمال» داشته که شاگرد او محمد بن حسن بن ولید قمی این کتاب را روایت کرده است. بنابراین ممکن است وی پیش از وفات این شاگرد، زندگی را به سر آورده باشد. در پارهای از منابع روایی [[هارون بن موسی تلعکبری]] نیز از او بدون واسطه نقل حدیث نموده است، از این رو ممکن است وی حداقل دهههای نخستین سده چهارم را درک کرده باشد. در روایاتی که از او بر جای مانده، نام اساتیدش ذکر نشده است. تنها در یک مورد نام استاد او آمده که در آنجا از [[اسماعیل بن محمد زیتونی]] نقل حدیث کرده است. صاحب‌نظران درباره ارزش روایات او اتفاق نظر داشته و او را فردی راست‌گو و شیخ اصحاب امامیه در قم لقب دادهاند. از آثار او کتاب «ثواب الاعمال» به ثبت رسیده و اکنون برخی از احادیث آن در جوامع روایی [[مذهب شیعه|شیعه]] موجود است. گفتنی است نام او با «جعفر بن سلیمان ضبعی» که از [[صحابه|اصحاب]] [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] بود، مشترک است. هم‌چنین وی غیر از «جعفر بن سلیمان» از اصحاب [[موسی بن جعفر|امام کاظم(علیه السلام)]]، و نیز غیر از شخصی به همین نام از اصحاب [[امام هادی|امام هادی(علیه السلام)]] است.
| | # فهرست |
|
| |
|
| == اساتید ==
| |
| فقط در یک مورد با نقل حدیث نام استاد خود اسماعیل بن محمد زیتونی را ذکر کرده است.
| |
|
| |
|
| == شاگردان ==
| |
| شاگرد او محمد بن حسن بن ولید قمی تنها کسی است‌که در منابع نام وی ذکر شده است.
| |
|
| |
|
| == آثار ==
| |
| از آثار او کتاب «ثواب الاعمال» به ثبت رسیده و اکنون برخی از احادیث آن در جوامع روایی شیعه موجود است.
| |
|
| |
|
| == منابع ==
| |
| # رجال نجاشی، ص121 شماره 312؛
| |
| # جمال الاسبوع، سید بن طاوس، ص259؛
| |
| # خلاصه الاقوال، ص91 شماره 16؛
| |
| # جامع الرواه، ج1ص152؛
| |
| # مستدرک الوسایل، ج5ص44 حدیث 5326.
| |
|
| |
|
| [[رده:عالمان]]
| |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| |
|
| |
|
| {{جعبه اطلاعات شخصیت
| |
| | عنوان = حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری
| |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| |
| | نام = جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری
| |
| | نام‌های دیگر =
| |
| | سال تولد =
| |
| | تاریخ تولد =
| |
| | محل تولد = [[قم]]
| |
| | سال درگذشت =
| |
| | تاریخ درگذشت = حدود 320.ق
| |
| | محل درگذشت =
| |
| | استادان =
| |
| | شاگردان =
| |
| | دین = [[اسلام]]
| |
| | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| |
| | آثار =
| |
| | فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث شیعی]]
| |
| | وبگاه =
| |
| }}
| |
| '''جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری'''، یکی از [[محدّث|محدثین شیعه است.]] از جمله بزرگان معاصر او [[محمد بن موسی بن متوکل]] و [[شیخ صدوق|علی بن حسین بن بابویه]] هستند که مشترکاً نزد پدرش شاگردی نمودهاند. اصالتاً عرب [[یمن|یمنی]] و از قبیله «حمیر»(بر وزن منبر) است که در [[کوفه]] سکونت داشتند، اما نیاکان او در قم مسکن گزیدند. وی خود در [[قم]] پرورش یافت.
| |
|
| |
|
| == معرفی اجمالی ==
| |
| جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری، [[محدّث|محدث شیعی]]. در باره تاریخ تولد و وفات او گزارشی نرسیده است. برادرش «محمد» حدود 304هجری وفات یافت. هم‌چنین از معاصران او محمد بن موسی بن متوکل و علی بن حسین بن بابویه هستند که مشترکاً نزد پدرش شاگردی نمودهاند. بنابراین می‌توان وفات او را در دهههای نخست سده چهارم حدود 320 هجری تخمین زد. وی اصالتاً عرب یمنی و از قبیله «حمیر»(بر وزن منبر) است که در [[کوفه]] سکونت داشتند، اما نیاکان او همراه با ورود سلسله جلیلالقدر [[اشعری]] به [[قم]]، به این شهر آمدند و در قم مسکن گزیدند. وی خود در قم پرورش یافت و احتمالاً در همین شهر زندگی را به سر آورده است. پدرش از چهرههای برجسته قم و نماینده سفیر دوم [[محمدبن عثمان عمری]] بود که در سال297 هجری وارد کوفه شد و برای اهل آنجا نقل [[حدیث]] کرد و کتاب‌های زیادی تصنیف نمود. به گفته [[نجاشی]] وی برادرانی به نام‌های «حسین»، «احمد» و «محمد» داشته که هرکدام با [[امام مهدی|امام عصر(عج)]] مکاتبه داشتند. خود او نیز در عصر [[غیبت صغری]] میزیسته و با [[امام مهدی|امام دوازدهم]] مکاتباتی انجام داده است. اکنون از مکاتبات او چیزی در منابع ذکر نشده، چنان‌که از احادیث او اثری در منابع به چشم نمیخورد. بنابراین شناسایی اساتید و شاگردان او با توجه به این‌که نام آنها در کتب رجالی نیز نیامده، ممکن نیست. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است.
| |
|
| |
|
| == منابع ==
| |
| # رجال نجاشی، ص354 شماره 949، وص219 شماره 573؛
| |
| # خلاصه الاقوال، ص92 شماره 23.
| |
|
| |
|
| [[رده:عالمان]]
| |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| |
|
| |
| {{جعبه اطلاعات شخصیت
| |
| | عنوان = عبدالله بن مغیره بجلی کوفی
| |
| | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| |
| | نام = جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی
| |
| | نام‌های دیگر =
| |
| | سال تولد =
| |
| | تاریخ تولد = حدود 275.ق
| |
| | محل تولد = [[کوفه]]
| |
| | سال درگذشت =
| |
| | تاریخ درگذشت = حدود 355.ق
| |
| | محل درگذشت =
| |
| | استادان = حسن بن علی کوفی
| |
| | شاگردان = [[شیخ صدوق|محمد بن بابویه]]([[شیخ صدوق]])
| |
| | دین = [[اسلام]]
| |
| | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| |
| | آثار =
| |
| | فعالیت‌ها = [[فقیه]]، [[محدّث|محدث]]
| |
| | وبگاه =
| |
| }}
| |
| '''جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی'''، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] مورد اعتماد [[مذهب شیعه|شیعی است.]] [[شیخ صدوق]] در کوفه از وی استماع حدیث کرده است. وی در یک خانواده علمی و مذهبی در کوفه دیده به جهان گشود. پدرش «علی» از راویان حدیث و استاد [[علی بن بابویه قمی]] بوده است.
| |
|
| |
|
| == زندگی‌نامه ==
| |
| جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی، فقیه و محدث مورد اعتماد شیعی. تاریخ تولد و وفات او در هیچ‌یک از منابع ذکر نشده است. برخی از صاحب‌نظران بزرگ([[وحید بهبهانی]] در تعلیقه) احتمال داده است که صاحب شرح حال با «جعفر بن محمد کوفی» متحد است. در این صورت وی می‌بایست جزء آن دسته از راویانی بوده باشد که در عصر بعد از [[ائمه]](یعنی بعد از 255هجری) زندگی می‌کرده، زیرا [[شیخ طوسی|طوسی]] در [[رجال]] خود نام او را در ردیف این دسته از راویان ذکر کرده است. بنابراین تولد او با توجه به این‌که وی استاد «شیخ صدوق» بوده و طبعاً بخش زیادی از سده چهارم را درک کرده است، می‌بایست در اواسط نیمه دوم سده سوم حدود 275 هجری اتفاق افتاده باشد. در باره وفات او تنها می‌دانیم که وی از معاصران پدر شیخ صدوق یعنی «علی بن بابویه» بوده و هر دو نزد پدر صاحب شرح حال حدیث شنیده‌اند. هم‌چنین با توجه به این‌که شیخ صدوق در کوفه از وی استماع حدیث کرده و مسافرت شیخ صدوق به کوفه در سال 354 هجری در راه بازگشت از سفر [[حج]] به وقوع پیوست، می‌توان دریافت که وی حداقل تا این تاریخ حیات داشته است. وی در یک خانواده علمی و مذهبی در کوفه دیده به جهان گشود. پدرش «علی» از راویان [[حدیث]] و استاد «علی بن بابویه قمی» بوده است. جد او «حسن» از عالمان حدیث بود و در پرورش علمی او نقش بسزایی داشته است. وی روایات خود را از همین جدش نقل می‌کند. جد اعلای او [[عبدالله بن مغیره]] نیز از عالمان سرشناس [[مذهب شیعه|شیعی]] و در آغاز از [[صحابه|اصحاب]] [[موسی بن جعفر|امام هفتم]] شیعیان بوده است اما با دیدن کرامتی از [[امام علی بن موسی الرضا|امام هشتم(علیه السلام)]]، به [[امامت]] آن حضرت [[ایمان]] آورد و جزء اصحاب [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(علیه السلام)]] درآمد. از شاگردان او تنها [[شیخ صدوق|محمد بن بابویه]] ملقب به [[شیخ صدوق]] را می‌شناسیم که در معرفی او به آیندگان و ذکر روایات او دخالت کامل داشته است. از او احادیث فراوانی در کتاب‌های شیخ صدوق نقل شده که برخی از آنها در پاورقی ذکر شده است. وی در تمام این موارد، از جد خود نقل حدیث کرده است مگر در یک مورد([[خصال صدوق]]، ص501 حدیث3) که از پدرش روایت نموده است. بنابراین تنها استاد شناخته شده او جد او [[حسن بن علی کوفی]] است که شرح حال او در منابع نیامده است. از آثار تألیفی او چیزی در منابع ذکر نشده است.
| |
|
| |
|
| == استادان == | | ============================================================================ |
| تنها استاد شناخته شده او «حسن بن علی کوفی» است که شرح حال او در منابع نیامده است.
| |
|
| |
|
| == شاگردان ==
| |
| تنها «محمد بن بابویه» ملقب به «شیخ صدوق» را می‌توان بعنوان شاگرد شناخته شده وی معرفی کرد.
| |
|
| |
|
| == منابع ==
| |
| # جامع الرواه، ج1ص212؛
| |
| # الخصال، ص241 حدیث92، وص501 حدیث3؛
| |
| # طبقات اعلام الشیعه، ج1ص72؛
| |
| # طرائف المقال، ج1ص162 شماره 823؛
| |
| # علل الشرایع، ج2ص319 باب 5حدیث1، وص365 باب 85حدیث4؛
| |
| # عیون اخبار الرضا(علیه السلام)، ج1ص288 حدیث15؛
| |
| # معجم رجال الحدیث، ج5ص52 شماره 2210؛
| |
| # من لایحضره الفقیه، ج4صص446 و521 و526.
| |
|
| |
|
| [[رده:عالمان]]
| | -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
| [[رده:عالمان شیعه]]
| |
| [[رده:محدثان شیعه]]
| |
.png)
.png)