صالح بن علی الحامد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = صالح بن علی الحامد | |||
| تصویر = | |||
| نام = | |||
| نام‌های دیگر = صالح بن علی الحامد | |||
| سال تولد = 1320 ق | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = حضرموت، یمن | |||
| سال درگذشت = 1387 ق | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = حضرموت، یمن | |||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | عبدالقادر باحمید | محمد بن هادی السقاف | عبدالرحمن بن عبیدالله السقاف | علوی بن طاهر الحداد}} | |||
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | عبدالقادر الصبان | جعفر بن محمد السقاف | محمد بن سالم الحامد | أحمد بن محمد بن صافی}} | |||
| دین = اسلام | |||
| مذهب = | |||
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | علی شعاع القرآن | فتاوی و تعلیقات | تاریخ حضرموت}} | |||
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه عمودی | تاسیس حزب ملی در سیئون حضرموت | شاعر و ادیب}} | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''صالح بن علی الحامد''' (1320 - 1387 ه. ق) ادیب، شاعر، مورخ و فقیهی از مردم حضرموت بود. او را «شاعر الاحقاف» می‌نامند<ref> یوسف, محمد خیر بن رمضان (1425 هـ). معجم المؤلفین المعاصرین. الجزء الأول. الریاض، السعودیة: مکتبة الملک فهد الوطنیة. صفحة 278.</ref>. اشعار غزلی زیادی به زبان‌های عربی فصیح و محاوره دارد و مقالاتی در روزنامه‌های یمن و عربی دارد. او نماینده کشور در بسیاری از رویدادهای سیاسی از جمله سازمان کنفرانس اسلامی در جده بود<ref> موسوعة شعر الغناء الیمنی فی القرن العشرین، الجزء الثالث، الصفحة 367، الطبعة الثانیة 2007، رقم الإیداع فی دار الکتب:(297)</ref>. | |||
== نسب == | |||
صالح بن علی بن صالح بن أحمد بن صالح بن أحمد بن عیدروس بن سالم بن عمر بن الحامد بن الشیخ أبی‌بکر بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن السَقّاف بن محمد مولی الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر الصادق]] بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمد‌الباقر]] بن علی [[علی بن الحسین (زین العابدین)|زین‌العابدین]] بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] بن امام [[علی بن ابی‌طالب|علی بن أبی‌طالب]]، و امام علی، همسر [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]] دختر [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|محمد صلی الله علیه و آله]] است <ref>المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الأول. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 289. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 2 ینایر 2020.</ref>. | |||
=نسب= | |||
صالح بن علی بن صالح بن أحمد بن صالح بن أحمد بن عیدروس بن سالم بن عمر بن الحامد بن الشیخ | |||
وی سی و پنجمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. | وی سی و پنجمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. | ||
=تولد و تربیت= | == تولد و تربیت == | ||
او در سال 1320 ق / 1903 م. در سیئون در استان حضرموت متولد شد . در آن بزرگ شد و معارف اولیه و قرآن را در آنجا آموخت. سپس با گروهی از هم | او در سال 1320 ق / 1903 م. در سیئون در استان حضرموت متولد شد. در آن بزرگ شد و معارف اولیه و قرآن را در آنجا آموخت. سپس با گروهی از هم شاگردی‌ها و دوستانش مانند: علی احمد باکثیر، محمد بن شیخ المساوی، عیدروس بن سالم السوم و مصطفی بن سالم السَقّاف از درس اساتید بهره برد. پدرش او را به تحصیل و نشستن پای درس علما تشویق کرد و درهای دانش را در همه اشکال آن گشود، تا جایی که در خانه برایش کتابخانه بزرگی ایجاد کرد که مملو از نسخه‌های خطی و نشریات در زمینه ادبیات، دین، جامعه‌شناسی، سیاست، تاریخ و سایر علوم بود<ref>المشهور, أبو بکر بن علی (1419 هـ). جنی القطاف. المدینة المنورة، المملکة العربیة السعودیة: دار المهاجر. صفحة 414.</ref>. او از دوران کودکی خود به اندونزی و سنگاپور مهاجرت کرد و مدام بین آنها رفت و آمد داشت و همچنین در سال 1953 میلادی از مصر دیدن کرد و با شاعران آن دیدار کرد. او از دوستان هنرمند شیخ البار بود که اشعار او را برای او می‌سرود و می‌خواند و در سفر او به اندونزی نیز او را همراهی کرد. | ||
علوی بن طاهر الحداد | == اساتید == | ||
او در شهر خود سیئون و در مهاجرت خود به اندونزی از اساتید مختلفی استفاده کرد، از جمله:<ref>السقاف, عبدالرحمن بن عبیدالله (1425 هـ). إدام القوت فی ذکر بلدان حضرموت. بیروت، لبنان: دار المنهاج. صفحة 802.</ref> | |||
* عبدالقادر باحمید | |||
* محمد بن هادی السَقّاف | |||
* عبدالرحمن بن عبیدالله السَقّاف | |||
* علوی بن طاهر الحداد | |||
=شاگردان= | == شاگردان == | ||
چه کسی آن را درخواست کرد: | چه کسی آن را درخواست کرد: | ||
* عبدالقادر الصبان | |||
* جعفر بن محمد السَقّاف | |||
* محمد بن سالم الحامد | |||
* أحمد بن محمد بن صافی | |||
== مسئولیت‌ها == | |||
وی ضمن فعالیت در زمینه ادبیات و نویسندگی، چندین سمت دولتی را در حکومت الکثیریه در آن زمان بر عهده داشت، از جمله: سمت بازرس محاکم شرعی، عضویت در دادگاه عالی تجدیدنظر و مفتی رسمی دولت الکثیریه. او حزب ملی را در سیون تشکیل داد و ریاست آن را بر عهده گرفت. وی با بسیاری از شخصیت‌های عرب و محلی ارتباط نزدیک و با آنها مکاتبه داشت، مانند: عبدالرحمن بن شیخ الکاف، علوی المحضار، ابوبکر بن شیخ الکاف و دیگران. | |||
= | |||
وی ضمن فعالیت در زمینه ادبیات و نویسندگی، چندین سمت دولتی را در حکومت الکثیریه در آن زمان بر عهده داشت، از جمله: سمت بازرس محاکم شرعی، عضویت در دادگاه عالی تجدیدنظر و مفتی رسمی دولت الکثیریه . او حزب ملی را در سیون تشکیل داد و ریاست آن را بر عهده گرفت. وی با بسیاری از | |||
== تالیفات == | |||
پیدایش آثار ادبی و تولید شعری او تأثیر بسزایی در نهضت ادبی حضرموت داشت. وی دارای چندین مجموعه، اشعار، مقالات و سخنرانی‌های فراوانی است که هنوز در دست وارثان وی است و او نامه‌ها، تحقیقات علمی و سفرنامه‌هایی دارد. از جمله: | |||
«تعلیقات علی فتح الباری لشرح صحیح الإمام البخاری» | |||
«علی شعاع القرآن» | |||
«فتاوی و تعلیقات» | |||
«رحلة جاوا الجمیلة» | «رحلة جاوا الجمیلة» | ||
«تاریخ حضرموت» فی مجلدین ولم یتمکن من استکمال الجزء الثالث | |||
«تاریخ حضرموت» فی مجلدین ولم | |||
«نسمات الربیع» دیوان شعر | «نسمات الربیع» دیوان شعر | ||
«لیالی المصیف» دیوان شعر | «لیالی المصیف» دیوان شعر | ||
«علی شاطئ الحیاة» دیوان شعر | |||
مجموعة أشعار الصبا وأشعار غنائیة | مجموعة أشعار الصبا وأشعار غنائیة | ||
مجموعة أشعار شعبیة سیاسیة واجتماعیة | مجموعة أشعار شعبیة سیاسیة واجتماعیة | ||
کراریس فی علم اللغة | |||
مذکرات فی الأدب والتاریخ | |||
== فرزندان == | |||
=فرزندان= | |||
پنج فرزند ذکور به نام‌های علی، محمد، ابوبکر، حسین و غالب و شش دختر به نام‌های مونا، خدیجه، نور، علویه، مزنه و فاطمه دارد. | پنج فرزند ذکور به نام‌های علی، محمد، ابوبکر، حسین و غالب و شش دختر به نام‌های مونا، خدیجه، نور، علویه، مزنه و فاطمه دارد. | ||
=وفات= | == وفات == | ||
او در | او در ششم ربیع الاول در سال 1387 هجری قمری مصادف با چهاردهم خرداد در سال 1967 میلادی، در شهر سیئون بر اثر سکته مغزی درگذشت.<ref>"السید الحبیب صالح بن علی الحامد". شبوة برس. مؤرشف من الأصل فی 31 أغسطس 2020.</ref> | ||
= | == منابع == | ||
الحامد, صالح بن علی (1423 هـ). تاریخ حضرموت. صنعاء، الیمن: مکتبة الإرشاد. | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده: | [[رده:شخصیت‌ها]] | ||
[[رده:عالمان]] | |||
[[رده:یمن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۳
| صالح بن علی الحامد | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | صالح بن علی الحامد |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1320 ق، ۱۲۸۱ ش، ۱۹۰۳ م |
| محل تولد | حضرموت، یمن |
| سال درگذشت | 1387 ق، ۱۳۴۶ ش، ۱۹۶۸ م |
| محل درگذشت | حضرموت، یمن |
| دین | اسلام |
| استادان |
|
| شاگردان |
|
| آثار |
|
| فعالیت‌ها |
|
صالح بن علی الحامد (1320 - 1387 ه. ق) ادیب، شاعر، مورخ و فقیهی از مردم حضرموت بود. او را «شاعر الاحقاف» می‌نامند[۱]. اشعار غزلی زیادی به زبان‌های عربی فصیح و محاوره دارد و مقالاتی در روزنامه‌های یمن و عربی دارد. او نماینده کشور در بسیاری از رویدادهای سیاسی از جمله سازمان کنفرانس اسلامی در جده بود[۲].
نسب
صالح بن علی بن صالح بن أحمد بن صالح بن أحمد بن عیدروس بن سالم بن عمر بن الحامد بن الشیخ أبی‌بکر بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن السَقّاف بن محمد مولی الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی‌طالب، و امام علی، همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است [۳].
وی سی و پنجمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
او در سال 1320 ق / 1903 م. در سیئون در استان حضرموت متولد شد. در آن بزرگ شد و معارف اولیه و قرآن را در آنجا آموخت. سپس با گروهی از هم شاگردی‌ها و دوستانش مانند: علی احمد باکثیر، محمد بن شیخ المساوی، عیدروس بن سالم السوم و مصطفی بن سالم السَقّاف از درس اساتید بهره برد. پدرش او را به تحصیل و نشستن پای درس علما تشویق کرد و درهای دانش را در همه اشکال آن گشود، تا جایی که در خانه برایش کتابخانه بزرگی ایجاد کرد که مملو از نسخه‌های خطی و نشریات در زمینه ادبیات، دین، جامعه‌شناسی، سیاست، تاریخ و سایر علوم بود[۴]. او از دوران کودکی خود به اندونزی و سنگاپور مهاجرت کرد و مدام بین آنها رفت و آمد داشت و همچنین در سال 1953 میلادی از مصر دیدن کرد و با شاعران آن دیدار کرد. او از دوستان هنرمند شیخ البار بود که اشعار او را برای او می‌سرود و می‌خواند و در سفر او به اندونزی نیز او را همراهی کرد.
اساتید
او در شهر خود سیئون و در مهاجرت خود به اندونزی از اساتید مختلفی استفاده کرد، از جمله:[۵]
- عبدالقادر باحمید
- محمد بن هادی السَقّاف
- عبدالرحمن بن عبیدالله السَقّاف
- علوی بن طاهر الحداد
شاگردان
چه کسی آن را درخواست کرد:
- عبدالقادر الصبان
- جعفر بن محمد السَقّاف
- محمد بن سالم الحامد
- أحمد بن محمد بن صافی
مسئولیت‌ها
وی ضمن فعالیت در زمینه ادبیات و نویسندگی، چندین سمت دولتی را در حکومت الکثیریه در آن زمان بر عهده داشت، از جمله: سمت بازرس محاکم شرعی، عضویت در دادگاه عالی تجدیدنظر و مفتی رسمی دولت الکثیریه. او حزب ملی را در سیون تشکیل داد و ریاست آن را بر عهده گرفت. وی با بسیاری از شخصیت‌های عرب و محلی ارتباط نزدیک و با آنها مکاتبه داشت، مانند: عبدالرحمن بن شیخ الکاف، علوی المحضار، ابوبکر بن شیخ الکاف و دیگران.
تالیفات
پیدایش آثار ادبی و تولید شعری او تأثیر بسزایی در نهضت ادبی حضرموت داشت. وی دارای چندین مجموعه، اشعار، مقالات و سخنرانی‌های فراوانی است که هنوز در دست وارثان وی است و او نامه‌ها، تحقیقات علمی و سفرنامه‌هایی دارد. از جمله: «تعلیقات علی فتح الباری لشرح صحیح الإمام البخاری» «علی شعاع القرآن» «فتاوی و تعلیقات» «رحلة جاوا الجمیلة» «تاریخ حضرموت» فی مجلدین ولم یتمکن من استکمال الجزء الثالث «نسمات الربیع» دیوان شعر «لیالی المصیف» دیوان شعر «علی شاطئ الحیاة» دیوان شعر مجموعة أشعار الصبا وأشعار غنائیة مجموعة أشعار شعبیة سیاسیة واجتماعیة کراریس فی علم اللغة مذکرات فی الأدب والتاریخ
فرزندان
پنج فرزند ذکور به نام‌های علی، محمد، ابوبکر، حسین و غالب و شش دختر به نام‌های مونا، خدیجه، نور، علویه، مزنه و فاطمه دارد.
وفات
او در ششم ربیع الاول در سال 1387 هجری قمری مصادف با چهاردهم خرداد در سال 1967 میلادی، در شهر سیئون بر اثر سکته مغزی درگذشت.[۶]
منابع
الحامد, صالح بن علی (1423 هـ). تاریخ حضرموت. صنعاء، الیمن: مکتبة الإرشاد.
پانویس
- ↑ یوسف, محمد خیر بن رمضان (1425 هـ). معجم المؤلفین المعاصرین. الجزء الأول. الریاض، السعودیة: مکتبة الملک فهد الوطنیة. صفحة 278.
- ↑ موسوعة شعر الغناء الیمنی فی القرن العشرین، الجزء الثالث، الصفحة 367، الطبعة الثانیة 2007، رقم الإیداع فی دار الکتب:(297)
- ↑ المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الأول. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 289. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 2 ینایر 2020.
- ↑ المشهور, أبو بکر بن علی (1419 هـ). جنی القطاف. المدینة المنورة، المملکة العربیة السعودیة: دار المهاجر. صفحة 414.
- ↑ السقاف, عبدالرحمن بن عبیدالله (1425 هـ). إدام القوت فی ذکر بلدان حضرموت. بیروت، لبنان: دار المنهاج. صفحة 802.
- ↑ "السید الحبیب صالح بن علی الحامد". شبوة برس. مؤرشف من الأصل فی 31 أغسطس 2020.