مولوی عبدالکبیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مولوی عبدالکبیر | {{جعبه اطلاعات شخصیت | ||
| عنوان = مولوی عبدالکبیر | |||
| تصویر = مولوی عبدالکبیر.jpg | |||
| نام = | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| سال تولد = 1963 م | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| سال درگذشت = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| آثار = | |||
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه عمودی | والی ولایت ننگرهار | معاونت شورای وزیران یا نخست‌وزیری طالبان در بخش اقتصادی | در نبود [[ملاربانی]] سرپرستی نخست‌وزیری | رییس شورای پیشاور | عضو شورای رهبری و رییس کمیسیون دعوت | معاون سیاسی نخست‌وزیر طالبان}} | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''مولوی عبدالکبیر''' یکی از رهبران '''طالبان''' و عضو تیم مذاکره کنندۀ طالبان با دولت بوده و ریاست دعوت و ارشاد طالبان را نیز بر عهده داشته است. | |||
عبدالکبیر | == بیوگرافی == | ||
'''مولوی عبدالکبیر''' ۵۷ سال سن دارد و از قوم [[پشتون]]های زدران است. او اصالتا از ولایت شرقی پکتیا است؛ اما سال‌ها در ولایت شمالی بغلان زندگی کرده و زمین و ملک پدری فراوانی در این منطقه هم دارد. | |||
عبدالکبیر در دوران جهاد [[افغانستان]] علیه شوروی سابق نام چندان آشنایی نبود و یک مجاهد عادی به شمار می‌رفت که در مدارس مذهبی درس می‌خواند. اما با خروج نیروهای قشون سرخ و پیروزی مجاهدین بر کابل و بعد آغاز جنگ‌های داخلی عضو گروه طالبان شد.<br> | |||
===مناصب پیش از حمله آمریکا به افغانستان=== | |||
او توانست اعتماد [[ملا محمد عمر]] بنیانگذار طالبان را به دست آورد و والی ولایت بزرگ ننگرهار در شرق کشور شود. با تصرف کابل مولوی عبدالکبیر به معاونت شورای وزیران یا نخست‌وزیری طالبان در بخش اقتصادی رسید که گاهی در نبود [[ملاربانی]] سرپرستی نخست‌وزیری را نیز انجام می‌داد. | |||
حکومت آقای کبیر و رفقای طالبانش خیلی طول نکشید. القاعده که در افغانستان ریشه دوانده بود؛ حملاتی را در خاک آمریکا سازماندهی و اجرا کرد و پای نظامیان آمریکایی به جنگ افغانستان کشیده شد. با سرنگونی رژیم طالبان مولوی عبدالکبیر نیز مانند دیگر جنگجویان و فرماندهان طالبان فرار کرد و به خاک پاکستان پناه برد. | |||
مولوی | ===مناصب پس از حمله آمریکا به افغانستان=== | ||
مولوی عبدالکبیر به عنوان رییس [[شورای پیشاور]] که بعد از کویته بزرگ‌ترین شورای طالبان بود گماشته شد تا جنگ علیه دولت افغانستان مورد حمایت آمریکا را عمدتا در مناطق شرقی این کشور مدیریت کند. او عملا ریاست بخش شرقی طالبان را تا زمان ادغام شبکه حقانی در گروه طالبان به عهده داشت. او نیز مانند بسیاری از سران طالبان، طرح‌های تروریستی خود را در داخل افغانستان پیاده کرد. طالبان تشکیلات جدیدی ایجاد کردند و شوراهای رهبری کویته، پیشاور و وزیرستان شکل گرفت که به صورت هماهنگ کار می‌کردند. | |||
افراد تحت فرماندهی مولوی کبیر | ==برخی فعالیت‌ها== | ||
افراد تحت فرماندهی مولوی کبیر – طی بیست سال گذشته در افغانستان – دست به حملات پیچیده و خونینی زده‌اند. سازمان ملل متحد که تاکنون مولوی کبیر را در فهرست سیاه خود دارد؛ او را به بمب‌گذاری سال ۲۰۰۷ در میان نمایندگان مجلس افغانستان در جریان سفرشان به ولایت شمالی بغلان متهم می‌کند. در این انفجار دست‌کم ۷۵ نفر از جمله ۵۹ کودک و سیدمصطفا کاظمی، از رهبران سیاسی برجسته افغانستان، کشته شدند. | |||
علاوه بر آن؛ سازمان ملل متحد او را متهم به جمع‌آوری مالیات از قاچاقچیان | علاوه بر آن؛ سازمان ملل متحد او را متهم به جمع‌آوری مالیات از قاچاقچیان مواد مخدر می‌کند. | ||
به نظر می‌رسد با رشد شبکه حقانی و ادغام آن در گروه طالبان، جایگاه مولوی عبدالکبیر از یک فرمانده نظامی فعال به یک رهبر نظریه‌پرداز و مبلغ طالبان تغییر کرد. صفحه رسمی طالبان از او به عنوان «عضو شورای رهبری و رییس کمیسیون دعوت» یاد می‌کند که کارش تبلیغ برای جلب و جذب در گروه طالبان است. | به نظر می‌رسد با رشد شبکه حقانی و ادغام آن در گروه طالبان، جایگاه مولوی عبدالکبیر از یک فرمانده نظامی فعال به یک رهبر نظریه‌پرداز و مبلغ طالبان تغییر کرد. صفحه رسمی طالبان از او به عنوان «عضو شورای رهبری و رییس کمیسیون دعوت» یاد می‌کند که کارش تبلیغ برای جلب و جذب در گروه طالبان است. | ||
بر اساس گزارش‌ها؛ مولوی کبیر یک بار در سال ۲۰۱۰ نیز به صلح با حامد | بر اساس گزارش‌ها؛ مولوی کبیر یک بار در سال ۲۰۱۰ نیز به صلح با [[حامد کرزی]]، رییس‌جمهور پیشین کشور، تمایل نشان داده بود. | ||
خبرگزاری آسوشیتدپرس از قول مقام‌های افغانستانی و غربی نوشته است که مولوی عبدالکبیر همراه با معاون پیشین والی ننگرهار و انورالحق مجاهد – فرمانده مناطق شرقی – که به فرار بن لادن از | خبرگزاری آسوشیتدپرس از قول مقام‌های افغانستانی و غربی نوشته است که مولوی عبدالکبیر همراه با معاون پیشین والی ننگرهار و [[انورالحق مجاهد]] – فرمانده مناطق شرقی – که به فرار [[بن لادن]] از کوههای منطقه “تورا بورا” در سال ۲۰۰۱ کمک کرده بود از پیشاور بالگرد به کابل سفر کرده و درباره دست کشیدن از خشونت با حامد کرزی گفت‌وگو کرد. اما این تلاش‌ها نتیجه نداد. | ||
== منابع == | |||
# [https://pajhwok.com/fa/2020/09/10/زندگی-نامه-هیأت-مذاکره-کننده-صلح-بین-اف/ زندگی نامه هیأت مذاکره کننده صلح بین افغان ها] | |||
# [https://www.irna.ir/news/85113236 استعفای ملا حسن آخوند نخست وزیر حکومت طالبان و معرفی جانشین وی] | |||
[[رده:طالبان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۵۷
| مولوی عبدالکبیر | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1963 م، ۱۳۴۱ ش، ۱۳۸۲ ق |
| فعالیت‌ها |
|
مولوی عبدالکبیر یکی از رهبران طالبان و عضو تیم مذاکره کنندۀ طالبان با دولت بوده و ریاست دعوت و ارشاد طالبان را نیز بر عهده داشته است.
بیوگرافی
مولوی عبدالکبیر ۵۷ سال سن دارد و از قوم پشتون‌های زدران است. او اصالتا از ولایت شرقی پکتیا است؛ اما سال‌ها در ولایت شمالی بغلان زندگی کرده و زمین و ملک پدری فراوانی در این منطقه هم دارد.
عبدالکبیر در دوران جهاد افغانستان علیه شوروی سابق نام چندان آشنایی نبود و یک مجاهد عادی به شمار می‌رفت که در مدارس مذهبی درس می‌خواند. اما با خروج نیروهای قشون سرخ و پیروزی مجاهدین بر کابل و بعد آغاز جنگ‌های داخلی عضو گروه طالبان شد.
مناصب پیش از حمله آمریکا به افغانستان
او توانست اعتماد ملا محمد عمر بنیانگذار طالبان را به دست آورد و والی ولایت بزرگ ننگرهار در شرق کشور شود. با تصرف کابل مولوی عبدالکبیر به معاونت شورای وزیران یا نخست‌وزیری طالبان در بخش اقتصادی رسید که گاهی در نبود ملاربانی سرپرستی نخست‌وزیری را نیز انجام می‌داد.
حکومت آقای کبیر و رفقای طالبانش خیلی طول نکشید. القاعده که در افغانستان ریشه دوانده بود؛ حملاتی را در خاک آمریکا سازماندهی و اجرا کرد و پای نظامیان آمریکایی به جنگ افغانستان کشیده شد. با سرنگونی رژیم طالبان مولوی عبدالکبیر نیز مانند دیگر جنگجویان و فرماندهان طالبان فرار کرد و به خاک پاکستان پناه برد.
مناصب پس از حمله آمریکا به افغانستان
مولوی عبدالکبیر به عنوان رییس شورای پیشاور که بعد از کویته بزرگ‌ترین شورای طالبان بود گماشته شد تا جنگ علیه دولت افغانستان مورد حمایت آمریکا را عمدتا در مناطق شرقی این کشور مدیریت کند. او عملا ریاست بخش شرقی طالبان را تا زمان ادغام شبکه حقانی در گروه طالبان به عهده داشت. او نیز مانند بسیاری از سران طالبان، طرح‌های تروریستی خود را در داخل افغانستان پیاده کرد. طالبان تشکیلات جدیدی ایجاد کردند و شوراهای رهبری کویته، پیشاور و وزیرستان شکل گرفت که به صورت هماهنگ کار می‌کردند.
برخی فعالیت‌ها
افراد تحت فرماندهی مولوی کبیر – طی بیست سال گذشته در افغانستان – دست به حملات پیچیده و خونینی زده‌اند. سازمان ملل متحد که تاکنون مولوی کبیر را در فهرست سیاه خود دارد؛ او را به بمب‌گذاری سال ۲۰۰۷ در میان نمایندگان مجلس افغانستان در جریان سفرشان به ولایت شمالی بغلان متهم می‌کند. در این انفجار دست‌کم ۷۵ نفر از جمله ۵۹ کودک و سیدمصطفا کاظمی، از رهبران سیاسی برجسته افغانستان، کشته شدند.
علاوه بر آن؛ سازمان ملل متحد او را متهم به جمع‌آوری مالیات از قاچاقچیان مواد مخدر می‌کند.
به نظر می‌رسد با رشد شبکه حقانی و ادغام آن در گروه طالبان، جایگاه مولوی عبدالکبیر از یک فرمانده نظامی فعال به یک رهبر نظریه‌پرداز و مبلغ طالبان تغییر کرد. صفحه رسمی طالبان از او به عنوان «عضو شورای رهبری و رییس کمیسیون دعوت» یاد می‌کند که کارش تبلیغ برای جلب و جذب در گروه طالبان است.
بر اساس گزارش‌ها؛ مولوی کبیر یک بار در سال ۲۰۱۰ نیز به صلح با حامد کرزی، رییس‌جمهور پیشین کشور، تمایل نشان داده بود.
خبرگزاری آسوشیتدپرس از قول مقام‌های افغانستانی و غربی نوشته است که مولوی عبدالکبیر همراه با معاون پیشین والی ننگرهار و انورالحق مجاهد – فرمانده مناطق شرقی – که به فرار بن لادن از کوههای منطقه “تورا بورا” در سال ۲۰۰۱ کمک کرده بود از پیشاور بالگرد به کابل سفر کرده و درباره دست کشیدن از خشونت با حامد کرزی گفت‌وگو کرد. اما این تلاش‌ها نتیجه نداد.