الوجیز فی معرفة الکتاب العزیز (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| عنوان = الوجیز فی معرفة الکتاب العزیز | |||
| تصویر = الوجیز فی معرفة الکتاب العزیز.jpg | |||
| نام = | |||
| پدیدآوران = محمد جواد بلاغی | |||
| زبان = عربی | |||
| زبان اصلی = | |||
| ترجمه = | |||
| سال نشر = 1419 ق | |||
| ناشر = مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، مرکز تحقیقات علمی | |||
| تعداد صفحه = 168 ص | |||
| موضوع = | |||
| شابک = | |||
}} | |||
'''موجز در شناخت قرآن کریم''' (الوجیز فی معرفة الکتاب العزیز) کتابی است که در زمینه تفسیر منشر شده و پیش از آن مقدمه کتاب [[آلاء الرّحمن فی تفسیر القرآن]] بوده و حاوی اطلاعات ارزنده‌ای در خصوص شناخت قرآن و علوم قرآنی است. در این اثر به پاره‌ای از شبهات مهم غربیان پیرامون قرآن پاسخ داده شده است. | |||
== درباره مؤلف و ناشر == | |||
[[ | مفسران از زمره متفکران بزرگ اسلامی هستند که همواره در اندیشه شناخت معارف اصیل قرآنی بوده‌اند. یکی از این اندیشه‌وران نامور، مرحوم شیخ [[محمّد جواد بلاغی]] است که در حوزه‌های مختلف علوم و معارف اسلامی تألیفات متعددی به زبان عربی دارد. یکی از تألیفات ارزنده وی، تفسیری است بر [[قرآن کریم]] با عنوان [[آلاء الرّحمن فی تفسیر القرآن]]. وی بر این تفسیر، مقدمه بسیار ارزشمندی نگاشته که به عنوان مقدمه تفسیر [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن|مجمع البیان]] طبرسی نیز - البته با حذف برخی از فرازهای آن - چاپ شده است. | ||
عنوان این مقدمه «الوجیز فی تفسیر کتاب العزیز» حاوی اطلاعات ارزنده‌ای در خصوص شناخت قرآن و علوم قرآنی است. نظر به اهمیت والای این مقدمه و اسلوب علمی نویسنده، و همچنین با توجه به این که مرحوم بلاغی در این اثر به پاره‌ای از شبهات مهم غربیان پیرامون قرآن پاسخ گفته، هیئت علمی مرکز پژوهشها و مطالعات علمی - از مراکز تابع [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] - در اثر حاضر، این مقدمه را به صورت محقق و مستقل به چاپ رسانده است. | |||
== پیشگفتار == | |||
در پیشگفتار، شرح حال مختصری از حیات علمی مرحوم شیخ محمّد جواد بلاغی آمده و پس از بیان روش تصحیح اثر، وارد متن اصلی شده است. | |||
== سرفصل‌های موضوعات == | |||
متن کتاب در ضمن چهار فصل «فی اعجازه (در اعجاز قرآن)»؛ «فی جمع القرآن فی مصحف واحد (در جمع و تدوین قرآن در یک مصحف)»؛ «فی قراءته (در علم قرائت قرآن)»؛ «فی تفسیره (در تفسیر قرآن)» و یک خاتمه به سامان رسیده است. | |||
=== فصل اول === | |||
مباحثی چون: تعریف معجزه؛ حکمت تنوع و متعدد بودن معجزات؛ وجه امتیاز قرآن در میان دیگر معجزات؛ وجه تاریخی اعجاز قرآن؛ وجه احتجاج گونه اعجاز قرآن و اعجاز قرآن در پیشگویی آمده است. | |||
=== فصل دوم === | |||
مباحثی مانند: تدوین قرآن در مصحفی جامع؛ روایات تحریف قرآن؛ اضطراب روایات در جمع قرآن و دیدگاه امامیه در تحریف ناپذیری قرآن آمده است. | |||
= | === فصل سوم === | ||
مباحثی مانند: تعدد قراءات ضرری به سلامت قرآن نمی‌رساند؛ قراءات خبر واحد است؛ قراءات و موضوع اعرف سبعه آمده است. | |||
=== فصل چهارم === | |||
مباحثی چون: تفسیر مفردات قرآن؛ علم تفسیر و شناخت ادبیات عرب و تفسیر قرآن و سنت آمده است. | |||
== مؤلف == | |||
این کتاب توسط محمّد جواد بلاغی یکی از مفسران و اندیشه‌وران نامور و بزرگ اسلامی تألیف و گردآوری شده است و با اشراف آیت‌الله [[سید محمدباقر حکیم|محمد باقر حکیم]] و تصحیح [[محمد مهدی نجف]] در [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] به زیور طبع آراسته گردید. | |||
== منابع == | |||
برگرفته و تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 210، تهران، 1389 ش. | |||
[[رده:کتاب‌ها]] | |||
[[رده:کتاب‌های شیعه]] | |||
[[رده: | [[رده:کتاب‌های تقریبی]] | ||
[[رده: منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۷
| الوجیز فی معرفة الکتاب العزیز | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محمد جواد بلاغی |
| زبان | عربی |
| سال نشر | 1419 ق |
| ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، مرکز تحقیقات علمی |
| تعداد صفحه | 168 ص |
موجز در شناخت قرآن کریم (الوجیز فی معرفة الکتاب العزیز) کتابی است که در زمینه تفسیر منشر شده و پیش از آن مقدمه کتاب آلاء الرّحمن فی تفسیر القرآن بوده و حاوی اطلاعات ارزنده‌ای در خصوص شناخت قرآن و علوم قرآنی است. در این اثر به پاره‌ای از شبهات مهم غربیان پیرامون قرآن پاسخ داده شده است.
درباره مؤلف و ناشر
مفسران از زمره متفکران بزرگ اسلامی هستند که همواره در اندیشه شناخت معارف اصیل قرآنی بوده‌اند. یکی از این اندیشه‌وران نامور، مرحوم شیخ محمّد جواد بلاغی است که در حوزه‌های مختلف علوم و معارف اسلامی تألیفات متعددی به زبان عربی دارد. یکی از تألیفات ارزنده وی، تفسیری است بر قرآن کریم با عنوان آلاء الرّحمن فی تفسیر القرآن. وی بر این تفسیر، مقدمه بسیار ارزشمندی نگاشته که به عنوان مقدمه تفسیر مجمع البیان طبرسی نیز - البته با حذف برخی از فرازهای آن - چاپ شده است. عنوان این مقدمه «الوجیز فی تفسیر کتاب العزیز» حاوی اطلاعات ارزنده‌ای در خصوص شناخت قرآن و علوم قرآنی است. نظر به اهمیت والای این مقدمه و اسلوب علمی نویسنده، و همچنین با توجه به این که مرحوم بلاغی در این اثر به پاره‌ای از شبهات مهم غربیان پیرامون قرآن پاسخ گفته، هیئت علمی مرکز پژوهشها و مطالعات علمی - از مراکز تابع مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی - در اثر حاضر، این مقدمه را به صورت محقق و مستقل به چاپ رسانده است.
پیشگفتار
در پیشگفتار، شرح حال مختصری از حیات علمی مرحوم شیخ محمّد جواد بلاغی آمده و پس از بیان روش تصحیح اثر، وارد متن اصلی شده است.
سرفصل‌های موضوعات
متن کتاب در ضمن چهار فصل «فی اعجازه (در اعجاز قرآن)»؛ «فی جمع القرآن فی مصحف واحد (در جمع و تدوین قرآن در یک مصحف)»؛ «فی قراءته (در علم قرائت قرآن)»؛ «فی تفسیره (در تفسیر قرآن)» و یک خاتمه به سامان رسیده است.
فصل اول
مباحثی چون: تعریف معجزه؛ حکمت تنوع و متعدد بودن معجزات؛ وجه امتیاز قرآن در میان دیگر معجزات؛ وجه تاریخی اعجاز قرآن؛ وجه احتجاج گونه اعجاز قرآن و اعجاز قرآن در پیشگویی آمده است.
فصل دوم
مباحثی مانند: تدوین قرآن در مصحفی جامع؛ روایات تحریف قرآن؛ اضطراب روایات در جمع قرآن و دیدگاه امامیه در تحریف ناپذیری قرآن آمده است.
فصل سوم
مباحثی مانند: تعدد قراءات ضرری به سلامت قرآن نمی‌رساند؛ قراءات خبر واحد است؛ قراءات و موضوع اعرف سبعه آمده است.
فصل چهارم
مباحثی چون: تفسیر مفردات قرآن؛ علم تفسیر و شناخت ادبیات عرب و تفسیر قرآن و سنت آمده است.
مؤلف
این کتاب توسط محمّد جواد بلاغی یکی از مفسران و اندیشه‌وران نامور و بزرگ اسلامی تألیف و گردآوری شده است و با اشراف آیت‌الله محمد باقر حکیم و تصحیح محمد مهدی نجف در مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی به زیور طبع آراسته گردید.
منابع
برگرفته و تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 210، تهران، 1389 ش.