عبدالرحمن شربینی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:الشریبینی.jpg|جایگزین= | <div class="wikiInfo">[[پرونده:الشریبینی.jpg|جایگزین=عبدالرحمن الشِّربِینی|بندانگشتی|شیخ الشِّربِینی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
! | !عبدالرحمن الشِّربِینی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|شیخ | |شیخ عبدالرحمن الشِّربِینی | ||
|- | |- | ||
|وفات | |وفات | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''عبدالرحمن الشِّربِینی''' (ت. 1326 هـ / 1908 م) یک فقیه [[شافعی]] مصری است. وی ریاست [[الازهر]] را در سال 1322 تا 1324 هجری قمری بر عهده داشت. | ||
=ریاست الازهر= | =ریاست الازهر= | ||
در روز دوازدهم محرم 1323 هجری قمری مطابق با 8 مارس 1905 میلادی | در روز دوازدهم محرم 1323 هجری قمری مطابق با 8 مارس 1905 میلادی خدیو مصر اصرار داشت تا عبدالرحمن این منصب را بپذیرد و یک مهمانی بزرگ برگزار کرد و در آن لباس افتخاری ریاست را بر تن الشربینی نمود و اینگونه شد که عبدالرحمن الشربینی ریاست [[الازهر]] را بر عهده گرفت. | ||
== مریضی و استعفا از امور الازهر == | |||
پس از مدتی الشربینی مریض شد ولی خدیو وی را برکنار نکرد بلکه محمد شاکر را مأمور نظارت بر [[الازهر]] از طرف الشربینی نمود تا بهبودی حاصل شود. | |||
پس از مدتی | پس از مدتی خدیو تلاش کرد تا در امور الازهر دخالت کند اما الشربینی از دخالت او در امور جامع الازهر جلوگیری به عمل آورد تا آنجا که مجبور به استعفا از سمت خود در بیست و ششم ذی حجه1324 هجری قمری مطابق با 9 فوریه 1907 میلادی شد و سپس شیخ حسونه النواوی برای دومین بار به عنوان شیخ الازهر به ریاست الازهر منصوب شد. | ||
=آثار= | =آثار= | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
تقریر بر حاشیه ابن قاسم بر شرح زکریا الأنصاری برای متن البهجة الوردیة، یا بهجة الحاوی، که به صورت شعر در موضوع فقه الشافعی. | تقریر بر حاشیه ابن قاسم بر شرح زکریا الأنصاری برای متن البهجة الوردیة، یا بهجة الحاوی، که به صورت شعر در موضوع فقه الشافعی. | ||
تقریر بر حاشیه | تقریر بر حاشیه عبدالحکیم بر شرح السیالکوتی بر شرح القطب بر الشمسیة در موضوع منطق. | ||
فیض الفتاح بر حواشی شرح تلخیص المفتاح، در علوم بلاغت. | فیض الفتاح بر حواشی شرح تلخیص المفتاح، در علوم بلاغت. | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
عبدالرحمن الشربینی در سال 1926 میلادی در قاهره درگذشت<ref>[https://www.dar-alifta.org/AR/ViewScientist.aspx?ID=51&LangID=1 دار الافتاء مصر]</ref>. | عبدالرحمن الشربینی در سال 1926 میلادی در قاهره درگذشت<ref>[https://www.dar-alifta.org/AR/ViewScientist.aspx?ID=51&LangID=1 دار الافتاء مصر]</ref>. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:شخصیتهای مصر]] | ||
[[رده: عالمان الازهر]] | [[رده:عالمان الازهر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۷
عبدالرحمن الشِّربِینی (ت. 1326 هـ / 1908 م) یک فقیه شافعی مصری است. وی ریاست الازهر را در سال 1322 تا 1324 هجری قمری بر عهده داشت.
ریاست الازهر
در روز دوازدهم محرم 1323 هجری قمری مطابق با 8 مارس 1905 میلادی خدیو مصر اصرار داشت تا عبدالرحمن این منصب را بپذیرد و یک مهمانی بزرگ برگزار کرد و در آن لباس افتخاری ریاست را بر تن الشربینی نمود و اینگونه شد که عبدالرحمن الشربینی ریاست الازهر را بر عهده گرفت.
مریضی و استعفا از امور الازهر
پس از مدتی الشربینی مریض شد ولی خدیو وی را برکنار نکرد بلکه محمد شاکر را مأمور نظارت بر الازهر از طرف الشربینی نمود تا بهبودی حاصل شود.
پس از مدتی خدیو تلاش کرد تا در امور الازهر دخالت کند اما الشربینی از دخالت او در امور جامع الازهر جلوگیری به عمل آورد تا آنجا که مجبور به استعفا از سمت خود در بیست و ششم ذی حجه1324 هجری قمری مطابق با 9 فوریه 1907 میلادی شد و سپس شیخ حسونه النواوی برای دومین بار به عنوان شیخ الازهر به ریاست الازهر منصوب شد.
آثار
تقریر بر حاشیه البنانی بر شرح المحلی على جمع الجوامع للسبکی درأصول فقه.
تقریر بر حاشیه ابن قاسم بر شرح زکریا الأنصاری برای متن البهجة الوردیة، یا بهجة الحاوی، که به صورت شعر در موضوع فقه الشافعی. تقریر بر حاشیه عبدالحکیم بر شرح السیالکوتی بر شرح القطب بر الشمسیة در موضوع منطق.
فیض الفتاح بر حواشی شرح تلخیص المفتاح، در علوم بلاغت.
درگذشت
عبدالرحمن الشربینی در سال 1926 میلادی در قاهره درگذشت[۱].