ابوحمزه بغدادی بزاز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی| {| class="wikitable ab...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!نام
!أبو حمزة البغدادي البزاز
!أبو حمزة البغدادی البزاز
|-
|-
|نام‎های دیگر
|نام‎های دیگر
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''أبو حمزة البغدادي البزاز''' از علمای برجسته [[اهل سنت]] و برجستگان [[تصوف]] در قرن سوم هجری بوده است<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص227-229، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. ذهبی او را به نام شیخ الشیوخ یاد کرده است. او با [[سری سقطی]] و بشر حافی هم نشین بوده است او همچنین از دوستان ابوتراب نخشبی به شمار می آمد که در سفرهایش او را همراهی می کرد.او در [[مسجد]] [[مدینه]] دو بعد از آن در مسجد رصاصه [[بغداد]] تدریس می کرد.
'''أبوحمزة البغدادی البزاز''' از علمای برجسته [[اهل سنت]] و برجستگان [[تصوف]] در قرن سوم هجری بوده است<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص227-229، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>.  
=زندگی=
ذهبی او را به نام شیخ الشیوخ یاد کرده است. او با [[سری سقطی]] و [[بشر حافی]] هم نشین بوده است او همچنین از دوستان ابوتراب نخشبی به شمار می‌آمد که در سفرهایش او را همراهی می‌کرد. او در [[مسجد]] [[مدینه]] دو بعد از آن در مسجد رصاصه [[بغداد]] تدریس می‌کرد.


=وفات=
=گفتار=


او در هنگام تدریس که بر روی صندلی نشسته بود حالش دگرگون و بر روی زمین افتاد و چند روز بعد درگذشت و در روز جمعه بعد از [[نماز]] در محله باب ال[[کوفه]] بغداد به خاک سپرده شد. در تاریخ دقیق وفات او اختلاف وجود دارد. خطیب بغدادی او را متوفی 269 هجری<ref>تاريخ بغداد، الخطيب البغدادي، ج1، ص307-410</ref> و أبو عبد الرحمن السلمي او را درگذشته ی 289 و ذهبی تاریخ وفات او را به سال 269 تایید کرده است.
محال است [[خدا]] را دوست داشته باشید ولی او را در خاطر نیاورید و یادی از او نکنید و یا او را یاد کنید حلاوت یاد او را نچشید که اگر چنین شد به غیر او مشغول می‌شوید.


==روایت ابن عربی از وفات ابوحمزه بغدادی==
نشانه [[صوفی]] واقعی این است که او پس از ثروت فقیر می‌شود. پس از جلال ذلیل می‌شود و پس از شهرت پنهان می‌شود.


[[ابن عربی]] می گوید:مراسم تشییع جنازه او با حضور علما و زهاد بود و گروهی از هاشمیون او را غسل دادند. از [[جنید بغدادی]] خواستند که بر او نماز بخواند  ولی امتناع کرد پس پسرش بر پدر نماز گذارد او اهل شب زنده داری بود و در علم
هرکس راه خدای متعال را بشناسد طی سلوک برایش آسان می‌شود و هیچ راهی برای راه رسیدن به خداوند متعال وجود ندارد مگر پیروی از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا]] (صلی الله علیه و آله و سلم) در شرایط و اعمال و گفته‌هایش.
قرائت [[قرآن]] به ویژه به شیوه ابوعمرو پیشگام بود و اهل سنت آن را از او روایت می کنند. او اولین کسی بود که در مورد خلوص در ذکر، جمع اراده ومحبت، اشتیاق، قرب وانس  برای مردم توضیح داد.


=گفتار=
کسی که سه چیز را [[خداوند]] روزیش کند از آفات نجات یافته است: شکم خالی با قلبی قانع، فقر همراه با زهد و صبری همیشگی همراه با یاد خدا در همه حال<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%AD%D9%85%D8%B2%D8%A9_%D8%A7%D9%84%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%8A أبو حمزة البغدادی البزاز]</ref>.


محال است [[خدا]] را دوست داشته باشید و لی او را در خاطر نیاورید و یادی از او نکنید  و یا او را یاد کنید حلاوت یاد او را نچشید که اگر چنین شد به غیر او مشغول می شوید.
=وفات=
 
نشانه [[صوفی]] واقعی این است که او پس از ثروت فقیر می شود ، پس از جلال ذلیل می شود و پس از شهرت پنهان می شود.


هرکس راه خدای متعال را بشناسد ، طی سلوک  برایش آسان می شود و هیچ راهی برای راه رسیدن به خداوند متعال وجود ندارد مگر پیروی از [[رسول خدا]] (صلی الله علیه و آله و سلم) در شرایط و اعمال و گفته هایش.
او در هنگام تدریس که بر روی صندلی نشسته بود حالش دگرگون و بر روی زمین افتاد و چند روز بعد درگذشت و در روز جمعه بعد از [[نماز]] در محله باب ال[[کوفه]] بغداد به خاک سپرده شد. در تاریخ دقیق وفات او اختلاف وجود دارد. خطیب بغدادی او را متوفی 269 هجری<ref>تاریخ بغداد، الخطیب البغدادی، ج1، ص307-410</ref> و أبو عبدالرحمن السلمی او را درگذشته ی 289 و ذهبی تاریخ وفات او را به سال 269 تایید کرده است.


کسی که سه چیز  را [[خداوند]] روزیش کند از آفات نجات یافته است: شکم خالی با قلبی قانع ، فقر همراه با زهد و صبری همیشگی همراه با یاد خدا در همه حال<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%AD%D9%85%D8%B2%D8%A9_%D8%A7%D9%84%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%8A أبو حمزة البغدادي البزاز]</ref>.
== روایتابن‌عربی از وفات ابوحمزه بغدادی ==


[[ابن عربی]] می‌گوید: مراسم تشییع جنازه او با حضور علما و زهاد بود و گروهی از هاشمیون او را غسل دادند. از [[جنید بغدادی]] خواستند که بر او نماز بخواند ولی امتناع کرد پس پسرش بر پدر نماز گذارد او اهل شب زنده داری بود و در علم قرائت [[قرآن]] به ویژه به شیوه ابوعمرو پیشگام بود و اهل سنت آن را از او روایت می‌کنند. او اولین کسی بود که در مورد خلوص در ذکر، جمع اراده ومحبت، اشتیاق، قرب وانس برای مردم توضیح داد.


=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس|2}}
{{پانویس}}


[[رده: تصوف]]
[[رده:تصوف]]
[[رده:صوفیه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۳

حسن بصری
نام أبو حمزة البغدادی البزاز
نام‎های دیگر شیخ الشیوخ
درگذشت 269ق

أبوحمزة البغدادی البزاز از علمای برجسته اهل سنت و برجستگان تصوف در قرن سوم هجری بوده است[۱].

زندگی

ذهبی او را به نام شیخ الشیوخ یاد کرده است. او با سری سقطی و بشر حافی هم نشین بوده است او همچنین از دوستان ابوتراب نخشبی به شمار می‌آمد که در سفرهایش او را همراهی می‌کرد. او در مسجد مدینه دو بعد از آن در مسجد رصاصه بغداد تدریس می‌کرد.

گفتار

محال است خدا را دوست داشته باشید ولی او را در خاطر نیاورید و یادی از او نکنید و یا او را یاد کنید حلاوت یاد او را نچشید که اگر چنین شد به غیر او مشغول می‌شوید.

نشانه صوفی واقعی این است که او پس از ثروت فقیر می‌شود. پس از جلال ذلیل می‌شود و پس از شهرت پنهان می‌شود.

هرکس راه خدای متعال را بشناسد طی سلوک برایش آسان می‌شود و هیچ راهی برای راه رسیدن به خداوند متعال وجود ندارد مگر پیروی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در شرایط و اعمال و گفته‌هایش.

کسی که سه چیز را خداوند روزیش کند از آفات نجات یافته است: شکم خالی با قلبی قانع، فقر همراه با زهد و صبری همیشگی همراه با یاد خدا در همه حال[۲].

وفات

او در هنگام تدریس که بر روی صندلی نشسته بود حالش دگرگون و بر روی زمین افتاد و چند روز بعد درگذشت و در روز جمعه بعد از نماز در محله باب الکوفه بغداد به خاک سپرده شد. در تاریخ دقیق وفات او اختلاف وجود دارد. خطیب بغدادی او را متوفی 269 هجری[۳] و أبو عبدالرحمن السلمی او را درگذشته ی 289 و ذهبی تاریخ وفات او را به سال 269 تایید کرده است.

روایتابن‌عربی از وفات ابوحمزه بغدادی

ابن عربی می‌گوید: مراسم تشییع جنازه او با حضور علما و زهاد بود و گروهی از هاشمیون او را غسل دادند. از جنید بغدادی خواستند که بر او نماز بخواند ولی امتناع کرد پس پسرش بر پدر نماز گذارد او اهل شب زنده داری بود و در علم قرائت قرآن به ویژه به شیوه ابوعمرو پیشگام بود و اهل سنت آن را از او روایت می‌کنند. او اولین کسی بود که در مورد خلوص در ذکر، جمع اراده ومحبت، اشتیاق، قرب وانس برای مردم توضیح داد.

پانویس

  1. طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص227-229، دار الکتب العلمیة، ط2003
  2. أبو حمزة البغدادی البزاز
  3. تاریخ بغداد، الخطیب البغدادی، ج1، ص307-410