کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = جعفر بن حسن مثنی بن حسن (علیه‌السلام)
| عنوان = جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
| نام = جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن بن جعفر بن حسن مثنی بن حسن (علیه‌السلام)
| نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| نام‌های دیگر = {{فهرست جعبه افقی |کثیرالسماع  |کثیر الروایه |محدث }}
| پدیدآوران = محمد رحمانی
| سال تولد =  
| زبان = فارسی
| تاریخ تولد = 224ق.
| زبان اصلی = فارسی
| محل تولد = [[سامرا]]
| ترجمه =  
| سال درگذشت =  
| سال نشر = 1402 ش
| تاریخ درگذشت = اول [[ذی القعده|ذی‌القعده]]
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
‏قعده، 308ق.
| تعداد صفحه = 227
| محل درگذشت = [[بغداد]]
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |احمدبن عبدالمنعم |ابوموسی عیسی بن مهران |ایوب بن محمدبن فروخ |علی بن عبدک |موسی بن عبدالله بن موسی }}
| شابک = 3 - 387 - 167 - 964 - 978
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |محمدبن عمربن محمد جعابی |محمدبن عبدالله ابوالمفضل شیبانی کوفی }}
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]  
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |تاریخ علوی |الصخره و البئر }}
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]]
| وبگاه =  
}}
}}
'''جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن بن جعفر بن حسن مثنی بن حسن (علیه‌السلام)'''، از [[سادات حسنی]] و از [[محدثان]] معتبر [[مذهب شیعه|شیعه]] است. وی را «کثیرالسماع» و کثیر الروایه» و «محدث» لقب داده‏‌اند. وی علاوه بر کار علمی، فعالیت‌‏های اجتماعی نیز داشت و از حقوق آل ابی‌طالب به شدت دفاع می‏‌کرد، از این‏‌رو مرحوم [[نجاشی]] وی را از چهره‏‌های برجسته طالبیین، معرفی کرده است.
جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)


== زندگی‌نامه ==
از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است.
جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن بن جعفر بن حسن مثنی بن حسن (علیه‌السلام)، از سادات حسنی و از محدثان معتبر [[مذهب شیعه|شیعه]] است. ولادت او در [[سامرا]] به سال 224 هجری، و وفاتش در روز چهارشنبه اول [[ذی القعده|ذی‌ال‏قعده]] سال 308 هجری در [[بغداد]] روی داد. دوران زندگی و حیات علمی او را می‏‌توان به سه مرحله تقسیم کرد. ابتداء به شنیدن حدیث علاقه نشان داد به‏ طوری که وی را «کثیرالسماع» لقب داده و این دوره را مرحله‏‌ای از حیات علمی او به حساب آورده‏‌اند. در مرحله دوم، به نقل احادیث مذکور پرداخت و در این مرحله وی را «کثیر الروایه» لقب داده‌‏اند. وی به دلیل روایات بسیارش، نخستین کس از سادات است که لقب «محدث» به او داده شده است. سپس در مرحله سوم و در اواخر عمرش به تصنیف کتاب روی آورد. وی علاوه بر کار علمی، فعالیت‌‏های اجتماعی نیز داشت و از حقوق آل ابی‌طالب به شدت دفاع می‏‌کرد، از این‏‌رو مرحوم نجاشی وی را از چهره‏‌های برجسته طالبیین، معرفی کرده است. مقام علمی و عظمت شأن او باعث شده تا در منابع رجالی و تاریخی [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] نیز فردی خوش‌نام و مورد اعتماد معرفی شود. فرزندان او «حسن بن جعفر»، «یحیی بن جعفر» و «محمدبن جعفر» مشهور به «ابوقیراط» از راویان مورد وثوق هستند به ویژه ابوقیراط که شهرت بسیار دارد و کسی است که بر جنازه مرحوم [[شیخ کلینی|کلینی]] [[نماز]] گزارده است.  
در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد.
در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


== اساتید ==
اساتید او احمدبن عبدالمنعم، ابوموسی عیسی بن مهران، ایوب بن محمدبن فروخ، علی بن عبدک و موسی بن عبدالله بن موسی هستند.


== شاگردان ==
از جمله شاگردان معروف او محمدبن عمربن محمد جعابی و محمدبن عبدالله ابوالمفضل شیبانی کوفی هستند.


== آثار ==
{{جعبه اطلاعات کتاب
از آثار و روایاتی که از او بر جای مانده می‌‏توان دریافت که تخصص عمده او در [[فقه]]، حدیث و تاریخ بوده است. از جمله تألیفات او کتاب «تاریخ علوی» و «الصخره و البئر» را می‌‏توان نام برد.
| عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
| تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
| نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
| پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
| زبان = فارسی
| زبان اصلی = فارسی
| ترجمه =  
| سال نشر = 1401 ش
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| تعداد صفحه = 281
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]]  |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
| شابک =  7 - 350 - 167 - 964 - 978
}}
معرفی:


== منابع ==
یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.
# رجال نجاشی، ص122 شماره 314؛
# خلاصه الاقوال، ص91؛
# رجال ابن داود، ص65 شماره 325؛
# نقد الرجال، تفرشی، ج1ص355 شماره 1004؛
# تنقیح المقال، ج1ص223 شماره 1779؛
# معجم رجال الحدیث، ج5ص75 شماره 2262؛ و ج16ص171 شماره 10408؛
# لسان المیزان، ابن حجر، ج2ص127 شماره 550؛
# تاریخ بغداد، ج2ص144 شماره 563؛ وج7صص213 و214 شماره 3669؛
# ایضاح المکنون، ج2ص279؛ هدیه العارفین، ج1ص252؛
# الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج3ص267؛
# الاعلام، زرکلی، ج2ص128؛
# معجم المؤلفین، عمر کحاله، ج3ص145؛
# المجدی فی انساب الطالبیین، ص359.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
===============================================================================


{{جعبه اطلاعات شخصیت
 
| عنوان = جعفر بن محمد حسنی(حسینی)
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| نام = جعفر بن محمد حسنی(حسینی)
| تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
| نام‌های دیگر =  
| نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| سال تولد =  
| پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی
| تاریخ تولد = 224ق.
| زبان = فارسی
| محل تولد =  
| زبان اصلی = فارسی
| سال درگذشت =  
| ترجمه =  
| تاریخ درگذشت = 308ق.
| سال نشر = 1400 ش
| محل درگذشت =  
| ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
| استادان =  
| تعداد صفحه = 314
| شاگردان =
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما  |سرگذشتنامه }}
| دین = [[اسلام]]
| شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]]
| وبگاه =  
}}
}}
'''جعفر بن محمد حسنی(حسینی)'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] و از [[سادات حسنی آشنایی با سر سلسله های خاندان عبدالله بن حسن مثنی|سادات حسنی]].


== معرفی اجمالی ==
# متن
جعفر بن محمد حسنی (حسینی)، [[محدّث|محدث]] شیعی و از [[سادات حسنی]] است. کنیه او در منابع ذکر نشده است، اما در بسیاری از موارد، شخصی به همین نام با کنیه «ابوعبدالله» وارد شده که به اعتقاد نگارنده وی با شخصیت مورد بحث، متحد است. زیرا با بررسی‌های انجام شده در می‌یابیم که استادان و شاگردان هر دو مشترک هستند و حتی در غالب موارد، مضامین و الفاظ احادیثی که از آنها نقل شده کاملاً با یکدیگر هم‌خوانی دارد. بنابراین به نظر می‌رسد که وی همان «[[ابوعبدالله جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن حسنی]]»(پدر [[ابوقیراط محمد بن جعفر]]) بوده باشد که در [[سامرا]] به سال 224 هجری تولد یافت، و وفاتش در روز چهارشنبه اول [[ذی القعده|ذی‏قعده]] سال 308 هجری در [[بغداد]] روی داد. شرح‌حال او و فرزندش «ابوقیراط» را در این کتاب ذکر کرده‌ایم. برای اطلاع بیشتر علاوه بر منابعی که در آنجا ذکر شده، می‌توانید به منابع زیر نیز مراجعه نمایید.
# فهرست
 
 
 
 
 
 
 


== منابع ==
# توحید صدوق، ص184 حدیث21؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1صص74 و77؛
# عیون اخبار الرضا(ع)، ج1ص73 حدیث316؛
# الفهرست، طوسی، ص85شماره119؛
# الکافی، ج5صص338 و510؛
# معانی الاخبار، ص65حدیث1.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]


{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = محمد بن عبیدالله بن عتبه
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| نام = جعفر بن محمد بن عبیدالله بن عتبه
| نام‌های دیگر =
| سال تولد =
| تاریخ تولد = 235ق.
| محل تولد =
| سال درگذشت =
| تاریخ درگذشت = 305ق.
| محل درگذشت =
| استادان = ایوب بن نوح
| شاگردان = ابن عقده كوفی
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]]
| وبگاه =
}}
'''جعفر بن محمد بن عبیدالله بن عتبه'''، از محیط خانواده و دوران تحصیل و هم‌بحثان او اطلاعی در دست نیست. وی دوران تحصیل و حیات علمی خود را در [[کوفه|كوفه]] سپری كرده باشد زیرا استاد و شاگردش هر دو در كوفه سكونت داشتند.


== معرفی اجمالی ==
============================================================================
جعفر بن محمد بن عبیدالله بن عتبه، می‌دانیم كه وی از [[ایوب بن نوح]] نقل [[حدیث]] كرده است، بنابراین وی هنگامی كه نزد این استاد خود، مشغول استماع حدیث بود از سن كافی(بیست ساله) برخوردار بوده و زمان تولد او را می‌توان حدود 235هجری در نظر گرفت. وفات او نیز ممكن است در اواخر سده سوم یا اوایل سده چهارم اتفاق افتاده باشد، زیرا [[ابن عقده كوفی]] از شاگردان او بوده است و در این‌جا ترجیحاً تاریخ وفات او را در اوایل سده چهارم حدود 305هجری در نظر گرفته‌ایم. از محیط خانواده و دوران تحصیل و هم‌بحثان او اطلاعی در دست نیست. گمان می‌رود وی دوران تحصیل و حیات علمی خود را در كوفه سپری كرده باشد زیرا استاد و شاگردش هر دو در كوفه سكونت داشتند اما به هر حال در منابع گزارشی از شرح‌حال او نیامده و شخصیت او كاملاً برای ما مجهول است. به نظر می‌رسد از آنجا كه شاگرد و استاد او از دانشمندان نامدار [[مذهب شیعه|شیعه]] به شمار می‌آیند، وی در زمان خود از شخصیت‌های مشهور و شناخته‌شده بود لكن استماعات حدیثی او هیچ‌گاه به آیندگان انتقال پیدا نكرد و شخصیت او در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت.


== اساتید ==
از میان اساتید وی تنها نام ایوب بن نوح در منابع ذکر شده است.


== شاگردان ==
از میان شاگردان وی تنها نام ابن عقده كوفی در منابع ذکر شده است.


== منابع ==
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
# ایضاح الاشتباه، ص133 شماره 140؛
# رجال نجاشی، ص215 ذیل شماره 561؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص77.

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۴۹

جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
نامجنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
پدیدآورانمحمد رحمانی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1402 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه227
موضوع
شابک3 - 387 - 167 - 964 - 978

جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)

از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».



وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
ناموحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1401 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه281
موضوع
شابک7 - 350 - 167 - 964 - 978

معرفی:

یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.



===================================================================
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
نامآیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1400 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه314
موضوع
  • محمدعلی تسخیری
  • مجتهدان و علما
  • سرگذشتنامه
شابک0 - 333- 167 - 964 - 978
  1. متن
  2. فهرست






================================================================