احمد بن ابی حواری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
جز (جایگزینی متن - 'می کنم' به 'می‌کنم')
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''ابوالحسن احمد بن ابی الحواری''' از علما و صوفیان برجسته [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبد الرحمن السلمی، ص91-95، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. اصالتاً اهل [[کوفه]] و ساکن [[دمشق]] در [[سوریه]] بود[[. ابن کثیر]] او را «از علمای زاهد و بندگان خاص، صالحان، بزرگان و دارای کرامت‌های آشکار» توصیف کرده است.  
'''ابوالحسن احمد بن ابی الحواری''' از علما و صوفیان برجسته [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص91-95، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. اصالتاً اهل [[کوفه]] و ساکن [[دمشق]] در [[سوریه]] بود[[. ابن کثیر]] او را «از علمای زاهد و بندگان خاص، صالحان، بزرگان و دارای کرامت‌های آشکار» توصیف کرده است.  
=در کلام یحیی بن معین=
=در کلام یحیی بن معین=
یحیی بن معین درباره او گفت: گمان می کنم خداوند مردم شام را با آن سیراب می کند. [[جنید بغدادی|جنید]] او را «ریحانه شام» توصیف کرد. او با ابوسلیمان الدارانی همراه بود و از سفیان بن عیینه و بشر بن السری و دیگران [[حدیث]] نقل کرده است.
یحیی بن معین درباره او گفت: گمان می‌کنم خداوند مردم شام را با آن سیراب می‌کند. [[جنید بغدادی|جنید]] او را «ریحانه شام» توصیف کرد. او با ابوسلیمان الدارانی همراه بود و از سفیان بن عیینه و بشر بن السری و دیگران [[حدیث]] نقل کرده است.
=راویان از او=
=راویان از او=
ابو داود، محمد بن ماجه، ابوحاتم، ابوزرعه دمشقی و أبو زرعة الرازی از او روایت نقل کرده اند. وی در سال 164 هجری قمری متولد شد و در سال 230 هجری قمری درگذشت.
ابوداود، محمد بن ماجه، ابوحاتم، ابوزرعه دمشقی و أبو زرعة الرازی از او روایت نقل کرده‌اند. وی در سال 164 هجری قمری متولد شد و در سال 230 هجری قمری درگذشت.


=گفتار=
=گفتار=
خط ۲۲: خط ۲۲:
هر کس بدون پیروی از سنت عمل نماید، عملش باطل است.
هر کس بدون پیروی از سنت عمل نماید، عملش باطل است.


خداوند بنده ای را به سخت تر از غفلت و ظلم مبتلا نکرده است<ref>طبقات الأولیاء، تألیف: ابن الملقن، ص55</ref>.
خداوند بنده‌ای را به سخت تر از غفلت و ظلم مبتلا نکرده است<ref>طبقات الأولیاء، تألیف: ابن الملقن، ص55</ref>.


هر که دنیا را بشناسد از آن دوری می‌کند و هر که آخرت را شناخت آن را طلب می کند و هر که خدا را بشناسد رضایت او را ترجیح می‌دهد<ref>حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم، ج10، ص5</ref>.
هر که دنیا را بشناسد از آن دوری می‌کند و هر که آخرت را شناخت آن را طلب می‌کند و هر که خدا را بشناسد رضایت او را ترجیح می‌دهد<ref>حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم، ج10، ص5</ref>.


نه با اطاعت خوشحال شدند، بلکه با رضایت اطاعت کردند و ​​نه با نافرمانی شقی شدند، بلکه باید گفت شقاوت باعث نافرمانی شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%A3%D8%A8%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%8A#cite_note-%D8%B7%D8%A8%D9%82%D8%A7%D8%AA-1 أحمد بن أبی الحواری]</ref>.
نه با اطاعت خوشحال شدند، بلکه با رضایت اطاعت کردند و ​​نه با نافرمانی شقی شدند، بلکه باید گفت شقاوت باعث نافرمانی شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%A3%D8%A8%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%8A#cite_note-%D8%B7%D8%A8%D9%82%D8%A7%D8%AA-1 أحمد بن أبی الحواری]</ref>.


=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس|1}}
{{پانویس}}


[[رده: تصوف]]
[[رده:تصوف]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۳

الصاوی
نام ابوالحسن احمد بن ابی الحواری
نام‎های دیگر احمد بن ابی الحواری
درگذشت 230ق

ابوالحسن احمد بن ابی الحواری از علما و صوفیان برجسته اهل سنت در قرن سوم هجری بود[۱]. اصالتاً اهل کوفه و ساکن دمشق در سوریه بود. ابن کثیر او را «از علمای زاهد و بندگان خاص، صالحان، بزرگان و دارای کرامت‌های آشکار» توصیف کرده است.

در کلام یحیی بن معین

یحیی بن معین درباره او گفت: گمان می‌کنم خداوند مردم شام را با آن سیراب می‌کند. جنید او را «ریحانه شام» توصیف کرد. او با ابوسلیمان الدارانی همراه بود و از سفیان بن عیینه و بشر بن السری و دیگران حدیث نقل کرده است.

راویان از او

ابوداود، محمد بن ماجه، ابوحاتم، ابوزرعه دمشقی و أبو زرعة الرازی از او روایت نقل کرده‌اند. وی در سال 164 هجری قمری متولد شد و در سال 230 هجری قمری درگذشت.

گفتار

هر کس بدون پیروی از سنت عمل نماید، عملش باطل است.

خداوند بنده‌ای را به سخت تر از غفلت و ظلم مبتلا نکرده است[۲].

هر که دنیا را بشناسد از آن دوری می‌کند و هر که آخرت را شناخت آن را طلب می‌کند و هر که خدا را بشناسد رضایت او را ترجیح می‌دهد[۳].

نه با اطاعت خوشحال شدند، بلکه با رضایت اطاعت کردند و ​​نه با نافرمانی شقی شدند، بلکه باید گفت شقاوت باعث نافرمانی شد[۴].

پانویس

  1. طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص91-95، دار الکتب العلمیة، ط2003
  2. طبقات الأولیاء، تألیف: ابن الملقن، ص55
  3. حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم، ج10، ص5
  4. أحمد بن أبی الحواری