ابن مسروق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' نظاره گر ' به ' نظاره‌گر ') |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
! | !أبوالعباس أحمد بن محمد بن مسروق الطوسی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''أبوالعباس أحمد بن محمد بن مسروق الطوسی''' یکی از علمای بزرگ [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری بود. [[ابوعبدالرحمان سلمی|ابوعبدالرحمن سلمی]] در مورد او می‌گوید: او از قدما و بزرگان مشایخ تصوف بود<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص189-193، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. ذهبی نیز در مورد او می‌گوید: الشیخ الزاهد الجلیل الإمام شیخ الصوفیة<ref>سیر أعلام النبلاء، تألیف: الذهبی، ج13، 294-295</ref>.اصل او از طوس ساکن [[بغداد]] و شاگردی [[حارث المحاسبی|الحارث المحاسبی]]، [[سری سقطی|السری السقطی]]، محمد بن منصور الطوسی، و محمد بن الحسین البُرجلانی را کرده است. او در [[حدیث]] از علی بن الجعد، خلف بن هشام، [[احمد بن حنبل|أحمد بن حنبل]]، علی بن المدینی و بعد از آنان نقل کرده است و أبوبکر الشافعی، جعفر الخلدی، حبیب القزاز، مخلد الباقرحی، ابن عبید العسکری، أبوبکر الإسماعیلی و دیگرانی از این دست از او نقل حدیث کرده‌اند. در مقامات ابن مسروق رویایی منقول از [[جنید بغدادی]] است که گروهی در حال حرکت بودند پرسیدم به کجا گفتند به زیارت ابن مسروق گفت چرا گفتند چون او انیس درگاه الهی است<ref>تاریخ بغداد، تألیف: الخطیب البغدادی، ج5، 102</ref>. | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
هر که در | هر که در اندیشه‌های دلش نظاره‌گر [[خدا]] باشد، [[خداوند]] او را در حرکات اعضا حفظ می‌کند<ref>صفوة الصفوة، تألیف: ابن الجوزی، ج4، ص129، دار المعرفة، ط1979</ref>. | ||
خداوند دنیا را با تنهایی عجین کرده است تا انس اطاعت کنندگان فقط با خداوند باشد. | خداوند دنیا را با تنهایی عجین کرده است تا انس اطاعت کنندگان فقط با خداوند باشد. | ||
درخت معرفت از آب تفکر سیراب | درخت معرفت از آب تفکر سیراب می‌شود. درخت غفلت از آب جهل سیراب می‌شود. درخت توبه با آب ندامت سیراب می‌شود. درخت عشق و محبت از آب توافق، مراقبت وایثار سیراب می‌شود. | ||
تصوف: خالی از اسراری است که از آن منزه است، و متعلق به آنچه لازمه آن است. | تصوف: خالی از اسراری است که از آن منزه است، و متعلق به آنچه لازمه آن است. | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
=وفات= | =وفات= | ||
ابوالعباس بن مسروق در روز یکشنبه 10 صفر سال 298 هجری قمری وفات یافت و 299 گفته شده است.وی در هشتاد و چهار سالگی در قبرستان باب حرب به خاک سپرده شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%B3%D8%B1%D9%88%D9%82#cite_note-%D8%B5%D9%81%D9%88%D8%A9-4 ابن مسروق]</ref>. | ابوالعباس بن مسروق در روز یکشنبه 10 صفر سال 298 هجری قمری وفات یافت و 299 گفته شده است. وی در هشتاد و چهار سالگی در قبرستان باب حرب به خاک سپرده شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%B3%D8%B1%D9%88%D9%82#cite_note-%D8%B5%D9%81%D9%88%D8%A9-4 ابن مسروق]</ref>. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده:تصوف]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۵
أبوالعباس أحمد بن محمد بن مسروق الطوسی یکی از علمای بزرگ تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود. ابوعبدالرحمن سلمی در مورد او می‌گوید: او از قدما و بزرگان مشایخ تصوف بود[۱]. ذهبی نیز در مورد او می‌گوید: الشیخ الزاهد الجلیل الإمام شیخ الصوفیة[۲].اصل او از طوس ساکن بغداد و شاگردی الحارث المحاسبی، السری السقطی، محمد بن منصور الطوسی، و محمد بن الحسین البُرجلانی را کرده است. او در حدیث از علی بن الجعد، خلف بن هشام، أحمد بن حنبل، علی بن المدینی و بعد از آنان نقل کرده است و أبوبکر الشافعی، جعفر الخلدی، حبیب القزاز، مخلد الباقرحی، ابن عبید العسکری، أبوبکر الإسماعیلی و دیگرانی از این دست از او نقل حدیث کرده‌اند. در مقامات ابن مسروق رویایی منقول از جنید بغدادی است که گروهی در حال حرکت بودند پرسیدم به کجا گفتند به زیارت ابن مسروق گفت چرا گفتند چون او انیس درگاه الهی است[۳].
گفتار
هر که در اندیشه‌های دلش نظاره‌گر خدا باشد، خداوند او را در حرکات اعضا حفظ می‌کند[۴].
خداوند دنیا را با تنهایی عجین کرده است تا انس اطاعت کنندگان فقط با خداوند باشد.
درخت معرفت از آب تفکر سیراب می‌شود. درخت غفلت از آب جهل سیراب می‌شود. درخت توبه با آب ندامت سیراب می‌شود. درخت عشق و محبت از آب توافق، مراقبت وایثار سیراب می‌شود.
تصوف: خالی از اسراری است که از آن منزه است، و متعلق به آنچه لازمه آن است.
وفات
ابوالعباس بن مسروق در روز یکشنبه 10 صفر سال 298 هجری قمری وفات یافت و 299 گفته شده است. وی در هشتاد و چهار سالگی در قبرستان باب حرب به خاک سپرده شد[۵].