ویل دورانت: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) جز (Mohsenmadani صفحهٔ دیدگاه آزاد اندیشان غیر مسلمان در باره قرآن (1) قرآن کتاب قانون و اخلاق را به ویل دورانت منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'سفید پوست' به 'سفید‌پوست') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"></div> | |||
ویل دورانت (Durant Will1981 ـ 1885) فیلسوف شرقشناس و مورخ بزرگ آمریکایی و صاحب کتاب معروف تاریخ تمدن می‌باشد. | |||
=ولادت= | |||
=تحصیلات= | |||
=تالیفات= | |||
=نگاه وی درباره قرآن= | |||
در کتاب معروف خود (تاریخ تمدن) درباره [[قرآن]] می‌نویسد: | |||
«این کتاب آسمانی، اخلاق و فرهنگ مسلمانان را به برکت خویش ترقی بخشید و اصول نظم اجتماعی و وحدت جمعی را در میان آنها استوار کرد. به علاوه به پیروی مقررات بهداشت، ترغیبشان کرد؛ عقولشان را از بسیاری اوهام‌ها و خرافات و از ظلم و خشونت رهایی داد؛ مردم زبون را از حرمت و عزت نفس برخوردار کرد و در جامعه مسلمانان (اگر از رفتار برخی از خلفای دوران بعدی صرف نظر کنیم) اعتدال و تقوایی به وجود آورد که در هیچ یک از مناطق جهان که قلمرو انسان سفید‌پوست بوده، نظیر نداشته است. قرآن به مردم تعلیم داد که بدون شکایت و ملالت، با مشکلات زندگی روبرو شوند، محدودیت‌های آن را تحمل کنند؛ در عین حال آنها را به توسعه و پیشرفتی برانگیخت که از عجایب تاریخ بود». | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مستشرقان]] | |||
[[رده:قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۳
ویل دورانت (Durant Will1981 ـ 1885) فیلسوف شرقشناس و مورخ بزرگ آمریکایی و صاحب کتاب معروف تاریخ تمدن می‌باشد.
ولادت
تحصیلات
تالیفات
نگاه وی درباره قرآن
در کتاب معروف خود (تاریخ تمدن) درباره قرآن می‌نویسد: «این کتاب آسمانی، اخلاق و فرهنگ مسلمانان را به برکت خویش ترقی بخشید و اصول نظم اجتماعی و وحدت جمعی را در میان آنها استوار کرد. به علاوه به پیروی مقررات بهداشت، ترغیبشان کرد؛ عقولشان را از بسیاری اوهام‌ها و خرافات و از ظلم و خشونت رهایی داد؛ مردم زبون را از حرمت و عزت نفس برخوردار کرد و در جامعه مسلمانان (اگر از رفتار برخی از خلفای دوران بعدی صرف نظر کنیم) اعتدال و تقوایی به وجود آورد که در هیچ یک از مناطق جهان که قلمرو انسان سفید‌پوست بوده، نظیر نداشته است. قرآن به مردم تعلیم داد که بدون شکایت و ملالت، با مشکلات زندگی روبرو شوند، محدودیت‌های آن را تحمل کنند؛ در عین حال آنها را به توسعه و پیشرفتی برانگیخت که از عجایب تاریخ بود».