افزودن پیوند

    سنباذیه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    (صفحه‌ای تازه حاوی «سنباذيه به گروهی از پیروان سنباذ می گویند که مردی زرتشتی و نامش پیروز اسپهبد...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    سنباذيه به گروهی از پیروان سنباذ می گویند که مردی زرتشتی و نامش پیروز اسپهبد بود.
    {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
    | عنوان =سنباذیه 
    | تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | نام =سنباذیه 
    | نام رایج =
    | تاریخ شکل گیری =2 ق
    | قرن شکل گیری =قرن دوم هجری قمری 
    | مبدأ شکل گیری =
    | موسس =پیروز اسپهبد
    | عقیده =
    }}


    ==تاریخچه==
    '''سنباذیه''' به گروهی از پیروان سنباذ می‌گویند که مردی [[زرتشتیان|زرتشتی]] و نامش پیروز اسپهبد بود.
    سنباذ از مردم روستاى اهروانه (آهن) در نيشابور بود و با [[ابو مسلم خراسانی]] سابقه دوستى داشت و در دستگاه او ترقى كرد و به سپهسالارى رسيد. هر زمانی که ابو مسلم از [[رى]] نزد خليفه مى‏ رفت، خزائنش را به او می سپرد. سنباذ پس از كشته شدن ابو مسلم، به خون خواهى او برخاست و قومس و رى را زير فرمان گرفت و خزائن ابو مسلم را به تصرف خود درآورد.
    در باره دلیل خروج او می گویند كه يكى از اعراب [[خراسان]] با كمك عرب هاى ديگر، دسيسه كرده و پسرش را پنهانى كشته بودند. وى براى انتقام گرفتن از عرب از ياران ابو مسلم شد.
    طبرى مى ‏نويسد كه بيشتر ياران سنباذ از اهل ايالت جبال يا كوهستان بودند. بارى كار او چنان بالا گرفت كه بيش از صد هزار تن به او پيوستند. منصور خليفه عباسى يكى از سرداران خود به نام جمهور بن مرار عجلى را با ده هزار تن به جنگ او فرستاد. بنا بر نقل طبری، اين نبرد بين همدان و رى روى دادو موجب شکست سنباذ و فرار وی شد. او در حالی که میان قومس و طبرستان بود به دست یک ایرانی به نام لویان( لونان) در سال 137 هجری قمری کشته شد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 21 با ویرایش و اصلاح عبارات.
    </ref>
    ==پانویس==


    [[رده: کلام اسلامی]]
    == تاریخچه ==
    [[رده: فرقه های دینی ]]
    سنباذ از مردم روستای اهروانه (آهن) در نیشابور بود و با [[ابومسلم خراسانی]] سابقه دوستی داشت و در دستگاه او ترقی کرد و به سپهسالاری رسید. هر زمانی که ابومسلم از [[ری|ری]] نزد خلیفه می‏ رفت، خزائنش را به او می‌سپرد. سنباذ پس از کشته شدن ابومسلم، به خون‌خواهی او برخاست و قومس و ری را زیر فرمان گرفت و خزائن ابومسلم را به تصرف خود درآورد.
    درباره دلیل خروج او می‌گویند که یکی از اعراب [[خراسان]] با کمک عرب‌های دیگر دسیسه کرده و پسرش را پنهانی کشته بودند. وی برای انتقام گرفتن از اعراب از یاران ابومسلم شد.
    طبری می‌‏نویسد که بیشتر یاران سنباذ از اهل ایالت جبال یا کوهستان بودند. کار او چنان بالا گرفت که بیش از صد هزار تن به او پیوستند. منصور خلیفه عباسی یکی از سرداران خود به نام جمهور بن مرار عجلی را با ده هزار تن به جنگ او فرستاد. بنا بر نقل طبری، این نبرد بین همدان و ری روی داد و موجب شکست سنباذ و فرار وی شد. او در حالی که میان قومس و طبرستان بود به دست یک ایرانی به نام لویان (لونان) در سال 137 هجری قمری کشته شد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 21 با ویرایش و اصلاح عبارات.
    </ref>.
    == پانویس ==
    {{پانویس}}
     
    {{فرق و مذاهب}}
     
    [[رده:فرق و مذاهب]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۰

    سنباذیه
    نامسنباذیه
    تاریخ شکل گیری2 ق، ۲ ش‌، ۶۲۳ م
    قرن شکل گیریقرن دوم هجری قمری
    موسسپیروز اسپهبد

    سنباذیه به گروهی از پیروان سنباذ می‌گویند که مردی زرتشتی و نامش پیروز اسپهبد بود.

    تاریخچه

    سنباذ از مردم روستای اهروانه (آهن) در نیشابور بود و با ابومسلم خراسانی سابقه دوستی داشت و در دستگاه او ترقی کرد و به سپهسالاری رسید. هر زمانی که ابومسلم از ری نزد خلیفه می‏ رفت، خزائنش را به او می‌سپرد. سنباذ پس از کشته شدن ابومسلم، به خون‌خواهی او برخاست و قومس و ری را زیر فرمان گرفت و خزائن ابومسلم را به تصرف خود درآورد. درباره دلیل خروج او می‌گویند که یکی از اعراب خراسان با کمک عرب‌های دیگر دسیسه کرده و پسرش را پنهانی کشته بودند. وی برای انتقام گرفتن از اعراب از یاران ابومسلم شد. طبری می‌‏نویسد که بیشتر یاران سنباذ از اهل ایالت جبال یا کوهستان بودند. کار او چنان بالا گرفت که بیش از صد هزار تن به او پیوستند. منصور خلیفه عباسی یکی از سرداران خود به نام جمهور بن مرار عجلی را با ده هزار تن به جنگ او فرستاد. بنا بر نقل طبری، این نبرد بین همدان و ری روی داد و موجب شکست سنباذ و فرار وی شد. او در حالی که میان قومس و طبرستان بود به دست یک ایرانی به نام لویان (لونان) در سال 137 هجری قمری کشته شد[۱].

    پانویس

    1. ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 21 با ویرایش و اصلاح عبارات.
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=سنباذیه&oldid=217882»