(۶۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
شیخ بن محمد الجعفری (۱۱۳۷ - ۱۲۲۲ق) عالم دینی، مصلح اجتماعی و شاعر عارف و از مدافعان اسلام در سرزمین هند است . او نقش مهمی در اشاعه و ارتباطات از حال اسلام در Malaybar جامعه در هند، و کمک به توسعه آموزه های خود را در دکترین، قانون و روش علاوه بر آثار ادبی خود را در دوران رونق، شعر عربی در هند کرالا .
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = شیخ الجفری
| تصویر =
فهرست
| نام = شیخ الجفری
1 درصد از
| نام‌های دیگر = شیخ بن محمد الجفری
2 تولد و تربیت
| سال تولد = ۱۱۳۷ ق
3 کهنسال
| تاریخ تولد =
4 شاگردانش
| محل تولد = حضرموت، یمن
5 به مالیبار مهاجرت کرد
| سال درگذشت = ۱۲۲۲ ق
6 نوشته های او
| تاریخ درگذشت =
7 مرگ او
| محل درگذشت = مالابار، هند
8 بازبینی کننده
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | عبدالرحمن بن عبدالله بلفقیه | أخوه عبدالرحمن بن محمد الجفری | حسن بن عبدالله الحداد}}
8.1 استناد
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | عبدالله بن أحمد باسودان | عمر بن عبدالرحمن البار | عمر بن طه البار | عبدالله بن علی بن شهاب‌الدین}}
9 لینک های خارجی
| دین = اسلام
نسبت
| مذهب = اهل سنت
شیخ بن محمد بن شیخ بن حسن بن علوی بن محمد بن ابی بکر بن عبدالرحمن بن عبدالله الطریسی بن علوی الخواص بن ابی بکر ال- جعفری بن محمد بن علی بن محمد بن احمد، شهید بن الفقیه، ستوان. سرهنگ محمد بن علی بن محمد، صاحب میربت بن علی خالی قیسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن. احمد المهاجر بن عیسی بن محمد آل -Naqib بن علی - العریضی بن جعفر الصادق بن محمد - باقر بن علی زین AL - العابدین بن AL - حسین AL-سبط بن امام علی بن ابی طالب ، و علی علیه السلام، همسر فاطمه، دختر محمد، درود بر او .
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | الإرشادات الجفریة فی الرد علی الضلالات النجدیة | مضاعف الرزانة | الکوکب الدری فی نسب السادة آل الجفری}}
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه عمودی | | | }}
وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
| وبگاه =
}}
تولد و تربیت
'''شیخ بن محمد الجفری''' (۱۱۳۷ - ۱۲۲۲ق) عالم دینی، مصلح اجتماعی و شاعر عارف و از مبلغین اسلام در سرزمین هند است. او نقش مهمی در نشر و تبلیغ اسلام در جامعه مالابار (Malaybar) هند و سهم به‌سزایی در پیشرفت آموزش عقیده و احکام و سبک زندگی اسلامی‌داشت. همچنین در دوران رونق شعر عربی در کرالای هند فعالیت زیادی در ادبیات داشت <ref>السقاف, عبدالله بن محمد (1356 هـ). تاریخ الشعراء الحضرمیین. الجزء الثانی. القاهرة، مصر: مطبعة حجازی. صفحة 218.</ref>.
وی در سال 1137 هجری قمری در روستای الحاوی از توابع شهر طارم از توابع حضرموت به دنیا آمد و در سایه علم و فضیلت رشد یافت و قرآن کریم را در جوانی نزد پدرش حفظ کرد. و پدر و پدربزرگش به علوی جد سوم خود را از امام عبدالله الحداد برده بود . شیخ اصول علوم خود را بر علمای حوی و طارم گرفت. او در اوایل جوانی به تجارت پرداخت و سپس به علوم دینی پرداخت و راه تصوف را فرا گرفت .
==نسب==
شیخ بن محمد بن شیخ بن حسن بن علوی بن محمد بن أبی‌بکر بن عبدالرحمن بن عبدالله التریسی بن علوی الخواص بن أبی‌بکر الجفری بن محمد بن علی بن محمد بن أحمد الشهید بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر الصادق]] بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمد‌الباقر]] بن علی [[علی بن الحسین (زین العابدین)|زین‌العابدین]] بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] بن امام [[علی بن ابی‌طالب|علی بن أبی‌طالب]] و علی علیه‌السلام، همسر [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]]، دختر [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|محمد]] صلی الله علیه و آله است.
پیری
برگرفته از جمعی از اساتید علوی از جمله:
عبدالرحمن بن عبدالله بلفقیه
برادرش عبدالرحمن بن محمد الجفری
حسن بن عبدالله الحداد
عبدالرحمن بن عبدالله الحداد
محمد بن حامد السقاف
شاگردان او
و از کسانی که زیر دست او فارغ التحصیل شدند و در مکتب روحانی او پرورش یافتند:
عبدالله بن احمد باسودان
عمر بن عبدالرحمن بار
عمر بن طه صالح
عبدالله بن علی بن شهاب الدین
حسن بن صالح البحر
علوی بن محمد مولا الدویله
احمد بن محمد الحبشی
محمد صالح الریس
عبدالوهاب بن عبدالقادر ویلوری
علی البلنکوتی
محی الدین بن علی الکلکوتی
مهاجرت به ملابار
مسافرانی که از کشور هندوستان به شهر کالیکوت بملیپار نقل مکان کردند با یکی از کشتی های تجاری از ساحل میلیبار در سال 1159 هجری قمری فرود آمدند و مورد استقبال محی الدین بن علی قاضی همراه با عده ای از سران مسلمانان آنجا قرار گرفتند و به آنجا رفتند . پادشاه ساموتیرا در آنجا رسما پذیرفته شد و خانه و زمینی به او داد و از او خواست در کالیکوت ساکن شود . او با هدف تبلیغ و نشر اسلام به آنجا رفت و در آنجا به اصلاح وضعیت جامعه در بعد اجتماعی، سیاسی و مذهبی علاقه مند بود و توانست عصبیت را از بین مردم دور کند. او با هندوها آمیخت و به امور آنان رسیدگی کرد، پس اسلام آوردند. او مساجد و مدارس دینی بسیاری را در سراسر کرالا تأسیس کرد . سپس عازم حجاز شد و در میان شهرهای آن مدتی درنگ کرد و وارد عمان و یمن و شام و مصر شد و به طارم بازگشت. او چند سال را در آنجا گذراند، سپس به کالیکات بازگشت . و با سلطان حیدرعلی و پسرش سلطان تیپو رابطه نزدیک داشت .
کتاب های او
او کتاب هایی در تبیین عقاید اهل سنت و جماعت تألیف کرد و در حل مسائل فوری که اسلام و امت اسلامی را تحت تأثیر قرار می داد و کتب دیگر مشارکت داشت، از جمله:
«گنجینه برهان الکسابیه و اسرار غیب الارباب الحدادیه العلویه»
«در نتیجه اشکال مسائل سیره جواهر الجواهریه و اثبات السلطنه شیوخ القدیریه عیدروسیه».
دستورات جفریه در مقابله با ضلالت نجد
"سیاره روشن در نسب آقاجفری"
"هوشیاری مضاعف"
«مقامات»
شرح شعری از حبیب عبدالله الحداد
مجموعه شعر
مرگ او
وی در روز پنجشنبه هشتم ذی القعده سال 1222 هجری قمری درگذشت و در کنار خانه خود در کلیکوت به خاک سپرده شد و این خانه امروزه به بیت الجفری معروف است.
منابع
شیخ بن محمد الجعفری (۱۱۳۷ - ۱۲۲۲ق) عالم دینی، مصلح اجتماعی و شاعر عارف و از مدافعان اسلام در سرزمین هند است . او نقش مهمی در اشاعه و ارتباطات از حال اسلام در Malaybar جامعه در هند، و کمک به توسعه آموزه های خود را در دکترین، قانون و روش علاوه بر آثار ادبی خود را در دوران رونق، شعر عربی در هند کرالا .
فهرست
1 درصد از
2 تولد و تربیت
3 کهنسال
4 شاگردانش
5 به مالیبار مهاجرت کرد
6 نوشته های او
7 مرگ او
8 بازبینی کننده
8.1 استناد
9 لینک های خارجی
نسبت
شیخ بن محمد بن شیخ بن حسن بن علوی بن محمد بن ابی بکر بن عبدالرحمن بن عبدالله الطریسی بن علوی الخواص بن ابی بکر ال- جعفری بن محمد بن علی بن محمد بن احمد، شهید بن الفقیه، ستوان. سرهنگ محمد بن علی بن محمد، صاحب میربت بن علی خالی قیسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن. احمد المهاجر بن عیسی بن محمد آل -Naqib بن علی - العریضی بن جعفر الصادق بن محمد - باقر بن علی زین AL - العابدین بن AL - حسین AL-سبط بن امام علی بن ابی طالب ، و علی علیه السلام، همسر فاطمه، دختر محمد، درود بر او .
وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
وی در سال 1137 هجری قمری در روستای الحاوی از توابع شهر طارم از توابع حضرموت به دنیا آمد و در سایه علم و فضیلت رشد یافت و قرآن کریم را در جوانی نزد پدرش حفظ کرد. و پدر و پدربزرگش به علوی جد سوم خود را از امام عبدالله الحداد برده بود . شیخ اصول علوم خود را بر علمای حوی و طارم گرفت. او در اوایل جوانی به تجارت پرداخت و سپس به علوم دینی پرداخت و راه تصوف را فرا گرفت .
پیری
برگرفته از جمعی از اساتید علوی از جمله:
عبدالرحمن بن عبدالله بلفقیه
برادرش عبدالرحمن بن محمد الجفری
حسن بن عبدالله الحداد
عبدالرحمن بن عبدالله الحداد
محمد بن حامد السقاف
شاگردان او
و از کسانی که زیر دست او فارغ التحصیل شدند و در مکتب روحانی او پرورش یافتند:
عبدالله بن احمد باسودان
عمر بن عبدالرحمن بار
عمر بن طه صالح
عبدالله بن علی بن شهاب الدین
حسن بن صالح البحر
علوی بن محمد مولا الدویله
احمد بن محمد الحبشی
محمد صالح الریس
عبدالوهاب بن عبدالقادر ویلوری
علی البلنکوتی
محی الدین بن علی الکلکوتی
مهاجرت به ملابار
مسافرانی که از کشور هندوستان به شهر کالیکوت بملیپار نقل مکان کردند با یکی از کشتی های تجاری از ساحل میلیبار در سال 1159 هجری قمری فرود آمدند و مورد استقبال محی الدین بن علی قاضی همراه با عده ای از سران مسلمانان آنجا قرار گرفتند و به آنجا رفتند . پادشاه ساموتیرا در آنجا رسما پذیرفته شد و خانه و زمینی به او داد و از او خواست در کالیکوت ساکن شود . او با هدف تبلیغ و نشر اسلام به آنجا رفت و در آنجا به اصلاح وضعیت جامعه در بعد اجتماعی، سیاسی و مذهبی علاقه مند بود و توانست عصبیت را از بین مردم دور کند. او با هندوها آمیخت و به امور آنان رسیدگی کرد، پس اسلام آوردند. او مساجد و مدارس دینی بسیاری را در سراسر کرالا تأسیس کرد . سپس عازم حجاز شد و در میان شهرهای آن مدتی درنگ کرد و وارد عمان و یمن و شام و مصر شد و به طارم بازگشت. او چند سال را در آنجا گذراند، سپس به کالیکات بازگشت . و با سلطان حیدرعلی و پسرش سلطان تیپو رابطه نزدیک داشت .
کتاب های او
او کتاب هایی در تبیین عقاید اهل سنت و جماعت تألیف کرد و در حل مسائل فوری که اسلام و امت اسلامی را تحت تأثیر قرار می داد و کتب دیگر مشارکت داشت، از جمله:
«گنجینه برهان الکسابیه و اسرار غیب الارباب الحدادیه العلویه»
«در نتیجه اشکال مسائل سیره جواهر الجواهریه و اثبات السلطنه شیوخ القدیریه عیدروسیه».
دستورات جفریه در مقابله با ضلالت نجد
"سیاره روشن در نسب آقاجفری"
"هوشیاری مضاعف"
«مقامات»
شرح شعری از حبیب عبدالله الحداد
مجموعه شعر
مرگ او
وی در روز پنجشنبه هشتم ذی القعده سال 1222 هجری قمری درگذشت و در کنار خانه خود در کلیکوت به خاک سپرده شد و این خانه امروزه به بیت الجفری معروف است.
منابع
شیخ بن محمد الجعفری (۱۱۳۷ - ۱۲۲۲ق) عالم دینی، مصلح اجتماعی و شاعر عارف و از مدافعان اسلام در سرزمین هند است . او نقش مهمی در اشاعه و ارتباطات از حال اسلام در Malaybar جامعه در هند، و کمک به توسعه آموزه های خود را در دکترین، قانون و روش علاوه بر آثار ادبی خود را در دوران رونق، شعر عربی در هند کرالا .
فهرست
1 درصد از
2 تولد و تربیت
3 کهنسال
4 شاگردانش
5 به مالیبار مهاجرت کرد
6 نوشته های او
7 مرگ او
8 بازبینی کننده
8.1 استناد
9 لینک های خارجی
نسبت
شیخ بن محمد بن شیخ بن حسن بن علوی بن محمد بن ابی بکر بن عبدالرحمن بن عبدالله الطریسی بن علوی الخواص بن ابی بکر ال- جعفری بن محمد بن علی بن محمد بن احمد، شهید بن الفقیه، ستوان. سرهنگ محمد بن علی بن محمد، صاحب میربت بن علی خالی قیسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن. احمد المهاجر بن عیسی بن محمد آل -Naqib بن علی - العریضی بن جعفر الصادق بن محمد - باقر بن علی زین AL - العابدین بن AL - حسین AL-سبط بن امام علی بن ابی طالب ، و علی علیه السلام، همسر فاطمه، دختر محمد، درود بر او .
وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
== تولد و تربیت ==
وی در سال 1137 هجری قمری در روستای الحاوی از توابع شهر طارم از توابع حضرموت به دنیا آمد و در سایه علم و فضیلت رشد یافت و قرآن کریم را در جوانی نزد پدرش حفظ کرد. و پدر و پدربزرگش به علوی جد سوم خود را از امام عبدالله الحداد برده بود . شیخ اصول علوم خود را بر علمای حوی و طارم گرفت. او در اوایل جوانی به تجارت پرداخت و سپس به علوم دینی پرداخت و راه تصوف را فرا گرفت .
وی در سال 1137 هجری قمری در روستای الحاوی از توابع شهر تریم از توابع حضرموت به دنیا آمد و در سایه علم و فضیلت رشد یافت و قرآن کریم را در کودکی نزد پدرش حفظ کرد. پدرش و اجدادش تا جدّ سومش علوی از امام عبدالله الحداد مبانی علمی خود را گرفته بودند و شیخ اصول علوم خود را از علمای الحاوی و تریم گرفت. او در اوایل جوانی به تجارت پرداخت و سپس به علوم دینی پرداخت و طریقه تصوف را آموخت <ref> المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الثانی. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 408. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 1 مایو 2020.</ref>.
پیری
برگرفته از جمعی از اساتید علوی از جمله:
عبدالرحمن بن عبدالله بلفقیه
برادرش عبدالرحمن بن محمد الجفری
حسن بن عبدالله الحداد
عبدالرحمن بن عبدالله الحداد
محمد بن حامد السقاف
شاگردان او
و از کسانی که زیر دست او فارغ التحصیل شدند و در مکتب روحانی او پرورش یافتند:
عبدالله بن احمد باسودان
عمر بن عبدالرحمن بار
عمر بن طه صالح
عبدالله بن علی بن شهاب الدین
حسن بن صالح البحر
علوی بن محمد مولا الدویله
احمد بن محمد الحبشی
محمد صالح الریس
عبدالوهاب بن عبدالقادر ویلوری
علی البلنکوتی
محی الدین بن علی الکلکوتی
مهاجرت به ملابار
مسافرانی که از کشور هندوستان به شهر کالیکوت بملیپار نقل مکان کردند با یکی از کشتی های تجاری از ساحل میلیبار در سال 1159 هجری قمری فرود آمدند و مورد استقبال محی الدین بن علی قاضی همراه با عده ای از سران مسلمانان آنجا قرار گرفتند و به آنجا رفتند . پادشاه ساموتیرا در آنجا رسما پذیرفته شد و خانه و زمینی به او داد و از او خواست در کالیکوت ساکن شود . او با هدف تبلیغ و نشر اسلام به آنجا رفت و در آنجا به اصلاح وضعیت جامعه در بعد اجتماعی، سیاسی و مذهبی علاقه مند بود و توانست عصبیت را از بین مردم دور کند. او با هندوها آمیخت و به امور آنان رسیدگی کرد، پس اسلام آوردند. او مساجد و مدارس دینی بسیاری را در سراسر کرالا تأسیس کرد . سپس عازم حجاز شد و در میان شهرهای آن مدتی درنگ کرد و وارد عمان و یمن و شام و مصر شد و به طارم بازگشت. او چند سال را در آنجا گذراند، سپس به کالیکات بازگشت . و با سلطان حیدرعلی و پسرش سلطان تیپو رابطه نزدیک داشت .
کتاب های او
او کتاب هایی در تبیین عقاید اهل سنت و جماعت تألیف کرد و در حل مسائل فوری که اسلام و امت اسلامی را تحت تأثیر قرار می داد و کتب دیگر مشارکت داشت، از جمله:
«گنجینه برهان الکسابیه و اسرار غیب الارباب الحدادیه العلویه»
«در نتیجه اشکال مسائل سیره جواهر الجواهریه و اثبات السلطنه شیوخ القدیریه عیدروسیه».
دستورات جفریه در مقابله با ضلالت نجد
"سیاره روشن در نسب آقاجفری"
"هوشیاری مضاعف"
«مقامات»
شرح شعری از حبیب عبدالله الحداد
مجموعه شعر
مرگ او
وی در روز پنجشنبه هشتم ذی القعده سال 1222 هجری قمری درگذشت و در کنار خانه خود در کلیکوت به خاک سپرده شد و این خانه امروزه به بیت الجفری معروف است.
=منبع=
شیخ بن محمد الجعفری (۱۱۳۷ - ۱۲۲۲ق) عالم دینی، مصلح اجتماعی و شاعر عارف و از مدافعان اسلام در سرزمین هند است . او نقش مهمی در اشاعه و ارتباطات از حال اسلام در Malaybar جامعه در هند، و کمک به توسعه آموزه های خود را در دکترین، قانون و روش علاوه بر آثار ادبی خود را در دوران رونق، شعر عربی در هند کرالا .
فهرست
1 درصد از
2 تولد و تربیت
3 کهنسال
4 شاگردانش
5 به مالیبار مهاجرت کرد
6 نوشته های او
7 مرگ او
8 بازبینی کننده
8.1 استناد
9 لینک های خارجی
نسبت
شیخ بن محمد بن شیخ بن حسن بن علوی بن محمد بن ابی بکر بن عبدالرحمن بن عبدالله الطریسی بن علوی الخواص بن ابی بکر ال- جعفری بن محمد بن علی بن محمد بن احمد، شهید بن الفقیه، ستوان. سرهنگ محمد بن علی بن محمد، صاحب میربت بن علی خالی قیسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن. احمد المهاجر بن عیسی بن محمد آل -Naqib بن علی - العریضی بن جعفر الصادق بن محمد - باقر بن علی زین AL - العابدین بن AL - حسین AL-سبط بن امام علی بن ابی طالب ، و علی علیه السلام، همسر فاطمه، دختر محمد، درود بر او .
وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
وی در سال 1137 هجری قمری در روستای الحاوی از توابع شهر طارم از توابع حضرموت به دنیا آمد و در سایه علم و فضیلت رشد یافت و قرآن کریم را در جوانی نزد پدرش حفظ کرد. و پدر و پدربزرگش به علوی جد سوم خود را از امام عبدالله الحداد برده بود . شیخ اصول علوم خود را بر علمای حوی و طارم گرفت. او در اوایل جوانی به تجارت پرداخت و سپس به علوم دینی پرداخت و راه تصوف را فرا گرفت .
پیری
برگرفته از جمعی از اساتید علوی از جمله:
عبدالرحمن بن عبدالله بلفقیه
برادرش عبدالرحمن بن محمد الجفری
حسن بن عبدالله الحداد
عبدالرحمن بن عبدالله الحداد
محمد بن حامد السقاف
شاگردان او
و از کسانی که زیر دست او فارغ التحصیل شدند و در مکتب روحانی او پرورش یافتند:
عبدالله بن احمد باسودان
عمر بن عبدالرحمن بار
عمر بن طه صالح
عبدالله بن علی بن شهاب الدین
حسن بن صالح البحر
علوی بن محمد مولا الدویله
احمد بن محمد الحبشی
محمد صالح الریس
عبدالوهاب بن عبدالقادر ویلوری
علی البلنکوتی
محی الدین بن علی الکلکوتی
مهاجرت به ملابار
مسافرانی که از کشور هندوستان به شهر کالیکوت بملیپار نقل مکان کردند با یکی از کشتی های تجاری از ساحل میلیبار در سال 1159 هجری قمری فرود آمدند و مورد استقبال محی الدین بن علی قاضی همراه با عده ای از سران مسلمانان آنجا قرار گرفتند و به آنجا رفتند . پادشاه ساموتیرا در آنجا رسما پذیرفته شد و خانه و زمینی به او داد و از او خواست در کالیکوت ساکن شود . او با هدف تبلیغ و نشر اسلام به آنجا رفت و در آنجا به اصلاح وضعیت جامعه در بعد اجتماعی، سیاسی و مذهبی علاقه مند بود و توانست عصبیت را از بین مردم دور کند. او با هندوها آمیخت و به امور آنان رسیدگی کرد، پس اسلام آوردند. او مساجد و مدارس دینی بسیاری را در سراسر کرالا تأسیس کرد . سپس عازم حجاز شد و در میان شهرهای آن مدتی درنگ کرد و وارد عمان و یمن و شام و مصر شد و به طارم بازگشت. او چند سال را در آنجا گذراند، سپس به کالیکات بازگشت . و با سلطان حیدرعلی و پسرش سلطان تیپو رابطه نزدیک داشت .
=تالیفات=
او کتاب هایی در تبیین عقاید اهل سنت و جماعت تألیف کرد و در حل مسائل فوری که اسلام و امت اسلامی را تحت تأثیر قرار می داد و کتب دیگر مشارکت داشت، از جمله:
«كنز البراهين الكسبية والأسرار الغيبية لسادات مشايخ الطريقة الحدادية العلوية»
«نتيجة أشكال قضايا مسلك جوهر الجواهرية، وبرهان سلطان مشايخ الطريقة العيدروسية القادرية»
«الإرشادات الجفرية في الرد على الضلالات النجدية»
«الكوكب الدري في نسب السادة آل الجفري»
== اساتید ==
از جمله اساتید علوی که از آنها بهره برد عبارتند از: <ref> زبارة, محمد بن محمد بن یحیی (1998). نیل الوطر من تراجم رجال الیمن فی القرن الثالث عشر. الجزء الثانی. بیروت، لبنان: دار الکتب العلمیة. صفحة 26.</ref>
* عبدالرحمن بن عبدالله بلفقیه
* أخوه عبدالرحمن بن محمد الجفری
* حسن بن عبدالله الحداد
* عبدالرحمن بن عبدالله الحداد
* محمد بن حامد السَقّاف
«مضاعف الرزانة»
== شاگردان ==
کسانی که در مکتب روحانی او پرورش یافتند: <ref>الحبشی, عیدروس بن عمر (1430 هـ). عقد الیواقیت الجوهریة. الجزء الأول. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 527.</ref>
* عبدالله بن أحمد باسودان
* عمر بن عبدالرحمن البار
* عمر بن طه البار
* عبدالله بن علی بن شهاب‌الدین
* حسن بن صالح البحر
* علوی بن محمد مولی الدویله
* أحمد بن محمد الحبشی
* محمد صالح الریّس
* عبدالوهاب بن عبدالقادر الویلوری
* علی البلنکوتی
* محیی الدین بن علی الکالیکوتی
«مقامات»
== مهاجرت به کلیکوت ==
با یکی از کشتی‌های تجاری به شهر کلیکوت در کشور هند رفت و در سال 1159 هجری قمری به ساحل ملیبار رسید و مورد استقبال قاضی محی‌الدین بن علی و عده‌ای از سران مسلمانان آنجا قرار گرفت. او را نزد پادشاه ساموتیرا بردند و در آنجا رسما پذیرفته شد و حاکم خانه و زمینی به او داد و از او خواست در کالیکوت ساکن شود. او با هدف تبلیغ و نشر اسلام به آنجا رفت و در آنجا به اصلاح وضعیت جامعه در بعد اجتماعی، سیاسی و مذهبی علاقه‌مند بود و توانست عصبیت را از بین مردم دور کند. او با هندوها آمیخت و به امور آنان رسیدگی کرد، پس اسلام آوردند. او مساجد و مدارس دینی بسیاری را در سراسر کرالا تأسیس کرد. سپس عازم حجاز شد و در میان شهرهای آن مدتی درنگ کرد و وارد عمان و یمن و شام و مصر شد و به تریم بازگشت. او چند سال را در آنجا گذراند، سپس به کلیکوت بازگشت و با سلطان حیدرعلی و پسرش سلطان تیپو رابطه نزدیک داشت.
شرح قصيدة للحبيب عبد الله الحداد
== تالیفات ==
او کتاب‌هایی در تبیین عقاید اهل سنت و جماعت تألیف کرد و در حل مسائل فوری که اسلام و امت اسلامی را تحت تأثیر قرار می‌داد و موضوعات دیگر کتاب نگاشت، از جمله:
* «الإرشادات الجفریة فی الرد علی الضلالات النجدیة»
* «الکوکب الدری فی نسب السادة آل الجفری»
* «مضاعف الرزانة»
* «مقامات»
* شرح قصیدة للحبیب عبدالله الحداد
* دیوان شعر
ديوان شعر
== وفات ==
وی در روز پنجشنبه هشتم ذی القعده سال 1222 هجری قمری درگذشت و در کنار خانه خود در کالیکات كه شهری در جنوب هند در کرالا در ساحل مالابار واقع شده است، به خاک سپرده شد و این خانه امروزه به بیت الجفری معروف است.
=وفات=
== منابع ==
وی در روز پنجشنبه هشتم ذی القعده سال 1222 هجری قمری درگذشت و در کنار خانه خود در کلیکوت به خاک سپرده شد و این خانه امروزه به بیت الجفری معروف است.
الملیباری, عبدالنصیر أحمد (2010). تراجم علماء الشافعیه فی الدیار الهندیه. عمان، الأردن: دار الفتح للدراسات والنشر.
=منبع=
== پانویس ==
المليباري, عبد النصير أحمد (2010). تراجم علماء الشافعية في الديار الهندية. عمان، الأردن: دار الفتح للدراسات والنشر.
شیخ بن محمد الجفری (۱۱۳۷ - ۱۲۲۲ق) عالم دینی، مصلح اجتماعی و شاعر عارف و از مبلغین اسلام در سرزمین هند است. او نقش مهمی در نشر و تبلیغ اسلام در جامعه مالابار (Malaybar) هند و سهم به‌سزایی در پیشرفت آموزش عقیده و احکام و سبک زندگی اسلامی‌داشت. همچنین در دوران رونق شعر عربی در کرالای هند فعالیت زیادی در ادبیات داشت [۱].
نسب
شیخ بن محمد بن شیخ بن حسن بن علوی بن محمد بن أبی‌بکر بن عبدالرحمن بن عبدالله التریسی بن علوی الخواص بن أبی‌بکر الجفری بن محمد بن علی بن محمد بن أحمد الشهید بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی‌طالب و علی علیه‌السلام، همسر فاطمه، دختر محمد صلی الله علیه و آله است.
وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
وی در سال 1137 هجری قمری در روستای الحاوی از توابع شهر تریم از توابع حضرموت به دنیا آمد و در سایه علم و فضیلت رشد یافت و قرآن کریم را در کودکی نزد پدرش حفظ کرد. پدرش و اجدادش تا جدّ سومش علوی از امام عبدالله الحداد مبانی علمی خود را گرفته بودند و شیخ اصول علوم خود را از علمای الحاوی و تریم گرفت. او در اوایل جوانی به تجارت پرداخت و سپس به علوم دینی پرداخت و طریقه تصوف را آموخت [۲].
اساتید
از جمله اساتید علوی که از آنها بهره برد عبارتند از: [۳]
با یکی از کشتی‌های تجاری به شهر کلیکوت در کشور هند رفت و در سال 1159 هجری قمری به ساحل ملیبار رسید و مورد استقبال قاضی محی‌الدین بن علی و عده‌ای از سران مسلمانان آنجا قرار گرفت. او را نزد پادشاه ساموتیرا بردند و در آنجا رسما پذیرفته شد و حاکم خانه و زمینی به او داد و از او خواست در کالیکوت ساکن شود. او با هدف تبلیغ و نشر اسلام به آنجا رفت و در آنجا به اصلاح وضعیت جامعه در بعد اجتماعی، سیاسی و مذهبی علاقه‌مند بود و توانست عصبیت را از بین مردم دور کند. او با هندوها آمیخت و به امور آنان رسیدگی کرد، پس اسلام آوردند. او مساجد و مدارس دینی بسیاری را در سراسر کرالا تأسیس کرد. سپس عازم حجاز شد و در میان شهرهای آن مدتی درنگ کرد و وارد عمان و یمن و شام و مصر شد و به تریم بازگشت. او چند سال را در آنجا گذراند، سپس به کلیکوت بازگشت و با سلطان حیدرعلی و پسرش سلطان تیپو رابطه نزدیک داشت.
تالیفات
او کتاب‌هایی در تبیین عقاید اهل سنت و جماعت تألیف کرد و در حل مسائل فوری که اسلام و امت اسلامی را تحت تأثیر قرار می‌داد و موضوعات دیگر کتاب نگاشت، از جمله:
وی در روز پنجشنبه هشتم ذی القعده سال 1222 هجری قمری درگذشت و در کنار خانه خود در کالیکات كه شهری در جنوب هند در کرالا در ساحل مالابار واقع شده است، به خاک سپرده شد و این خانه امروزه به بیت الجفری معروف است.
منابع
الملیباری, عبدالنصیر أحمد (2010). تراجم علماء الشافعیه فی الدیار الهندیه. عمان، الأردن: دار الفتح للدراسات والنشر.
پانویس
↑السقاف, عبدالله بن محمد (1356 هـ). تاریخ الشعراء الحضرمیین. الجزء الثانی. القاهرة، مصر: مطبعة حجازی. صفحة 218.
↑ المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الثانی. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 408. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 1 مایو 2020.
↑ زبارة, محمد بن محمد بن یحیی (1998). نیل الوطر من تراجم رجال الیمن فی القرن الثالث عشر. الجزء الثانی. بیروت، لبنان: دار الکتب العلمیة. صفحة 26.
↑الحبشی, عیدروس بن عمر (1430 هـ). عقد الیواقیت الجوهریة. الجزء الأول. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 527.
