احمد بن علی الجنید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{Mbox
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| type  = notice
| عنوان = احمد بن علی الجنید
| class = ambox-In_use
| تصویر =  
| image = [[File:Ambox clock.svg|48px|alt=|link=]]
| نام = احمد بن علی الجنید
| css = margin: 1px
| نام‌های دیگر =  
| text  = این {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|[[راهنما:بخش|بخش]]|{{#switch:{{NAMESPACE}}
| سال تولد = 1197 ق
| {{ns:0}}      = مقاله
| تاریخ تولد =  
| بحث          = [[راهنما:صفحه بحث|صفحه بحث]]
| محل تولد = تریم، حضرموت، یمن
| رده‌بندی      = [[ویکی‌پدیا:رده‌بندی|رده]]
| سال درگذشت = 1275 ق
| راهنما          = [[راهنما:فهرست|فهرست]]
| تاریخ درگذشت =  
| درگاه        = [[ویکی‌پدیا:درگاه|درگاه]]
| محل درگذشت = تریم، حضرموت، یمن
| الگو      = [[ویکی‌پدیا:فضای نام الگو|الگو]]
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | محمد بن عبدالله باغیب | ابوبکر بن محمد باغیب | علوی بن محمد، مشهور}}
| کاربر          = [[ویکی‌پدیا:صفحه‌های کاربری|صفحه کاربری]]
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | عبدالرحمان ثقف بن احمد جنید | عبدالرحمان بن محمد مشهور | عیدروس بن علوی عیدروس | عمر بن حسن الحداد | عبدالله بن احمد بلفقیه}}
| بحث کاربر      = [[ویکی‌پدیا:صفحه‌های کاربری|صفحه بحث کاربری]]
| دین = اسلام
| ویکی‌پدیا      = [[ویکی‌پدیا:فضای نام ویکی‌پدیا|صفحه ویکی‌پدیا]]
| مذهب =  
| بحث ویکی‌پدیا = [[ویکی‌پدیا:فضای نام ویکی‌پدیا|صفحه بحث ویکی‌پدیا]]
| آثار = {{فهرست جعبه افقی | الدر المزهر شرح قصيدة مدهر | العقد الفريد شرح باكورة الوليد | مرهم السقيم في ترتيب زيارة تربة تريم}}
}}}} هم‌اکنون  برای {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|{{{2|مدتی کوتاه}}}|{{{1|مدتی کوتاه}}}}} '''تحت ویرایش عمده''' است. این برچسب برای جلوگیری از [[راهنما:تعارض ویرایشی|تعارض ویرایشی]] اینجا گذاشته شده‌است، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده می‌شود ویرایشی در این {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|بخش|صفحه}} انجام ندهید.<br>
| فعالیت‌ها = مبلغ دین و مصلح اجتماعی در تریم یمن
<small>{{#if:{{{زمان|}}}|این پیام در {{{زمان|}}} اضافه شده است.|}} این صفحه آخرین‌بار در {{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}} ({{کوچک}}ساعت هماهنگ جهانی{{پایان کوچک}}) ({{Time ago|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}) تغییر یافته‌است؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر [{{fullurl:{{FULLPAGENAME}}|action=history}} ویرایش نشده است]، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین می‌کنید.</small>
| وبگاه =
<includeonly>{{#ifeq:{{{category}}}|no||{{#switch:{{NAMESPACE}}
}}
| کاربر
'''احمد بن علی الجنید''' (1197 - 1275 ق) عالم دینی و مصلح اجتماعی، از چهره‌های برجسته [[حضرموت|حضرمی]] در زمان خود بود.<ref> المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الثانی. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 515. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 1 مایو 2020.</ref> او رهبری دینی و اجتماعی در شهر تریم بود و بر شوراهای خصوصی و عمومی و همچنین موعظه و هدایت شوراهای مذهبی ریاست می‌کرد و در علم حدیث و رجال و شرح حال و تاریخ و شجره‌نامه اعراب برتری داشت. وی علاوه بر نقش برجسته خود در سیاست حضرمی، مبالغ هنگفتی را صرف خدمت به کشور و اصلاح وضعیت حضرمی‌ کرد. <ref> المشهور, أبوبکر بن علی. لوامع النور. الجزء الأول. صنعاء، الیمن: دار المهاجر. صفحة 184.</ref>
| بحث کاربر = <!-- no category -->
| [[رده:صفحه‌های سخت در دست ویرایش]]}}}}</includeonly>
}}<noinclude>
</noinclude>


== نسب ==
احمد بن علی بن هارون بن علی بن الجنید بن علی بن ابی‌بکر الجنید بن عمر بن عبدالله الصالح بن هارون بن حسن بن علی بن محمد جمل اللیل بن حسن المعلم بن محمد أسد‌الله بن حسن الترابی بن علی بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر الصادق]] بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمد‌الباقر]] بن علی [[علی بن الحسین (زین العابدین)|زین‌العابدین]] بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] السبط بن الإمام [[علی بن ابی‌طالب|علی بن أبی‌طالب]]، وامام علی ‌علیه‌السلام همسر [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]] دختر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمد]] صلی‌الله علیه وآله است.


او نوه 33 رسول‌الله محمد صلی‌الله علیه وآله است.


== تولد و تربیت ==
وی در شهر تریم در ناحیه نویدره در [[حضرموت]] در سال 1197 هجری قمری متولد شد. وی زیر نظر پدرش علی بن هارون الجنید و مادرش علویه دختر أبی‌بکر بن سالم عیدید با تربیتی دینی و دوستدار علم پرورش یافت. او از کودکی اهل علم و عبادت و ملازم مجالس علم و دانشمندان بود. وی فعالیت علمی خود را با قرائت و حفظ قرآن کریم، طبق رسم پیشینیان علوی‌اش آغاز کرد. پدرش او را به حلقه درس شیخ حبیب عبدالله بن شیخ العیدروس، معروف به «بعلامه باغریب» وصل کرد. او در آنجا درس‌های قرآنی را فراگرفت و نزد شیخ محمد بن عبدالله باغریب و پسرش ابوبکر، قرآن را حفظ کرد. سپس به کسب علم و دانش از محضر دانشمندان تریم و حضرموت که در آن عصر بسیار بودند، پرداخت؛ بنابراین هنرها و دانش‌های زیادی از انواع مختلف، مانند تفسیر، حدیث، فقه، دستور زبان، نجوم، منطق، لحن، علم قرائت و زندگی قاریان و راویان را فراگرفت و بسیاری از متون کوتاه و طولانی مانند الارشاد و الفیه و سایر موارد را حفظ کرد.


به دلیل استعداد، درک، بصیرت و حافظه قوی و ویژگی‌های خاصی که در او بود، اساتید و معلمان وی از او بسیار مراقبت می‌کردند و توجه خود را به او معطوف می‌کردند، تا زمانی که وی صلاحیت صعود به سکوی تدریس، بهره‌مندی و راهنمایی را پیدا کرد. در نهایت او رهبر مذهبی و اجتماعی در طارم شد.


احمد بن علی الجنید (1197 - 1275 ق) عالم دینی و مصلح اجتماعی ، از چهره های برجسته حضرمی در زمان خود بود.  او رهبری دینی و اجتماعی در شهر طارم بود و بر شوراهای خصوصی و عمومی و همچنین موعظه و هدایت شوراهای مذهبی ریاست می کرد. و در علم حدیث و رجال و شرح حال و تاریخ و شجره نامه اعراب برتری داشت. وی علاوه بر نقش برجسته خود در سیاست حضرمی ، مبالغ هنگفتی را صرف خدمت به کشور و اصلاح وضعیت حضرمی کرد.  
== سفرها ==
او چندین سفر در داخل و خارج حضرموت داشت و بیشتر شبه جزیره عربستان را گشت. برخی از سفرهای او در اوایل جوانی برای تجارت و تلاش برای تامین نیازهای زندگی خانواده و والدینش بود اما بعد از بزرگ شدن برادرش عبدالله و توانایی او از تامین مخارج زندگی، طور خاص برای کسب علم سفر کرد. بعد از آنکه علم تجوید و قرائت را در حضرموت فراگرفت، به صنعاء یمن سفر کرد. و از همه اساتیدی که در آنجا بود کسب علم نمود و به آن تسلط کامل پیدا کرد و آنچه ر آموخته بود مبنای فعالیت خود در حضرموت قرار داد.


== کتاب‌های درسی او ==
بعد از اینکه از منابع دانش و دانش در تریم و دیگران استفاده کرد، بر صندلی تدریس نشست و گروهی از طالبان علم از سراسر تریم و حومه آن برای آموختن از دروس خصوصی و عمومی‌گرد او را جمع شدند و تعداد زیادی از آنها فارغ‌التحصیل شدند. در ابتدا هنگامی که او ساکن نویدره بود، هر روز از بعد از نماز صبح تا بعد از طلوع آفتاب در مسجد شیخ محمد بن عبدالله السویله بهارون تدریس می‌کرد. این درس او در فقه و اصول دین بود. درس دیگری بعد از نماز ظهر تا نماز عصر، در مسجد شیخ حسین بن عبدالله العیدروس، در علم حدیث برگزار می‌کرد. این درس قبل از او توسط استادش حبیب أحمد بن محمد الحبشی برگزار می‌شد. در سال 1235 هجری قمری، استاد وی به جاوه سفر کرد و به او دستور داد تا از طرف او درس را برگزار کند، بنابراین او آن را تأسیس کرد و به آن ادامه داد.


=نسبت=
و هنگامی که از نویدره نقل مکان کرد و در الحوطه تریم ساکن شد، درس بعد از نماز صبح را رها کرد و بعد از طلوع آفتاب تا زمان نماز ظهر در خانه خود تدریس می‌کرد و بعد از نماز ظهر تا عصر درس دیگری با موضوع حدیث در مسجد باعلوی ترتیب داد. و این درس همان است که در مسجد شیخ حسین العیدروس برگزار می‌کرد. این ترتیب ادامه داشت تا زمانی که آل کثیر بر تریم مسلط شدند و او به شهر خود یعنی الغرف بازگشت و در الغرف تدریس خود را تا دو سال که آنجا بود ادامه داد. سگس به تریم بازگشت و درس‌هایی را که قبلاً در خانه و مسجد باعلوی انجام می‌داد، تکرار کرد و تا زمان پیری و نابینایی تدریس را ادامه داد. در زمان ناتوانی تدریس را ترک کرد و هر روز بعد از ظهر یک درس را برای نزدیک غروب در حیاط خود ترتیب داد. و بعد از طلوع آفتاب تا صبح چهارشنبه هر هفته درس عمومی دیگری را برای همه در مسجد جامع تریم ترتیب داد. در این درس، او تمایل زیادی به موعظه و راهنمایی داشت، زیرا اکثر مردم و افراد قدرتمند و دارای نفوذ از سلاطین و سربازان آنها حضور داشتند.
احمد بن علی بن هارون بن علی بن الجنيد بن علی بن ابی بكر الجنيد بن عمر بن عبد الله الصالح بن هارون بن حسن بن علی بن محمد جمل الليل بن حسن المعلم بن محمد أسد الله بن حسن الترابی بن علی بن الفقيه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبيد الله بن أحمد المهاجر بن عيسی بن محمد النقيب بن علی العريضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زين العابدين بن الحسين السبط بن الإمام علی بن أبی طالب، وامام علی علیه السلام همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه وآله است.


او نوه 33 رسول الله محمد صلی الله علیه وآله .
== اساتید ==
او از بسیاری از بزرگان و اساتید کسب علم و فضل و معرفت کرد. به دلیل شوق بیش از حدش به دانش اندوزی در هر شهری به دنبال بزرگان علمی آن دیار می‌گشت و از وجود ایشان بهره می‌برد. از جمله اساتید او عبارتند از:<ref> زبارة, محمد بن محمد بن یحیی (1348 هـ). نیل الوطر من تراجم رجال الیمن فی القرن الثالث عشر. الجزء الأول. القاهرة، مصر: المطبعة السلفیة ومکتبتها. صفحة 167.</ref><ref> الحبشی, عیدروس بن عمر (1430 هـ). عقد الیواقیت الجوهریة. الجزء الأول. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 534.</ref>
* محمد بن عبدالله باغیب
* ابوبکر بن محمد باغیب
* علوی بن محمد، مشهور
* عبدالرحمان بن علوی، صاحب الباتیحه
* حامد بن عمرالمنفر
* عبدالرحمان بن حامد المنفر
* علوی بن احمد الحداد
* عبدالله بن ابی‌بکر ساعد
* عبدالرحمان بن عبدالله بافرج
* عبدالله بن علی بن شهاب‌الدین
* احمد بن محمد الحباشی
* ابوبکر بن عبدالله بن حسن
* علی بن محمد بهسین
* عمر بن محمد مولا خیلا
* ابوبکر بن عبدالله الهندوان
* عبدالله بن حسین بلفقیه
* حسین بن عبدالله، شتر شب
* طاهر بن حسین بن طاهر
* عبدالله بن حسین بن طاهر
* عمر بن ثقف السقاف
* ثقف بن محمد الجفری
* عبدالقادر بن محمد الحباشی
* محمد بن احمد بن جعفر الحباشی
* هاشم بن علی بن جعفر الحباشی
* حسن بن صالح البحر
* احمد بن عمر بن سومایت
* محمد بن جعفر العطاس
* سلیمان بن محمد الاحدال
* عبدالرحمان بن سلیمان الاهدال
* عبدالله بن محمد بن اسماعیل، شاهزاده
* محمد بن علی الشوقانی
* علوی بن عبدالله مدهر
* علی بن محمد البیطی
* علوی بن حسن مدهر


=تولد و تربیت=
== شاگردان ==
وی در شهر طارم ، در ناحیه نویدره ، در حضرموت در سال 1197 هجری قمری متولد شد. وی زیر نظر پدرش علی بن هارون الجنید و مادرش علويه دختر أبي بكر بن سالم عيديد  با تربیتی دینی و دوستدار علم پرورش یافت. او از کودکی اهل علم و عبادت و ملازم مجالس علم و دانشمندان بود. وی فعالیت علمی خود را با قرائت و حفظ قرآن کریم، طبق رسم پیشینیان علوی اش آغاز کرد. پدرش او را به نشان حبیب عبدالله بن شیخ العیدروس ، معروف به علامت بغریب ، وصل کرد ، بنابراین او قرآن را مطالعه کرد و به دست شیخ محمد بن عبدالله باغریب و پسرش ابوبکر ، قرآن را حفظ کرد. به سپس شروع به جستجوی دانش از دانشمندان طارم و حضرموت کرد ، که در آن عصر بسیارند ، بنابراین هنرها و دانشهای زیادی از انواع مختلف ، مانند تفسیر ، حدیث ، فقه ، دستور زبان ، نجوم ، منطق ، لحن ، علم قرائت ، خوانندگان و راویان آنها و غیره. و بسیاری از متون کوتاه و طولانی مانند راهنمایی و هزاره و سایر موارد را حفظ کنید.
به دلیل نقل مکان‌های متعددی که داشت و استقبال اهل علم و دوست داران دانش هر دیار از او و مراجعات فراوان مردم به او شاگردان زیادی دارد. از جمله شاگردان او عبارتند از:
* عبدالرحمان ثقف بن احمد جنید
* عبدالرحمان بن محمد مشهور
* عیدروس بن علوی عیدروس
* عمر بن حسن الحداد
* عبدالله بن احمد بلفقیه
* حامد بن عمر بافرج
* علی بن عیدروس بن شهاب‌الدین
* محمد بن شیخ بهسان
* حسین بن احمد العیداروس
* عبید بن سالم بن عمیر بسلیم
* علی بن عبدالرحمان بن سهل
* علوی بن عبدالرحمان، مشهور
* احمد بن محمد الکاف
* احمد بن عبدالله باکری خطیب
* فضل بن عبدالرحمن بهترین است
* عبدالرحمان بن احمد بست
* عبدالله بن مصلح خراسانی
* علی بن سالم بن شیخ ابی‌بکر بن سالم
* رضوان بن احمد بهترین
* علوی بن علی الهندوان
* عقیل بن عبدالله بن یحیی
* عبدالقادر بن احمد بن طاهر
* هادی بن حسن السقاف
* علوی بن عبدالرحمن السقاف
* محمد بن حسین الحباشی
* عیدروس بن عمرالحباشی
* عبدالله بن طه الحداد
* عیدروس بن حسین عیدروس
* عمر بن محمد بن سومیت
* سالم بن عبدالله بن سمیر
* محمد عبدون بشرحیل
* صالح بن عبدالله العطاس
* ابوبکر بن عبدالله العطاس
* احمد بن محمد المحضر
* محمد بن عبدالله باسودان
* حسین بن احمد البر


به دلیل استعداد ، درک ، بصیرت و حافظه قوی و ویژگی های خاصی که در او بود، اساتید و معلمان وی از او بسیار مراقبت می کردند و توجه خود را به او معطوف می کردند ، تا زمانی که وی صلاحیت صعود به سکوی تدریس ، بهره مندی و راهنمایی را پیدا کرد. در نهایت او رهبر مذهبی و اجتماعی در طارم شد.
== نقش سیاسی ==
در قرن سیزدهم هجری قمری، حضرموت هرج و مرج قبیله‌ای را تجربه کرد، به دلیل نبود حکومت سازمان یافته‌ای که بر کل دره حضرموت حاکم باشد، هر روستایی توسط قبیله‌ای از قبایل مسلح اداره می‌شد. این قبایل همیشه درگیر جنگ‌ها و حملات بودند، بنابراین هر قبیله به امید از بین بردن رقیبان به همسایگان خود حمله می‌کرد. دره حضرموت به میدان درگیری‌های قبیله‌ای تبدیل شد، تا جایی که بی‌عدالتی و فساد در آن گسترش یافت، امنیت مختل شد. ساکنان دره و افراد برجسته آن به رهبری روحانیون علوی که از این هرج و مرج خشمگین بودند، تلاش‌های زیادی برای اصلاح وضعیت دره و برقراری امنیت انجام می‌دادند و معتقد بودند که‌این وضعیت اصلاح نخواهد شد، مگر با ایجاد یک دولت متحد قوی که شامل تمام دره حضرموت باشد.


=سفرها=
هنگامی که سید طاهر بن حسین بن طاهر قیام معروف خود را آغاز کرد و اعلام جنگ مسلحانه علیه بی نظمی و هرج و مرج کرد، افراد مشهور حضرموت در سال 1220 هجری قمری با وی بیعت کردند، احمد جنید از اولین کسانی بود که با وی بیعت کرد و مانند دیگر برادران حضارمه‌اش کمک‌های مالی فراوانی به قیام نمود. آنها قصد ایجاد یک دولت اسلامی زیر سایه قوانین اسلامی‌داشتند. اما تلاش‌های آنها به نتیجه نرسید و این قیام شکست خورد، بلکه آنها در معرض آسیب‌های شدیدی از جمله کشتار، زندان، غارت و ارعاب قرار گرفتند. احمد الجنید چندین بار زندانی شد، پول او غارت شد و دایی او سالم بن ابی‌بکر عیدید کشته شد و برخی از مردم از ترس فتنه و قتل و غارت از جانب قبایل مسلح مجبور شدند از حضرموت مهاجرت کنند.
او چندین سفر در داخل و خارج حضرموت داشت و بیشتر شبه جزیره عربستان را گشت. سفرهای او شامل چیزهایی بود که برای بدست آوردن و تلاش برای والدینش در اوایل جوانی و قبل از بزرگ شدن یکی از برادرانش بود. و هنگامی که برادرش عبدالله بزرگ شد ، او از تامین مخارج زندگی خود کافی بود و به طور خاص برای علم سفر کرد. هنگامی که او علم تجوید را دید و قرائت فرمان او را در حضرموت تضعیف کرد ، به صنعاء یمن سفر کرد ، و چه کسانی آن را بردند و به آن تسلط کامل پیدا کردند ، مبنای گسترش آن را در حضرموت ، که پس از عطره بازسازی شده بود ، دیدند و او را چنان دانشمندانی دیدند . زمان او


=کتاب های درسی او=
وقتی انقلاب بزرگ 1265 در مقابل حاکمان تریم و سیئون رخ داد، احمد جنید در خط مقدم مقابله قرار داشت و به طور فعال در آن شرکت کرد. این قیام به پیروزی رسید و حکومت سیاسی تریم از عبدالله بن عوض غرامه الیافعی، به سلطان غالب بن محسن الکثیری رسید.  
بعد از اینکه از منابع دانش و دانش در طارم و دیگران استفاده کرد ، روی سکوی بهره مندی و تدریس نشست و هیئتی از دانش آموزان از سراسر طارم و حومه آن ، برای گرفتن از او ، دروس خصوصی و عمومی خود را برگزار کرد. ، و به طور کلی از آن بهره مند شدند و دانش آموزان زیادی از او فارغ التحصیل شدند. در ابتدا ، هنگامی که او ساکن نویدره بود ، هر روز از بعد از نماز صبح تا بعد از طلوع آفتاب ، در مسجد شیخ محمد بن عبدالله السویله بهارون درس می خواند. این درس او در فقه و خاستگاه دین بود. درس دیگری بعد از نماز ظهر تا نماز عصر ، در مسجد شیخ حسین بن عبدالله العیدروس ، در حدیث برگزار می شود. این درس توسط شیخ احمد بن محمد الحباشی ، محبوب او برگزار شد. در سال 1235 هجری قمری ، شیخ وی به جاوه سفر کرد و به او دستور داد تا از طرف او درس را برگزار کند ، بنابراین او آن را تأسیس کرد و به آن ادامه داد.


و هنگامی که از نویدره نقل مکان کرد و در الحوطه طارم ساکن شد ، بعد از نماز صبح درس را رها کرد و بعد از طلوع آفتاب تا زمان نماز صبح در خانه خود درس خواند و بعد از ظهر درس دیگری ترتیب داد. نماز تا نماز بعد از ظهر در مسجد بعلاوی در حدیث ، که درس او است که او در مسجد شیخ حسین العیدروس برگزار کرد . مسجد بعلاوی . ادامه این تا زمانی که او به خود نقل مکان کرد اتاق که او را کشف و ضبط بسیاری در تاریم که Iatadha در، درس FRB اتاق به عنوان به خوبی. سپس به طارم بازگشت و حدود دو سال در اتاقها ماند . او درسهایی را که قبلاً در خانه و مسجد بعلاوی انجام می داد ، تکرار کرد و تا پیر شدن ، بینایی خود را ادامه داد. متوقف شد ، و قدرت او ضعیف شد ، بنابراین او درس ها را ترک کرد و هر روز بعد از ظهر یک درس را برای نزدیک غروب در حیاط خود ترتیب داد. و بعد از طلوع آفتاب تا صبح چهارشنبه هر هفته درس عمومی دیگری را برای همه ترتیب دادمسجد جامع در طارم. در این درس ، او تمایل زیادی به موعظه و راهنمایی داشت ، زیرا اکثر مردم و افراد قدرتمند و دارای نفوذ از سلاطین و سربازان آنها حضور داشتند.
هنگامی که سلطان غالب فرمانروایی تریم را به دست گرفت، حضرمی‌ها دور او جمع شدند و دست او را در همه امور گرفتند و او را یاری کردند. احمد الجنید نیز به او کمک کرد و از او حمایت نمود و او از برادران خود از ثروتمندان حضرمی خواست تا با پول و چیزهای دیگر به سلطان غالب یاری دهند. برادرش عمرالجنید از سنگاپور اولین کسی بود که به او کمک کرد، بنابراین او با تعدادی برده و مملوک، مقدار زیادی پول و مقدار زیادی سلاح به او کمک کرد. سلطان غالب نیز به محضر احمد الجنید زیاد رفت و آمد کرد و مایل بود در جلسات و درس‌های او شرکت کند.


=اساتید=  
== ثروت و دارایی ==
بسیاری از شیوخ و معلمانی که آنها را دریافت کردند ، آنها را گرفتند و فارغ التحصیل کردند ، می فهمند که علاقه او به علم علاقه زیادی به تماس با افراد علم و اعتبار دارد ، و اگر در جستجوی کشوری از دانشمندان و مردم تحقیق کنید. از دانش ، Vihsal آنها ، و به نقل از دانش خود ، برخی:
او یکی از افراد دارای ثروت وسیع بود و بیشتر ثروتش از حضرموت جمع‌آوری شد. برادرش عمر سالانه پانصد فرانک از سنگاپور و برادرش عبدالله سالانه صد فرانک از صنعا برای او می‌فرستاد. و بیشتر به کشاورزی تکیه می‌کرد، بنابراین یک کشاورز مشهور بود و در بیشتر حضرموت مزارع داشت که از شرق به سوم و الخون و در جنوب به بیت مسلم می‌رسید. او تا زمان پیری کشاورزی را رها نکرد و بیشتر کشت او نخل بود.


محمد بن عبدالله باغیب
== خدمات اجتماعی ==
ابوبکر بن محمد باغیب
او دارای آثار معماری زیادی است، زیرا او عاشق بناهای قدیمی و تعمیر آنها بود. ازین رو بسیاری از زاویه‌ها و مساجد قدیمی‌مانند: مسجد السقاف، مسجد عیدروس، و مسجد شیخ بن عبدالرحمان عیدید، مسجد صیبع، مسجد دحمان، ومسجد روستای القوز، ومسجد عبدالرحمن السقاف در روستای السوم را تعمیر کرد.
علوی بن محمد ، مشهور
عبدالرحمان بن علوی ، صاحب الباتیحه
حامد بن عمر المنفر
عبدالرحمان بن حامد المنفر
علوی بن احمد الحداد
عبدالله بن ابی بکر کمک کرد
عبدالرحمان بن عبدالله بافرج
عبدالله بن علی بن شهاب الدین
احمد بن محمد الحباشی
ابوبکر بن عبدالله بن حسن
علی بن محمد بهسین
عمر بن محمد مولا خيلا
ابوبکر بن عبدالله الهندوان
عبدالله بن حسین بلفقیه
حسین بن عبدالله ، شتر شب
طاهر بن حسین بن طاهر
عبدالله بن حسین بن طاهر
عمر بن ثقف السقاف
ثقف بن محمد الجفری
عبدالقادر بن محمد الحباشی
محمد بن احمد بن جعفر الحباشی
هاشم بن علی بن جعفر الحباشی
حسن بن صالح البحر
احمد بن عمر بن سومایت
محمد بن جعفر العطاس
سلیمان بن محمد الاحدال
عبدالرحمان بن سلیمان الاهدال
عبدالله بن محمد بن اسماعیل ، شاهزاده
محمد بن علی الشوقانی
علوی بن عبدالله مدهر
علی بن محمد البیطی
علوی بن حسن مدهر


=شاگردان=
از جمله دیگر خدمات او در بازسازی آثار عبارت است از تعمیر: زاویه فضل در امقاصیر، زاویه سعد بن علی مذحج واقع در مسجد سرجیس، و سقیفه الفقیه المقدم. او فونداسیون اطراف سقیفه الفقیه را ایجاد کرد و با خاک پر نمود. به دلیل علاقه شدید به آثار باستانی، تا زمانی که صاحب خانه‌های باستانی زیادی نشد، سخت کار کرد. از جمله بیت الفقیه مقدم، و خانه امام ثقف، و نقل شده است که وی مالک حدود پانزده خانه از پیشینیان بوده است.
او شاگردان زیادی دارد ، به ویژه هنگامی که مسافر است ، و هر زمان که وارد کشوری می شود ، چه در خانه باشد و چه در خارج از کشور ، مردم به وی مراجعه می کنند ، به ویژه شاگردان دانش ، که در میان آنها ذکر می شود:


پسرش ، عبدالرحمان ثقف بن احمد جنید
== کتاب‌ها ==
عبدالرحمان بن محمد مشهور
سه کتاب از او در دست است که عبارتند از:
ایداروس بن علوی ایداروس
* «الدر المزهر شرح قصيدة مدهر»
عمر بن حسن الحداد
* «العقد الفريد شرح باكورة الوليد»
عبدالله بن احمد بلفقیه
* «مرهم السقيم في ترتيب زيارة تربة تريم»
حامد بن عمر بافرج
علی بن عیدروس بن شهاب الدین
محمد بن شیخ بهسان
حسین بن احمد العیداروس
عبید بن سالم بن عمیر بسلیم
علی بن عبدالرحمان بن سهل
علوی بن عبدالرحمان ، مشهور
احمد بن محمد الکاف
احمد بن عبدالله باکری خطیب
فضل بن عبدالرحمن بهترین است
عبدالرحمان بن احمد بست
عبدالله بن مصلح خراسانی
علی بن سالم بن شیخ ابی بکر بن سالم
رضوان بن احمد بهترین
علوی بن علی الهندوان
عقیل بن عبدالله بن یحیی
عبدالقادر بن احمد بن طاهر
هادی بن حسن السقاف
علوی بن عبدالرحمن السقاف
محمد بن حسین الحباشی
عیدروس بن عمر الحباشی
عبدالله بن طه الحداد
ایداروس بن حسین ایداروس
عمر بن محمد بن سومیت
سالم بن عبدالله بن سمیر
محمد عبدون بشرحیل
صالح بن عبدالله العطاس
ابوبکر بن عبدالله العطاس
احمد بن محمد المحضر
محمد بن عبدالله باسودان
حسین بن احمد البر


=نقش سیاسی=
== وفات ==
در قرن سیزدهم هجری قمری ، حضرموت هرج و مرج قبیله ای را تجربه کرد ، در نتیجه عدم وجود حکومت سازمان یافته ای که بر کل دره حضرموت حاکم بود.در واقع ، هر روستایی توسط قبیله ای از قبایل مسلح اداره می شد. علاوه بر این ، این قبایل به طور کلی درگیر جنگ ها و حملات هستند ، بنابراین هر قبیله به امید از بین بردن آنها به همسایگان خود حمله می کند. دره حضرموت به میدان درگیری های قبیله ای تبدیل شد ، جایی که بی عدالتی و فساد در آن گسترش یافت ، امنیت مختل شد و حملات به مردم و پول افزایش یافت. ساکنان دره و افراد برجسته آن به رهبری روحانیون علوی و دیگران از این هرج و مرج خشمگین بودند. آنها تلاش می کردند و تلاش های زیادی برای اصلاح وضعیت دره تا برقراری امنیت انجام می دادند و معتقد بودند که این وضعیت اصلاح نخواهد شد ، مگر با ایجاد یک دولت متحد قوی که شامل تمام دره حضرموت می شود.
وی پنجشنبه شب، عصر عید فطر، سال 1275 هجری قمری درگذشت و صبح آن روز در خاک معروف زنبل، در میان پدران و بستگانش به خاک سپرده شد.


هنگامی که سید طاهر بن حسین بن طاهر رنسانس معروف خود را آغاز کرد و خواستار اسلحه شد و افراد مشهور حضرموت در سال 1220 هجری قمری با وی بیعت کردند ، احمد جنید از اولین کسانی بود که با وی بیعت کرد و به او کمک بزرگی کرد. بودجه ، مانند دیگر برادرانش از حضرمیس . و آنها قصد ایجاد یک دولت اسلامی زیر سایه قوانین اسلامی را داشتند . اما تلاشهای آنها به نتیجه نرسید و این رنسانس شکست خورد ، بلکه آنها در معرض آسیبهای شدیدی از جمله کشتار ، زندان ، غارت و ارعاب قرار گرفتند. احمد الجنید چندین بار زندانی شد ، پول او غارت شد و عمویش سالم بن ابی بکر ایدید کشته شد و برخی از گروه او مجبور شدند از حضرموت مهاجرت کنند تا در فتنه و حملات قبایل مسلح ادامه دهند.
== منابع ==
الجنید، عبدالقادر بن عبدالرحمان (1414 ق). اسجاد در انتشار فضائل برخی از اعضای خانواده جنیدی (PDF) قرارداد می‌بندد. سنگاپور: Kyodo Press، Ltd.


از زمان انقلاب بزرگ 1265 برابر حاکمان از تاریم و بد و حومه آن، احمد جنید در خط مقدم از اپراتورها، و به طور فعال در آن شرکت، از آن بود پایان از پیروزی و کهیر حکومت اصلاح سیاستمدار عبدالله بن عواد خوب یافی ، سلطان غالب بن محسن الکاتیری . و هنگامی که سلطان غالب فرمانروایی طارم را به دست گرفت و موضوع برای او حل شد ، حضرامی ها دور او جمع شدند ، با او برخاستند و دست او را در همه امور گرفتند. احمد الجنید به او کمک کرد و از او حمایت کرد و او از برادران خود از غنی نشین حضرمی خواست تا با پول و چیزهای دیگر به سلطان غالب دست یاری دهند. برادرش عمر الجنید از سنگاپور اولین کسی بود که به او کمک کرد ، بنابراین او با تعدادی برده و مملوک ، مقدار زیادی پول و مقدار زیادی سلاح به او کمک کرد. سلطان غالب به احمد الجنید رفت و آمد کرد و مایل بود در جلسات و درسهای او شرکت کند.
== پانویس ==
 
{{پانویس}}
=ثروت و دارایی=  
[[رده:شخصیت‌ها]]
او یکی از افراد دارای ثروت وسیع بود و بیشتر ثروتش از حضرموت جمع آوری شد . برادرش عمر سالانه پانصد فرانک از سنگاپور و برادرش عبدالله سالانه صد فرانک از صنعا برای او می فرستاد . و بیشتر به کشاورزی تکیه می کرد ، بنابراین یک کشاورز مشهور بود و در بیشتر حضرموت مزارع داشت که از شرق به سوم و الخون و در جنوب به بیت مسلما می رسید. او تا زمان پیری کشاورزی را رها نکرد و بیشتر کشت او نخل بود.
[[رده:عالمان]]
 
[[رده:عالمان اهل سنت]]
سوء استفاده
[[رده:یمن]]
این بنا دارای آثار معماری زیادی است ، زیرا او عاشق بناهای سلفی و احیای آنچه از آنها ناپدید شده بود بود. Vhhma بسیاری از بهره برداری های پیشرفت ، از Zwayahm و مساجد ، Fmma مساجد قدیمی: مسجد السقاف ، مسجد آیداروس ، و مسجد شیخ بن عبدالرحمان ایدید ، مسجد سایبا ، مسجد دهمانه ، مسجدی در روستای الکوز ، و مسجد عبدالرحمن السقاف روستای سوم.
 
از جمله دیگر شاهکارهای زندگی او: زاویه فضل در مقاصر ، زاویه سعد بن علی مدحج واقع در مسجد سرجیس ، و سقیفت الفقیه مقدم با خاک زنبول. او فونداسیون اطراف خاک را تعمیر کرد. به دلیل علاقه شدید به آثار باستانی ، تا زمانی که صاحب خانه های باستانی زیادی نشد ، سخت کار کرد. از جمله بیت الفقیه مقدم ، و خانه امام ثقف ، و نقل شده است که وی مالک حدود پانزده خانه از پیشینیان بوده است.
 
=کتابها=
با توجه به آنچه از سه کتاب وی مشخص است ، آنها عبارتند از:
 
«الدر المظهر ، توضیح شعر مدهر»
"قرارداد منحصر به فرد دوران کودکی را توضیح داد"
"پماد بیماران در تنظیم دیدار طرب طارم"
 
=وفات=
وی پنجشنبه شب ، عصر عید فطر ، سال 1275 هجری قمری درگذشت و صبح آن روز در خاک معروف زنبول ، در میان پدران و بستگانش به خاک سپرده شد .
 
=منبع=
الجنید ، عبدالقادر بن عبدالرحمان (1414 ق). اسجاد در انتشار فضائل برخی از اعضای خانواده جنیدی (PDF) قرارداد می بندد . سنگاپور: Kyodo Press، Ltd.
 
=پانویس=
 
[[رده: شخصیت های جهان اسلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۸

احمد بن علی الجنید
نام کاملاحمد بن علی الجنید
اطلاعات شخصی
سال تولد1197 ق، ۱۱۶۱ ش‌، ۱۷۸۳ م
محل تولدتریم، حضرموت، یمن
سال درگذشت1275 ق، ۱۲۳۷ ش‌، ۱۸۵۹ م
محل درگذشتتریم، حضرموت، یمن
دیناسلام
استادان
  • محمد بن عبدالله باغیب
  • ابوبکر بن محمد باغیب
  • علوی بن محمد، مشهور
شاگردان
  • عبدالرحمان ثقف بن احمد جنید
  • عبدالرحمان بن محمد مشهور
  • عیدروس بن علوی عیدروس
  • عمر بن حسن الحداد
  • عبدالله بن احمد بلفقیه
آثار
  • الدر المزهر شرح قصيدة مدهر
  • العقد الفريد شرح باكورة الوليد
  • مرهم السقيم في ترتيب زيارة تربة تريم
فعالیت‌هامبلغ دین و مصلح اجتماعی در تریم یمن

احمد بن علی الجنید (1197 - 1275 ق) عالم دینی و مصلح اجتماعی، از چهره‌های برجسته حضرمی در زمان خود بود.[۱] او رهبری دینی و اجتماعی در شهر تریم بود و بر شوراهای خصوصی و عمومی و همچنین موعظه و هدایت شوراهای مذهبی ریاست می‌کرد و در علم حدیث و رجال و شرح حال و تاریخ و شجره‌نامه اعراب برتری داشت. وی علاوه بر نقش برجسته خود در سیاست حضرمی، مبالغ هنگفتی را صرف خدمت به کشور و اصلاح وضعیت حضرمی‌ کرد. [۲]

نسب

احمد بن علی بن هارون بن علی بن الجنید بن علی بن ابی‌بکر الجنید بن عمر بن عبدالله الصالح بن هارون بن حسن بن علی بن محمد جمل اللیل بن حسن المعلم بن محمد أسد‌الله بن حسن الترابی بن علی بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین السبط بن الإمام علی بن أبی‌طالب، وامام علی ‌علیه‌السلام همسر فاطمه دختر محمد صلی‌الله علیه وآله است.

او نوه 33 رسول‌الله محمد صلی‌الله علیه وآله است.

تولد و تربیت

وی در شهر تریم در ناحیه نویدره در حضرموت در سال 1197 هجری قمری متولد شد. وی زیر نظر پدرش علی بن هارون الجنید و مادرش علویه دختر أبی‌بکر بن سالم عیدید با تربیتی دینی و دوستدار علم پرورش یافت. او از کودکی اهل علم و عبادت و ملازم مجالس علم و دانشمندان بود. وی فعالیت علمی خود را با قرائت و حفظ قرآن کریم، طبق رسم پیشینیان علوی‌اش آغاز کرد. پدرش او را به حلقه درس شیخ حبیب عبدالله بن شیخ العیدروس، معروف به «بعلامه باغریب» وصل کرد. او در آنجا درس‌های قرآنی را فراگرفت و نزد شیخ محمد بن عبدالله باغریب و پسرش ابوبکر، قرآن را حفظ کرد. سپس به کسب علم و دانش از محضر دانشمندان تریم و حضرموت که در آن عصر بسیار بودند، پرداخت؛ بنابراین هنرها و دانش‌های زیادی از انواع مختلف، مانند تفسیر، حدیث، فقه، دستور زبان، نجوم، منطق، لحن، علم قرائت و زندگی قاریان و راویان را فراگرفت و بسیاری از متون کوتاه و طولانی مانند الارشاد و الفیه و سایر موارد را حفظ کرد.

به دلیل استعداد، درک، بصیرت و حافظه قوی و ویژگی‌های خاصی که در او بود، اساتید و معلمان وی از او بسیار مراقبت می‌کردند و توجه خود را به او معطوف می‌کردند، تا زمانی که وی صلاحیت صعود به سکوی تدریس، بهره‌مندی و راهنمایی را پیدا کرد. در نهایت او رهبر مذهبی و اجتماعی در طارم شد.

سفرها

او چندین سفر در داخل و خارج حضرموت داشت و بیشتر شبه جزیره عربستان را گشت. برخی از سفرهای او در اوایل جوانی برای تجارت و تلاش برای تامین نیازهای زندگی خانواده و والدینش بود اما بعد از بزرگ شدن برادرش عبدالله و توانایی او از تامین مخارج زندگی، طور خاص برای کسب علم سفر کرد. بعد از آنکه علم تجوید و قرائت را در حضرموت فراگرفت، به صنعاء یمن سفر کرد. و از همه اساتیدی که در آنجا بود کسب علم نمود و به آن تسلط کامل پیدا کرد و آنچه ر آموخته بود مبنای فعالیت خود در حضرموت قرار داد.

کتاب‌های درسی او

بعد از اینکه از منابع دانش و دانش در تریم و دیگران استفاده کرد، بر صندلی تدریس نشست و گروهی از طالبان علم از سراسر تریم و حومه آن برای آموختن از دروس خصوصی و عمومی‌گرد او را جمع شدند و تعداد زیادی از آنها فارغ‌التحصیل شدند. در ابتدا هنگامی که او ساکن نویدره بود، هر روز از بعد از نماز صبح تا بعد از طلوع آفتاب در مسجد شیخ محمد بن عبدالله السویله بهارون تدریس می‌کرد. این درس او در فقه و اصول دین بود. درس دیگری بعد از نماز ظهر تا نماز عصر، در مسجد شیخ حسین بن عبدالله العیدروس، در علم حدیث برگزار می‌کرد. این درس قبل از او توسط استادش حبیب أحمد بن محمد الحبشی برگزار می‌شد. در سال 1235 هجری قمری، استاد وی به جاوه سفر کرد و به او دستور داد تا از طرف او درس را برگزار کند، بنابراین او آن را تأسیس کرد و به آن ادامه داد.

و هنگامی که از نویدره نقل مکان کرد و در الحوطه تریم ساکن شد، درس بعد از نماز صبح را رها کرد و بعد از طلوع آفتاب تا زمان نماز ظهر در خانه خود تدریس می‌کرد و بعد از نماز ظهر تا عصر درس دیگری با موضوع حدیث در مسجد باعلوی ترتیب داد. و این درس همان است که در مسجد شیخ حسین العیدروس برگزار می‌کرد. این ترتیب ادامه داشت تا زمانی که آل کثیر بر تریم مسلط شدند و او به شهر خود یعنی الغرف بازگشت و در الغرف تدریس خود را تا دو سال که آنجا بود ادامه داد. سگس به تریم بازگشت و درس‌هایی را که قبلاً در خانه و مسجد باعلوی انجام می‌داد، تکرار کرد و تا زمان پیری و نابینایی تدریس را ادامه داد. در زمان ناتوانی تدریس را ترک کرد و هر روز بعد از ظهر یک درس را برای نزدیک غروب در حیاط خود ترتیب داد. و بعد از طلوع آفتاب تا صبح چهارشنبه هر هفته درس عمومی دیگری را برای همه در مسجد جامع تریم ترتیب داد. در این درس، او تمایل زیادی به موعظه و راهنمایی داشت، زیرا اکثر مردم و افراد قدرتمند و دارای نفوذ از سلاطین و سربازان آنها حضور داشتند.

اساتید

او از بسیاری از بزرگان و اساتید کسب علم و فضل و معرفت کرد. به دلیل شوق بیش از حدش به دانش اندوزی در هر شهری به دنبال بزرگان علمی آن دیار می‌گشت و از وجود ایشان بهره می‌برد. از جمله اساتید او عبارتند از:[۳][۴]

  • محمد بن عبدالله باغیب
  • ابوبکر بن محمد باغیب
  • علوی بن محمد، مشهور
  • عبدالرحمان بن علوی، صاحب الباتیحه
  • حامد بن عمرالمنفر
  • عبدالرحمان بن حامد المنفر
  • علوی بن احمد الحداد
  • عبدالله بن ابی‌بکر ساعد
  • عبدالرحمان بن عبدالله بافرج
  • عبدالله بن علی بن شهاب‌الدین
  • احمد بن محمد الحباشی
  • ابوبکر بن عبدالله بن حسن
  • علی بن محمد بهسین
  • عمر بن محمد مولا خیلا
  • ابوبکر بن عبدالله الهندوان
  • عبدالله بن حسین بلفقیه
  • حسین بن عبدالله، شتر شب
  • طاهر بن حسین بن طاهر
  • عبدالله بن حسین بن طاهر
  • عمر بن ثقف السقاف
  • ثقف بن محمد الجفری
  • عبدالقادر بن محمد الحباشی
  • محمد بن احمد بن جعفر الحباشی
  • هاشم بن علی بن جعفر الحباشی
  • حسن بن صالح البحر
  • احمد بن عمر بن سومایت
  • محمد بن جعفر العطاس
  • سلیمان بن محمد الاحدال
  • عبدالرحمان بن سلیمان الاهدال
  • عبدالله بن محمد بن اسماعیل، شاهزاده
  • محمد بن علی الشوقانی
  • علوی بن عبدالله مدهر
  • علی بن محمد البیطی
  • علوی بن حسن مدهر

شاگردان

به دلیل نقل مکان‌های متعددی که داشت و استقبال اهل علم و دوست داران دانش هر دیار از او و مراجعات فراوان مردم به او شاگردان زیادی دارد. از جمله شاگردان او عبارتند از:

  • عبدالرحمان ثقف بن احمد جنید
  • عبدالرحمان بن محمد مشهور
  • عیدروس بن علوی عیدروس
  • عمر بن حسن الحداد
  • عبدالله بن احمد بلفقیه
  • حامد بن عمر بافرج
  • علی بن عیدروس بن شهاب‌الدین
  • محمد بن شیخ بهسان
  • حسین بن احمد العیداروس
  • عبید بن سالم بن عمیر بسلیم
  • علی بن عبدالرحمان بن سهل
  • علوی بن عبدالرحمان، مشهور
  • احمد بن محمد الکاف
  • احمد بن عبدالله باکری خطیب
  • فضل بن عبدالرحمن بهترین است
  • عبدالرحمان بن احمد بست
  • عبدالله بن مصلح خراسانی
  • علی بن سالم بن شیخ ابی‌بکر بن سالم
  • رضوان بن احمد بهترین
  • علوی بن علی الهندوان
  • عقیل بن عبدالله بن یحیی
  • عبدالقادر بن احمد بن طاهر
  • هادی بن حسن السقاف
  • علوی بن عبدالرحمن السقاف
  • محمد بن حسین الحباشی
  • عیدروس بن عمرالحباشی
  • عبدالله بن طه الحداد
  • عیدروس بن حسین عیدروس
  • عمر بن محمد بن سومیت
  • سالم بن عبدالله بن سمیر
  • محمد عبدون بشرحیل
  • صالح بن عبدالله العطاس
  • ابوبکر بن عبدالله العطاس
  • احمد بن محمد المحضر
  • محمد بن عبدالله باسودان
  • حسین بن احمد البر

نقش سیاسی

در قرن سیزدهم هجری قمری، حضرموت هرج و مرج قبیله‌ای را تجربه کرد، به دلیل نبود حکومت سازمان یافته‌ای که بر کل دره حضرموت حاکم باشد، هر روستایی توسط قبیله‌ای از قبایل مسلح اداره می‌شد. این قبایل همیشه درگیر جنگ‌ها و حملات بودند، بنابراین هر قبیله به امید از بین بردن رقیبان به همسایگان خود حمله می‌کرد. دره حضرموت به میدان درگیری‌های قبیله‌ای تبدیل شد، تا جایی که بی‌عدالتی و فساد در آن گسترش یافت، امنیت مختل شد. ساکنان دره و افراد برجسته آن به رهبری روحانیون علوی که از این هرج و مرج خشمگین بودند، تلاش‌های زیادی برای اصلاح وضعیت دره و برقراری امنیت انجام می‌دادند و معتقد بودند که‌این وضعیت اصلاح نخواهد شد، مگر با ایجاد یک دولت متحد قوی که شامل تمام دره حضرموت باشد.

هنگامی که سید طاهر بن حسین بن طاهر قیام معروف خود را آغاز کرد و اعلام جنگ مسلحانه علیه بی نظمی و هرج و مرج کرد، افراد مشهور حضرموت در سال 1220 هجری قمری با وی بیعت کردند، احمد جنید از اولین کسانی بود که با وی بیعت کرد و مانند دیگر برادران حضارمه‌اش کمک‌های مالی فراوانی به قیام نمود. آنها قصد ایجاد یک دولت اسلامی زیر سایه قوانین اسلامی‌داشتند. اما تلاش‌های آنها به نتیجه نرسید و این قیام شکست خورد، بلکه آنها در معرض آسیب‌های شدیدی از جمله کشتار، زندان، غارت و ارعاب قرار گرفتند. احمد الجنید چندین بار زندانی شد، پول او غارت شد و دایی او سالم بن ابی‌بکر عیدید کشته شد و برخی از مردم از ترس فتنه و قتل و غارت از جانب قبایل مسلح مجبور شدند از حضرموت مهاجرت کنند.

وقتی انقلاب بزرگ 1265 در مقابل حاکمان تریم و سیئون رخ داد، احمد جنید در خط مقدم مقابله قرار داشت و به طور فعال در آن شرکت کرد. این قیام به پیروزی رسید و حکومت سیاسی تریم از عبدالله بن عوض غرامه الیافعی، به سلطان غالب بن محسن الکثیری رسید.

هنگامی که سلطان غالب فرمانروایی تریم را به دست گرفت، حضرمی‌ها دور او جمع شدند و دست او را در همه امور گرفتند و او را یاری کردند. احمد الجنید نیز به او کمک کرد و از او حمایت نمود و او از برادران خود از ثروتمندان حضرمی خواست تا با پول و چیزهای دیگر به سلطان غالب یاری دهند. برادرش عمرالجنید از سنگاپور اولین کسی بود که به او کمک کرد، بنابراین او با تعدادی برده و مملوک، مقدار زیادی پول و مقدار زیادی سلاح به او کمک کرد. سلطان غالب نیز به محضر احمد الجنید زیاد رفت و آمد کرد و مایل بود در جلسات و درس‌های او شرکت کند.

ثروت و دارایی

او یکی از افراد دارای ثروت وسیع بود و بیشتر ثروتش از حضرموت جمع‌آوری شد. برادرش عمر سالانه پانصد فرانک از سنگاپور و برادرش عبدالله سالانه صد فرانک از صنعا برای او می‌فرستاد. و بیشتر به کشاورزی تکیه می‌کرد، بنابراین یک کشاورز مشهور بود و در بیشتر حضرموت مزارع داشت که از شرق به سوم و الخون و در جنوب به بیت مسلم می‌رسید. او تا زمان پیری کشاورزی را رها نکرد و بیشتر کشت او نخل بود.

خدمات اجتماعی

او دارای آثار معماری زیادی است، زیرا او عاشق بناهای قدیمی و تعمیر آنها بود. ازین رو بسیاری از زاویه‌ها و مساجد قدیمی‌مانند: مسجد السقاف، مسجد عیدروس، و مسجد شیخ بن عبدالرحمان عیدید، مسجد صیبع، مسجد دحمان، ومسجد روستای القوز، ومسجد عبدالرحمن السقاف در روستای السوم را تعمیر کرد.

از جمله دیگر خدمات او در بازسازی آثار عبارت است از تعمیر: زاویه فضل در امقاصیر، زاویه سعد بن علی مذحج واقع در مسجد سرجیس، و سقیفه الفقیه المقدم. او فونداسیون اطراف سقیفه الفقیه را ایجاد کرد و با خاک پر نمود. به دلیل علاقه شدید به آثار باستانی، تا زمانی که صاحب خانه‌های باستانی زیادی نشد، سخت کار کرد. از جمله بیت الفقیه مقدم، و خانه امام ثقف، و نقل شده است که وی مالک حدود پانزده خانه از پیشینیان بوده است.

کتاب‌ها

سه کتاب از او در دست است که عبارتند از:

  • «الدر المزهر شرح قصيدة مدهر»
  • «العقد الفريد شرح باكورة الوليد»
  • «مرهم السقيم في ترتيب زيارة تربة تريم»

وفات

وی پنجشنبه شب، عصر عید فطر، سال 1275 هجری قمری درگذشت و صبح آن روز در خاک معروف زنبل، در میان پدران و بستگانش به خاک سپرده شد.

منابع

الجنید، عبدالقادر بن عبدالرحمان (1414 ق). اسجاد در انتشار فضائل برخی از اعضای خانواده جنیدی (PDF) قرارداد می‌بندد. سنگاپور: Kyodo Press، Ltd.

پانویس

  1. المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الثانی. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 515. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 1 مایو 2020.
  2. المشهور, أبوبکر بن علی. لوامع النور. الجزء الأول. صنعاء، الیمن: دار المهاجر. صفحة 184.
  3. زبارة, محمد بن محمد بن یحیی (1348 هـ). نیل الوطر من تراجم رجال الیمن فی القرن الثالث عشر. الجزء الأول. القاهرة، مصر: المطبعة السلفیة ومکتبتها. صفحة 167.
  4. الحبشی, عیدروس بن عمر (1430 هـ). عقد الیواقیت الجوهریة. الجزء الأول. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 534.