عبدالرحمن بن محمد المشهور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
{{جعبه اطلاعات شخصیت
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
| عنوان = عبدالرحمن بن محمد المشهور
<br>
| تصویر =
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
| نام = عبدالرحمن بن محمد المشهور
| نام‌های دیگر =
| سال تولد = 1250 ق
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = حضرموت، یمن
| سال درگذشت = 1320 ق
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت = حضرموت، یمن
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | أحمد بن علی الجنید | عمر بن حسن الحداد | عیدروس بن عمرالحبشی | محمد بن إبراهیم بلفقی}}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | پسرش علی بن عبدالرحمن المشهور | علوی بن عبدالرحمن المشهور | عبدالله بن علی بن شهاب‌الدین | عبدالله بن علوی الحبشی}}
| دین = اسلام
| مذهب = اهل سنت، شافعی
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | حاشیة على ربع التنبیه | نبذة یسیرة فی أحکام الحج وسننه | الشجرة العلویة الکبرى}}
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه عمودی | فقیه | مصلح اجتماعی}}
| وبگاه =
}}
'''عبدالرحمن بن محمد المشهور''' (1250 - 1320ق) امام جماعت، فقیه شافعی، نسب‌شناس و مفتی ممالک حضرمی بود.<ref>الزرکلی, خیر الدین (2002). الأعلام (PDF). الجزء الثالث. بیروت، لبنان: دار العلم للملایین. صفحة 334. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 22 سبتمبر 2020.</ref> در علوم مختلف از جمله فقه، حدیث، نجوم، نسب و غیره مهارت داشت <ref>زبارة, محمد بن محمد (1376 هـ). أئمة الیمن بالقرن الرابع عشر للهجرة. القاهرة، مصر: المطبعة السلفیة ومکتبتها. صفحة 378.</ref>. او آثار فقهی را تألیف کرد که بعد از او مرجع شد. مانند کتاب «بغیة المسترشدین». او اولین مدیر مرکز علمی تریم است.


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
== نسب ==
<br>
عبدالرحمن بن محمد بن حسین بن عمر بن عبدالله بن محمد المشهور بن أحمد بن محمد بن أحمد شهاب‌الدین الأصغر بن عبدالرحمن القاضی بن أحمد شهاب‌الدین الأکبر بن عبدالرحمن بن علی بن أبی‌بکر السکران بن عبدالرحمن السَقّاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر الصادق]] بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمد‌الباقر]] بن علی [[علی بن الحسین (زین العابدین)|زین‌العابدین]] بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] بن [[علی بن ابی‌طالب|علی بن أبی‌طالب]] و علی همسر [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]] دختر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمد]] صلی الله علیه و آله است.
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛</small>
 
<noinclude>
</div>
 
 
عبدالرحمن بن محمد المعشور (1250 - 1320ق) امام جماعت، فقیه شافعی، نسب شناس و مفتی ممالک حضرمی بود .  در علوم مختلف، در فقه، حدیث، نجوم، نسب، علم ماشین و غیره گسترده بود.  او آثار فقهی را تألیف کرد که برای بعد از او مرجع شد، مانند کتاب «لِی هَدْدَ». او اولین کسی بود که در بدو افتتاح ، امور مؤسسه علمی رباط طارم را بر عهده گرفت.
 
 
=نسب=
عبدالرحمن بن محمد بن حسین بن عمر بن عبدالله بن محمد المعشور بن احمد بن محمد بن احمد شهاب الدین اصغر بن عبدالرحمن القادی بن احمد شهاب الدین اکبر بن عبدالله. -Rahman بن علی بن ابی بکر AL - SAKRAN بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولی آل Duwailah بن علی بن علوی آل Ghiwar بن آل فقیه، سرهنگ دوم محمد بن علی بن محمد، صاحب Mirbat بن علی خالی قاسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن احمد آل - مهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین سبط بن علی بن ابی طالب و علی شوهر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است .


وی سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
وی سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.


=تولد و تربیت=
==تولد و تربیت==
وی در بیست و نهم شعبان سال 1250 هجری قمری در طارم حضرموت از مادرش شیخه بنت عبدالرحمن بن علی الحداد متولد شد. از بدو پیدایش عابد و دوستدار خیر و اهل بیت بود و دوست داشت صدقه را پنهان کند و اطاعت را پنهان کند و در سنین جوانی کتابها را کپی می کرد و آنچه را که از دستمزد نسخ و دیگران می گرفت صدقه می داد. حافظ قرآن را در دوازده سالگی به پایان رساند، سپس به طلب علم پرداخت و در آن کوشید تا از همسالان خود پیشی گرفت و در بیست و یک سالگی به تدریس اجازه یافت و شاگردان پرسشگران از جهات مختلف نزد او می آمدند تا اینکه بسیاری از بزرگانش در گوشه مسجد شیخ علی بن ابوبکر السکران و دیگر مجالس خصوصی و عمومی به درس او می آمدند و بعد از ظهر به عرفان و حدیث و سیره روحیاتش می پرداخت.
وی در بیست و نهم شعبان سال 1250 هجری قمری در تریم حضرموت متولد شد. مادرش شیخه دختر عبدالرحمن بن علی الحداد است<ref>الکاف, عمر بن علوی (1422 هـ). الخبایا فی الزوایا (PDF). بیروت، لبنان: دار الحاوی. صفحة 70.</ref>. از ابتدا عابد و دوستدار خیر و اهل خیر بود و دوست داشت صدقه را پنهانی عطا کند و در خفا اطاعت کند. در سنین جوانی از کتاب‌ها رونویسی می‌کرد و دستمزد آن را صدقه می‌داد. در دوازده سالگی حافظ قرآن شد. سپس به طلب علم پرداخت و کوشید تا از همسالان خود پیشی گرفت و در بیست و یک سالگی اجازه تدریس یافت و شاگردان از جاهای مختلف نزد او می‌آمدند تا جایی که بسیاری از اساتیدش در گوشه مسجد شیخ علی بن ابوبکر السکران و دیگر مجالس خصوصی و عمومی به درس او می‌آمدند و بعد از ظهر به تدریس عرفان و حدیث و سیره روحیاتش می‌پرداخت.
 
=اساتید=
به اعتبار بسیاری از علما از شیوخ ارشد وادی حضرموت و حرمین شریفین از جمله:
 
احمد بن علی الجنید
عمر بن حسن الحداد
عیدروس بن عمر الحبشی
محمد بن ابراهیم بلفقیه
حامد بن عمر بافرج
عمر بن عبدالله الزاهر
محسن بن علوی السقاف
عبدالرحمن بن علی السقاف
محمد بن حسین الحبشی
احمد بن زینی دحلان
علوی بن ثقاف الجفری
محمد بن عبدالله باسودان
عبدالله بن حسین بن طاهر
حسن بن صالح البحر
ابوبکر بن عبدالله العطاس
احمد بن محمد المحضر
عبدالله بن احمد بلفقیه
احمد بن عبدالله عیدید


=شاگردان=
== اساتید ==
و از کسانی که از علم او بسیار به دست آوردند، از جمله کسانی که بر او توکل کردند عبارتند از:  
نزد بسیاری از علمای بزرگ از وادی حضرموت و حرمین شریفین کسب علم کرد از جمله<ref>باذیب, محمد بن أبی بکر (1430 هـ). جهود فقهاء حضرموت فی خدمة المذهب الشافعی (PDF). الجزء الثانی. عمان، الأردن: دار الفتح. صفحة 1022.</ref>:  
* أحمد بن علی الجنید
* عمر بن حسن الحداد
* عیدروس بن عمرالحبشی
* محمد بن إبراهیم بلفقیه
* حامد بن عمر بافرج
* عمر بن عبدالله الزاهر
* محسن بن علوی السَقّاف
* عبدالرحمن بن علی السَقّاف
* محمد بن حسین الحبشی
* أحمد بن زینی دحلان
* علوی بن سَقّاف الجفری
* محمد بن عبدالله باسودان
* عبدالله بن حسین بن طاهر
* حسن بن صالح البحر
* أبوبکر بن عبدالله العطاس
* أحمد بن محمد المحضار
* عبدالله بن أحمد بلفقیه
* أحمد بن عبدالله عیدید


پسرش علی بن عبدالرحمن معروف
== شاگردان ==
علوی بن عبدالرحمن معروف
از جمله کسانی که از علم او بهره بردند، عبارتند از<ref>ابن الشیخ أبی بکر بن سالم, سالم بن حفیظ (1426 هـ). منحة الإله فی الاتصال ببعض أولیاه. تریم، الیمن: دار المقاصد. صفحة 97.</ref>:
عبدالله بن علی بن شهاب الدین
* پسرش علی بن عبدالرحمن المشهور
عبدالله بن علوی الحبشی
* علوی بن عبدالرحمن المشهور
محمد بن سالم الساری
* عبدالله بن علی بن شهاب‌الدین
محمد بن حسن عیدید
* عبدالله بن علوی الحبشی
عمر بن عیدروس عیدروس
* محمد بن سالم السری
عبدالباری بن شیخ العیدروس
* محمد بن حسن عیدید
ابوبکر بن عبدالرحمن بن شهاب الدین
* عمر بن عیدروس العیدروس
حسین بن احمد الکاف
* عبدالباری بن شیخ العیدروس
سالم بن حفیظ بن شیخ ابی بکر بن سالم
* أبوبکر بن عبدالرحمن بن شهاب‌الدین
عبدالله بن عمر شاطری
* حسین بن أحمد الکاف
ابوبکر بن احمد خطیب
* سالم بن حفیظ بن الشیخ أبی‌بکر بن سالم
محمد بن عوض با بهترین ها
* عبدالله بن عمرالشاطری
محمد بن ابی بکر بدیب
* أبوبکر بن أحمد الخطیب
* محمد بن عوض بافضل
* محمد بن أبی‌بکر باذیب


=فعالیت ها=
== فعالیت‌ها ==
بیشتر وقت خود را صرف مطالعات علمی و بهره مندی می کرد. این دریا دریایی از انواع علوم اعم از فقه، تفسیر، حدیث، اصول، عرفان و مانند آن بود، حتی در نجوم . و اگر به تدریس اشتغال نداشت، به فتوا، تألیف، خواندن و تنقیح، یا نوشتن شجره گرفتن و خویشاوندی، یا جدول سازی در نجوم برای پی بردن به اول وقت نماز، و غیر آن مشغول بود. - منافع عمومی علمی مانند تلاش برای آشتی دادن رابطه و اصلاح زوایای آسیب دیده و معابد و خاک در تریم و غیره.  
بیشتر وقت خود را صرف مطالعات علمی و تدریس می‌کرد. او دریایی از علوم مختلف اعم از فقه، تفسیر، حدیث، اصول، عرفان و نجوم و مانند آن بود<ref>عیدید, محمد بن حسن (1433 هـ). إتحاف المستفید بذکر من أخذ عنهم وواخاهم السید محمد بن حسن عیدید. صفحة 267.</ref>. اگر به تدریس اشتغال نداشت، به فتوا، تألیف، خواندن و تنقیح، یا نوشتن شجره‌نامه‌های انساب، یا جدول سازی در نجوم برای پی بردن به اول وقت نماز و غیر آن مشغول بود و یا به امور عام المنفعه غیر علمی‌مانند تلاش برای آشتی دادن رابطه‌ها و اصلاح زوایای آسیب دیده و معابد و خاک در تریم و غیر آن می‌پرداخت.<ref>المشهور, أبو بکر بن علی. لوامع النور. الجزء الأول. صنعاء، الیمن: دار المهاجر. صفحة 173.</ref>


در آغاز قرن چهاردهم هجری قمری مؤسسه علمی رباط طارم برای تدریس علوم دینی و عربی افتتاح شد و سرپرستی و رهبری علمی کامل به عبدالرحمن بن محمد المعشور واگذار شد. سپس شاگردش عبدالله بن عمر الشتری پس از او اداره امور را به دست گرفت .  
در آغاز قرن چهاردهم هجری قمری مرکز علمی تریم برای تدریس علوم دینی و عربی افتتاح شد و سرپرستی و رهبری علمی کامل به عبدالرحمن بن محمد المشهور واگذار شد. سپس شاگردش عبدالله بن عمرالشاطری پس از او اداره امور را به دست گرفت <ref>المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الأول والثانی. جدة، السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 140، 455. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 2 ینایر 2020.</ref>.  


=تالیفات=
== تالیفات ==
وی کتابهای متعددی را حفظ کرده است که عبارتند از:
کتاب‌هایی که از او به جای مانده است عبارتند از<ref>بلفقیه, صالح بن عبدالإله (1428 هـ). دخول وقت صلاة العصر من التقریب إلى التحقیق (PDF). تریم، الیمن. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 05 أکتوبر 2019.</ref>:
* «بغیة المسترشدین فی تلخیص فتاوى بعض الأئمة من العلماء المتأخرین»
* «غایة المراد من تلخیص فتاوى ابن زیاد»
* «منحة العزیز الکریم فی زیارة تربة تریم»
* «شمس الظهیرة الضاحیة المنیرة» فی أنساب السادة العلویة
* «الدر المنثور المستخرج من أبحر شجرة السادة البدور»
* «حاشیة على ربع التنبیه»
* «نبذة یسیرة فی أحکام الحج وسننه»
* «الهدیة العظیمة لمن أراد التعلم وتعلیمه» نبذة فی الفقه
* «الشجرة العلویة الکبرى»
* جدول لمعرفة الأوقات وزیادة اللیل والنهار وضدها ومعرفة النجوم والأبراج


به منظور راهنمایی در جمع بندی فتاوای برخی از ائمه از علمای متأخر
== وفات ==
«هدف نهایی از تلخیص فتاوای ابن زیاد»
او در نیمه ماه صفر سال 1320 هجری قمری در تریم وفات یافت و مزارش در زنبل در کنار قبر محمد بن عبدالله بعلوی صاحب مسجد مقالد است.<ref> باکثیر, عبدالله بن محمد (1405 هـ). رحلة الأشواق القویة إلى مواطن السادة العلویة. صفحة 52.</ref>
اعطای آن عزیز در دیدار تربت تریم
«آفتاب ظهر حومه تابناک» در شجره نامه آقایان بالا
«دور آلمانتور استخراج شده از درخت ملوان آقایان بودور»
"پانوشتی به یک چهارم هشدار"
«مقدمه‌ای بر احکام و سنت‌های حج»
«هدیه بزرگ برای کسانی که می خواهند یاد بگیرند و آموزش دهند» مختصری در فقه
"درخت بزرگ بالا"
سفره ای برای شناخت زمان ها و افزایش شب و روز و اضداد آنها و شناخت ستارگان و برج ها


=وفات=
==پانویس==
او در نیمه ماه صفر سال 1320 هجری قمری در طارم وفات یافت و آن شب شنبه بود و اما تشییع جنازه تا دفن او بعد از نماز عصر روز شنبه بود و مزارش در قم است . خاک زنجبیل معروفی که در کنار قبر محمد بن عبدالله بعلوی صاحب مسجد مکلد زیارت می شود.
{{پانویس}}


=منبع=
== منابع ==
معروف، علی بن عبدالرحمن. توضیح سینه ها (PDF) . طارم، یمن: دارالاصول.
المشهور, علی بن عبدالرحمن. شرح الصدور (PDF). تریم، الیمن: دار الأصول.


=پانویس=




[[رده: شخصیت های جهان اسلام]]
[[رده:شخصیت‌ها]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان اهل سنت]]
[[رده:یمن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۴

عبدالرحمن بن محمد المشهور
نام کاملعبدالرحمن بن محمد المشهور
اطلاعات شخصی
سال تولد1250 ق، ۱۲۱۳ ش‌، ۱۸۳۵ م
محل تولدحضرموت، یمن
سال درگذشت1320 ق، ۱۲۸۱ ش‌، ۱۹۰۳ م
محل درگذشتحضرموت، یمن
دیناسلام، اهل سنت، شافعی
استادان
  • أحمد بن علی الجنید
  • عمر بن حسن الحداد
  • عیدروس بن عمرالحبشی
  • محمد بن إبراهیم بلفقی
شاگردان
  • پسرش علی بن عبدالرحمن المشهور
  • علوی بن عبدالرحمن المشهور
  • عبدالله بن علی بن شهاب‌الدین
  • عبدالله بن علوی الحبشی
آثار
  • حاشیة على ربع التنبیه
  • نبذة یسیرة فی أحکام الحج وسننه
  • الشجرة العلویة الکبرى
فعالیت‌ها
  • فقیه
  • مصلح اجتماعی

عبدالرحمن بن محمد المشهور (1250 - 1320ق) امام جماعت، فقیه شافعی، نسب‌شناس و مفتی ممالک حضرمی بود.[۱] در علوم مختلف از جمله فقه، حدیث، نجوم، نسب و غیره مهارت داشت [۲]. او آثار فقهی را تألیف کرد که بعد از او مرجع شد. مانند کتاب «بغیة المسترشدین». او اولین مدیر مرکز علمی تریم است.

نسب

عبدالرحمن بن محمد بن حسین بن عمر بن عبدالله بن محمد المشهور بن أحمد بن محمد بن أحمد شهاب‌الدین الأصغر بن عبدالرحمن القاضی بن أحمد شهاب‌الدین الأکبر بن عبدالرحمن بن علی بن أبی‌بکر السکران بن عبدالرحمن السَقّاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن علی بن أبی‌طالب و علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است.

وی سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.

تولد و تربیت

وی در بیست و نهم شعبان سال 1250 هجری قمری در تریم حضرموت متولد شد. مادرش شیخه دختر عبدالرحمن بن علی الحداد است[۳]. از ابتدا عابد و دوستدار خیر و اهل خیر بود و دوست داشت صدقه را پنهانی عطا کند و در خفا اطاعت کند. در سنین جوانی از کتاب‌ها رونویسی می‌کرد و دستمزد آن را صدقه می‌داد. در دوازده سالگی حافظ قرآن شد. سپس به طلب علم پرداخت و کوشید تا از همسالان خود پیشی گرفت و در بیست و یک سالگی اجازه تدریس یافت و شاگردان از جاهای مختلف نزد او می‌آمدند تا جایی که بسیاری از اساتیدش در گوشه مسجد شیخ علی بن ابوبکر السکران و دیگر مجالس خصوصی و عمومی به درس او می‌آمدند و بعد از ظهر به تدریس عرفان و حدیث و سیره روحیاتش می‌پرداخت.

اساتید

نزد بسیاری از علمای بزرگ از وادی حضرموت و حرمین شریفین کسب علم کرد از جمله[۴]:

  • أحمد بن علی الجنید
  • عمر بن حسن الحداد
  • عیدروس بن عمرالحبشی
  • محمد بن إبراهیم بلفقیه
  • حامد بن عمر بافرج
  • عمر بن عبدالله الزاهر
  • محسن بن علوی السَقّاف
  • عبدالرحمن بن علی السَقّاف
  • محمد بن حسین الحبشی
  • أحمد بن زینی دحلان
  • علوی بن سَقّاف الجفری
  • محمد بن عبدالله باسودان
  • عبدالله بن حسین بن طاهر
  • حسن بن صالح البحر
  • أبوبکر بن عبدالله العطاس
  • أحمد بن محمد المحضار
  • عبدالله بن أحمد بلفقیه
  • أحمد بن عبدالله عیدید

شاگردان

از جمله کسانی که از علم او بهره بردند، عبارتند از[۵]:

  • پسرش علی بن عبدالرحمن المشهور
  • علوی بن عبدالرحمن المشهور
  • عبدالله بن علی بن شهاب‌الدین
  • عبدالله بن علوی الحبشی
  • محمد بن سالم السری
  • محمد بن حسن عیدید
  • عمر بن عیدروس العیدروس
  • عبدالباری بن شیخ العیدروس
  • أبوبکر بن عبدالرحمن بن شهاب‌الدین
  • حسین بن أحمد الکاف
  • سالم بن حفیظ بن الشیخ أبی‌بکر بن سالم
  • عبدالله بن عمرالشاطری
  • أبوبکر بن أحمد الخطیب
  • محمد بن عوض بافضل
  • محمد بن أبی‌بکر باذیب

فعالیت‌ها

بیشتر وقت خود را صرف مطالعات علمی و تدریس می‌کرد. او دریایی از علوم مختلف اعم از فقه، تفسیر، حدیث، اصول، عرفان و نجوم و مانند آن بود[۶]. اگر به تدریس اشتغال نداشت، به فتوا، تألیف، خواندن و تنقیح، یا نوشتن شجره‌نامه‌های انساب، یا جدول سازی در نجوم برای پی بردن به اول وقت نماز و غیر آن مشغول بود و یا به امور عام المنفعه غیر علمی‌مانند تلاش برای آشتی دادن رابطه‌ها و اصلاح زوایای آسیب دیده و معابد و خاک در تریم و غیر آن می‌پرداخت.[۷]

در آغاز قرن چهاردهم هجری قمری مرکز علمی تریم برای تدریس علوم دینی و عربی افتتاح شد و سرپرستی و رهبری علمی کامل به عبدالرحمن بن محمد المشهور واگذار شد. سپس شاگردش عبدالله بن عمرالشاطری پس از او اداره امور را به دست گرفت [۸].

تالیفات

کتاب‌هایی که از او به جای مانده است عبارتند از[۹]:

  • «بغیة المسترشدین فی تلخیص فتاوى بعض الأئمة من العلماء المتأخرین»
  • «غایة المراد من تلخیص فتاوى ابن زیاد»
  • «منحة العزیز الکریم فی زیارة تربة تریم»
  • «شمس الظهیرة الضاحیة المنیرة» فی أنساب السادة العلویة
  • «الدر المنثور المستخرج من أبحر شجرة السادة البدور»
  • «حاشیة على ربع التنبیه»
  • «نبذة یسیرة فی أحکام الحج وسننه»
  • «الهدیة العظیمة لمن أراد التعلم وتعلیمه» نبذة فی الفقه
  • «الشجرة العلویة الکبرى»
  • جدول لمعرفة الأوقات وزیادة اللیل والنهار وضدها ومعرفة النجوم والأبراج

وفات

او در نیمه ماه صفر سال 1320 هجری قمری در تریم وفات یافت و مزارش در زنبل در کنار قبر محمد بن عبدالله بعلوی صاحب مسجد مقالد است.[۱۰]

پانویس

  1. الزرکلی, خیر الدین (2002). الأعلام (PDF). الجزء الثالث. بیروت، لبنان: دار العلم للملایین. صفحة 334. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 22 سبتمبر 2020.
  2. زبارة, محمد بن محمد (1376 هـ). أئمة الیمن بالقرن الرابع عشر للهجرة. القاهرة، مصر: المطبعة السلفیة ومکتبتها. صفحة 378.
  3. الکاف, عمر بن علوی (1422 هـ). الخبایا فی الزوایا (PDF). بیروت، لبنان: دار الحاوی. صفحة 70.
  4. باذیب, محمد بن أبی بکر (1430 هـ). جهود فقهاء حضرموت فی خدمة المذهب الشافعی (PDF). الجزء الثانی. عمان، الأردن: دار الفتح. صفحة 1022.
  5. ابن الشیخ أبی بکر بن سالم, سالم بن حفیظ (1426 هـ). منحة الإله فی الاتصال ببعض أولیاه. تریم، الیمن: دار المقاصد. صفحة 97.
  6. عیدید, محمد بن حسن (1433 هـ). إتحاف المستفید بذکر من أخذ عنهم وواخاهم السید محمد بن حسن عیدید. صفحة 267.
  7. المشهور, أبو بکر بن علی. لوامع النور. الجزء الأول. صنعاء، الیمن: دار المهاجر. صفحة 173.
  8. المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الأول والثانی. جدة، السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 140، 455. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 2 ینایر 2020.
  9. بلفقیه, صالح بن عبدالإله (1428 هـ). دخول وقت صلاة العصر من التقریب إلى التحقیق (PDF). تریم، الیمن. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 05 أکتوبر 2019.
  10. باکثیر, عبدالله بن محمد (1405 هـ). رحلة الأشواق القویة إلى مواطن السادة العلویة. صفحة 52.

منابع

المشهور, علی بن عبدالرحمن. شرح الصدور (PDF). تریم، الیمن: دار الأصول.