محمد صالح فرفور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | {{جعبه اطلاعات شخصیت | ||
| عنوان = محمد صالح فرفور | | عنوان = محمد صالح فرفور | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
== استادان == | == استادان == | ||
او نزد استادان مختلفی شاگردی کرد؛ از آن جمله: علامۀ محدث شیخ بدرالدین الحسنی، شیخ حنفی صالح بن أسعد الحمصی، شیخ حنفی محمد عطاء الله الکسم، شیخ محمد الساعاتی مفتی | او نزد استادان مختلفی شاگردی کرد؛ از آن جمله: علامۀ محدث شیخ بدرالدین الحسنی، شیخ حنفی صالح بن أسعد الحمصی، شیخ حنفی محمد عطاء الله الکسم، شیخ محمد الساعاتی مفتی شرکسی‌های منطقه مرج‌السلطان، شیخ قاری محمد سلیم حلوانی، شیخ محمد بن جعفر کتانی، شیخ محمد امین سوید، شیخ عبدالکریم حمزاوی، شیخ محمد نجیب کیوان، شیخ محمد هاشم الخطیب، شیخ عبدالرزاق اسطوانی، شیخ محمود عطار، شیخ محمد شریف یعقوبی و ... . | ||
== فعالیت‌ها == | == فعالیت‌ها == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۶: | ||
# شرکت در جهاد مسلحانه مصر: او به همراه شاگردان و گروهی از علمای دمشق برای دفاع از مصر در جنگ به سال 1956 م، شرکت کردند و آموزش نظامی دیدند. | # شرکت در جهاد مسلحانه مصر: او به همراه شاگردان و گروهی از علمای دمشق برای دفاع از مصر در جنگ به سال 1956 م، شرکت کردند و آموزش نظامی دیدند. | ||
=== تأسیس | === تأسیس آموزشگاه و جمعیت فتح اسلامی === | ||
محمد صالح فرفور در سال 1956 م، | محمد صالح فرفور در سال 1956 م، «جمعیت فتح اسلامی» را با کمک تاجران نیکوکار و طلاب نخبه‌اش تأسیس کرد و پس از آن، «معهد الفتح الاسلامی» یا «آموزشگاه علوم اسلامی فتح اسلامی» را با کمک صندوق جمعیت فتح اسلامی تأسیس کرد. او این مرکز را به مدت سی سال اداره کرد. او در سال 1976 م، آموزشگاهی دخترانه‌ای را نیز تأسیس کرد. راه‌اندازی مقطع فوق‌لیسانس در آموزشگاه فتح اسلامی به سال 1971 م ، بازمی‌گردد. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۲: | ||
== یادداشت == | == یادداشت == | ||
«معهد الفتح الاسلامی» آموزشکده‌ای مشهور است که تحولات سیاسی در دهۀ اخیر آن را مشهورتر کرده و جایگاه و نیز تأثیرگذاری آن را افزوده است. چنانکه، برخی از شخصیت‌های مشهور در فضای سوریه به این مؤسسه تعلق دارند. برخی تحلیل‌گران فضای دینی سوریه در دهۀ اخیر مانند لیلی الرفاعی این تصویر را برجسته کرده‌اند که نظام سیاسی سوریه برای مدیریت فضای دینی و جهت‌دهی روحانیان و مبلغان سوری پس از شکل‌گیری شورش‌های نظامی در دهۀ اخیر و پیوستن مشایخ جماعت زید به شورشیان، زمینۀ فعالیت این مؤسسه و شخصیت‌های متعلق به آن را توسعه داده‌اند تا خلأ جدید را پر کنند. | '''«معهد الفتح الاسلامی»''' آموزشکده‌ای مشهور است که تحولات سیاسی در دهۀ اخیر آن را مشهورتر کرده و جایگاه و نیز تأثیرگذاری آن را افزوده است. چنانکه، برخی از شخصیت‌های مشهور در فضای سوریه به این مؤسسه تعلق دارند. برخی تحلیل‌گران فضای دینی سوریه در دهۀ اخیر مانند لیلی الرفاعی این تصویر را برجسته کرده‌اند که نظام سیاسی سوریه برای مدیریت فضای دینی و جهت‌دهی روحانیان و مبلغان سوری پس از شکل‌گیری شورش‌های نظامی در دهۀ اخیر و پیوستن مشایخ جماعت زید به شورشیان، زمینۀ فعالیت این مؤسسه و شخصیت‌های متعلق به آن را توسعه داده‌اند تا خلأ جدید را پر کنند. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۲
| محمد صالح فرفور | |
|---|---|
 | |
| نام‌های دیگر | شیخ محمدصالح فرفور |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1901 م، ۱۲۷۹ ش، ۱۳۱۸ ق |
| محل تولد | سوریه، دمشق |
| سال درگذشت | 1986 م، ۱۳۶۴ ش، ۱۴۰۶ ق |
| دین | اسلام، اهل‌سنت |
محمد صالح فرفور، استاد، حقوقدان، نویسنده، شاعر و از خاندان بنی فرفور است. این خاندان از قرن هشتم، مفتی‌های حنفی فراوانی پرورش داده است.
زندگی‌نامه
محمد صالح فرفور از خاندان بنی فرفور است که در سال 1901 م، در دمشق متولد شد.
استادان
او نزد استادان مختلفی شاگردی کرد؛ از آن جمله: علامۀ محدث شیخ بدرالدین الحسنی، شیخ حنفی صالح بن أسعد الحمصی، شیخ حنفی محمد عطاء الله الکسم، شیخ محمد الساعاتی مفتی شرکسی‌های منطقه مرج‌السلطان، شیخ قاری محمد سلیم حلوانی، شیخ محمد بن جعفر کتانی، شیخ محمد امین سوید، شیخ عبدالکریم حمزاوی، شیخ محمد نجیب کیوان، شیخ محمد هاشم الخطیب، شیخ عبدالرزاق اسطوانی، شیخ محمود عطار، شیخ محمد شریف یعقوبی و ... .
فعالیت‌ها
ایشان فعالیت‌های مختلفی داشت که برخی از آنها عبارتند از:
- تدریس دروس دینی در مساجد دمشق؛
- امامت مسجد سنان‌آغا در محله المناخلیه و ایراد سخنرانی در آن از سال 1944 م؛
- انتقال به مسجد السادات اقصاب در سال 1959 م، و امامت و ایراد سخنرانی در آن؛
- مدیریت مرکز الفتح از بدو تأسیس (1956 م) ؛
- عضویت در گروه علمای دمشق و سپس مشارکت در تأسیس و ادارۀ انجمن علمای دمشق؛
- تبلیغ در میان فلسطینیان: او عنایت خاصی به تبلیغ و آموزش در میان فلسطینیان داشت و مبلغان فراوانی را به اردوگاه آنان اعزام می‌کرد.
- شرکت در جهاد مسلحانه مصر: او به همراه شاگردان و گروهی از علمای دمشق برای دفاع از مصر در جنگ به سال 1956 م، شرکت کردند و آموزش نظامی دیدند.
تأسیس آموزشگاه و جمعیت فتح اسلامی
محمد صالح فرفور در سال 1956 م، «جمعیت فتح اسلامی» را با کمک تاجران نیکوکار و طلاب نخبه‌اش تأسیس کرد و پس از آن، «معهد الفتح الاسلامی» یا «آموزشگاه علوم اسلامی فتح اسلامی» را با کمک صندوق جمعیت فتح اسلامی تأسیس کرد. او این مرکز را به مدت سی سال اداره کرد. او در سال 1976 م، آموزشگاهی دخترانه‌ای را نیز تأسیس کرد. راه‌اندازی مقطع فوق‌لیسانس در آموزشگاه فتح اسلامی به سال 1971 م ، بازمی‌گردد.
آثار
- النسائیات من الأحادیث النبویة الشریفة؛
- من مشکاة النبوة شرح الأربعین النوویة؛
- الرسالة النافعة والحجة القاطعة في التوحید؛
- المحدث الأکبر وامام العصر العلامه الزاهد الشیخ محمد بدرالدین الحسینی کما عرفته؛
- الدر المنثور علی الضیاء الموفور فی أعیان بنی فرفور؛
- سلسلة الخلود (من نفحات الخلود، من نسمات الخلود، من رشحات الخلود)؛
- الافصاح فی شرح الاقتراح للسیوطی فی اصول النحو؛
- تهذیب نور الایضاح مع شرحه فی الفقه الحنفی؛
- شرح جوهره التوحید فی علم العقائد؛
- تاریخ مسجد الأقصاب ومن دفن فیه من الاصحاب؛
- ترجمه العلامه الزاهد الشیخ عبدالحکیم الافغانی؛
- دیوان آلام وآمال؛
- مجموعه مقالات.
درگذشت
سرانجام شیخ محمد صالح در سال 1986 م، درگذشت.
جستارهای وابسته
یادداشت
«معهد الفتح الاسلامی» آموزشکده‌ای مشهور است که تحولات سیاسی در دهۀ اخیر آن را مشهورتر کرده و جایگاه و نیز تأثیرگذاری آن را افزوده است. چنانکه، برخی از شخصیت‌های مشهور در فضای سوریه به این مؤسسه تعلق دارند. برخی تحلیل‌گران فضای دینی سوریه در دهۀ اخیر مانند لیلی الرفاعی این تصویر را برجسته کرده‌اند که نظام سیاسی سوریه برای مدیریت فضای دینی و جهت‌دهی روحانیان و مبلغان سوری پس از شکل‌گیری شورش‌های نظامی در دهۀ اخیر و پیوستن مشایخ جماعت زید به شورشیان، زمینۀ فعالیت این مؤسسه و شخصیت‌های متعلق به آن را توسعه داده‌اند تا خلأ جدید را پر کنند.
منابع
- ر. ک: ذبیح‌الله نعیمیان، جریان‌شناسی سوریه، انتشارت مجمع تقریب مذاهب اسلامی، قم 1402 ش.