ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] | '''ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] از [[سادات هاشمی]] است. [[ابی مصعب زهری]] استاد وی بود و [[محمدبن عیسی بن هارون]] و قاضی [[ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف]] (استاد [[نجاشی]]) از شاگردان وی هستند. از او هیچ اثر تألیفی بجای نمانده است. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] | ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] و از [[سادات |سادات هاشمی]] است که نسب او به [[ابراهیم امام]] (مقتول در 131هجری) از نوادگان عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب میرسد. تاریخ ولادت او معلوم نیست ولی در [[سامرا]] دیده به جهان گشود و در 325هجری در زادگاهش وفات یافت. وی در [[سامرا|سامراء]] پس از تحصیلات مقدماتی و کسب معارف بیشتر، به [[بغداد]] سفر کرد و در آنجا بخشی دیگر از [[علوم حدیث]] را فرا گرفت. سپس شاگردانی تربیت نمود و به انتشار [[حدیث]] پرداخت. | ||
پدر و جدش از عالمان حدیث بودند و وی برخی از گزارشات حدیثی را از پدرش نقل | پدر و جدش از عالمان حدیث بودند و وی برخی از گزارشات حدیثی را از پدرش نقل میکند. علاوه بر این، پدرش امیر حاجیان [[عراق]] در دوره [[متوکل|متوکل عباسی]] بود. جد پدرش «محمدبن ابراهیم» معروف به <big>ابن الامام</big> از شاگردان ویژه [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر بن محمد (صادق)]] بود. هم‌چنین جد اعلای او ابراهیم امام برادر [[منصور عباسی]]، پایهگذار نهضت [[عباسیان]] بر ضد [[بنی امیه|امویان]] و پیشوای [[کیسانیه]] بوده است. | ||
شواهد موجود نشان میدهد | شواهد موجود نشان میدهد که وی با این‌که از تیره عباسیان است اما گرایشات شیعی داشته و به تربیت راویان شیعی اشتغال داشت. | ||
== اساتید == | == اساتید == | ||
از اساتید او جز پدرش | از اساتید او جز پدرش کسی در منابع [[مذهب شیعه|شیعه]] شناسایی نشده است، اما [[ابی مصعب زهری]] را میتوان از اساتید [[اهل سنت و جماعت|سنی]] او معرفی کرد. | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
از شاگردان او [[محمدبن عیسی بن هارون]] و قاضی [[ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف]](استاد [[نجاشی]]) هستند. از او هیچ اثر تألیفی به جای نمانده است. | از شاگردان او [[محمدبن عیسی بن هارون]] و قاضی [[ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف]] (استاد [[نجاشی]]) هستند. از او هیچ اثر تألیفی به جای نمانده است. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{علمای اسلام}} | {{علمای اسلام}} | ||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۶
| ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | سامرا |
| سال درگذشت | 325 ق، ۳۱۶ ش، ۹۳۷ م |
| محل درگذشت | سامرا |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان | ابی مصعب زهری |
| شاگردان |
|
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، محدث شیعی از سادات هاشمی است. ابی مصعب زهری استاد وی بود و محمدبن عیسی بن هارون و قاضی ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف (استاد نجاشی) از شاگردان وی هستند. از او هیچ اثر تألیفی بجای نمانده است.
معرفی اجمالی
ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، محدث شیعی و از سادات هاشمی است که نسب او به ابراهیم امام (مقتول در 131هجری) از نوادگان عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب میرسد. تاریخ ولادت او معلوم نیست ولی در سامرا دیده به جهان گشود و در 325هجری در زادگاهش وفات یافت. وی در سامراء پس از تحصیلات مقدماتی و کسب معارف بیشتر، به بغداد سفر کرد و در آنجا بخشی دیگر از علوم حدیث را فرا گرفت. سپس شاگردانی تربیت نمود و به انتشار حدیث پرداخت.
پدر و جدش از عالمان حدیث بودند و وی برخی از گزارشات حدیثی را از پدرش نقل میکند. علاوه بر این، پدرش امیر حاجیان عراق در دوره متوکل عباسی بود. جد پدرش «محمدبن ابراهیم» معروف به ابن الامام از شاگردان ویژه جعفر بن محمد (صادق) بود. هم‌چنین جد اعلای او ابراهیم امام برادر منصور عباسی، پایهگذار نهضت عباسیان بر ضد امویان و پیشوای کیسانیه بوده است. شواهد موجود نشان میدهد که وی با این‌که از تیره عباسیان است اما گرایشات شیعی داشته و به تربیت راویان شیعی اشتغال داشت.
اساتید
از اساتید او جز پدرش کسی در منابع شیعه شناسایی نشده است، اما ابی مصعب زهری را میتوان از اساتید سنی او معرفی کرد.
شاگردان
از شاگردان او محمدبن عیسی بن هارون و قاضی ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف (استاد نجاشی) هستند. از او هیچ اثر تألیفی به جای نمانده است.
منابع
- تاريخ بغداد، ج6ص136 شماره 3177، و ج1ص402 شماره 357؛
- رجال نجاشي، ص355 شماره 951؛
- طبقات اعلام الشيعه، ج1ص2؛
- معجم رجال الحديث، ج15ص229 شماره 9957.
