هولوکاست: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جانبداری' به 'جانب‌داری')
 
(۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


<div class="wikiInfo">
<div class="wikiInfo">
[[پرونده: هلوکاست.jpg|جایگزین=هلوکاست، دروغ آزادی بیان|بندانگشتی|هلوکاست]]
[[پرونده: هولوکاست.jpg|جایگزین=افسانه هولوکاست|بندانگشتی|هولوکاست]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
! نام!!  
!نام!!افسانه هولوکاست
|-
|-
|
|معنا
|
|سوزاندن با آتش است، به طور کامل
|-
|-
|
|مورد ادعا
|
|جمع آوری قریب 6 میلیون [[یهودی]] از سراسر [[اروپا]] و اعدام در اردوگاههای مرگ [[آلمان]] و [[لهستان]]
|-
|-
|
|زمان
|
|سال‎های 1944 تا 1939 (در [[جنگ جهانی دوم]])
|-
|-
|
|تولد واژه هولوکاست
|
|نیمه دوم قرن 19 میلادی(چند سال بعد از [[جنگ جهانی دوم]])
|-
|-
|
|تحقیق و تردید درباره هولوکاست
|  
|قانونا در اکثر کشورهای اروپایی جرم است!
|-
|-
|
|انگیزه‌های ادعا
|  
|سیاسی، اقتصادی، روانی
|-
|
|
|-
|
|
|-
|-
|}
|}
</div>
</div>
هولوکاست از دو واژه يوناني "holos" به معني "همه" و "kaustos" (در بعضي از متون به جاي واژه kaustos از واژه kaiein استفاده شده است) به معني سوزاندن و نابود کردن ترکيب يافته است. اين واژه روي هم رفته به معني همه سوزي است و در اصطلاح از آن به قرباني و يا قرباني بزرگ ياد مي شود و به واقعه اي اطلاق مي شود که در فاصله سالهاي 1944 تا 1939 (در جنگ جهاني دوم) قريب به 6 ميليون يهودي از سراسر اروپا جمع آوري و به اردوگاههاي مرگ در آلمان و لهستان مانند اردوگاه " آشويتس : که مهمترين آنها بود ، فرستاده و در کوره ها سوزانده شدند . همچنين قتلهاي دسته جمعي رده دومي هم وجود داشت که يهودي ها را وارد اتاقهاي بزرگي ميکردند که دوشهايي در سقف داشتند و پس از بستن درها ؛ از دوشها گازي به نام" زيلکون ب " خارج ميشد و موجب خفگي همه ميگرديد.
'''هولوکاست''' از دو واژه یونانی "holos" به معنی "همه" و "kaustos" (در بعضی از متون به جای واژه kaustos از واژه kaiein استفاده شده است) به معنی سوزاندن و نابود کردن ترکیب یافته است. این واژه روی هم رفته به معنی همه‌سوزی است و در اصطلاح از آن به قربانی و یا قربانی بزرگ یاد می‌شود و به واقعه‌ای اطلاق می‌شود که در فاصله سال‎های 1944 تا 1939 (در [[جنگ جهانی دوم]]) قریب به 6 میلیون [[یهودی]] از سراسر [[اروپا]] جمع‌آوری و به اردوگاههای مرگ در [[آلمان]] و [[لهستان]] مانند اردوگاه " آشویتس: که مهم‌ترین آنها بود، فرستاده و در کوره‌ها سوزانده شدند. همچنین قتلهای دسته جمعی رده دومی هم وجود داشت که [[یهودی‌ها]] را وارد اتاقهای بزرگی می‌کردند که دوشهایی در سقف داشتند و پس از بستن درها؛ از دوشها گازی به نام" زیلکون ب " خارج می‌شد و موجب خفگی همه می‌گردید.
 
در اواخر جنگ جهاني دوم صحنه هاي دلخراش بعضي از اردوگاه هاي اسرا، و اجساد روي هم انباشته شده كه از بيماري تيفوس جان داده بودند، زمزمه هاي كوره‌هاي آدم سوزي را افزايش داد و صهيونيست ها با ابزار تبليغاتي خود به طور گسترده روي اين مسأله سرمايه گذاري كردند.‏ اما حقيقت امر چيز ديگري بود.
 
از نيمه دوم قرن 19 ميلادي و چند سال بعد از پايان جنگ جهاني دوم، واژه «هولوكاست» در فرهنگ سياسي، مفهوم و معناي ويژه اي يافته و تقريباً به يك اسم خاص بدل شده است. از آن هنگام به بعد، ماجراي كشتار 6 ميليون يهودي در جريان جنگ جهاني دوم از سوي نازي ها كه يك داستان ساختگي است را «هولوكاست» مي‌نامند. (واژه هولوکاست را در تمامي متون با حرف h  بزرگ نشان ميدهند)
 
در اوايل دهه 80 قرن نوزدهم، تعدادي از اعضاي آژانس بين المللي صهيونيست ها، از جمله، «پي ير ويدال ناكه»، «سرژ ولز»، «فرانسوا براريدا» تحت سرپرستي «رنه ساموئل سپرات» خاخام معروف فرانسه، با استناد به داستان ساختگي كشتار 6 ميليون يهودي در جنگ جهاني دوم و به عنوان پيشگيري از فراموش شدن مظلوميت اين قوم! پيش نويس قانوني را تهيه كرده و در ژوئيه سال 1990 ميلادي در فرانسه به تصويب رساندند كه براساس آن «هرگونه ترديد در باره «هولوكاست»، اعم از ترديد درباره كشتار -مورد ادعاي- يهوديان در جنگ جهاني دوم، وجود اتاق هاي گاز و حتي كمترين ترديد در رقم 6 ميليوني يهوديان كشته شده، جرم تلقي مي شود! و هركس در فرانسه از اين قانون تخلف كرده و در سه موضوع ياد شده ترديد كند به يك ماه تا يكسال زندان و پرداخت 2هزار تا 300هزار فرانك جريمه محكوم مي شود.»
 
بعدها با فشار آمريكا، انگليس، فرانسه و آژانس صهيونيستي، اين قانون در ساير كشورهاي اروپايي نيز به تصويب رسيد. به طوري كه امروزه هرگونه ترديد درباره هولوكاست مورد ادعا و ابعاد و اجزاء آن در اروپا جرم تلقي مي شود!
 
واژه هولوکاست هر ساله با فرارسيدن 27 ژانويه روز جهاني يادبود هولوکاست بطور گسترده تري در رسانه ها منعکس مي شود و رژيم غاصب اسرائيل هر ساله با استفاده از تبليغات مربوط به آن جهانيان را نسبت به ظلمي که به ادعاي آنها در گذشته بر يهوديان روا داشته شده سرزنش مي کند.
 
هولوکاست امروزه ابعاد پيچيده اي دارد شايد بتوان اين پديده سراسر اغراق و بزرگنمائي شده را قطعنامه وجدان آزرده اروپائيها براي تسليم کردن سرزمين ملت فلسطين به ملتي که گمان مي کنند بر آنها ستم کرده اند، مي باشد.
 
صهيونيستها با به تصوير کشيدن اتاقهاي دروغين گاز و کورههاي آدم سوزي اين نکته را به جهانيان القا کردند که ستمهاي بسياري براين قوم رفته ووجدان جهانيان بايد براي جبران گناه و ظلمي که بر يهوديان اعمال کرده بيدارشود وخدمتي را به اين مردم نمايد تا از اين پس اين قوم به اصطلاح برگزيده خداوند ديگر در هيچ برهه از تاريخ مورد ظلم ديگران واقع نشود.
 
براي اين منظور غرب به سرکردگي انگليس و آمريکا دست به کار شد و نطفه فساد و غارت زمين را در فلسطين مظلوم کاشت و ملت فلسطين را در خاورميانه طي حکمي محکوم کرد تا تاوان گناهي مشکوک را که به اصطلاح اروپائيان عامل ارتکاب آن بودند بپردازند. لذا امروز ما در سرزمين فلسطين شاهد اين هستيم که اين قوم به اصطلاح برگزيده و ستمديده آنچه که مدعي هستند در طول تاريخ بر سر آنها آمده بر ملت فلسطين اعمال مي کنند اين امر ميسر نگشته مگر اينکه غرب خود را محکوم و مديون به گناهي مي داند که بايد ملتي ديگر در نقطه اي ديگراز جهان تاوان آن را جبران کند.
 
=تعريف هولوكاست=
 
هولوكاست (holocaust)، به معناى «سوزاندن با آتش است كه به طور كامل از ميان برود» و واژه اى است يونانى كه از دو واژه holos به معنى همه و 1kaustus به معنى سوزاندن و نابود كردن تركيب شده است و در لغت، به معناى «همه سوزى» است.2 برخى از زبان شناسان، اين واژه را برگرفته از جنايت يهوديان در يمن باستان مى دانند3 كه به تدريج و در گذر ايام، مفهوم عام ترى يافته، به سوزاندن زنده زنده انسان ها اطلاق شده است و در اصطلاح، به نظريه اى اطلاق مى شود كه ادعا دارد شش ميليون يهودى در طول جنگ جهانى دوم، بر اثر اعمالى از قبيل اعدام در اتاق هاى گاز و سوزانده شدن در كوره هاى آدم سوزى اردوگاه هاى كار اجبارى نازى ها، كشته شده اند.4
 
بر اساس قانونى كه پيش نويس آن در اوايل دهه 80 قرن نوزدهم، توسط تعدادى از اعضاى آژانس بين المللى صهيونيسم، تحت سرپرستى «رنه ساموئل سپرات»، خاخام معروف فرانسه تهيه و در ژوئيه سال 1990م. در فرانسه به تصويب رسيد، هرگونه ترديد درباره «هولوكاست»، اعم از ترديد درباره كشتار - مورد ادعاى - يهوديان در جنگ جهانى دوم، وجود اتاق هاى گاز و حتى كمترين ترديد در رقم 6 ميليونى يهوديان كشته شده، جرم تلقى مى شود و هركس در فرانسه از اين قانون تخلف كرده، در سه موضوع ياد شده ترديد كند، به يك ماه تا يك سال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانك جريمه محكوم مى شود. بعدها با فشار آمريكا، انگليس، فرانسه و آژانس صهيونيستى، اين قانون در اكثر كشورهاى اروپايى نيز به تصويب رسيد؛ به طورى كه امروزه هرگونه ترديد درباره هولوكاستِ مورد ادعا و ابعاد و اجزاى آن، در اروپا جرم تلقى مى شود!5 جرج بوش، قانون مبارزه با «آنتى سيميتيزم» را براى به اصطلاح كنترل اين پديده در جهان امضا كرد. هدف از قانون يهودستيزى دولت بوش، اين است كه تمام انتقادها عليه رژيم اسرائيل را به سكوت كشانده و ددمنشى ها و دروغ هاى اين رژيم را از بين ببرد.6
 
سرانجام با تلاش رژيم صهيونيستى، اين افسانه، جنبه اى جهانى به خود گرفت و مجمع عمومى سازمان ملل، با تصويب قطع نامه اى، روز 27 ژانويه 7 را به عنوان روز يادبود هولوكاست، نام گذارى كرد.8
 
=انگيزه هاى طرح هولوكاست=
 
در بررسى انگيزه هاى طرح افسانه هولوكاست، با دو عامل عمده مواجه ايم كه از اين قضيه به صورت هاى مختلف بهره مند شده اند؛ يكى صهيونيسم كه ذى نفع عمده است و ديگرى خود دولت هاى غربى.
 
==الف) انگيزه هاى صهيونيسم==
 
از ديدگاه محققانى كه درباره چگونگى و انگيزه هاى طرح افسانه هولوكاست به تحقيق پرداخته اند، چند دليل عمده در اين زمينه وجود دارد كه عبارتند از:
 
'''1. انگيزه هاى سياسى'''
 
از ديدگاه صهيونيست ها، برپايى دولت اسرائيل، نتيجه منطقى ظلم بر يهوديان در هولوكاست است. تعجب آور اين است كه آنها مى خواهند به واسطه وقوع «آشويتس»9 و كوره هاى آدم سوزى خيالى، خود را مستحق برپايى يك دولت بنمايانند؛ آن هم در گوشه ديگرى از جهان و با غصب سرزمين ملتى كه هيچ گونه ربطى به جنايات واقعى يا ساخته و پرداخته آنان ندارد. چنان كه «آبراهام هشل» مى گويد: «دولت اسرائيل، پاسخ خدا به آشويتس است»10 و « موشه زيمرمن»، رئيس گروه مطالعات آلمانى در دانشگاه عبرى اورشليم تأكيد مى كند كه «هالوكاست[هولوكاست]، توجيه اصلى تأسيس دولت اسرائيل است».11
 
''چرا در فلسطين؟''
 
سازمان صهيونيسم، در شرايط جنگ جهانى، اولين مرحله از پروژه تسلط بر جهان را كليد زد. اين سازمان، چاره را در اين ديد كه از هرج و مرج به وجود آمده در جنگ جهانى استفاده كند و با «مظلوم نمايى» هرچه تمام تر، چنين جلوه دهد كه جهان مسيحيت به آنان حمله كرده و تعداد زيادى از آنان را كشته است؛ پس آنان ناچارند به جاى ديگرى بروند و كجا بهتر از خاورميانه و آن هم فلسطين؛12 سياستى كه نه بر اساس اجبار، بلكه كاملاً مورد خواست و مطابق اهداف صهيونيسم بود. «هانا آرنت» معتقد است: «سياست ناسيونال سوسياليست ها در مورد يهوديان، سياستى بود كه كاملاً طرفدار صهيونيسم بود».13 «هاينتس هوهنه»، روزنامه نگار آلمانى نيز در تأييد اين نظر مى گويد: «صهيونيست ها، استقرار فاشيسم در آلمان را نه به مثابه يك مصيبت ملى، بلكه به عنوان فرصتى تاريخى و بى مانند در وصول به هدف هاى صهيونيستى خويش مى ديدند».14
 
علاوه بر تأسيس اسرائيل و تلاش براى تحقق اهداف صهيونيسم بين الملل، صهيونيست ها دو هدف عمده سياسى ديگر را از مظلوم نمايى يهود و تقدس بخشيدن به هولوكاست، تعقيب مى كنند؛
 
1. پيش گيرى از خيزش عمومى جهانيان عليه صهيونيسم.
 
2. مظلوم نمايى و برانگيختن احساسات نژاد يهود و ايجاد اتحاد سياسى آنان.15
 
'''2. انگيزه هاى اقتصادى'''
 
صهيونيست ها با ماجراى هولوكاست و طرح دعاوى حقوقى عليه كشورهاى آلمان، اتريش، لهستان، سوئيس و...، تا كنون ميلياردها دلار به جيب زده اند. به عنوان نمونه، آلمان ملزم شد از سال 1952 تا سال 2002م. به روش هاى مختلف، به بازماندگان به اصطلاح قتل عام يهود غرامت بپردازد16 و بر اساس توافق هاى حاصله، «دولت اين كشور، زير فشارهاى باج خواهانه صهيونيست ها، مجبور شد موافقت خود را با اعطاى سالانه 50 ميليون مارك تا سال 2002م. به رژيم صهيونيستى اعلام نمايد».17
 
گلدمن (مجرى اصلى طرح) مى گويد: «هدف از اين افسانه سازى ها و دروغ پردازى ها، صرفاً گرفتن غرامت براى قربانيان جنگ نبود؛ بلكه هدف از آن، تهيه بودجه لازم جهت پايه ريزى حكومتى بود كه كوچك ترين حقى در اين رابطه نداشت؛ زيرا زمانى كه اين جنايات انجام شد، چنين دولتى وجود خارجى نداشت؛ اما از اين مسئله، براى فراهم آوردن تسليحات لازم براى جنايات جديد بهره گرفت».18
 
'''3. انگيزه هاى روانى'''


سوء استفاده از گرايش هاى فطرى بشر به حمايت از مظلوم، رساترين تعبيرى است كه مى توان آن را محور همه فعاليت هاى جنبش صهيونيسم در طى قرن بيستم دانست؛ مفهومى كه در ايجاد دولت نامشروع صهيونيستى در فلسطين و تحكيم پايه هاى آن، بسيار مؤثر بوده و يهوديان با تمسك به اين شيوه تا كنون توانسته اند بر تمامى جنايت ها، قانون شكنى ها و فزون خواهى هاى خود در سرتاسر جهان سرپوش گذارند.
== تعریف هولوکاست ==


«پل فرام»، مدير انجمن كانادايى آزادى بيان مى گويد: «من با رئيس جمهور ايران موافقم و معتقدم اشتباه است كه فلسطينيان تاوان گناه اروپايى ها را بپردازند و كشور خود را از دست بدهند. من همچنين بر اين باورم كه داستان دروغين هولوكاست، براى اين كه به اروپاييان و ساكنان آمريكاى شمالى اين حس داده شود كه گناهكارند، ايجاد شده است. افسانه هولوكاست، به يهوديان اجازه مى دهد تا ميلياردها دلار از آلمان و ديگر كشورها غرامت بگيرند. هولوكاست همچنين اذهان مردم آمريكاى شمالى و اروپا را براى پذيرش ددمنشى ها و خشونت هاى اسرائيل آماده مى كند».19
هولوکاست (holocaust)، به معنای «سوزاندن با آتش است که به طور کامل از میان برود» و واژه‌ای است یونانی که از دو واژه holos به معنی همه و <ref>در بعضی از متون به جای واژه kaustos، از واژه kaiein استفاده شده است.</ref>kaustus به معنی سوزاندن و نابود کردن ترکیب شده است و در لغت، به معنای «همه‌سوزی» است.<ref>محمد احمدی، پژوهه صهیونیست (مجموعه مقالات)، مرکز مطالعات فلسطین. (مقاله واقعیت یهودستیزی، ص 214).</ref> برخی از زبان شناسان، این واژه را برگرفته از جنایت [[یهودیان]] در یمن باستان می‌دانند<ref> این واقعه قبل از بعثت پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله در یمن اتفاق افتاده و در سوره مبارکه بروج به آن اشاره شده است.
در این واقعه هولناک، جمع انبوهی از مردان، زنان و کودکان، در حالی که غل و زنجیر بر دست و پا و گردن آنها زده‌اند، تنها به خاطر ایمان به خداوند و پیروی از حضرت مسیح، زنده زنده به درون آتش انداخته و سوزانده شدند.</ref> که به تدریج و در گذر ایام، مفهوم عام‌تری یافته، به سوزاندن زنده زنده انسان‌ها اطلاق شده است و در اصطلاح، به نظریه‌ای اطلاق می‌شود که ادعا دارد شش میلیون [[یهودی]] در طول [[جنگ جهانی دوم]]، بر اثر اعمالی از قبیل اعدام در اتاق‌های گاز و سوزانده شدن در کوره‌های آدم‌سوزی اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها، کشته شده‌اند.<ref>پروفسور روبر فوریسون، اتاق‌های گاز در جنگ جهانی دوم، واقعیت یا افسانه؟ ترجمه دکتر سید ابوالفرید ضیاءالدینی، مؤسسه فرهنگی - پژوهشی ضیا.</ref>


رهبر انقلاب اسلامی ایران در تحليلى جامع و شيوا از نحوه شگردهاى تبليغاتى صهيونيست ها و اهدافى كه آنان از مظلوم نمايى يهود و طرح كوره هاى آدم سوزى دنبال مى كنند، مى گويد: «صهيونيست ها از اول كار، يك شگرد تبليغى را انتخاب كردند كه عبارت است از مظلوم نمايى. براى مظلوم نمايى، داستان ها و افسانه هاى فراوانى جعل شد؛ خبرهايى ساخته شد و تلاش هاى بى وقفه اى انجام گرفت. اينها مسئله نگرانى روانى يهوديان را مطرح كردند و گفتند چون يهودى ها در طول قرن هاى متمادى زير فشار بودند، از لحاظ روانى دچار نگرانى اند و به امنيت روانى احتياج دارند. صهيونيست ها در مذاكرات با سران كشورهاى غربى و بعدها در گفت وگوهاى خود با كشورهاى اسلامى و عربى، مسئله امنيت روانى را مطرح كردند و گفتند ما به امنيت روانى احتياج داريم و بايد امنيت روانى ما تأمين شود. هر اقدامى بخواهد انجام بگيرد، اگر به سودشان نباشد، به بهانه امنيت روانى، مى توانند آن را خنثى كنند. شما وقتى سرزمين را از دست مى دهيد، مى دانيد چه چيزى را از دست داده ايد؛ اما وقتى مى خواهيد خواسته اسرائيل را در مورد امنيت روانى برآورده كنيد، نمى دانيد تا كجا بايد تسليم شويد و تا كجا بايد امتياز بدهيد. اين امتيازدهى، پايانى ندارد؛ مرتب بايد امتياز داد. تجربه اروپا در اين مورد، عبرت آموز است. دولت آلمان، صد و پنجاه ميليارد مارك به عنوان خسارت به يهودى ها داد؛ اما خسارت يهوديان از آلمان، هنوز تمام نشده است؛ باز هم خسارت طلبكارند و بايد به آنها داده شود! آن چه يهودى ها با آلمان كردند، كم و بيش با برخى كشورهاى اروپايى ديگر - مثل اتريش، سوئيس، فرانسه، حتى تا چند سال قبل با واتيكان - نيز انجام دادند؛ همه بايد خسارت بدهند؛ اين خسارت تمام شدنى نيست! همه سياست مداران، خبرنگاران، روشنفكران، كارگزاران و نخبگان غرب بايد در مقابل بناى يادبود كوره آدم سوزى سر تعظيم فرود بياورند؛ يعنى همه، داستانى را كه اصل صحت آن معلوم نيست، مورد تأكيد قرار دهند و خود را بدهكار آن داستان قلمداد كنند. اينها روش هايى است كه در تبليغ دارند و همه معطوف به مظلوم نمايى است».20
بر اساس قانونی که پیش نویس آن در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم، از سوی تعدادی از اعضای آژانس بین‌المللی [[صهیونیسم]]، تحت سرپرستی «رنه ساموئل سپرات»، خاخام معروف [[فرانسه]] تهیه و در ژوئیه سال 1990 م. در [[فرانسه]] به تصویب رسید، هرگونه تردید درباره «هولوکاست»، اعم از تردید درباره کشتار - مورد ادعای - [[یهودیان]] در [[جنگ جهانی دوم]]، وجود اتاق‌های گاز و حتی کمترین تردید در رقم 6 میلیونی [[یهودیان]] کشته شده، جرم تلقی می‌شود و هرکس در [[فرانسه]] از این قانون تخلف کرده، در سه موضوع یاد شده تردید کند، به یک ماه تا یک سال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانک جریمه محکوم می‌شود. بعدها با فشار [[آمریکا]]، [[انگلیس]]، [[فرانسه]] و آژانس صهیونیستی، این قانون در اکثر کشورهای اروپایی نیز به تصویب رسید؛ به طوری که امروزه هرگونه تردید درباره هولوکاستِ مورد ادعا و ابعاد و اجزای آن، در [[اروپا]] جرم تلقی می‌شود!<ref>حسین شریعتمداری، هولوکاست افسانه نیست، روزنامه کیهان، 22 آذر 1384.</ref> جرج بوش، قانون مبارزه با «آنتی سیمیتیزم» را برای به اصطلاح کنترل این پدیده در جهان امضا کرد. هدف از قانون یهودستیزی دولت بوش، این است که تمام انتقادها علیه رژیم غاصب اسرائیل را به سکوت کشانده و ددمنشی‌ها و دروغ‌های این رژیم را از بین ببرد.<ref>عبدالله محمد سیندی، استاد دانشگاه نیویورک، هولوکاست افسانه‌ای خاص صهیونیسم است، خبرگزاری مهر، 1384.11.6.</ref>


==ب) انگيزه غرب در طرح و تبليغ هولوكاست==
سرانجام با تلاش [[صهیونیست]]، این افسانه، جنبه‌ای جهانی به خود گرفت و مجمع عمومی [[سازمان ملل متحد]]، با تصویب قطع نامه‌ای، روز 27 ژانویه <ref>این روز، روز آزادسازی اردوگاه اسرای جنگی آشویتس در لهستان، به دست ارتش سرخ روسیه در جنگ جهانی دوم است.</ref> را به عنوان روز یادبود هولوکاست، نام‌گذاری کرد.<ref>ر. ک: هولوکاست؛ دروغ تاریخی 27 ژانویه.</ref>


در يك جمع بندى، اهداف اروپا و آمريكا از اين اقدام، عبارتند از:
== حقیقت ماجرا ==
در اواخر [[جنگ جهانی دوم]] صحنه‌های دلخراش بعضی از اردوگاه‌های اسرا، و اجساد روی هم انباشته شده که از بیماری تیفوس جان داده بودند، زمزمه‌های کوره‌های آدم‌سوزی را بر سر زبان‌ها انداخت و صهیونیستها با ابزار تبلیغاتی خود به طور گسترده روی این مسأله سرمایه‌گذاری کردند. اما حقیقت امر چیز دیگری بود.


1. تخليه حداكثرى جماعت يهود از درون سرزمين هاى يهودى به يك مكان مشخص.
از نیمه دوم قرن 19 میلادی و چند سال بعد از پایان [[جنگ جهانی دوم]]، واژه «هولوکاست» در فرهنگ سیاسی، مفهوم و معنای ویژه‌ای یافته و تقریباً به یک اسم خاص بدل شده است. از آن هنگام به بعد، ماجرای کشتار 6 میلیون [[یهودی]] در جریان [[جنگ جهانی دوم]] از سوی نازی‌ها را که یک داستان ساختگی است «هولوکاست» می‌نامند. (واژه هولوکاست را در تمامی متون با حرف h بزرگ نشان می‌دهند)


2. تمركزدهى به يهود در محل اتصال سه قاره و استقرار اسرائيل در قلب خاورميانه، براى ايجاد يك پايگاه ديدبانى بر منابع غرب در خاورميانه.
در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم، تعدادی از اعضای آژانس بین‌المللی صهیونیستها، از جمله، «پی یر ویدال ناکه»، «سرژ ولز»، «فرانسوا براریدا» تحت سرپرستی «رنه ساموئل سپرات» خاخام معروف [[فرانسه]]، با استناد به داستان ساختگی کشتار 6 میلیون [[یهودی]] در [[جنگ جهانی دوم]] و به عنوان پیشگیری از فراموش شدن مظلومیت این قوم! پیش نویس قانونی را تهیه کرده و در ژوئیه سال 1990 میلادی در [[فرانسه]] به تصویب رساندند که براساس آن «هرگونه تردید در‌باره «هولوکاست»، اعم از تردید درباره کشتار -مورد ادعای- [[یهودیان]] در [[جنگ جهانی دوم]]، وجود اتاق‌های گاز و حتی کمترین تردید در رقم 6 میلیونی [[یهودیان]] کشته شده، جرم تلقی می‌شود! و هرکس در [[فرانسه]] از این قانون تخلف کرده و در سه موضوع یاد شده تردید کند به یک ماه تا یکسال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانک جریمه محکوم می‌شود.»


3. ايجاد منطقه امنيتى غرب در قلب مناطق اسلامى، براى نظارت و ديده بانى بر منافع امنيتى غرب از درون منطقه.
بعدها با فشار [[آمریکا]]، [[انگلیس]]، [[فرانسه]] و آژانس صهیونیستی، این قانون در سایر کشورهای اروپایی نیز به تصویب رسید. به طوری که امروزه هرگونه تردید درباره هولوکاست مورد ادعا و ابعاد و اجزاء آن در [[اروپا]] جرم تلقی می‌شود!


واژه هولوکاست هر ساله با فرارسیدن 27 ژانویه روز جهانی یادبود هولوکاست بطور گسترده‌تری در رسانه‌ها منعکس می‌شود و رژیم غاصب اسرائیل هر ساله با استفاده از تبلیغات مربوط به آن جهانیان را نسبت به ظلمی که به ادعای آنها در گذشته بر [[یهودیان]] روا داشته شده سرزنش می‌کند.


=نقد دلايل هولوكاست=
هولوکاست امروزه ابعاد پیچیده‌ای دارد شاید بتوان این پدیده سراسر اغراق و بزرگنمائی شده را قطعنامه وجدان آزرده اروپائیها برای تسلیم کردن سرزمین ملت فلسطین به ملتی که گمان می‌کنند بر آنها ستم کرده‌اند، می‌باشد.


با وجود تمام تدابير، امكانات و حجم عظيم تبليغات جهانى به كار گرفته شده جهت اثبات اين واقعه، تاكنون ده ها مورخ برجسته اروپايى و صدها استاد بلندآوازه و متخصص شناخته شده بررسى اسناد تاريخى، با ارائه اسنادى كه هيچ صاحب نظرى نمى تواند در صحت آنها كمترين ترديدى روا دارد، به روشى كاملاً علمى اثبات كرده اند كه ماجراى هولوكاست و كوره هاى آدم سوزى، اتاق هاى گاز قتل عام 6 ميليون يهودى و هر آن چه صهيونيست ها در اين باره ادعا مى كنند، دروغ محض و يك داستان ساختگى است كه واقعيت آن يقيناً با اسناد موجود، زير سؤال رفته، مدارك و شواهد ادعايى يهوديان بدون اعتبار و ابطال پذير است. افرادى همچون مارك وبر، روبرت فوريسون، فردريك توبن، روژه گارودى، ديويد ايروينگ، آرمان امادروس و داريوژ راتايژاك و... از اين گروه متخصصان هستند كه اغلب به «تجديدنظر طلبان» مشهور مى باشند.21
صهیونیستها با به تصویر کشیدن اتاقهای دروغین گاز و کورههای آدم‌سوزی این نکته را به جهانیان القا کردند که ستمهای بسیاری براین قوم رفته ووجدان جهانیان باید برای جبران گناه و ظلمی که بر [[یهودیان]] اعمال کرده بیدارشود وخدمتی را به این مردم نماید تا از این پس این قوم به اصطلاح برگزیده خداوند دیگر در هیچ برهه از تاریخ مورد ظلم دیگران واقع نشود.


'''1. اتاق هاى گاز'''
برای این منظور غرب به سرکردگی [[انگلیس]] و [[آمریکا]] دست به کار شد و نطفه فساد و غارت زمین را در [[فلسطین]] مظلوم کاشت و ملت [[فلسطین]] را در خاورمیانه طی حکمی محکوم کرد تا تاوان گناهی مشکوک را که به اصطلاح اروپائیان عامل ارتکاب آن بودند بپردازند. لذا امروز ما در سرزمین [[فلسطین]] شاهد این هستیم که این قوم به اصطلاح برگزیده و ستمدیده آنچه که مدعی هستند در طول تاریخ بر سر آنها آمده بر ملت [[فلسطین]] اعمال می‌کنند این امر میسر نگشته مگر اینکه غرب خود را محکوم و مدیون به گناهی می‌داند که باید ملتی دیگر در نقطه‌ای دیگراز جهان تاوان آن را جبران کند.


يكى از مهم ترين ادعاهاى يهوديان و متفقين بعد از جنگ جهانى دوم، اين بود كه آلمان ها، يهوديان را در اتاق هاى گاز مى كشتند. تحقيقات علمى اى كه درباره مكان هاى مورد ادعا، انجام شده، عدم صحت آن را ثابت مى كند.
=انگیزه‌های طرح هولوکاست=


پروفسور «روبر فوريسون»، نويسنده و محقق برجسته فرانسوى، متخصص و كارشناس عالى رتبه اسناد و مدارك تاريخى، مى گويد: «من تا سال 1960 به واقعيت كشتار بزرگ در اتاق هاى گاز اعتقاد داشتم. پس از چهارده سال انديشه و مطالعه شخصى و آن گاه چهارسال تحقيق بى وقفه و خستگى ناپذير، همانند بيست نفر از نويسندگان «رويزيونيست» (تجديدنظرطلب) تاريخى، اطمينان يافتم كه با يك دروغ بزرگ تاريخى مواجه هستم. از اردوگاه هاى «آشويتس» و «بيركناو»، چندين مرتبه بازديد كردم. در اردوگاه هاى «اشتروتهوف» (در آلزاس فرانسه) و «مايدانك» (در لهستان)، مكان هايى را كه به عنوان «اتاق گاز» معرفى مى شدند، بررسى كردم. در مركز اطلاع رسانى يهود در پاريس، آرشيوها، دست نويس ها، شهادت هاى كتبى، اسناد مربوط به بازجويى محكومان جنگ جهانى دوم و دادگاه نورنبرگ و هزاران سند و مدرك ديگر به جا مانده از آن دوران را مطالعه كردم. براى يافتن پاسخ سؤال هاى خود، بى وقفه از متخصصان و تاريخ دانان پرسش كرده ام. سال ها، اما بيهوده به دنبال فقط يك بازمانده از بازماندگان جنگ بودم كه به چشم خود اتاق هاى گاز را ديده باشد؛ به حتى يك مدرك، فقط يك مدرك راضى بودم؛ اما همين يك مدرك را هم نيافتم. در مقابل، آن چه يافتم، تعداد بى شمارى مدارك مجعول بود. پس از آن، با سكوت، مزاحمت، دشمنى، توهين و بالاخره ضرب و جرح و محاكمه مواجه شدم».22
در بررسی انگیزه‌های طرح افسانه هولوکاست، با دو عامل عمده مواجه ایم که از این قضیه به صورت‌های مختلف بهره‌مند شده‌اند؛ یکی [[صهیونیسم]] که ذی نفع عمده است و دیگری خود دولت‌های غربی.


پروفسور «روژه گارودى»، محقق مسلمان فرانسوى نيز با تحقيقات خود در اين زمينه دريافت كه از يك سو گاز hcn قيمت و هزينه زيادى داشته، در نتيجه گران ترين شيوه اعدام محسوب مى شودو از سوى ديگر، مكان هايى كه يهوديان از آن به عنوان اتاق گاز نام مى برند، اصلاً قابليت چنين كارى را ندارند؛ زيرا اين گاز بايد در يك پوششى از فولاد اكسيدنشدنى باشد و درب ها نيز بايد مجهز به لولاهايى از پنبه نسوز كائوچويى مخصوص يا تفلون باشد. متخصصان پزشكى قانونى پس از بازديد از اين مكان ها اظهار داشتند كه استفاده اين تأسيسات از گاز hcn، فوق العاده خطرناك است و در اين مكان ها هيچ تجهيزاتى براى مهار اين گاز در نظر گرفته نشده است.23
== الف) انگیزه‌های صهیونیسم ==
'''
2. كوره هاى آدم سوزى'''


از ديگر ادعاهاى صهيونيست ها اين است كه نازى ها، يهوديان را در كوره هاى آدم سوزى مى سوزاندند. اين ادعا، امروزه به عنوان يك دروغ تاريخى شناخته شده است.
از دیدگاه محققانی که درباره چگونگی و انگیزه‌های طرح افسانه هولوکاست به تحقیق پرداخته‌اند، چند دلیل عمده در این زمینه وجود دارد که عبارتند از:


«وئيس مارشالكو»، درباره اتاق هاى گاز و كوره هاى آدم سوزى اسناد جالبى ارائه مى كند. يكى از اين اسناد، مقاله اى از «شم»، روزنامه زيرزمينى ناسيوناليست هاى يهودى فرانسه است كه در 8 ژوئيه 1944م. درباره وضعيت 9 اردوگاه از اردوگاه هاى نگهدارى و توقيف يهوديان در آلمان توضيح مى دهد. در اين گزارش، حتى يك كلمه هم از قلع و قمع يهوديان يا بدرفتارى با آنان نيست. در اين گزارش همچنين هيچ حرفى از اتاق هاى گاز، اردوگاه هاى مرگ و يا بچه كشى به ميان نمى آيد. درست در نقطه مقابل آن، گزارش «شم» مى گويد كه [بچه هاى 2 تا 5 ساله را به كودكستان هاى مختلف برلين مى فرستادند تا از كمك هاى ويژه اى برخوردار شوند]. مارشالكو توضيح مى دهد كه چگونه زير نظر يهوديان در پايان سال 1945م. اردوگاهى چون «داخو» مورد تخريب و بازسازى هدف دار قرار گرفت.
'''1. انگیزه‌های سیاسی'''


او مى نويسد: «قبل از هر چيز، منظره زيباى سرسبز و بوستان گونه اردوگاه بايد به كلى تخريب مى شد؛ چون براى سينماروهاى آمريكايى، پذيرش اين امر كه يهوديان را در دل باغ و بوستان و بسترى از گل و گياه شكنجه مى كردند، كار مشكلى بود؛ به ويژه وقتى آنها را به سينماها كشانده بودند تا صحنه هاى مخوف و ترسناك (اردوگاه ها) را نشانشان دهند. از اين رو، به كارگران جديد اردوگاه دستور دادند مثلاً يك گودال خون كه لوله اى از آن به خارج مى رفت، بسازند تا طورى به نظر آيد كه از اين گودال، خون يهوديان از طريق آن لوله، تخليه مى شده است. محوطه استحمام زندانى ها، اتاق رخت كنى آنها و محوطه هاى ورودى، تماماً بايد بازسازى مى شدند تا به صورتى درآيند كه به كوره آدم سوزى اى كه يهوديان ادعا مى كردند، شبيه باشند».24
از دیدگاه صهیونیستها، برپایی دولت جعلی اسرائیل، نتیجه منطقی ظلم بر [[یهودیان]] در هولوکاست است. تعجب آور این است که آنها می‌خواهند به واسطه وقوع «آشویتس»<ref>نام یکی از کوره‌های آدم سوزی؛ سایر این کوره‌های خیالی عبارتند از: داخائو، تربلینکا، بئر کناو.</ref> و کوره‌های آدم‌سوزی خیالی، خود را مستحق برپایی یک دولت بنمایانند؛ آن هم در گوشه دیگری از جهان و با غصب سرزمین ملتی که هیچ گونه ربطی به جنایات واقعی یا ساخته و پرداخته آنان ندارد. چنان که «آبراهام هشل» می‌گوید: «دولت اسرائیل، پاسخ خدا به آشویتس است»<ref>روژه گارودی، محاکمه صهیونیسم اسرائیل؛ ترجمه جعفر یاره، احمد نخستین، مجید خلیل زاده، ص 149-150.</ref> و «موشه زیمرمن»، رئیس گروه مطالعات آلمانی در دانشگاه عبری [[اورشلیم]] تأکید می‌کند که «هالوکاست [هولوکاست]، توجیه اصلی تأسیس دولت اسرائیل است».<ref>روژه گارودی، محاکمه صهیونیسم اسرائیل؛ ترجمه جعفر یاره، احمد نخستین، مجید خلیل زاده، ص 150.</ref>


'''3. شش ميليون كشته يهودى'''
''چرا در فلسطین؟''


بر اساس تحقيقات و مستندات تاريخى، چنين چيزى نيز اصلاً واقعيت نداشته است. مارشالكو بر مبناى شواهد متعدد آمارى نشان مى دهد كه تمام يهوديان اروپا در سال 1933م. بالغ بر 5.600.000 نفر بوده اند و اين رقم، مورد تأكيد يهوديان آمريكا نيز مى باشد. اگر از اين تعداد، يك ميليون يهودى بيرون خط مولوتف - روبين تروپ، كسر شود و اگر يهوديان ساكن در كشورهاى بى طرف و متفقين را هم كسر كنيم، رقم 2.500.000 باقى مى ماند؛ در حالى كه بنا به نظر كارشناسان، جمعيت يهوديان ساكن در قلمرو هيتلر و هيملر، به نيم ميليون هم نمى رسيد.25
سازمان [[صهیونیسم]]، در شرایط جنگ جهانی، اولین مرحله از پروژه تسلط بر جهان را کلید زد. این سازمان، چاره را در این دید که از هرج و مرج به وجود آمده در جنگ جهانی استفاده کند و با «مظلوم‌نمایی» هرچه تمام‌تر، چنین جلوه دهد که جهان [[مسیحیت]] به آنان حمله کرده و تعداد زیادی از آنان را کشته است؛ پس آنان ناچارند به جای دیگری بروند و کجا بهتر از [[خاورمیانه]] و آن هم [[فلسطین]]؛<ref>از هولوکاست تا تشکیل دولت اسرائیل، پایگاه اطلاع رسانی رسا.</ref> سیاستی که نه بر اساس اجبار، بلکه کاملاً مورد خواست و مطابق اهداف [[صهیونیسم]] بود. «هانا آرنت» معتقد است: «سیاست ناسیونال سوسیالیست‌ها در مورد [[یهودیان]]، سیاستی بود که کاملاً طرفدار [[صهیونیسم]] بود».<ref>محاکمه صهیونیسم اسرائیل، ص 56.</ref> «هاینتس هوهنه»، روزنامه نگار آلمانی نیز در تأیید این نظر می‌گوید: «صهیونیستها، استقرار فاشیسم در [[آلمان]] را نه به مثابه یک مصیبت ملی، بلکه به عنوان فرصتی تاریخی و بی مانند در وصول به هدف‌های صهیونیستی خویش می‌دیدند».<ref>یوری ایوانف، صهیونیسم، ترجمه ابراهیم یونسی، ص 129.</ref>


مارشالكو مى افزايد: «در بالاترين سطح ممكن، تعداد يهوديان جان باخته را نمى توان بيش از 500 تا 600 هزار نفر دانست؛ اما در مقايسه با اين، ملل مسيحى تلفات به مراتب بيشترى را متحمل شدند. اجازه دهيد ملت كوچك مجارستان را در نظر آوريم كه كل جمعيت آن شايد از تعداد يهوديان امروز بيشتر نباشد. تعداد قربانيان جنگ مجارستان، چه آنهايى كه در بمباران هاى هوايى مرده بودند و يا اين كه در اردوگاه هاى مرگ سيبرى از گرسنگى جان باخته اند و يا يخ زده باشند، حداقل به رقم يك ميليون نفر مى رسيد».26
علاوه بر تأسیس رژیم جعلی اسرائیل و تلاش برای تحقق اهداف [[صهیونیسم]] بین الملل، صهیونیستها دو هدف عمده سیاسی دیگر را از مظلوم‌نمایی یهود و تقدس بخشیدن به هولوکاست، تعقیب می‌کنند؛


==جمع بندى==
1. پیش‌گیری از خیزش عمومی جهانیان علیه [[صهیونیسم]].


1. نحوه برخورد غرب با هولوكاست و جلوگيرى از تحقيقات علمى و مستند دانشمندان، نه تنها با ادعاى آزادى عقيده و بيان منافات دارد، بلكه خود حاكى از ساختگى و غيرواقعى بودن اين قضيه است.
2. مظلوم‌نمایی و برانگیختن احساسات نژاد یهود و ایجاد اتحاد سیاسی آنان.<ref>محمدرضا واحدی، بوی خون، ص 44-45.</ref>


2. مدعيان حقوق بشر با بزرگ نمايى بخشى از جنايات جنگ جهانى دوم - در مقابل ساير جناياتى كه در اين جنگ اتفاق افتاد؛ مانند بمباران اتمى ژاپن توسط آمريكا و همچنين ساير نسل كشى هايى جهان - سياسى بودن جانبدارى خود از حقوق بشر را به اثبات رسانده اند.
'''2. انگیزه‌های اقتصادی'''


3. بر اساس تحقيقات علمى و مستندات تاريخى انجام شده توسط محققان و متخصصان، ماجراى هولوكاست و كوره هاى آدم سوزى، اتاق هاى گاز قتل عام 6 ميليون يهودى و هر آن چه صهيونيست ها در اين باره ادعا مى كنند، دروغ محض و يك افسانه ساختگى است.
صهیونیستها با ماجرای هولوکاست و طرح دعاوی حقوقی علیه کشورهای [[آلمان]]، [[اتریش]]، [[لهستان]]، سوئیس و... ، تا کنون میلیاردها دلار به جیب زده‌اند. به عنوان نمونه، [[آلمان]] ملزم شد از سال 1952 تا سال 2002 م. به روش‌های مختلف، به بازماندگان به اصطلاح قتل عام یهود غرامت بپردازد<ref>ر. ک: پژوهه صهیونیست، ص 225.</ref> و بر اساس توافق‌های حاصله، «دولت این کشور، زیر فشارهای باج خواهانه صهیونیستها، مجبور شد موافقت خود را با اعطای سالانه 50 میلیون مارک تا سال 2002 م. به [[صهیونیست]] اعلام نماید».<ref>نشریه نداء القدس، ارگان جنبش جهاد اسلامی، دفتر تهران، 1376.10.30، ص 16.</ref>


4. با دروغ بودن افسانه هولوكاست، اساس تشكيل دولت اسرائيل و توجه مضاعف به اين مولود بى هويت انگليس و آمريكا، زير سؤال مى رود.
گلدمن (مجری اصلی طرح) می‌گوید: «هدف از این افسانه سازی‌ها و دروغ پردازی‌ها، صرفاً گرفتن غرامت برای قربانیان جنگ نبود؛ بلکه هدف از آن، تهیه بودجه لازم جهت پایه‌ریزی حکومتی بود که کوچک‌ترین حقی در این رابطه نداشت؛ زیرا زمانی که این جنایات انجام شد، چنین دولتی وجود خارجی نداشت؛ اما از این مسئله، برای فراهم آوردن تسلیحات لازم برای جنایات جدید بهره گرفت».<ref>روژه گارودی، محاکمه آزادی، ترجمه جعفریان و دیگران، مؤسسه اندیشه معاصر، 1377، ص 8.</ref>


5. بر فرض قبول هولوكاست، با چيزى جز «ادعاى ظلم مسيحيان در حق يهوديان» مواجه نيستيم؛ اما وقتى غرب با دفاع از هولوكاست، ادعاى ظلم به آنها را مى پذيرد و ادعاى جبران خسارات وارده به يهود را دارد، چرا اين خسارت را از جيب ملت هاى ديگر پرداخت مى كند؟ اروپا در صورت پافشارى بر وقوع هولوكاست و جبران خسارت، بايد قسمتى از زمين هاى خود را در اختيار صهيونيست ها قرار دهد. تنها اين گونه، غرب مى تواند خود را از چالشى بزرگ در مقابل يهود - كه خود رإ؛ّّج مظلوم مى دانند - و يك ميليارد مسلمان رهايى بخشد.
'''3. انگیزه‌های روانی'''


6. واقعيت اين است كه افسانه هولوكاست با فلسفه وجودى دولت اسرائيل و منافع حياتى صهيونيسم بين الملل و دولت هاى غربى ارتباطى ناگسستنى دارد و برجسته كردن مسئله هولوكاست، صرفاً سرپوش نهادن بر ماهيت نامشروع اعمال توسعه طلبانه و جنايات رژيم اسرائيل در فلسطين و جهان مى باشد.
سوء‌استفاده از گرایش‌های فطری بشر به حمایت از مظلوم، رساترین تعبیری است که می‌توان آن را محور همه فعالیت‌های جنبش [[صهیونیسم]] در طی قرن بیستم دانست؛ مفهومی که در ایجاد دولت نامشروع صهیونیستی در فلسطین و تحکیم پایه‌های آن، بسیار مؤثر بوده و [[یهودیان]] با تمسک به این شیوه تا کنون توانسته‌اند بر تمامی جنایت‌ها، قانون شکنی‌ها و فزون خواهی‌های خود در سرتاسر جهان سرپوش گذارند.


پى نوشت:
«پل فرام»، مدیر انجمن کانادایی آزادی بیان می‌گوید: «من با رئیس‌جمهور [[ایران]] موافقم و معتقدم اشتباه است که فلسطینیان تاوان گناه اروپایی‌ها را بپردازند و کشور خود را از دست بدهند. من همچنین بر این باورم که داستان دروغین هولوکاست، برای این که به اروپاییان و ساکنان آمریکای شمالی این حس داده شود که گناهکارند، ایجاد شده است. افسانه هولوکاست، به [[یهودیان]] اجازه می‌دهد تا میلیاردها دلار از [[آلمان]] و دیگر کشورها غرامت بگیرند. هولوکاست همچنین اذهان مردم آمریکای شمالی و [[اروپا]] را برای پذیرش ددمنشی‌ها و خشونت‌های رژیم صهیونیستی آماده می‌کند».<ref>هولوکاست منافع، اقتصادی - سیاسی صهیونیسم را تأمین می‌کند، خبرگزاری مهر.</ref>


1. در بعضى از متون به جاى واژه kaustos، از واژه kaiein استفاده شده است.
رهبر [[انقلاب اسلامی ایران]] در تحلیلی جامع و شیوا از نحوه شگردهای تبلیغاتی صهیونیستها و اهدافی که آنان از مظلوم‌نمایی یهود و طرح کوره‌های آدم‌سوزی دنبال می‌کنند، می‌گوید:


2. محمد احمدى، پژوهه صهيونيست (مجموعه مقالات)، مركز مطالعات فلسطين. (مقاله واقعيت يهودستيزى، ص 214).
«صهیونیست‌ها از اول کار، یک شگرد تبلیغی را انتخاب کردند که عبارت است از مظلوم‌نمایی. برای مظلوم‌نمایی، داستان‌ها و افسانه‌های فراوانی جعل شد؛ خبرهایی ساخته شد و تلاش‌های بی وقفه‌ای انجام گرفت. این‌ها مسئله نگرانی روانی [[یهودیان]] را مطرح کردند و گفتند چون [[یهودی‌ها]] در طول قرن‌های متمادی زیر فشار بودند، از لحاظ روانی دچار نگرانی‌اند و به امنیت روانی احتیاج دارند.
صهیونیستها در مذاکرات با سران کشورهای غربی و بعدها در گفت وگوهای خود با [[کشورهای اسلامی]] و عربی، مسئله امنیت روانی را مطرح کردند و گفتند ما به امنیت روانی احتیاج داریم و باید امنیت روانی ما تأمین شود. هر اقدامی بخواهد انجام بگیرد، اگر به سودشان نباشد، به بهانه امنیت روانی، می‌توانند آن را خنثی کنند.
شما وقتی سرزمین را از دست می‌دهید، می‌دانید چه چیزی را از دست داده‌اید؛ اما وقتی می‌خواهید خواسته اسرائیل را در مورد امنیت روانی برآورده کنید، نمی‌دانید تا کجا باید تسلیم شوید و تا کجا باید امتیاز بدهید. این امتیازدهی، پایانی ندارد؛ مرتب باید امتیاز داد. تجربه [[اروپا]] در این مورد، عبرت آموز است. دولت [[آلمان]]، صد و پنجاه میلیارد مارک به عنوان خسارت به [[یهودی‌ها]] داد؛ اما خسارت [[یهودیان]] از [[آلمان]]، هنوز تمام نشده است؛ باز هم خسارت طلبکارند و باید به آنها داده شود! آن چه [[یهودی‌ها]] با [[آلمان]] کردند، کم و بیش با برخی کشورهای اروپایی دیگر - مثل [[اتریش]]، سوئیس، [[فرانسه]]، حتی تا چند سال قبل با واتیکان - نیز انجام دادند؛ همه باید خسارت بدهند؛ این خسارت تمام شدنی نیست! همه سیاست مداران، خبرنگاران، روشنفکران، کارگزاران و نخبگان غرب باید در مقابل بنای یادبود کوره آدم‌سوزی سر تعظیم فرود بیاورند؛ یعنی همه، داستانی را که اصل صحت آن معلوم نیست، مورد تأکید قرار دهند و خود را بدهکار آن داستان قلمداد کنند. این‌ها روش‌هایی است که در تبلیغ دارند و همه معطوف به مظلوم‌نمایی است».<ref>سخنان مقام معظم رهبری، در همایش بین‌المللی رسانه‌های جهان اسلام در حمایت از انتفاضه فلسطین، 1380.11.11.</ref>


3. اين واقعه قبل از بعثت پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله در يمن اتفاق افتاده است و در سوره مباركه بروج به آن اشاره شده است. در اين واقعه هولناك، جمع انبوهى از مردان، زنان و كودكان، در حالى كه غل و زنجير بر دست و پا و گردن آنها زده اند، تنها به خاطر ايمان به خداوند و پيروى از حضرت مسيح، زنده زنده به درون آتش انداخته و سوزانده شدند.
== ب) انگیزه غرب در طرح و تبلیغ هولوکاست ==


4. پروفسور روبر فوريسون، اتاق هاى گاز در جنگ جهانى دوم، واقعيت يا افسانه؟ ترجمه دكتر سيد ابوالفريد ضياءالدينى، مؤسسه فرهنگى - پژوهشى ضيا.
در یک جمع‌بندی، اهداف [[اروپا]] و [[آمریکا]] از این اقدام، عبارتند از:


5. حسين شريعتمدارى، هولوكاست افسانه نيست، روزنامه كيهان، 22 آذر 1384.
1. تخلیه حداکثری جماعت یهود از درون سرزمین‌های [[یهودی]] به یک مکان مشخص.


6. عبدالله محمد سيندى، استاد دانشگاه نيويورك، هولوكاست افسانه اى خاص صهيونيسم است، خبرگزارى مهر، 1384.11.6.
2. تمرکزدهی به یهود در محل اتصال سه قاره و استقرار اسرائیل در قلب [[خاورمیانه]]، برای ایجاد یک پایگاه دیدبانی بر منابع غرب در [[خاورمیانه.]]


7. اين روز، روز آزادسازى اردوگاه اسراى جنگى آشويتس در لهستان، توسط ارتش سرخ روسيه در جنگ جهانى دوم است.
3. ایجاد منطقه امنیتی غرب در قلب مناطق اسلامی، برای نظارت و دیده بانی بر منافع امنیتی غرب از درون منطقه.


8. ر.ك: هولوكاست؛ دروغ تاريخى 27 ژانويه.
=نقد دلایل هولوکاست=


9. نام يكى از كوره هاى آدم سوزى؛ ساير اين كوره هاى خيالى عبارتند از: داخائو، تربلينكا، بير كناو.
با وجود تمام تدابیر، امکانات و حجم عظیم تبلیغات جهانی به کار گرفته شده جهت اثبات این واقعه، تاکنون ده‌ها مورخ برجسته اروپایی و صدها استاد بلندآوازه و متخصص شناخته شده بررسی اسناد تاریخی، با ارائه اسنادی که هیچ صاحب‌نظری نمی‌تواند در صحت آنها کمترین تردیدی روا دارد، به روشی کاملاً علمی اثبات کرده‌اند که ماجرای هولوکاست و کوره‌های آدم‌سوزی، اتاق‌های گاز قتل عام 6 میلیون [[یهودی]] و هر آن چه صهیونیستها دراین‌باره ادعا می‌کنند، دروغ محض و یک داستان ساختگی است که واقعیت آن یقیناً با اسناد موجود، زیر سؤال رفته، مدارک و شواهد ادعایی [[یهودی]]ان بدون اعتبار و ابطال پذیر است. افرادی همچون مارک وبر، روبرت فوریسون، فردریک توبن، روژه گارودی، دیوید ایروینگ، آرمان امادروس و داریوژ راتایژاک و... از این گروه متخصصان هستند که اغلب به «تجدیدنظر طلبان» مشهور می‌باشند.<ref>اسرائیل شاهاک، تاریخ یهود، مذهب یهود، بار سنگین سه هزاره، ترجمه مجید شریف، نشر چاپخش، 1376، ص 20.</ref>


10. روژه گارودى، محاكمه صهيونيسم اسرائيل؛ ترجمه جعفر ياره، احمد نخستين، مجيد خليل زاده، ص 149-150.
'''1. اتاق‌های گاز'''


11. همان، ص 150.
یکی از مهم‌ترین ادعاهای [[یهودیان]] و متفقین بعد از [[جنگ جهانی دوم]]، این بود که آلمان‌ها، [[یهودیان]] را در اتاق‌های گاز می‌کشتند. تحقیقات علمی‌ای که درباره مکان‌های مورد ادعا، انجام شده، عدم صحت آن را ثابت می‌کند.


12. از هولوكاست تا تشكيل دولت اسرائيل، پايگاه اطلاع رسانى رسا.
پروفسور «روبر فوریسون»، نویسنده و محقق برجسته فرانسوی، متخصص و کارشناس عالی‌رتبه اسناد و مدارک تاریخی، می‌گوید:
«من تا سال 1960 به واقعیت کشتار بزرگ در اتاق‌های گاز اعتقاد داشتم. پس از چهارده سال اندیشه و مطالعه شخصی و آنگاه چهارسال تحقیق بی وقفه و خستگی ناپذیر، همانند بیست نفر از نویسندگان «رویزیونیست» (تجدیدنظرطلب) تاریخی، اطمینان یافتم که با یک دروغ بزرگ تاریخی مواجه هستم. از اردوگاه‌های «آشویتس» و «بیرکناو»، چندین مرتبه بازدید کردم. در اردوگاه‌های «اشتروتهوف» (در آلزاس [[فرانسه]]) و «مایدانک» (در [[لهستان]])، مکان‌هایی را که به عنوان «اتاق گاز» معرفی می‌شدند، بررسی کردم. در مرکز اطلاع رسانی یهود در [[پاریس]]، آرشیوها، دست نویس‌ها، شهادت‌های کتبی، اسناد مربوط به بازجویی محکومان [[جنگ جهانی دوم]] و دادگاه نورنبرگ و هزاران سند و مدرک دیگر به جا مانده از آن دوران را مطالعه کردم. برای یافتن پاسخ سؤال‌های خود، بی وقفه از متخصصان و تاریخ دانان پرسش کرده‌ام. سال‌ها، اما بیهوده به دنبال فقط یک بازمانده از بازماندگان جنگ بودم که به چشم خود اتاق‌های گاز را دیده باشد؛ به حتی یک مدرک، فقط یک مدرک راضی بودم؛ اما همین یک مدرک را هم نیافتم. در مقابل، آن چه یافتم، تعداد بی شماری مدارک مجعول بود. پس از آن، با سکوت، مزاحمت، دشمنی، توهین و بالاخره ضرب و جرح و محاکمه مواجه شدم».<ref>پروفسور روبر فوریسون، اتاق‌های گاز در جنگ جهانی دوم واقعیت یا افسانه؟ ترجمه دکتر سید ابوالفرید ضیاءالدینی.</ref>


13. محاكمه صهيونيسم اسرائيل، ص 56.
پروفسور «روژه گارودی»، محقق مسلمان فرانسوی نیز با تحقیقات خود در این زمینه دریافت که از یک سو گاز hcn قیمت و هزینه زیادی داشته، در نتیجه گران‌ترین شیوه اعدام محسوب می‌شود و از سوی دیگر، مکان‌هایی که [[یهودیان]] از آن به عنوان اتاق گاز نام می‌برند، اصلاً قابلیت چنین کاری را ندارند؛ زیرا این گاز باید در یک پوششی از فولاد اکسیدنشدنی باشد و درب‌ها نیز باید مجهز به لولاهایی از پنبه نسوز کائوچویی مخصوص یا تفلون باشد. متخصصان پزشکی قانونی پس از بازدید از این مکان‌ها اظهار داشتند که استفاده این تأسیسات از گاز hcn، فوق‌العاده خطرناک است و در این مکان‌ها هیچ تجهیزاتی برای مهار این گاز در نظر گرفته نشده است.<ref>روژه گارودی، اسطوره‌های بنیان‌گذاری سیاسیت اسرائیل، ترجمه حمیدرضا آژیر.</ref>


14. يورى ايوانف، صهيونيسم، ترجمه ابراهيم يونسى، ص 129.
2. کوره‌های آدم‌سوزی


15. محمدرضا واحدى، بوى خون، ص 44-45.
از دیگر ادعاهای صهیونیستها این است که نازی‌ها، [[یهودیان]] را در کوره‌های آدم‌سوزی می‌سوزاندند. این ادعا، امروزه به عنوان یک دروغ تاریخی شناخته شده است.


16. ر.ك: پژوهه صهيونيست، ص 225.
«وئیس مارشالکو»، درباره اتاق‌های گاز و کوره‌های آدم‌سوزی اسناد جالبی ارائه می‌کند. یکی از این اسناد، مقاله‌ای از «شم»، روزنامه زیرزمینی ناسیونالیست‌های [[یهودی]] [[فرانسه]] است که در 8 ژوئیه 1944 م. درباره وضعیت 9 اردوگاه از اردوگاه‌های نگهداری و توقیف [[یهودیان]] در [[آلمان]] توضیح می‌دهد. در این گزارش، حتی یک کلمه هم از قلع و قمع [[یهودیان]] یا بدرفتاری با آنان نیست. در این گزارش همچنین هیچ حرفی از اتاق‌های گاز، اردوگاه‌های مرگ و یا بچه کشی به میان نمی‌آید. درست در نقطه مقابل آن، گزارش «شم» می‌گوید که [بچه‌های 2 تا 5 ساله را به کودکستان‌های مختلف برلین می‌فرستادند تا از کمک‌های ویژه‌ای برخوردار شوند]. مارشالکو توضیح می‌دهد که چگونه زیر نظر [[یهودیان]] در پایان سال 1945 م. اردوگاهی چون «داخو» مورد تخریب و بازسازی هدف دار قرار گرفت.


17. نشريه نداء القدس، ارگان جنبش جهاد اسلامى، دفتر تهران، 1376.10.30، ص 16.
او می‌نویسد:
«قبل از هر چیز، منظره زیبای سرسبز و بوستان گونه اردوگاه باید به کلی تخریب می‌شد؛ چون برای سینماروهای آمریکایی، پذیرش این امر که [[یهودیان]] را در دل باغ و بوستان و بستری از گل و گیاه شکنجه می‌کردند، کار مشکلی بود؛ به ویژه وقتی آنها را به سینماها کشانده بودند تا صحنه‌های مخوف و ترسناک (اردوگاه‌ها) را نشانشان دهند. از این رو، به کارگران جدید اردوگاه دستور دادند مثلاً یک گودال خون که لوله‌ای از آن به خارج می‌رفت، بسازند تا طوری به نظر آید که از این گودال، خون [[یهودیان]] از طریق آن لوله، تخلیه می‌شده است. محوطه استحمام زندانی‌ها، اتاق رخت کنی آنها و محوطه‌های ورودی، تماماً باید بازسازی می‌شدند تا به صورتی درآیند که به کوره آدم‌سوزی‌ای که [[یهودیان]] ادعا می‌کردند، شبیه باشند».<ref>فتح جهان با دروغی به نام «کوره یهودی سوزی«، سایت علمی یهود.</ref>


18. روژه گارودى، محاكمه آزادى، ترجمه جعفريان و ديگران، مؤسسه انديشه معاصر، 1377، ص 8.
'''3. شش میلیون کشته یهودی'''


19. هولوكاست منافع، اقتصادى - سياسى صهيونيسم را تأمين مى كند، خبرگزارى مهر.
بر اساس تحقیقات و مستندات تاریخی، چنین چیزی نیز اصلاً واقعیت نداشته است. مارشالکو بر مبنای شواهد متعدد آماری نشان می‌دهد که تمام [[یهودیان]] [[اروپا]] در سال 1933 م. بالغ بر 5.600.000 نفر بوده‌اند و این رقم، مورد تأکید [[یهودیان]] [[آمریکا]] نیز می‌باشد. اگر از این تعداد، یک میلیون [[یهودی]] بیرون خط مولوتف - روبین تروپ، کسر شود و اگر [[یهودیان]] ساکن در کشورهای بی طرف و متفقین را هم کسر کنیم، رقم 2.500.000 باقی می‌ماند؛ در حالی که بنا به نظر کارشناسان، جمعیت [[یهودیان]] ساکن در قلمرو هیتلر و هیملر، به نیم میلیون هم نمی‌رسید.<ref>فاتحین جهانی، ص 181-182.</ref>


20. سخنان مقام معظم رهبرى در همايش بين المللى رسانه هاى جهان اسلام در حمايت از انتفاضه فلسطين، 1380.11.11.
مارشالکو می‌افزاید: «در بالاترین سطح ممکن، تعداد [[یهودیان]] جان باخته را نمی‌توان بیش از 500 تا 600 هزار نفر دانست؛ اما در مقایسه با این، ملل [[مسیحی]] تلفات به مراتب بیشتری را متحمل شدند. اجازه دهید ملت کوچک [[مجارستان]] را در نظر آوریم که کل جمعیت آن شاید از تعداد [[یهودیان]] امروز بیشتر نباشد. تعداد قربانیان جنگ [[مجارستان]]، چه آنهایی که در بمباران‌های هوایی مرده بودند و یا این که در اردوگاه‌های مرگ سیبری از گرسنگی جان باخته‌اند و یا یخ زده باشند، حداقل به رقم یک میلیون نفر می‌رسید».<ref>فتح جهان با دروغی به نام «کوره یهودی سوزی.»</ref>


21. اسرائيل شاهاك، تاريخ يهود، مذهب يهود، بار سنگين سه هزاره، ترجمه مجيد شريف، نشر چاپخش، 1376، ص 20.
== جمع‌بندی ==


22. پروفسور روبر فوريسون، اتاق هاى گاز در جنگ جهانى دوم واقعيت يا افسانه؟ ترجمه دكتر سيد ابوالفريد ضياء الدينى.
1. نحوه برخورد غرب با هولوکاست و جلوگیری از تحقیقات علمی و مستند دانشمندان، نه تنها با ادعای آزادی عقیده و بیان منافات دارد، بلکه خود حاکی از ساختگی و غیرواقعی بودن این قضیه است.


23. روژه گارودى، اسطوره هاى بنيان گذارى سياسيت اسرائيل، ترجمه حميدرضا آژير.
2. مدعیان حقوق بشر با بزرگ‌نمایی بخشی از جنایات [[جنگ جهانی دوم]] - در مقابل سایر جنایاتی که در این جنگ اتفاق افتاد؛ مانند بمباران اتمی [[ژاپن]] از سوی [[آمریکا]] و همچنین سایر نسل کشی‌هایی جهان - سیاسی بودن جانب‌داری خود از [[حقوق بشر]] را به اثبات رسانده‌اند.


24. فتح جهان با دروغى به نام «كوره يهودى سوزى«، سايت علمى يهود.
3. بر اساس تحقیقات علمی و مستندات تاریخی انجام شده توسط محققان و متخصصان، ماجرای هولوکاست و کوره‌های آدم‌سوزی، اتاق‌های گاز قتل عام 6 میلیون [[یهودی]] و هر آن چه صهیونیستها دراین‌باره ادعا می‌کنند، دروغ محض و یک افسانه ساختگی است.


25. فاتحين جهانى، ص 181-182.
4. با دروغ بودن افسانه هولوکاست، اساس تشکیل دولت اسرائیل و توجه مضاعف به این مولود بی هویت [[انگلیس]] و [[آمریکا]]، زیر سؤال می‌رود.


26. فتح جهان با دروغى به نام« كوره يهودى سوزى.»
5. بر فرض قبول هولوکاست، با چیزی جز «ادعای ظلم [[مسیحیان]] در حق [[یهودیان]]» مواجه نیستیم؛ اما وقتی غرب با دفاع از هولوکاست، ادعای ظلم به آنها را می‌پذیرد و ادعای جبران خسارات وارده به [[یهود]] را دارد، چرا این خسارت را از جیب ملت‌های دیگر پرداخت می‌کند؟ [[اروپا]] در صورت پافشاری بر وقوع هولوکاست و جبران خسارت، باید قسمتی از زمین‌های خود را در اختیار صهیونیستها قرار دهد. تنها این گونه، غرب می‌تواند خود را از چالشی بزرگ در مقابل [[یهود]] و یک میلیارد مسلمان رهایی بخشد.


=پانویس=
6. واقعیت این است که افسانه هولوکاست با فلسفه وجودی دولت غاصب کشور [[فلسطین]] و منافع حیاتی [[صهیونیسم]] بین الملل و دولت‌های غربی ارتباطی ناگسستنی دارد و برجسته کردن مسئله هولوکاست، صرفاً سرپوش نهادن بر ماهیت نامشروع اعمال توسعه‌طلبانه و جنایات رژیم غاصب در [[فلسطین]] و جهان است.
{{پانویس|1}}


[[رده: سازمان‌های بین المللی]]
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: سازمان ملل متحد]]
[[رده:آلمان]]
[[رده:قوم یهود]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۹

افسانه هولوکاست
هولوکاست
نام افسانه هولوکاست
معنا سوزاندن با آتش است، به طور کامل
مورد ادعا جمع آوری قریب 6 میلیون یهودی از سراسر اروپا و اعدام در اردوگاههای مرگ آلمان و لهستان
زمان سال‎های 1944 تا 1939 (در جنگ جهانی دوم)
تولد واژه هولوکاست نیمه دوم قرن 19 میلادی(چند سال بعد از جنگ جهانی دوم)
تحقیق و تردید درباره هولوکاست قانونا در اکثر کشورهای اروپایی جرم است!
انگیزه‌های ادعا سیاسی، اقتصادی، روانی

هولوکاست از دو واژه یونانی "holos" به معنی "همه" و "kaustos" (در بعضی از متون به جای واژه kaustos از واژه kaiein استفاده شده است) به معنی سوزاندن و نابود کردن ترکیب یافته است. این واژه روی هم رفته به معنی همه‌سوزی است و در اصطلاح از آن به قربانی و یا قربانی بزرگ یاد می‌شود و به واقعه‌ای اطلاق می‌شود که در فاصله سال‎های 1944 تا 1939 (در جنگ جهانی دوم) قریب به 6 میلیون یهودی از سراسر اروپا جمع‌آوری و به اردوگاههای مرگ در آلمان و لهستان مانند اردوگاه " آشویتس: که مهم‌ترین آنها بود، فرستاده و در کوره‌ها سوزانده شدند. همچنین قتلهای دسته جمعی رده دومی هم وجود داشت که یهودی‌ها را وارد اتاقهای بزرگی می‌کردند که دوشهایی در سقف داشتند و پس از بستن درها؛ از دوشها گازی به نام" زیلکون ب " خارج می‌شد و موجب خفگی همه می‌گردید.

تعریف هولوکاست

هولوکاست (holocaust)، به معنای «سوزاندن با آتش است که به طور کامل از میان برود» و واژه‌ای است یونانی که از دو واژه holos به معنی همه و [۱]kaustus به معنی سوزاندن و نابود کردن ترکیب شده است و در لغت، به معنای «همه‌سوزی» است.[۲] برخی از زبان شناسان، این واژه را برگرفته از جنایت یهودیان در یمن باستان می‌دانند[۳] که به تدریج و در گذر ایام، مفهوم عام‌تری یافته، به سوزاندن زنده زنده انسان‌ها اطلاق شده است و در اصطلاح، به نظریه‌ای اطلاق می‌شود که ادعا دارد شش میلیون یهودی در طول جنگ جهانی دوم، بر اثر اعمالی از قبیل اعدام در اتاق‌های گاز و سوزانده شدن در کوره‌های آدم‌سوزی اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها، کشته شده‌اند.[۴]

بر اساس قانونی که پیش نویس آن در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم، از سوی تعدادی از اعضای آژانس بین‌المللی صهیونیسم، تحت سرپرستی «رنه ساموئل سپرات»، خاخام معروف فرانسه تهیه و در ژوئیه سال 1990 م. در فرانسه به تصویب رسید، هرگونه تردید درباره «هولوکاست»، اعم از تردید درباره کشتار - مورد ادعای - یهودیان در جنگ جهانی دوم، وجود اتاق‌های گاز و حتی کمترین تردید در رقم 6 میلیونی یهودیان کشته شده، جرم تلقی می‌شود و هرکس در فرانسه از این قانون تخلف کرده، در سه موضوع یاد شده تردید کند، به یک ماه تا یک سال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانک جریمه محکوم می‌شود. بعدها با فشار آمریکا، انگلیس، فرانسه و آژانس صهیونیستی، این قانون در اکثر کشورهای اروپایی نیز به تصویب رسید؛ به طوری که امروزه هرگونه تردید درباره هولوکاستِ مورد ادعا و ابعاد و اجزای آن، در اروپا جرم تلقی می‌شود![۵] جرج بوش، قانون مبارزه با «آنتی سیمیتیزم» را برای به اصطلاح کنترل این پدیده در جهان امضا کرد. هدف از قانون یهودستیزی دولت بوش، این است که تمام انتقادها علیه رژیم غاصب اسرائیل را به سکوت کشانده و ددمنشی‌ها و دروغ‌های این رژیم را از بین ببرد.[۶]

سرانجام با تلاش صهیونیست، این افسانه، جنبه‌ای جهانی به خود گرفت و مجمع عمومی سازمان ملل متحد، با تصویب قطع نامه‌ای، روز 27 ژانویه [۷] را به عنوان روز یادبود هولوکاست، نام‌گذاری کرد.[۸]

حقیقت ماجرا

در اواخر جنگ جهانی دوم صحنه‌های دلخراش بعضی از اردوگاه‌های اسرا، و اجساد روی هم انباشته شده که از بیماری تیفوس جان داده بودند، زمزمه‌های کوره‌های آدم‌سوزی را بر سر زبان‌ها انداخت و صهیونیستها با ابزار تبلیغاتی خود به طور گسترده روی این مسأله سرمایه‌گذاری کردند. اما حقیقت امر چیز دیگری بود.

از نیمه دوم قرن 19 میلادی و چند سال بعد از پایان جنگ جهانی دوم، واژه «هولوکاست» در فرهنگ سیاسی، مفهوم و معنای ویژه‌ای یافته و تقریباً به یک اسم خاص بدل شده است. از آن هنگام به بعد، ماجرای کشتار 6 میلیون یهودی در جریان جنگ جهانی دوم از سوی نازی‌ها را که یک داستان ساختگی است «هولوکاست» می‌نامند. (واژه هولوکاست را در تمامی متون با حرف h بزرگ نشان می‌دهند)

در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم، تعدادی از اعضای آژانس بین‌المللی صهیونیستها، از جمله، «پی یر ویدال ناکه»، «سرژ ولز»، «فرانسوا براریدا» تحت سرپرستی «رنه ساموئل سپرات» خاخام معروف فرانسه، با استناد به داستان ساختگی کشتار 6 میلیون یهودی در جنگ جهانی دوم و به عنوان پیشگیری از فراموش شدن مظلومیت این قوم! پیش نویس قانونی را تهیه کرده و در ژوئیه سال 1990 میلادی در فرانسه به تصویب رساندند که براساس آن «هرگونه تردید در‌باره «هولوکاست»، اعم از تردید درباره کشتار -مورد ادعای- یهودیان در جنگ جهانی دوم، وجود اتاق‌های گاز و حتی کمترین تردید در رقم 6 میلیونی یهودیان کشته شده، جرم تلقی می‌شود! و هرکس در فرانسه از این قانون تخلف کرده و در سه موضوع یاد شده تردید کند به یک ماه تا یکسال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانک جریمه محکوم می‌شود.»

بعدها با فشار آمریکا، انگلیس، فرانسه و آژانس صهیونیستی، این قانون در سایر کشورهای اروپایی نیز به تصویب رسید. به طوری که امروزه هرگونه تردید درباره هولوکاست مورد ادعا و ابعاد و اجزاء آن در اروپا جرم تلقی می‌شود!

واژه هولوکاست هر ساله با فرارسیدن 27 ژانویه روز جهانی یادبود هولوکاست بطور گسترده‌تری در رسانه‌ها منعکس می‌شود و رژیم غاصب اسرائیل هر ساله با استفاده از تبلیغات مربوط به آن جهانیان را نسبت به ظلمی که به ادعای آنها در گذشته بر یهودیان روا داشته شده سرزنش می‌کند.

هولوکاست امروزه ابعاد پیچیده‌ای دارد شاید بتوان این پدیده سراسر اغراق و بزرگنمائی شده را قطعنامه وجدان آزرده اروپائیها برای تسلیم کردن سرزمین ملت فلسطین به ملتی که گمان می‌کنند بر آنها ستم کرده‌اند، می‌باشد.

صهیونیستها با به تصویر کشیدن اتاقهای دروغین گاز و کورههای آدم‌سوزی این نکته را به جهانیان القا کردند که ستمهای بسیاری براین قوم رفته ووجدان جهانیان باید برای جبران گناه و ظلمی که بر یهودیان اعمال کرده بیدارشود وخدمتی را به این مردم نماید تا از این پس این قوم به اصطلاح برگزیده خداوند دیگر در هیچ برهه از تاریخ مورد ظلم دیگران واقع نشود.

برای این منظور غرب به سرکردگی انگلیس و آمریکا دست به کار شد و نطفه فساد و غارت زمین را در فلسطین مظلوم کاشت و ملت فلسطین را در خاورمیانه طی حکمی محکوم کرد تا تاوان گناهی مشکوک را که به اصطلاح اروپائیان عامل ارتکاب آن بودند بپردازند. لذا امروز ما در سرزمین فلسطین شاهد این هستیم که این قوم به اصطلاح برگزیده و ستمدیده آنچه که مدعی هستند در طول تاریخ بر سر آنها آمده بر ملت فلسطین اعمال می‌کنند این امر میسر نگشته مگر اینکه غرب خود را محکوم و مدیون به گناهی می‌داند که باید ملتی دیگر در نقطه‌ای دیگراز جهان تاوان آن را جبران کند.

انگیزه‌های طرح هولوکاست

در بررسی انگیزه‌های طرح افسانه هولوکاست، با دو عامل عمده مواجه ایم که از این قضیه به صورت‌های مختلف بهره‌مند شده‌اند؛ یکی صهیونیسم که ذی نفع عمده است و دیگری خود دولت‌های غربی.

الف) انگیزه‌های صهیونیسم

از دیدگاه محققانی که درباره چگونگی و انگیزه‌های طرح افسانه هولوکاست به تحقیق پرداخته‌اند، چند دلیل عمده در این زمینه وجود دارد که عبارتند از:

1. انگیزه‌های سیاسی

از دیدگاه صهیونیستها، برپایی دولت جعلی اسرائیل، نتیجه منطقی ظلم بر یهودیان در هولوکاست است. تعجب آور این است که آنها می‌خواهند به واسطه وقوع «آشویتس»[۹] و کوره‌های آدم‌سوزی خیالی، خود را مستحق برپایی یک دولت بنمایانند؛ آن هم در گوشه دیگری از جهان و با غصب سرزمین ملتی که هیچ گونه ربطی به جنایات واقعی یا ساخته و پرداخته آنان ندارد. چنان که «آبراهام هشل» می‌گوید: «دولت اسرائیل، پاسخ خدا به آشویتس است»[۱۰] و «موشه زیمرمن»، رئیس گروه مطالعات آلمانی در دانشگاه عبری اورشلیم تأکید می‌کند که «هالوکاست [هولوکاست]، توجیه اصلی تأسیس دولت اسرائیل است».[۱۱]

چرا در فلسطین؟

سازمان صهیونیسم، در شرایط جنگ جهانی، اولین مرحله از پروژه تسلط بر جهان را کلید زد. این سازمان، چاره را در این دید که از هرج و مرج به وجود آمده در جنگ جهانی استفاده کند و با «مظلوم‌نمایی» هرچه تمام‌تر، چنین جلوه دهد که جهان مسیحیت به آنان حمله کرده و تعداد زیادی از آنان را کشته است؛ پس آنان ناچارند به جای دیگری بروند و کجا بهتر از خاورمیانه و آن هم فلسطین؛[۱۲] سیاستی که نه بر اساس اجبار، بلکه کاملاً مورد خواست و مطابق اهداف صهیونیسم بود. «هانا آرنت» معتقد است: «سیاست ناسیونال سوسیالیست‌ها در مورد یهودیان، سیاستی بود که کاملاً طرفدار صهیونیسم بود».[۱۳] «هاینتس هوهنه»، روزنامه نگار آلمانی نیز در تأیید این نظر می‌گوید: «صهیونیستها، استقرار فاشیسم در آلمان را نه به مثابه یک مصیبت ملی، بلکه به عنوان فرصتی تاریخی و بی مانند در وصول به هدف‌های صهیونیستی خویش می‌دیدند».[۱۴]

علاوه بر تأسیس رژیم جعلی اسرائیل و تلاش برای تحقق اهداف صهیونیسم بین الملل، صهیونیستها دو هدف عمده سیاسی دیگر را از مظلوم‌نمایی یهود و تقدس بخشیدن به هولوکاست، تعقیب می‌کنند؛

1. پیش‌گیری از خیزش عمومی جهانیان علیه صهیونیسم.

2. مظلوم‌نمایی و برانگیختن احساسات نژاد یهود و ایجاد اتحاد سیاسی آنان.[۱۵]

2. انگیزه‌های اقتصادی

صهیونیستها با ماجرای هولوکاست و طرح دعاوی حقوقی علیه کشورهای آلمان، اتریش، لهستان، سوئیس و... ، تا کنون میلیاردها دلار به جیب زده‌اند. به عنوان نمونه، آلمان ملزم شد از سال 1952 تا سال 2002 م. به روش‌های مختلف، به بازماندگان به اصطلاح قتل عام یهود غرامت بپردازد[۱۶] و بر اساس توافق‌های حاصله، «دولت این کشور، زیر فشارهای باج خواهانه صهیونیستها، مجبور شد موافقت خود را با اعطای سالانه 50 میلیون مارک تا سال 2002 م. به صهیونیست اعلام نماید».[۱۷]

گلدمن (مجری اصلی طرح) می‌گوید: «هدف از این افسانه سازی‌ها و دروغ پردازی‌ها، صرفاً گرفتن غرامت برای قربانیان جنگ نبود؛ بلکه هدف از آن، تهیه بودجه لازم جهت پایه‌ریزی حکومتی بود که کوچک‌ترین حقی در این رابطه نداشت؛ زیرا زمانی که این جنایات انجام شد، چنین دولتی وجود خارجی نداشت؛ اما از این مسئله، برای فراهم آوردن تسلیحات لازم برای جنایات جدید بهره گرفت».[۱۸]

3. انگیزه‌های روانی

سوء‌استفاده از گرایش‌های فطری بشر به حمایت از مظلوم، رساترین تعبیری است که می‌توان آن را محور همه فعالیت‌های جنبش صهیونیسم در طی قرن بیستم دانست؛ مفهومی که در ایجاد دولت نامشروع صهیونیستی در فلسطین و تحکیم پایه‌های آن، بسیار مؤثر بوده و یهودیان با تمسک به این شیوه تا کنون توانسته‌اند بر تمامی جنایت‌ها، قانون شکنی‌ها و فزون خواهی‌های خود در سرتاسر جهان سرپوش گذارند.

«پل فرام»، مدیر انجمن کانادایی آزادی بیان می‌گوید: «من با رئیس‌جمهور ایران موافقم و معتقدم اشتباه است که فلسطینیان تاوان گناه اروپایی‌ها را بپردازند و کشور خود را از دست بدهند. من همچنین بر این باورم که داستان دروغین هولوکاست، برای این که به اروپاییان و ساکنان آمریکای شمالی این حس داده شود که گناهکارند، ایجاد شده است. افسانه هولوکاست، به یهودیان اجازه می‌دهد تا میلیاردها دلار از آلمان و دیگر کشورها غرامت بگیرند. هولوکاست همچنین اذهان مردم آمریکای شمالی و اروپا را برای پذیرش ددمنشی‌ها و خشونت‌های رژیم صهیونیستی آماده می‌کند».[۱۹]

رهبر انقلاب اسلامی ایران در تحلیلی جامع و شیوا از نحوه شگردهای تبلیغاتی صهیونیستها و اهدافی که آنان از مظلوم‌نمایی یهود و طرح کوره‌های آدم‌سوزی دنبال می‌کنند، می‌گوید:

«صهیونیست‌ها از اول کار، یک شگرد تبلیغی را انتخاب کردند که عبارت است از مظلوم‌نمایی. برای مظلوم‌نمایی، داستان‌ها و افسانه‌های فراوانی جعل شد؛ خبرهایی ساخته شد و تلاش‌های بی وقفه‌ای انجام گرفت. این‌ها مسئله نگرانی روانی یهودیان را مطرح کردند و گفتند چون یهودی‌ها در طول قرن‌های متمادی زیر فشار بودند، از لحاظ روانی دچار نگرانی‌اند و به امنیت روانی احتیاج دارند. صهیونیستها در مذاکرات با سران کشورهای غربی و بعدها در گفت وگوهای خود با کشورهای اسلامی و عربی، مسئله امنیت روانی را مطرح کردند و گفتند ما به امنیت روانی احتیاج داریم و باید امنیت روانی ما تأمین شود. هر اقدامی بخواهد انجام بگیرد، اگر به سودشان نباشد، به بهانه امنیت روانی، می‌توانند آن را خنثی کنند. شما وقتی سرزمین را از دست می‌دهید، می‌دانید چه چیزی را از دست داده‌اید؛ اما وقتی می‌خواهید خواسته اسرائیل را در مورد امنیت روانی برآورده کنید، نمی‌دانید تا کجا باید تسلیم شوید و تا کجا باید امتیاز بدهید. این امتیازدهی، پایانی ندارد؛ مرتب باید امتیاز داد. تجربه اروپا در این مورد، عبرت آموز است. دولت آلمان، صد و پنجاه میلیارد مارک به عنوان خسارت به یهودی‌ها داد؛ اما خسارت یهودیان از آلمان، هنوز تمام نشده است؛ باز هم خسارت طلبکارند و باید به آنها داده شود! آن چه یهودی‌ها با آلمان کردند، کم و بیش با برخی کشورهای اروپایی دیگر - مثل اتریش، سوئیس، فرانسه، حتی تا چند سال قبل با واتیکان - نیز انجام دادند؛ همه باید خسارت بدهند؛ این خسارت تمام شدنی نیست! همه سیاست مداران، خبرنگاران، روشنفکران، کارگزاران و نخبگان غرب باید در مقابل بنای یادبود کوره آدم‌سوزی سر تعظیم فرود بیاورند؛ یعنی همه، داستانی را که اصل صحت آن معلوم نیست، مورد تأکید قرار دهند و خود را بدهکار آن داستان قلمداد کنند. این‌ها روش‌هایی است که در تبلیغ دارند و همه معطوف به مظلوم‌نمایی است».[۲۰]

ب) انگیزه غرب در طرح و تبلیغ هولوکاست

در یک جمع‌بندی، اهداف اروپا و آمریکا از این اقدام، عبارتند از:

1. تخلیه حداکثری جماعت یهود از درون سرزمین‌های یهودی به یک مکان مشخص.

2. تمرکزدهی به یهود در محل اتصال سه قاره و استقرار اسرائیل در قلب خاورمیانه، برای ایجاد یک پایگاه دیدبانی بر منابع غرب در خاورمیانه.

3. ایجاد منطقه امنیتی غرب در قلب مناطق اسلامی، برای نظارت و دیده بانی بر منافع امنیتی غرب از درون منطقه.

نقد دلایل هولوکاست

با وجود تمام تدابیر، امکانات و حجم عظیم تبلیغات جهانی به کار گرفته شده جهت اثبات این واقعه، تاکنون ده‌ها مورخ برجسته اروپایی و صدها استاد بلندآوازه و متخصص شناخته شده بررسی اسناد تاریخی، با ارائه اسنادی که هیچ صاحب‌نظری نمی‌تواند در صحت آنها کمترین تردیدی روا دارد، به روشی کاملاً علمی اثبات کرده‌اند که ماجرای هولوکاست و کوره‌های آدم‌سوزی، اتاق‌های گاز قتل عام 6 میلیون یهودی و هر آن چه صهیونیستها دراین‌باره ادعا می‌کنند، دروغ محض و یک داستان ساختگی است که واقعیت آن یقیناً با اسناد موجود، زیر سؤال رفته، مدارک و شواهد ادعایی یهودیان بدون اعتبار و ابطال پذیر است. افرادی همچون مارک وبر، روبرت فوریسون، فردریک توبن، روژه گارودی، دیوید ایروینگ، آرمان امادروس و داریوژ راتایژاک و... از این گروه متخصصان هستند که اغلب به «تجدیدنظر طلبان» مشهور می‌باشند.[۲۱]

1. اتاق‌های گاز

یکی از مهم‌ترین ادعاهای یهودیان و متفقین بعد از جنگ جهانی دوم، این بود که آلمان‌ها، یهودیان را در اتاق‌های گاز می‌کشتند. تحقیقات علمی‌ای که درباره مکان‌های مورد ادعا، انجام شده، عدم صحت آن را ثابت می‌کند.

پروفسور «روبر فوریسون»، نویسنده و محقق برجسته فرانسوی، متخصص و کارشناس عالی‌رتبه اسناد و مدارک تاریخی، می‌گوید: «من تا سال 1960 به واقعیت کشتار بزرگ در اتاق‌های گاز اعتقاد داشتم. پس از چهارده سال اندیشه و مطالعه شخصی و آنگاه چهارسال تحقیق بی وقفه و خستگی ناپذیر، همانند بیست نفر از نویسندگان «رویزیونیست» (تجدیدنظرطلب) تاریخی، اطمینان یافتم که با یک دروغ بزرگ تاریخی مواجه هستم. از اردوگاه‌های «آشویتس» و «بیرکناو»، چندین مرتبه بازدید کردم. در اردوگاه‌های «اشتروتهوف» (در آلزاس فرانسه) و «مایدانک» (در لهستان)، مکان‌هایی را که به عنوان «اتاق گاز» معرفی می‌شدند، بررسی کردم. در مرکز اطلاع رسانی یهود در پاریس، آرشیوها، دست نویس‌ها، شهادت‌های کتبی، اسناد مربوط به بازجویی محکومان جنگ جهانی دوم و دادگاه نورنبرگ و هزاران سند و مدرک دیگر به جا مانده از آن دوران را مطالعه کردم. برای یافتن پاسخ سؤال‌های خود، بی وقفه از متخصصان و تاریخ دانان پرسش کرده‌ام. سال‌ها، اما بیهوده به دنبال فقط یک بازمانده از بازماندگان جنگ بودم که به چشم خود اتاق‌های گاز را دیده باشد؛ به حتی یک مدرک، فقط یک مدرک راضی بودم؛ اما همین یک مدرک را هم نیافتم. در مقابل، آن چه یافتم، تعداد بی شماری مدارک مجعول بود. پس از آن، با سکوت، مزاحمت، دشمنی، توهین و بالاخره ضرب و جرح و محاکمه مواجه شدم».[۲۲]

پروفسور «روژه گارودی»، محقق مسلمان فرانسوی نیز با تحقیقات خود در این زمینه دریافت که از یک سو گاز hcn قیمت و هزینه زیادی داشته، در نتیجه گران‌ترین شیوه اعدام محسوب می‌شود و از سوی دیگر، مکان‌هایی که یهودیان از آن به عنوان اتاق گاز نام می‌برند، اصلاً قابلیت چنین کاری را ندارند؛ زیرا این گاز باید در یک پوششی از فولاد اکسیدنشدنی باشد و درب‌ها نیز باید مجهز به لولاهایی از پنبه نسوز کائوچویی مخصوص یا تفلون باشد. متخصصان پزشکی قانونی پس از بازدید از این مکان‌ها اظهار داشتند که استفاده این تأسیسات از گاز hcn، فوق‌العاده خطرناک است و در این مکان‌ها هیچ تجهیزاتی برای مهار این گاز در نظر گرفته نشده است.[۲۳]

2. کوره‌های آدم‌سوزی

از دیگر ادعاهای صهیونیستها این است که نازی‌ها، یهودیان را در کوره‌های آدم‌سوزی می‌سوزاندند. این ادعا، امروزه به عنوان یک دروغ تاریخی شناخته شده است.

«وئیس مارشالکو»، درباره اتاق‌های گاز و کوره‌های آدم‌سوزی اسناد جالبی ارائه می‌کند. یکی از این اسناد، مقاله‌ای از «شم»، روزنامه زیرزمینی ناسیونالیست‌های یهودی فرانسه است که در 8 ژوئیه 1944 م. درباره وضعیت 9 اردوگاه از اردوگاه‌های نگهداری و توقیف یهودیان در آلمان توضیح می‌دهد. در این گزارش، حتی یک کلمه هم از قلع و قمع یهودیان یا بدرفتاری با آنان نیست. در این گزارش همچنین هیچ حرفی از اتاق‌های گاز، اردوگاه‌های مرگ و یا بچه کشی به میان نمی‌آید. درست در نقطه مقابل آن، گزارش «شم» می‌گوید که [بچه‌های 2 تا 5 ساله را به کودکستان‌های مختلف برلین می‌فرستادند تا از کمک‌های ویژه‌ای برخوردار شوند]. مارشالکو توضیح می‌دهد که چگونه زیر نظر یهودیان در پایان سال 1945 م. اردوگاهی چون «داخو» مورد تخریب و بازسازی هدف دار قرار گرفت.

او می‌نویسد: «قبل از هر چیز، منظره زیبای سرسبز و بوستان گونه اردوگاه باید به کلی تخریب می‌شد؛ چون برای سینماروهای آمریکایی، پذیرش این امر که یهودیان را در دل باغ و بوستان و بستری از گل و گیاه شکنجه می‌کردند، کار مشکلی بود؛ به ویژه وقتی آنها را به سینماها کشانده بودند تا صحنه‌های مخوف و ترسناک (اردوگاه‌ها) را نشانشان دهند. از این رو، به کارگران جدید اردوگاه دستور دادند مثلاً یک گودال خون که لوله‌ای از آن به خارج می‌رفت، بسازند تا طوری به نظر آید که از این گودال، خون یهودیان از طریق آن لوله، تخلیه می‌شده است. محوطه استحمام زندانی‌ها، اتاق رخت کنی آنها و محوطه‌های ورودی، تماماً باید بازسازی می‌شدند تا به صورتی درآیند که به کوره آدم‌سوزی‌ای که یهودیان ادعا می‌کردند، شبیه باشند».[۲۴]

3. شش میلیون کشته یهودی

بر اساس تحقیقات و مستندات تاریخی، چنین چیزی نیز اصلاً واقعیت نداشته است. مارشالکو بر مبنای شواهد متعدد آماری نشان می‌دهد که تمام یهودیان اروپا در سال 1933 م. بالغ بر 5.600.000 نفر بوده‌اند و این رقم، مورد تأکید یهودیان آمریکا نیز می‌باشد. اگر از این تعداد، یک میلیون یهودی بیرون خط مولوتف - روبین تروپ، کسر شود و اگر یهودیان ساکن در کشورهای بی طرف و متفقین را هم کسر کنیم، رقم 2.500.000 باقی می‌ماند؛ در حالی که بنا به نظر کارشناسان، جمعیت یهودیان ساکن در قلمرو هیتلر و هیملر، به نیم میلیون هم نمی‌رسید.[۲۵]

مارشالکو می‌افزاید: «در بالاترین سطح ممکن، تعداد یهودیان جان باخته را نمی‌توان بیش از 500 تا 600 هزار نفر دانست؛ اما در مقایسه با این، ملل مسیحی تلفات به مراتب بیشتری را متحمل شدند. اجازه دهید ملت کوچک مجارستان را در نظر آوریم که کل جمعیت آن شاید از تعداد یهودیان امروز بیشتر نباشد. تعداد قربانیان جنگ مجارستان، چه آنهایی که در بمباران‌های هوایی مرده بودند و یا این که در اردوگاه‌های مرگ سیبری از گرسنگی جان باخته‌اند و یا یخ زده باشند، حداقل به رقم یک میلیون نفر می‌رسید».[۲۶]

جمع‌بندی

1. نحوه برخورد غرب با هولوکاست و جلوگیری از تحقیقات علمی و مستند دانشمندان، نه تنها با ادعای آزادی عقیده و بیان منافات دارد، بلکه خود حاکی از ساختگی و غیرواقعی بودن این قضیه است.

2. مدعیان حقوق بشر با بزرگ‌نمایی بخشی از جنایات جنگ جهانی دوم - در مقابل سایر جنایاتی که در این جنگ اتفاق افتاد؛ مانند بمباران اتمی ژاپن از سوی آمریکا و همچنین سایر نسل کشی‌هایی جهان - سیاسی بودن جانب‌داری خود از حقوق بشر را به اثبات رسانده‌اند.

3. بر اساس تحقیقات علمی و مستندات تاریخی انجام شده توسط محققان و متخصصان، ماجرای هولوکاست و کوره‌های آدم‌سوزی، اتاق‌های گاز قتل عام 6 میلیون یهودی و هر آن چه صهیونیستها دراین‌باره ادعا می‌کنند، دروغ محض و یک افسانه ساختگی است.

4. با دروغ بودن افسانه هولوکاست، اساس تشکیل دولت اسرائیل و توجه مضاعف به این مولود بی هویت انگلیس و آمریکا، زیر سؤال می‌رود.

5. بر فرض قبول هولوکاست، با چیزی جز «ادعای ظلم مسیحیان در حق یهودیان» مواجه نیستیم؛ اما وقتی غرب با دفاع از هولوکاست، ادعای ظلم به آنها را می‌پذیرد و ادعای جبران خسارات وارده به یهود را دارد، چرا این خسارت را از جیب ملت‌های دیگر پرداخت می‌کند؟ اروپا در صورت پافشاری بر وقوع هولوکاست و جبران خسارت، باید قسمتی از زمین‌های خود را در اختیار صهیونیستها قرار دهد. تنها این گونه، غرب می‌تواند خود را از چالشی بزرگ در مقابل یهود و یک میلیارد مسلمان رهایی بخشد.

6. واقعیت این است که افسانه هولوکاست با فلسفه وجودی دولت غاصب کشور فلسطین و منافع حیاتی صهیونیسم بین الملل و دولت‌های غربی ارتباطی ناگسستنی دارد و برجسته کردن مسئله هولوکاست، صرفاً سرپوش نهادن بر ماهیت نامشروع اعمال توسعه‌طلبانه و جنایات رژیم غاصب در فلسطین و جهان است.

پانویس

  1. در بعضی از متون به جای واژه kaustos، از واژه kaiein استفاده شده است.
  2. محمد احمدی، پژوهه صهیونیست (مجموعه مقالات)، مرکز مطالعات فلسطین. (مقاله واقعیت یهودستیزی، ص 214).
  3. این واقعه قبل از بعثت پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله در یمن اتفاق افتاده و در سوره مبارکه بروج به آن اشاره شده است. در این واقعه هولناک، جمع انبوهی از مردان، زنان و کودکان، در حالی که غل و زنجیر بر دست و پا و گردن آنها زده‌اند، تنها به خاطر ایمان به خداوند و پیروی از حضرت مسیح، زنده زنده به درون آتش انداخته و سوزانده شدند.
  4. پروفسور روبر فوریسون، اتاق‌های گاز در جنگ جهانی دوم، واقعیت یا افسانه؟ ترجمه دکتر سید ابوالفرید ضیاءالدینی، مؤسسه فرهنگی - پژوهشی ضیا.
  5. حسین شریعتمداری، هولوکاست افسانه نیست، روزنامه کیهان، 22 آذر 1384.
  6. عبدالله محمد سیندی، استاد دانشگاه نیویورک، هولوکاست افسانه‌ای خاص صهیونیسم است، خبرگزاری مهر، 1384.11.6.
  7. این روز، روز آزادسازی اردوگاه اسرای جنگی آشویتس در لهستان، به دست ارتش سرخ روسیه در جنگ جهانی دوم است.
  8. ر. ک: هولوکاست؛ دروغ تاریخی 27 ژانویه.
  9. نام یکی از کوره‌های آدم سوزی؛ سایر این کوره‌های خیالی عبارتند از: داخائو، تربلینکا، بئر کناو.
  10. روژه گارودی، محاکمه صهیونیسم اسرائیل؛ ترجمه جعفر یاره، احمد نخستین، مجید خلیل زاده، ص 149-150.
  11. روژه گارودی، محاکمه صهیونیسم اسرائیل؛ ترجمه جعفر یاره، احمد نخستین، مجید خلیل زاده، ص 150.
  12. از هولوکاست تا تشکیل دولت اسرائیل، پایگاه اطلاع رسانی رسا.
  13. محاکمه صهیونیسم اسرائیل، ص 56.
  14. یوری ایوانف، صهیونیسم، ترجمه ابراهیم یونسی، ص 129.
  15. محمدرضا واحدی، بوی خون، ص 44-45.
  16. ر. ک: پژوهه صهیونیست، ص 225.
  17. نشریه نداء القدس، ارگان جنبش جهاد اسلامی، دفتر تهران، 1376.10.30، ص 16.
  18. روژه گارودی، محاکمه آزادی، ترجمه جعفریان و دیگران، مؤسسه اندیشه معاصر، 1377، ص 8.
  19. هولوکاست منافع، اقتصادی - سیاسی صهیونیسم را تأمین می‌کند، خبرگزاری مهر.
  20. سخنان مقام معظم رهبری، در همایش بین‌المللی رسانه‌های جهان اسلام در حمایت از انتفاضه فلسطین، 1380.11.11.
  21. اسرائیل شاهاک، تاریخ یهود، مذهب یهود، بار سنگین سه هزاره، ترجمه مجید شریف، نشر چاپخش، 1376، ص 20.
  22. پروفسور روبر فوریسون، اتاق‌های گاز در جنگ جهانی دوم واقعیت یا افسانه؟ ترجمه دکتر سید ابوالفرید ضیاءالدینی.
  23. روژه گارودی، اسطوره‌های بنیان‌گذاری سیاسیت اسرائیل، ترجمه حمیدرضا آژیر.
  24. فتح جهان با دروغی به نام «کوره یهودی سوزی«، سایت علمی یهود.
  25. فاتحین جهانی، ص 181-182.
  26. فتح جهان با دروغی به نام «کوره یهودی سوزی.»