کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
نام	آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
پدیدآوران	پژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبان	فارسی
زبان اصلی	فارسی
سال نشر	1400 ش
ناشر	پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه	314
موضوع	محمدعلی تسخیری; مجتهدان و علما; سرگذشتنامه;
شابک	0 - 333- 167 - 964 - 978
	v; t; e;

وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
نام	وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
پدیدآوران	پژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبان	فارسی
زبان اصلی	فارسی
سال نشر	1401 ش
ناشر	پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه	281
موضوع	وحدت اسلامی; تقریب مذاهب; همبستگی; جنبه‌های مذهبی; اسلام;
شابک	7 - 350 - 167 - 964 - 978
	v; t; e;

جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
نام	جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
پدیدآوران	محمد رحمانی
زبان	فارسی
زبان اصلی	فارسی
سال نشر	1402 ش
ناشر	پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه	227
موضوع	جنگ; جنبه‌های مذهبی; اسلام;
شابک	3 - 387 - 167 - 964 - 978
	v; t; e;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۴۹

جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)

از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».

معرفی:

یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.

===================================================================

متن
فهرست

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{جعبه اطلاعات شخصیت
+{{جعبه اطلاعات کتاب
-| عنوان = جعفر بن سلیمان قمی
+| عنوان = جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
-| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
+| تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
-| نام = جعفر بن سلیمان قمی
+| نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
-| نام‌های دیگر =
+| پدیدآوران = محمد رحمانی
-| سال تولد =
+| زبان = فارسی
-| تاریخ تولد =
+| زبان اصلی = فارسی
-| محل تولد = [[قم]]
+| ترجمه =
-| سال درگذشت =
+| سال نشر = 1402 ش
-| تاریخ درگذشت = حدود 320.ق
+| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
-| محل درگذشت =
+| تعداد صفحه = 227
-| استادان = اسماعیل بن محمد زیتونی
+| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]]  }}
-| شاگردان = محمد بن حسن بن ولید قمی
+| شابک =  3 - 387 - 167 - 964 - 978
-| دین = [[اسلام]]
-| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
-| آثار = ثواب الاعمال
-| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث شیعی]]
-| وبگاه =
 }}
-'''جعفر بن سلیمان قمی'''، محدث شیعی است که در [[قم]] اقامت داشته است. از شاگردی ابن ولید قمی نزد او استفاده می‌‏شود که وی در اواخر عمر در آن‌جا مشغول تربیت شاگرد بوده. [[نجاشی|ابوالعباس نجاشی]] نخستین کسی است که او را به آیندگان معرفی نموده و سپس [[سید بن طاووس|سید بن طاوس]] برخی از روایاتش را در کتاب‏‌های خود آورده است. به گفته نجاشی وی کتابی با عنوان [[ثواب الاعمال]] داشته که شاگرد او [[محمد بن حسن بن ولید قمی]] این کتاب را روایت کرده است.
+جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)
-== معرفی اجمالی ==
+از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است.
-جعفر بن سلیمان قمی، یکی از محدثان شیعه است. آگاهی ما درباره او ناچیز است از همین ‏روی درباره تاریخ تولد، وفات و چگونگی تحصیلات او نمی‏‌توان سخن قاطعی گفت. از لقب «قمی» بر می‌‏آید که وی در قم اقامت داشت و از شاگردی [[ابن ولید قمی]] نزد او استفاده می‌‏شود که وی در اواخر عمر در آن‌جا مشغول تربیت شاگرد بوده و احتمالاً پایان زندگی او نیز در همین شهر بوده است. ابوالعباس نجاشی نخستین کسی است که او را به آیندگان معرفی نموده و سپس سید بن طاوس برخی از روایاتش را در کتاب‏‌های خود آورده است. به گفته [[نجاشی]] وی کتابی با عنوان «ثواب الاعمال» داشته که شاگرد او محمد بن حسن بن ولید قمی این کتاب را روایت کرده است. بنابراین ممکن است وی پیش از وفات این شاگرد، زندگی را به سر آورده باشد. در پاره‏ای از منابع روایی [[هارون بن موسی تلعکبری]] نیز از او بدون واسطه نقل حدیث نموده است، از این ‏رو ممکن است وی حداقل دهه‌‏های نخستین سده چهارم را درک کرده باشد. در روایاتی که از او بر جای مانده، نام اساتیدش ذکر نشده است. تنها در یک مورد نام استاد او آمده که در آنجا از [[اسماعیل بن محمد زیتونی]] نقل حدیث کرده است. صاحب‌نظران درباره ارزش روایات او اتفاق نظر داشته و او را فردی راست‌گو و شیخ اصحاب امامیه در قم لقب داده‌‏اند. از آثار او کتاب «ثواب الاعمال» به ثبت رسیده و اکنون برخی از احادیث آن در جوامع روایی [[مذهب شیعه|شیعه]] موجود است. گفتنی است نام او با «جعفر بن سلیمان ضبعی» که از [[صحابه|اصحاب]] [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] بود، مشترک است. هم‌چنین وی غیر از «جعفر بن سلیمان» از اصحاب [[موسی بن جعفر|امام کاظم(علیه السلام)]]، و نیز غیر از شخصی به همین نام از اصحاب [[امام هادی|امام هادی(علیه السلام)]] است.
+در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد.
+در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-== اساتید ==
-فقط در یک مورد با نقل حدیث نام استاد خود اسماعیل بن محمد زیتونی را ذکر کرده است.
-== شاگردان ==
-شاگرد او محمد بن حسن بن ولید قمی تنها کسی است‌که در منابع نام وی ذکر شده است.
-== آثار ==
+{{جعبه اطلاعات کتاب
-از آثار او کتاب «ثواب الاعمال» به ثبت رسیده و اکنون برخی از احادیث آن در جوامع روایی شیعه موجود است.
+| عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
+| تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
+| نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
+| پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
+| زبان = فارسی
+| زبان اصلی = فارسی
+| ترجمه =
+| سال نشر = 1401 ش
+| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
+| تعداد صفحه = 281
+| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]]  |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
+| شابک =  7 - 350 - 167 - 964 - 978
+}}
+معرفی:
-== منابع ==
+یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.
-# رجال نجاشی، ص121 شماره 312؛
-# جمال الاسبوع، سید بن طاوس، ص259؛
-# خلاصه الاقوال، ص91 شماره 16؛
-# جامع الرواه، ج1ص152؛
-# مستدرک الوسایل، ج5ص44 حدیث 5326.
-[[رده:عالمان]]
-[[رده:عالمان شیعه]]
-[[رده:محدثان شیعه]]
-{{جعبه اطلاعات شخصیت
+---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-| عنوان = حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری
+===============================================================================
-| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
-| نام = جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری
-| نام‌های دیگر =
+{{جعبه اطلاعات کتاب
-| سال تولد =
+| عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
-| تاریخ تولد =
+| تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
-| محل تولد = [[قم]]
+| نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
-| سال درگذشت =
+| پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی
-| تاریخ درگذشت = حدود 320.ق
+| زبان = فارسی
-| محل درگذشت =
+| زبان اصلی = فارسی
-| استادان =
+| ترجمه =
-| شاگردان =
+| سال نشر = 1400 ش
-| دین = [[اسلام]]
+| ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
-| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
+| تعداد صفحه = 314
-| آثار =
+| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما  |سرگذشتنامه }}
-| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث شیعی]]
+| شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978
-| وبگاه =
 }}
-'''جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری'''، یکی از [[محدّث|محدثین شیعه]] محسوب میگردد. از جمله بزرگان معاصر او [[محمد بن موسی بن متوکل]] و [[شیخ صدوق|علی بن حسین بن بابویه]] هستند که مشترکاً نزد پدرش شاگردی نموده‏‌اند. اصالتاً عرب [[یمن|یمنی]] و از قبیله «حمیر»(بر وزن منبر) است که در [[کوفه]] سکونت داشتند، اما نیاکان او در قم مسکن گزیدند. وی خود در [[قم]] پرورش یافت.
-== معرفی اجمالی ==
+# متن
-جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری، [[محدّث|محدث شیعی]]. در باره تاریخ تولد و وفات او گزارشی نرسیده است. برادرش «محمد» حدود 304هجری وفات یافت. هم‌چنین از معاصران او محمد بن موسی بن متوکل و علی بن حسین بن بابویه هستند که مشترکاً نزد پدرش شاگردی نموده‏‌اند. بنابراین می‌‏توان وفات او را در دهه‌‏های نخست سده چهارم حدود 320 هجری تخمین زد. وی اصالتاً عرب یمنی و از قبیله «حمیر»(بر وزن منبر) است که در [[کوفه]] سکونت داشتند، اما نیاکان او همراه با ورود سلسله جلیل‏‌القدر [[اشعری]] به [[قم]]، به این شهر آمدند و در قم مسکن گزیدند. وی خود در قم پرورش یافت و احتمالاً در همین شهر زندگی را به سر آورده است. پدرش از چهره‌‏های برجسته قم و نماینده سفیر دوم [[محمدبن عثمان عمری]] بود که در سال297 هجری وارد کوفه شد و برای اهل آن‌جا نقل [[حدیث]] کرد و کتاب‌‏های زیادی تصنیف نمود. به گفته [[نجاشی]] وی برادرانی به نام‌‏های «حسین»، «احمد» و «محمد» داشته که هرکدام با [[امام مهدی|امام عصر(عج)]] مکاتبه داشتند. خود او نیز در عصر [[غیبت صغری]] می‌‏زیسته و با [[امام مهدی|امام دوازدهم]] مکاتباتی انجام داده است. اکنون از مکاتبات او چیزی در منابع ذکر نشده، چنان‌که از احادیث او اثری در منابع به چشم نمی‏‌خورد. بنابراین شناسایی اساتید و شاگردان او با توجه به این‌که نام آن‌ها در کتب رجالی نیز نیامده، ممکن نیست. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است.
+# فهرست
-== منابع ==
-# رجال نجاشی، ص354 شماره 949، وص219 شماره 573؛
-# خلاصه الاقوال، ص92 شماره 23.
-[[رده:عالمان]]
-[[رده:عالمان شیعه]]
-[[رده:محدثان شیعه]]
-{{جعبه اطلاعات شخصیت
-| عنوان = عبدالله بن مغیره بجلی کوفی
-| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
-| نام = جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی
-| نام‌های دیگر =
-| سال تولد =
-| تاریخ تولد = حدود 275.ق
-| محل تولد = [[کوفه]]
-| سال درگذشت =
-| تاریخ درگذشت = حدود 355.ق
-| محل درگذشت =
-| استادان = حسن بن علی کوفی
-| شاگردان = [[شیخ صدوق|محمد بن بابویه]]([[شیخ صدوق]])
-| دین = [[اسلام]]
-| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
-| آثار =
-| فعالیت‌ها = [[فقیه]]، [[محدّث|محدث]]
-| وبگاه =
-}}
-'''جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی'''، [[فقیه|از فقها]] و [[محدّث|محدثین]] مورد اعتماد [[مذهب شیعه|شیعه است.]] [[شیخ صدوق]] در کوفه از وی استماع حدیث کرده است. وی در یک خانواده علمی و مذهبی در کوفه دیده به جهان گشود. پدرش «علی» از راویان حدیث و استاد [[علی بن بابویه قمی]] بوده است.
-== زندگی‌نامه ==
-جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی، فقیه و محدث مورد اعتماد شیعی. تاریخ تولد و وفات او در هیچ‌یک از منابع ذکر نشده است. برخی از صاحب‌نظران بزرگ([[وحید بهبهانی]] در تعلیقه) احتمال داده است که صاحب شرح حال با «جعفر بن محمد کوفی» متحد است. در این صورت وی می‌بایست جزء آن دسته از راویانی بوده باشد که در عصر بعد از [[ائمه]](یعنی بعد از 255هجری) زندگی می‌کرده، زیرا [[شیخ طوسی|طوسی]] در [[رجال]] خود نام او را در ردیف این دسته از راویان ذکر کرده است. بنابراین تولد او با توجه به این‌که وی استاد «شیخ صدوق» بوده و طبعاً بخش زیادی از سده چهارم را درک کرده است، می‌بایست در اواسط نیمه دوم سده سوم حدود 275 هجری اتفاق افتاده باشد. در باره وفات او تنها می‌دانیم که وی از معاصران پدر شیخ صدوق یعنی «علی بن بابویه» بوده و هر دو نزد پدر صاحب شرح حال حدیث شنیده‌اند. هم‌چنین با توجه به این‌که شیخ صدوق در کوفه از وی استماع حدیث کرده و مسافرت شیخ صدوق به کوفه در سال 354 هجری در راه بازگشت از سفر [[حج]] به وقوع پیوست، می‌توان دریافت که وی حداقل تا این تاریخ حیات داشته است. وی در یک خانواده علمی و مذهبی در کوفه دیده به جهان گشود. پدرش «علی» از راویان [[حدیث]] و استاد «علی بن بابویه قمی» بوده است. جد او «حسن» از عالمان حدیث بود و در پرورش علمی او نقش بسزایی داشته است. وی روایات خود را از همین جدش نقل می‌کند. جد اعلای او [[عبدالله بن مغیره]] نیز از عالمان سرشناس [[مذهب شیعه|شیعی]] و در آغاز از [[صحابه|اصحاب]] [[موسی بن جعفر|امام هفتم]] شیعیان بوده است اما با دیدن کرامتی از [[امام علی بن موسی الرضا|امام هشتم(علیه السلام)]]، به [[امامت]] آن حضرت [[ایمان]] آورد و جزء اصحاب [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(علیه السلام)]] درآمد. از شاگردان او تنها [[شیخ صدوق|محمد بن بابویه]] ملقب به [[شیخ صدوق]] را می‌شناسیم که در معرفی او به آیندگان و ذکر روایات او دخالت کامل داشته است. از او احادیث فراوانی در کتاب‌های شیخ صدوق نقل شده که برخی از آنها در پاورقی ذکر شده است. وی در تمام این موارد، از جد خود نقل حدیث کرده است مگر در یک مورد([[خصال صدوق]]، ص501 حدیث3) که از پدرش روایت نموده است. بنابراین تنها استاد شناخته شده او جد او [[حسن بن علی کوفی]] است که شرح حال او در منابع نیامده است. از آثار تألیفی او چیزی در منابع ذکر نشده است.
-== استادان ==
+============================================================================
-تنها استاد شناخته شده او «حسن بن علی کوفی» است که شرح حال او در منابع نیامده است.
-== شاگردان ==
-تنها «محمد بن بابویه» ملقب به «شیخ صدوق» را می‌توان بعنوان شاگرد شناخته شده وی معرفی کرد.
-== منابع ==
-# جامع الرواه، ج1ص212؛
-# الخصال، ص241 حدیث92، وص501 حدیث3؛
-# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص72؛
-# طرائف المقال، ج1ص162 شماره 823؛
-# علل الشرایع، ج2ص319 باب 5حدیث1، وص365 باب 85حدیث4؛
-# عیون اخبار الرضا(علیه السلام)، ج1ص288 حدیث15؛
-# معجم رجال الحدیث، ج5ص52 شماره 2210؛
-# من لایحضره الفقیه، ج4صص446 و521 و526.
-[[رده:عالمان]]
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-[[رده:عالمان شیعه]]
-[[رده:محدثان شیعه]]