ابراهیم الخواص: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'متقی ترین' به 'متقی‌ترین') |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''أبواسحق إبرهیم بن أحمد بن إسماعیل الخواص''' یا ابراهیم خواص از اهالی ری در کشور [[ایران]] بود و به شغل حصیر بافی اشتغال داشت و به همین دلیل به خواص مشور شد. او یکی از علمای بزرگ [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص220-222، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. ابوعبدالرحمن سلمی او را با عنوان یکی از متقی‌ترین مشایخ زمان خود نام برده است. وی از معاصران [[جنید بغدادی|جنید]] و [[ابوالحسین نوری|ابوالحسین نوری]] بود. او از جمله کسانی بود که بسیار اهل توکل و سفرهای مکرر به [[مکه]] و جاهای دیگر به تنهایی داشته است و کتابهایی تألیف کرده که جعفر خالدی و دیگران از آنها نقل کرده‌اند<ref>تاریخ بغداد، تألیف: الخطیب البغدادی، ج6، ص7-9</ref>. | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
==درباره علم== | == درباره علم == | ||
علم کثرت روایت نیست; عالم کسی است که از علم پیروی | علم کثرت روایت نیست; عالم کسی است که از علم پیروی می‌کند و از آن استفاده نموده و به [[سنت]] اقتدا نماید، هرچند علمش زیاد نباشد. | ||
==دوای روح== | == دوای روح == | ||
دوای قلب و روح به پنج عمل است: تلاوت [[قرآن]] با تدبر، خالی نگه داشتن شکم (پرخوری نکردن)، نماز شب، تضرع در هنگام سحر و همنشینی با صلحا<ref>النور السافر عن أخبار القرن العاشر، تألیف: العیدروس، ج1، ص51</ref>. | دوای قلب و روح به پنج عمل است: تلاوت [[قرآن]] با تدبر، خالی نگه داشتن شکم (پرخوری نکردن)، نماز شب، تضرع در هنگام سحر و همنشینی با صلحا<ref>النور السافر عن أخبار القرن العاشر، تألیف: العیدروس، ج1، ص51</ref>. | ||
==صبر و شکیبایی== | == صبر و شکیبایی == | ||
کسی که شکیبایی نورزد پیروزی نیابد؛ [[شیطان]] به وسیله دو وسیله انسان را به خود نزدیک | کسی که شکیبایی نورزد پیروزی نیابد؛ [[شیطان]] به وسیله دو وسیله انسان را به خود نزدیک می‌کند. اول فقر و دوم طمع است<ref>حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم الأصبهانی، ج10، ص326</ref>. | ||
=وفات= | =وفات= | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
وی در سال 291 هجری قمری منطبق با 904 میلادی در مسجد شهر ری درگذشت و غسل و دفن به وسیله یوسف بن الحسین انجام شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A5%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A7%D9%84%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B5#cite_note-3 إبراهیم الخواص]</ref>. | وی در سال 291 هجری قمری منطبق با 904 میلادی در مسجد شهر ری درگذشت و غسل و دفن به وسیله یوسف بن الحسین انجام شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A5%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A7%D9%84%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B5#cite_note-3 إبراهیم الخواص]</ref>. | ||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:تصوف]] | |||
[[رده: تصوف]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۳
| نام | أبو اسحق إبرهیم بن أحمد بن إسماعیل الخواص |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابراهیم خواص |
| درگذشت | 291ق |
أبواسحق إبرهیم بن أحمد بن إسماعیل الخواص یا ابراهیم خواص از اهالی ری در کشور ایران بود و به شغل حصیر بافی اشتغال داشت و به همین دلیل به خواص مشور شد. او یکی از علمای بزرگ تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود[۱]. ابوعبدالرحمن سلمی او را با عنوان یکی از متقی‌ترین مشایخ زمان خود نام برده است. وی از معاصران جنید و ابوالحسین نوری بود. او از جمله کسانی بود که بسیار اهل توکل و سفرهای مکرر به مکه و جاهای دیگر به تنهایی داشته است و کتابهایی تألیف کرده که جعفر خالدی و دیگران از آنها نقل کرده‌اند[۲].
گفتار
درباره علم
علم کثرت روایت نیست; عالم کسی است که از علم پیروی می‌کند و از آن استفاده نموده و به سنت اقتدا نماید، هرچند علمش زیاد نباشد.
دوای روح
دوای قلب و روح به پنج عمل است: تلاوت قرآن با تدبر، خالی نگه داشتن شکم (پرخوری نکردن)، نماز شب، تضرع در هنگام سحر و همنشینی با صلحا[۳].
صبر و شکیبایی
کسی که شکیبایی نورزد پیروزی نیابد؛ شیطان به وسیله دو وسیله انسان را به خود نزدیک می‌کند. اول فقر و دوم طمع است[۴].
وفات
وی در سال 291 هجری قمری منطبق با 904 میلادی در مسجد شهر ری درگذشت و غسل و دفن به وسیله یوسف بن الحسین انجام شد[۵].