کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش}}
{{جعبه اطلاعات شهر
{{جعبه اطلاعات شهر
| عنوان = استان خراسان جنوبی
| عنوان = استان سیستان و بلوچستان
| تصویر = استان خراسان جنوبی.png
| تصویر = استان سیستان و بلوچستان.jpg
| نام = استان خراسان جنوبی
| نام = استان سیستان و بلوچستان
| کشور = ایران
| کشور = ایران
| تاریخ تأسیس = ۱۳۸۳ ش
| تاریخ تأسیس = پیش از اسلام
| استان = خراسان جنوبی
| استان =  
| تعداد جمعیت = ۷۶۸٬۸۹۸ نفر
| تعداد جمعیت = ۲۷۷۵۰۱۴ نفر
| پراکندگی دینی = {{فهرست جعبه افقی |[[مذهب شیعه|شیعه]] |[[اهل سنت و جماعت|سنی]] }}
| پراکندگی دینی = {{فهرست جعبه افقی |[[مذهب شیعه|شیعه]] |[[اهل سنت و جماعت|سنی]] }}
| ویژگی خاص =  
| ویژگی خاص =  
}}
}}
'''استان خراسان جنوبی'''(سرزمین طلای سرخ)، سومین استان پهناور ایران با مساحت 150800کیلومترمربع و با شرایط اقلیمی متنوع در شرق کشور واقع شده است. این استان با مرکزیت بیرجند، از شمال به استان خراسان رضوی و از شرق به طول 331 کیلومتر دارای مرز مشترک با کشور افغانستان بوده و از غرب به استان های یزد، اصفهان و سمنان و از جنوب به استان های کرمان و سیستان و بلوچستان محدود می‌گردد.
'''استان سیستان و بلوچستان'''، به عنوان پهناورترین استان ،در ناحیه جنوب شرق کشور واقع شده است . این استان دارای 1210 کیلومتر مرز خاکی با کشورهای  پاکستان و افغانستان و 370 کیلومتر مرزآبی در کرانه های شمالی دریای عمان  است . از شمال به استان خراسان جنوبی ، از جنوب به دریای عمان ، از شرق به کشورهای پاکستان و افغانستان و از غرب به استانهای هرمزگان و کرمان محدود شده است. مساحت استان 187502 کیلومترمربع است که 5/11 درصد از وسعت کشور را برمی گیرد.
استان خراسان جنوبی بر اساس تقسیمات کشوری، در سال ۸۳ با مصوبه‌ی هیأت دولت و مجلس شورای اسلامی با حضور ۴ شهرستان منتزع از خراسان بزرگ تشکیل شد. مردم استان مسلمان بوده و بیشترشان دارای مذهب شیعه هستند، در مناطق مرزی استان بیشتر سنی مذهب‌ها زندگی می‌کنند.
مردم استان سیستان و بلوچستان از قومیت‌های سیستانی و بلوچ می‌باشند. سیستانی‌ها به زبان فارسی با گویش سیستانی حرف می‌زنند و عموماً پیرو دین اسلام و مذهب تشیع می‌باشند و بلوچ‌ها به زبان بلوچی صحبت می‌کنند و پیرو اسلام و مذهب تسنن می‌باشند هرچند اقلیتی از بلوچ‌های شیعه نیز وجودارند.


== وجه تسمیه‌ خراسان ==
واژه‌ی خراسان به معنای «خاور» آمده؛ یعنی، قسمتی‌که از خورشید است. این واژه ترکیبی است از «خور» به معنای خورشید و «آسان» به معنی آمدن و نهایتا؛ یعنی، «جایی‌که خورشید از آن برمی‌آید» یا «محل طلوع خورشید». این سرزمین چون در شرقی‌ترین ناحیه‌ی ایران‌زمین قرار داشته و خورشید زود‌تر از سایر نقاط در آن طلوع می‌کرده، این نام را به خود گرفته است؛ از این رو خراسان به معنای «سرزمین بامدادان و طلوع آفتاب» به‌کار رفته است.


== پیشینه تاریخی ==
== تاریخچه ==
وخراسان جنوبی شامل محدوده‌ای از خراسان بزرگ است که در سده‌های پیش «قهستان» نامیده می‌شد. براساس کتیبه‏ هاى به جا مانده از دوره هخامنشى و به گفته بعضى از مورخان یونانى،«قهستان» سکونتگاه قوم ساگارت، از اقوام آریایى بود. هرودوت مورخ یونانى مى‏ نویسد: آن‏ها در ردیف اقوام شرقى هستند و از سکنه «ساتراپ چهاردهم هخامنشیان» به شمار مى‏ روند. مارکوپولو نیز در سفرنامه خود، از این منطقه با نام «تونوکاین» – تون و قاین- یاد کرده‌است. واژه «قهستان» را اکثر پژوهشگران، معرب «کهستان» دانسته اند که به دلیل محیط جغرافیایی خاص و وجود کوهستان ها به آن اطلاق می شد.


« کهستان » را بر وزن «کوهستان» هم گفته اند. از اواخر قرن پنجم هجرى «قهستان» به یکى از مراکز مهم فعالیت «فرقه اسماعیلیه» به رهبرى «حسن صباح» تبدیل شد. از آنجایى که این ناحیه از موقعیت مناسب اقلیمى و طبیعى برخوردار نبود و مورد بى‏ توجهى حکومت‏ هاى مرکزى بود، براى فعالیت‏هاى «فرقه اسماعیلیه» داراى شرایط مساعدى بود. لذا، بعد از منطقه الموت، قهستان به مهم ‏ترین مرکز فعالیت اسماعیلیان تبدیل شد، که قلمروى در حدود «ترشیز یا کاشمر» تا «نهبندان» را دربرمى‏ گرفت. با روی کار آمدن حکومت صفوی، امنیت نسبتی در این منطقه بوجود آمد که باعت رونق و گسترش تجارت شد. استان خراسان جنوبى تا ۱۳۸۳، بخشى از استان پهناور خراسان بود، ولى در این سال با مصوبه مجلس شورای اسلامی و براساس تقسیمات جدید کشورى، از آن منفک شد و خود به استانی مستقل تبدیل گردید.
=== پیش از اسلام ===
سرزمین اساطیری سیستان و بلوچستان از دو ناحیه شمال و جنوب تشکیل شده‌است. سیستان امروزی که قسمت شمالی استان را در برمی گیرد، در کتاب اوستا، یازدهمین سرزمینی است که «اهورامزدا» آفریده. همچنین زادگاه رستم دستان قهرمان حماسی شاهنامه فردوسی می‌باشد. تاریخ نگاران سیستان را به گرشاسب، یکی از نوادگان کیومرث نسبت داده‌اند. نام سیستان از نام اقوام آریایی «سکا» اخذ شده‌است. «سکاها» در حدود سال ۱۲۸ قبل از میلاد، سیستان را به تصرف خود در آورده و در پهنه آن استقرار یافته‌اند.


== موقعیت جغرافیایی ==
«نیمروز» نام دیگر سیستان است. همچنین بنای بیشتر شهرهای سیستان را به پهلوانان اسطوره‌ای ایران چون زال، سام و رستم نسبت داده‌اند. زمانی سیستان جزو متعلقات دولت ساسانی به شمار می‌آمد که به دست اردشیر بابکان فتح شد و در سال ۲۳ هجری قمری، مسلمانان عرب این سرزمین را فتح کردند
این استان از شمال با استان خراسان رضوی، از غرب با استان‌های یزد، اصفهان و سمنان، از شرق با کشور افغانستان و از جنوب با استان‌های سیستان و بلوچستان و کرمان هم‌مرز است.  
استان خراسان جنوبی، در مسیر محورهای ارتباطی استان‌های جنوبی ایران با مشهد قرار دارد. محور اصلی ارتباطی استان‌های یزد، اصفهان، فارس و بوشهر به مشهد، از طبس و فردوس می‌گذرد. همچنین محور اصلی ارتباطی استان‌های کرمان و هرمزگان، از دیهوک و فردوس می‌گذرد. محور ارتباطی استان سیستان و بلوچستان به مشهد نیز از شهرهای نهبندان، سربیشه، بیرجند و قائن عبور می‌کند.


== جمعيت ==
=== پس از اسلام ===
مطابق با آخرين سرشماري، جمعيت استان در سال 85 بالغ بر 636420 نفر بوده است که اين ميزان 9/0 درصد  از جمعيت کل کشور را تشکيل مي دهد. بررسي روند تغييرات جمعيتي در مناطق شهري و روستائي استان نشان مي دهد که حدود 6/48 درصد از جمعيت استان در روستاها و مناطق گسترده اي از نوار مرزي سکونت داشته و 4/51 درصد در شهرها سکونت دارند.
از زمان ساسانیان به بعد این سرزمین همواره جزیی از ایران محسوب می‌شد تا اینکه با دخالت بریتانیا در قرن نوزدهم میلادی عملاً به دو بخش غربی و شرقی تقسیم شد. از این به بعد بلوچستان مانند سایر ایالت‌ها و ولایت‌های کشور حکومت خانی داشت تا در سال ۱۳۰۷ ه. ش. پس از شکست دوست‌محمدخان بارکزایی قدرت حکومت مرکزی در این بخش کشور تثبیت شد.
استان با دارا بودن 22/6% از مساحت و 9/0 درصد  از جمعيت کل کشور، کمترين تراکم نقاط جمعيتي کشور با رقم معادل 2/6 نفر در کيلومتر مربع را دارد. جمعيت شهرنشين استان در سال 85 بالغ بر 326695 نفر بوده که رتبه 17 نرخ شهرنشيني با رقمي معادل 4/51 درصد نسبت به نرخ 4/68 درصدي شهرنشيني در کشور، متعلق به اين استان است.


== زبان و لهجه ==
== جغرافیا ==
زبان مردم استان فارسي و شامل گويشهاي پر مايه و متنوعي مي باشد. امکان واژه سازي در گويشهاي مردم نقاط مختلف بسيار گسترده است و به دليل کوهستاني بودن نقاط مرکزي و شمالي استان و عدم تاخت و تاز بيگانگان به اين ناحيه، زبان و نژاد مردم از آميختگي و اختلاط بدور مانده و در واژگان آن نسبت به زبان فارسي رسمي، نشانه هاي کمتري از واژه هاي بيگانه مانند عربي‏، ترکي و... ديده مي شود.
سیستان و بلوچستان ۱۱۰۰ کیلومتر مرز با کشور‌های پاکستان و افغانستان و ۳۰۰ کیلومتر مرز آبی با دریای عمان دارد و تنها استان ایران است که با پاکستان مرز مشترک دارد و همچنین به دلیل قرار گرفتن در موقعیت راهبردی و ترانزیتی از اهمیت فراوانی برخوردار است


== پیشینه‌ دین اسلام ==  
این استان بیشتر آب و هوای گرم و خشک دارد، اما در عین حال از تنوع آب و هوایی و اقلیمی ویژه‌ای برخوردار است و مناطق کوهستانی، جنگلی و باتلاقی نیز در این استان پهناور به چشم می‌خورد.
اکثر تاریخ نویسان، فتح خراسان را در سال ۲۲ ه. ق و در عصر خلافت سیدنا عمرفاروق (رض) ذکر کرده‌اند. برخی نیز این واقعه‌ی مهم را در زمان خلافت سیدنا عثمان (رض) و به سال ۲۹ ه. ق دانسته‌اند. مسلمانان هنگام فتح خراسان، ابتدا طبس را فتح کردند، از این رو آن را دروازه‌ی خراسان می‌نامیدند که «یاقوت حموی» در «معجم البلدان» در ذیل نام «الطبسان» به این نکته اشاره دارد. مسلمانان پس از فتح طبس، به سوی سایر شهرهای خراسان روانه شدند و پی‌در‌پی آن‌ها را گشودند. با فتح و تسخیر خراسان، مهاجرت عرب‌های مسلمان به ناحیه آغاز شد و آنان همواره در ترکیب جمعیتی خراسان سهم نسبتاً زیادی داشتند. در حال حاضر نیز شماری از عرب‌ها در خراسان ساکن هستند که عمدتاً در جنوب استان استقرار دارند.  
 
== دو منطقه متمایز ==  
منطقه بلوچستان (جنوب استان)، نیز صدفی است که وسعت متنوع اش را با دریای عمان گره زده است. این وادی دارای طبیعتی کوهستانی  می باشد. مناطق جنوبی استان با توجه به مجاورت با دریای عمان و بهره گیری از بادهای موسمی اقلیم متفاوتی دارند. بالا بودن میانگین دما و پایین بودن نوسانات آن از مشخصه های اساسی اقلیم منطقه است. با توجه به پایین بودن نزولات جوی و عدم وجود منابع برفی کوهستانی اکثر جریانات رودخانه ای، موقتی و فصلی بوده و در بخش وسیعی از استان منابع محدود آب های زیر زمینی تنها امکانات تامین آب محسوب می شوند. وجود مخروط آتشفشانی تفتان با ۳۹۴۱ متر ارتفاع در شمال بلوچستان مرکزی، شرایط اقلیمی متنوع و جالبی را فراهم آورده است. منطقه بلوچستان با ۱۷۲۳۰۵ کیلومترمربع وسعت و از شهرستانهای زاهدان ، میرجاوه ، خاش ، سراوان ، سیب و سوران ، مهرستان ، ایرانشهر ، سرباز ، دلگان ، نیکشهر ، قصرقند ، چابهار و کنارک تشکیل می گردد.
 
منطقه سیستان  (شمال استان)، نگینی است برآمده از آبرفت های رودخانه هیرمند ، که بزرگ ترین دریاچه آب شیرین جهان را در خویش جای داده است. شریان حیاتی منطقه یعنی هیرمند نوسانات سالیانه قابل ملاحظه ای را نشان می دهد. وزش بادهای ۱۲۰ روزه که از اواخر بهار تا پایان تابستان می وزد در تشدید نیاز و خشکی محیط موثر است. منطقه سیستان شامل شهرستانهای زابل ، زهک ، نیمروز ، هامون و هیرمند می باشد و ۱۵۹۱۷ کیلومترمربع مساحت دارد.
 
همجواری استان با دو کشور  افغانستان و پاکستان با وجود بازارهای مصرف بی رقیب از یک سو و شرایط خاص حاکم بر آن کشورها از سوی دیگر ، این استان را از اهمیت بسیاری برخوردار ساخته است
 
از سوی دیگر منطقه سیستان در حال حاضر به دلیل مواجهه با خشکسالی های پی در پی و قطع آب هیرمند به دلیل عدم تمکین کشور مقابل به موافقت نامه های دو جانبه و عدم رعایت حق آبه جمـهوری اسلامی ایران ، دچار مشکلات و چالش های فراوانی در بخش های اقتصادی و اجتماعی خود گردیده است.
 
ایجاد شرایط و امکانات لازم به منظور تغییر روند مذکور و حفظ و ماندگاری جمعیت به ویژه جمعیت جوان و تحصیل کرده در منطقه ، در برون رفت سیستان از مضعیت فعلی بسیار تاثیر گذار خواهدبود. اگرچه در سال های اخیر اقدامات بسیار ارزنده  و مفیدی در این خطه برای جبران کاستی ها و مشکلات موجود انجام گرفته است ، لیکن برون رفت کامل از وضعیت موجود و برنامه ریزی برای توسعه اقتصادی منطقه ، نیازمند اقدامات و توجه بیشتری می باشد.
 
با توجه به کاهش توجیه اقتصادی فعالیتهای کشاورزی به دلیل خشکسالی و کاهش توجیه اقتصادی از یک سو و وجود مرزهای طولانی  و بازار تقریباً بی رقیب در کشورهای افغانستان و پاکستان از سوی دیگر ، بخش صنعت ، معدن و بازرگانی با بهره گیری از شرایط فوق می تواند موجبات توسعه اقتصادی منطقه ، ایجاد اشتغال و در نتیجه کاهش مشکلات و چالش های اقتصادی و اجتماعی موجود  در منطقه گردد.
 
همچنین این استان بعلت قرارگرفتن در کمربند فلززائی معدنی که از اروپا شروع و پس از گذشت از میناب و ارتفاعات جازموریان به سمت خاش و زاهدان ادامه می یابد، از منابع غنی معدنی در زمینه کانی های فلزی و غیرفلزی می باشد . مطالعات انجام شده نشان می دهــد که قابلیتهای مــعدنی از جمله توانمندیهای مهم توسعه استان بشمارمی آیند و بسیاری از کانسارهای فلزی و غیرفلزی شــناخــته شده ، می توانند مبنای صنایع بزرگ معدنی قرارگیرند .  باتوجه به شرایط فعلی و  لزوم استفاده از کلیه امکانات برای شکوفائی اقتصاد ملی ما  را ناگزیر از شناخت این قابلیتها نموده و در بسیاری از موارد ،  استفاده از آن حتی با وجــود محدودیـــتهای طبیعی بســیار منطــقی جلــوه می نماید.
 
== جمعیت ==
براساس نتایج تفصیلی سرشماری عمومی نفوس و مسکن ، جمعیت استان سیستان و بلوچستان طی ۵ دهه گذشته روند صعودی داشته بطوریکه جمعیت استان در سال ۱۳۳۵ بالغ بر ۴۲۸۳۶۳ نفر و در سال ۱۳۹۰ بالغ بر ۵۸۸۴۴۷ خانوار و ۲۵۳۴۳۲۷ نفر رسیده است که از این تعداد ۴۹.۹ درصد ( ۱۲۶۵۵۷۹ نفر ) زن و ۵۰.۱ درصد ( ۱۲۶۸۷۴۸ نفر ) مرد هستند .
 
متوسط رشد سالانه جمعیت در بین سالهای ۴۵-۱۳۳۵ حدود ۰.۶ درصد ، ۵۵-۱۳۴۵ حدود ۳.۸ درصد ، ۶۵-۱۳۵۵ حدود ۶.۱ درصد  ۷۵-۱۳۶۵ حدود ۳.۷ درصد ، ۸۵-۱۳۷۵ حدود ۳.۴ درصد بوده است .
 
تعداد خانوارهای استان سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۹۰ حدود  ۵۸۸۴۴۷ خانوار برآورد گردیده است که شامل : ۲۹۰۱۸۳ خانوار شهری و ۲۹۷۵۹۹خانوار روستایی و ۶۶۵ خانوار غیر ساکن است .همچنین نسبت جنسی در سرشماری سال ۱۳۵۵ حدود ۱۰۶ نفر ، در سرشماری ۱۳۶۵ حدود ۱۰۱ نفر ، در سرشماری ۱۳۷۵ حدود ۱۰۳ نفر و در سرشماری سال ۱۳۸۵ هم این نسبت ۱۰۳ نفر بوده ، ودر سرشماری سال ۱۳۹۰ نسبت جنسی  حدود ۱۰۰.۲ رسیده بطوریکه در مقابل هر ۱۰۰ نفر زن ۱۰۰.۲ نفر مرد در استان زندگی می کردند . همچنین بعد خانوار از  ۵.۱  نفر در سال ۱۳۸۵ به حدود ۴.۳ نفر در سال ۱۳۹۰ کاهش یافته است .
 
== نژاد و زبان ==
راولینسون به لحاظ نژادی، سیستانی‌ها را همراه با جمشیدی‌های هرات، نمونه‌ خالص نژاد آریایی می‌داند؛ هر چند آریایی‌ها در آستانه ورود، درگیری‌هایی با بومیان اصیل ایرانی داشتند که البته بعدها با هم اختلاط پیدا کردند. از این رو نمی‌توان از نژاد یکدست صحبت به میان آورد. زبان‌هایی که مردم سیستان بدان صحبت می‌کردند لهجه‌های میانه ایرانی چون پهلوی اشکانی، پارسی میانه یا پهلوی ساسانی بود. از شعرهایی که به لهجه میانه از اواخر ساسانی باقی مانده و در سده‌های آغازین هجری قمری رایج بود سرود آتشکده کرکو در سیستان است.
 
== مرکز استان ==
زاهِدانْ یکی از کلان‌شهرهای ایران و مرکز استان سیستان و بلوچستان است. این شهر در منطقهٔ بلوچستان قرار دارد. نام پیشین شهر «دزدآب» بوده که در زمان رضا شاه به «زاهدان» تغییر یافته‌است. زاهدان از سمت شمال به شهرستان زابل و، از سمت جنوب به شهرستان خاش، از سمت شرق به کشورهای افغانستان و پاکستان و از سمت غرب به شهرستان فهرج منتهی می‌شود. آب و هوای زاهدان در بیشتر روزهای سال گرم و خشک است. شب‌های تابستان آب و هوای این شهر رو به سردی می‌گراید. آب آشامیدنی زاهدان لوله‌کشی آب شیرین است و از طریق انتقال آب از شهرستان زابل تأمین می‌گردد. زاهدان به جهت مرزی بودن، از موقعیت استراتژیک جغرافیایی و تجاری و نظامی و شرایط خاص برخوردار است؛ به گونه‌ای که از یک‌سو راه‌آهن پاکستان که از مرز میرجاوه وارد ایران می‌شود و از سوی دیگر راه‌آهن سراسری ایران به این شهر منتهی می‌شود؛ و از سوی دیگر در نزدیکی به میل سه جانبهٔ ایران و پاکستان و افغانستان قرار دارد.
 
== اقوام و مذاهب ==
سیستان به مردم منطقه‌ای (سکاها) گفته می‌شد که در اطراف رود هیرمند ساکن بودند و بخشی از سیستان در افغانستان امروزی است که قبلا جزو ایران بوده‌است (ادامه رود هیرمند و بخش اعظم ان در افغانستان است) و بخشی دیگر در شهرستان‌های زاهدان و زابل. بلوچ‌ها (مکاها) قومی دیگر بودند با فرهنگ متفاوت از سکا‌ها در مکران ساکن بودند؛ که بعد‌ها به دلایل نامعلوم به بلوچستان تغییر نام یافت. مردم استان سیستان و بلوچستان از قومیت‌های سیستانی و بلوچ می‌باشد که سیستانی‌ها به زبان زبان فارسی با لحجه سیستانی حرف می‌زنند و پیرو دین اسلام با مذهبتشیع‌ می‌باشند و بلوچ‌ها به گویش بلوچی صحبت می‌کنند و پیرو اسلام و مذهب تسنن می‌باشند.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
* [https://sk.mcth.ir/south-khorasan/ خراسان جنوبی؛ سرزمین طلای سرخ، دیار کویرهای رویایی]sk.mcth.ir، اخذ شده در تاریخ 1403/7/23.
* [https://www.chht-sb.ir/fa/newsview/73 پیشینه تاریخی استان سیستان و بلوچستان]chht-sb.ir، اخذ شده در تاریخ 1403/7/28 .
* [https://www.islahweb.org/fa/post/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C%20%D8%A8%D8%A7%20%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%20%D8%AC%D9%86%D9%88%D8%A8%DB%8C%20%D9%88%20%D9%85%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%B2%20%D9%85%D9%87%D9%85%20%D8%A7%D9%87%D9%84%20%D8%B3%D9%86 آشنایی با خراسان جنوبی و مراکز مهم اهل سنت آن] islahweb.org،تاریخ درج مطلب 29 آذر 1393، اخذ شده در تاریخ 1403/7/21.
* [http://pajoohe.ir/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%88-%D8%AA%D9%85%D8%AF%D9%86-%D8%B3%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86__a-45879.aspx فرهنگ و تمدن سیستان باستان]pajoohe.ir، تاریخ درج مطلب 24 آبان 1393، اخذ شده در تاریخ 1403/7/28.
* [https://sb-nomads.ir/%D8%B3%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86/ سیمای عمومی استان]nomads.ir، اخذ شده در تاریخ 1403/7/28.
* [https://sb-nomads.ir/%D8%AC%D9%85%D8%B9%DB%8C%D8%AA/ جمعیت]nomads.ir، اخذ شده در تاریخ 1403/7/28.




[[رده:شهرها]]
[[رده:ایران]]
[[رده:ایران]]
[[رده:شهرها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۵

استان سیستان و بلوچستان
استان سیستان و بلوچستان.jpg
ناماستان سیستان و بلوچستان
کشورایران
تعداد جمعیت۲۷۷۵۰۱۴ نفر
پراکندگی دینی

استان سیستان و بلوچستان، به عنوان پهناورترین استان ،در ناحیه جنوب شرق کشور واقع شده است . این استان دارای 1210 کیلومتر مرز خاکی با کشورهای پاکستان و افغانستان و 370 کیلومتر مرزآبی در کرانه های شمالی دریای عمان است . از شمال به استان خراسان جنوبی ، از جنوب به دریای عمان ، از شرق به کشورهای پاکستان و افغانستان و از غرب به استانهای هرمزگان و کرمان محدود شده است. مساحت استان 187502 کیلومترمربع است که 5/11 درصد از وسعت کشور را برمی گیرد. مردم استان سیستان و بلوچستان از قومیت‌های سیستانی و بلوچ می‌باشند. سیستانی‌ها به زبان فارسی با گویش سیستانی حرف می‌زنند و عموماً پیرو دین اسلام و مذهب تشیع می‌باشند و بلوچ‌ها به زبان بلوچی صحبت می‌کنند و پیرو اسلام و مذهب تسنن می‌باشند هرچند اقلیتی از بلوچ‌های شیعه نیز وجودارند.


تاریخچه

پیش از اسلام

سرزمین اساطیری سیستان و بلوچستان از دو ناحیه شمال و جنوب تشکیل شده‌است. سیستان امروزی که قسمت شمالی استان را در برمی گیرد، در کتاب اوستا، یازدهمین سرزمینی است که «اهورامزدا» آفریده. همچنین زادگاه رستم دستان قهرمان حماسی شاهنامه فردوسی می‌باشد. تاریخ نگاران سیستان را به گرشاسب، یکی از نوادگان کیومرث نسبت داده‌اند. نام سیستان از نام اقوام آریایی «سکا» اخذ شده‌است. «سکاها» در حدود سال ۱۲۸ قبل از میلاد، سیستان را به تصرف خود در آورده و در پهنه آن استقرار یافته‌اند.

«نیمروز» نام دیگر سیستان است. همچنین بنای بیشتر شهرهای سیستان را به پهلوانان اسطوره‌ای ایران چون زال، سام و رستم نسبت داده‌اند. زمانی سیستان جزو متعلقات دولت ساسانی به شمار می‌آمد که به دست اردشیر بابکان فتح شد و در سال ۲۳ هجری قمری، مسلمانان عرب این سرزمین را فتح کردند

پس از اسلام

از زمان ساسانیان به بعد این سرزمین همواره جزیی از ایران محسوب می‌شد تا اینکه با دخالت بریتانیا در قرن نوزدهم میلادی عملاً به دو بخش غربی و شرقی تقسیم شد. از این به بعد بلوچستان مانند سایر ایالت‌ها و ولایت‌های کشور حکومت خانی داشت تا در سال ۱۳۰۷ ه. ش. پس از شکست دوست‌محمدخان بارکزایی قدرت حکومت مرکزی در این بخش کشور تثبیت شد.

جغرافیا

سیستان و بلوچستان ۱۱۰۰ کیلومتر مرز با کشور‌های پاکستان و افغانستان و ۳۰۰ کیلومتر مرز آبی با دریای عمان دارد و تنها استان ایران است که با پاکستان مرز مشترک دارد و همچنین به دلیل قرار گرفتن در موقعیت راهبردی و ترانزیتی از اهمیت فراوانی برخوردار است

این استان بیشتر آب و هوای گرم و خشک دارد، اما در عین حال از تنوع آب و هوایی و اقلیمی ویژه‌ای برخوردار است و مناطق کوهستانی، جنگلی و باتلاقی نیز در این استان پهناور به چشم می‌خورد.

دو منطقه متمایز

منطقه بلوچستان (جنوب استان)، نیز صدفی است که وسعت متنوع اش را با دریای عمان گره زده است. این وادی دارای طبیعتی کوهستانی می باشد. مناطق جنوبی استان با توجه به مجاورت با دریای عمان و بهره گیری از بادهای موسمی اقلیم متفاوتی دارند. بالا بودن میانگین دما و پایین بودن نوسانات آن از مشخصه های اساسی اقلیم منطقه است. با توجه به پایین بودن نزولات جوی و عدم وجود منابع برفی کوهستانی اکثر جریانات رودخانه ای، موقتی و فصلی بوده و در بخش وسیعی از استان منابع محدود آب های زیر زمینی تنها امکانات تامین آب محسوب می شوند. وجود مخروط آتشفشانی تفتان با ۳۹۴۱ متر ارتفاع در شمال بلوچستان مرکزی، شرایط اقلیمی متنوع و جالبی را فراهم آورده است. منطقه بلوچستان با ۱۷۲۳۰۵ کیلومترمربع وسعت و از شهرستانهای زاهدان ، میرجاوه ، خاش ، سراوان ، سیب و سوران ، مهرستان ، ایرانشهر ، سرباز ، دلگان ، نیکشهر ، قصرقند ، چابهار و کنارک تشکیل می گردد.

منطقه سیستان (شمال استان)، نگینی است برآمده از آبرفت های رودخانه هیرمند ، که بزرگ ترین دریاچه آب شیرین جهان را در خویش جای داده است. شریان حیاتی منطقه یعنی هیرمند نوسانات سالیانه قابل ملاحظه ای را نشان می دهد. وزش بادهای ۱۲۰ روزه که از اواخر بهار تا پایان تابستان می وزد در تشدید نیاز و خشکی محیط موثر است. منطقه سیستان شامل شهرستانهای زابل ، زهک ، نیمروز ، هامون و هیرمند می باشد و ۱۵۹۱۷ کیلومترمربع مساحت دارد.

همجواری استان با دو کشور افغانستان و پاکستان با وجود بازارهای مصرف بی رقیب از یک سو و شرایط خاص حاکم بر آن کشورها از سوی دیگر ، این استان را از اهمیت بسیاری برخوردار ساخته است

از سوی دیگر منطقه سیستان در حال حاضر به دلیل مواجهه با خشکسالی های پی در پی و قطع آب هیرمند به دلیل عدم تمکین کشور مقابل به موافقت نامه های دو جانبه و عدم رعایت حق آبه جمـهوری اسلامی ایران ، دچار مشکلات و چالش های فراوانی در بخش های اقتصادی و اجتماعی خود گردیده است.

ایجاد شرایط و امکانات لازم به منظور تغییر روند مذکور و حفظ و ماندگاری جمعیت به ویژه جمعیت جوان و تحصیل کرده در منطقه ، در برون رفت سیستان از مضعیت فعلی بسیار تاثیر گذار خواهدبود. اگرچه در سال های اخیر اقدامات بسیار ارزنده و مفیدی در این خطه برای جبران کاستی ها و مشکلات موجود انجام گرفته است ، لیکن برون رفت کامل از وضعیت موجود و برنامه ریزی برای توسعه اقتصادی منطقه ، نیازمند اقدامات و توجه بیشتری می باشد.

با توجه به کاهش توجیه اقتصادی فعالیتهای کشاورزی به دلیل خشکسالی و کاهش توجیه اقتصادی از یک سو و وجود مرزهای طولانی و بازار تقریباً بی رقیب در کشورهای افغانستان و پاکستان از سوی دیگر ، بخش صنعت ، معدن و بازرگانی با بهره گیری از شرایط فوق می تواند موجبات توسعه اقتصادی منطقه ، ایجاد اشتغال و در نتیجه کاهش مشکلات و چالش های اقتصادی و اجتماعی موجود در منطقه گردد.

همچنین این استان بعلت قرارگرفتن در کمربند فلززائی معدنی که از اروپا شروع و پس از گذشت از میناب و ارتفاعات جازموریان به سمت خاش و زاهدان ادامه می یابد، از منابع غنی معدنی در زمینه کانی های فلزی و غیرفلزی می باشد . مطالعات انجام شده نشان می دهــد که قابلیتهای مــعدنی از جمله توانمندیهای مهم توسعه استان بشمارمی آیند و بسیاری از کانسارهای فلزی و غیرفلزی شــناخــته شده ، می توانند مبنای صنایع بزرگ معدنی قرارگیرند . باتوجه به شرایط فعلی و لزوم استفاده از کلیه امکانات برای شکوفائی اقتصاد ملی ما را ناگزیر از شناخت این قابلیتها نموده و در بسیاری از موارد ، استفاده از آن حتی با وجــود محدودیـــتهای طبیعی بســیار منطــقی جلــوه می نماید.

جمعیت

براساس نتایج تفصیلی سرشماری عمومی نفوس و مسکن ، جمعیت استان سیستان و بلوچستان طی ۵ دهه گذشته روند صعودی داشته بطوریکه جمعیت استان در سال ۱۳۳۵ بالغ بر ۴۲۸۳۶۳ نفر و در سال ۱۳۹۰ بالغ بر ۵۸۸۴۴۷ خانوار و ۲۵۳۴۳۲۷ نفر رسیده است که از این تعداد ۴۹.۹ درصد ( ۱۲۶۵۵۷۹ نفر ) زن و ۵۰.۱ درصد ( ۱۲۶۸۷۴۸ نفر ) مرد هستند .

متوسط رشد سالانه جمعیت در بین سالهای ۴۵-۱۳۳۵ حدود ۰.۶ درصد ، ۵۵-۱۳۴۵ حدود ۳.۸ درصد ، ۶۵-۱۳۵۵ حدود ۶.۱ درصد ۷۵-۱۳۶۵ حدود ۳.۷ درصد ، ۸۵-۱۳۷۵ حدود ۳.۴ درصد بوده است .

تعداد خانوارهای استان سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۹۰ حدود ۵۸۸۴۴۷ خانوار برآورد گردیده است که شامل : ۲۹۰۱۸۳ خانوار شهری و ۲۹۷۵۹۹خانوار روستایی و ۶۶۵ خانوار غیر ساکن است .همچنین نسبت جنسی در سرشماری سال ۱۳۵۵ حدود ۱۰۶ نفر ، در سرشماری ۱۳۶۵ حدود ۱۰۱ نفر ، در سرشماری ۱۳۷۵ حدود ۱۰۳ نفر و در سرشماری سال ۱۳۸۵ هم این نسبت ۱۰۳ نفر بوده ، ودر سرشماری سال ۱۳۹۰ نسبت جنسی حدود ۱۰۰.۲ رسیده بطوریکه در مقابل هر ۱۰۰ نفر زن ۱۰۰.۲ نفر مرد در استان زندگی می کردند . همچنین بعد خانوار از ۵.۱ نفر در سال ۱۳۸۵ به حدود ۴.۳ نفر در سال ۱۳۹۰ کاهش یافته است .

نژاد و زبان

راولینسون به لحاظ نژادی، سیستانی‌ها را همراه با جمشیدی‌های هرات، نمونه‌ خالص نژاد آریایی می‌داند؛ هر چند آریایی‌ها در آستانه ورود، درگیری‌هایی با بومیان اصیل ایرانی داشتند که البته بعدها با هم اختلاط پیدا کردند. از این رو نمی‌توان از نژاد یکدست صحبت به میان آورد. زبان‌هایی که مردم سیستان بدان صحبت می‌کردند لهجه‌های میانه ایرانی چون پهلوی اشکانی، پارسی میانه یا پهلوی ساسانی بود. از شعرهایی که به لهجه میانه از اواخر ساسانی باقی مانده و در سده‌های آغازین هجری قمری رایج بود سرود آتشکده کرکو در سیستان است.

مرکز استان

زاهِدانْ یکی از کلان‌شهرهای ایران و مرکز استان سیستان و بلوچستان است. این شهر در منطقهٔ بلوچستان قرار دارد. نام پیشین شهر «دزدآب» بوده که در زمان رضا شاه به «زاهدان» تغییر یافته‌است. زاهدان از سمت شمال به شهرستان زابل و، از سمت جنوب به شهرستان خاش، از سمت شرق به کشورهای افغانستان و پاکستان و از سمت غرب به شهرستان فهرج منتهی می‌شود. آب و هوای زاهدان در بیشتر روزهای سال گرم و خشک است. شب‌های تابستان آب و هوای این شهر رو به سردی می‌گراید. آب آشامیدنی زاهدان لوله‌کشی آب شیرین است و از طریق انتقال آب از شهرستان زابل تأمین می‌گردد. زاهدان به جهت مرزی بودن، از موقعیت استراتژیک جغرافیایی و تجاری و نظامی و شرایط خاص برخوردار است؛ به گونه‌ای که از یک‌سو راه‌آهن پاکستان که از مرز میرجاوه وارد ایران می‌شود و از سوی دیگر راه‌آهن سراسری ایران به این شهر منتهی می‌شود؛ و از سوی دیگر در نزدیکی به میل سه جانبهٔ ایران و پاکستان و افغانستان قرار دارد.

اقوام و مذاهب

سیستان به مردم منطقه‌ای (سکاها) گفته می‌شد که در اطراف رود هیرمند ساکن بودند و بخشی از سیستان در افغانستان امروزی است که قبلا جزو ایران بوده‌است (ادامه رود هیرمند و بخش اعظم ان در افغانستان است) و بخشی دیگر در شهرستان‌های زاهدان و زابل. بلوچ‌ها (مکاها) قومی دیگر بودند با فرهنگ متفاوت از سکا‌ها در مکران ساکن بودند؛ که بعد‌ها به دلایل نامعلوم به بلوچستان تغییر نام یافت. مردم استان سیستان و بلوچستان از قومیت‌های سیستانی و بلوچ می‌باشد که سیستانی‌ها به زبان زبان فارسی با لحجه سیستانی حرف می‌زنند و پیرو دین اسلام با مذهبتشیع‌ می‌باشند و بلوچ‌ها به گویش بلوچی صحبت می‌کنند و پیرو اسلام و مذهب تسنن می‌باشند.

جستارهای وابسته

منابع