ابوالحسن سلیمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'نمی شود' به 'نمی‌شود') |
جز (جایگزینی متن - 'کج اندیش' به 'کج‌اندیش') |
||
| (۵۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = ابوالحسن سلیمانی | |||
| تصویر = | |||
''''' | | نام = ابوالحسن سلیمانی | ||
| نام‌های دیگر = ابوالحسن مصطفی السلیمانی | |||
| سال تولد = ۱۹۵۸ م | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = منصوره، مصر | |||
| سال درگذشت = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | ابو عبدالرحمن مقبل بن‌هادی وداعی | ابن باز | عبدالله بن عبدالرحمن الجبرین}} | |||
| شاگردان = | |||
| دین = اسلام | |||
| مذهب = اهل سنت | |||
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | الدفاع عن أهل الاتباع | السراج الوهاج فی صحیح المنهاج | فتنة التفجیرات والاغتیالات: الأسباب والآثار والعلاج}} | |||
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه عمودی | رئیس انجمن اهل حدیث در یمن | رییس مرکز علمی ارالحدیث در مأرب | تالیف و تدریس}} | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''ابوالحسن السلیمانی''' یا ابوالحسن مصطفی بن اسماعیل بن سید احمد سلیمانی<ref>الموقع الخاص للشيخ أبي الحسن نسخة محفوظة 27 أبريل 2017 علی موقع واي باك مشين.</ref>، رئیس انجمن [[اهل حدیث]] در [[یمن]] و رییس مرکز علمی دارالحدیث در مأرب است. | |||
==تولد== | |||
او در ۱۴ ژانویه ۱۹۵۸ م در جمهوری عربی [[مصر]]، در روستایی در استان منصوره به دنیا آمد و در یک خانواده مذهبی بزرگ شد، بخش عمده‌ای از [[قرآن]] را در کودکی و در ابتدای دوره دبستان حفظ کرد. | |||
==تربیت و تحصیل== | |||
ابتدا در مدارس آکادمیک تحصیل کرد. در سال ۱۴۰۰ ه.ق از مصر به یمن سفر کرد، به مدت سه ماه به عنوان معلم در منطقه خولان، قبیله بنی بهلول کار کرد. سپس به ولایت مأرب سفر کرد. ورودش به آنجا همزمان شد با افتتاح مدارس وطنی علوم اسلامی و حفظ قرآن کریم که متعلق به [[عبدالعزیز بن عبدالله بن باز]] در مأریب وادی عبیده بود. او چندین سال در آنجا به عنوان معلم کار می‌کرد. سپس خود را وقف یادگیری [[فقه]] و [[علوم حدیث]] کرد. در سال ۱۴۰۶ با شیخ ابو عبدالرحمن مقبل الوداعی از استان مأرب دیدار کرد و شیخ ابوالحسن پرسش‌های مهمی در علم حدیث از او کرد و در کتاب "المقترح فی الإجابة عن أسئلة المصطلح" اثر شیخ مقبل چاپ شد. | |||
ابوالحسن در سال ۱۴۰۹ به دارالحدیث دمّاج در استان صعدة سفر کرد و سه ماه نزد شیخ ابو عبدالرحمن مقبل بن‌هادی وداعی ماند و در درس‌هایش شرکت کرد و در مسائل تبلیغ عمومی و خصوصی نشست و کتاب "شفاء العلیل بألفاظ وقواعد الجرح والتعدیل" را در آن زمان چاپ کرد. | |||
سپس به مأرب بازگشت و به تبلیغ دین و تالیف و تدریس در دارالحدیث ادامه داد. و بعد از آن دعوت خود را به شبوة و حضرموت و جوف که استان‌های مجاور مأرب هستند گسترش داد. در سال ۱۴۱۷ ق به ریاض سفر کرد و چند ماه پای درس شیخ ابن باز نشست و در درس‌های او در مسجد بزرگ شرکت نمود. او همچنین برخی از درس‌های شیخ عبدالله بن عبدالرحمن الجبرین و درس‌های شیخ محمد بن صالح العثیمین در زمانی که در ریاض و مکه بود شرکت کرد و قبل از آن در سال ۱۴۱۰ه. ق با [[شیخ البانی]] در [[مدینة النبی]] ملاقات کرد و با او یک برنامه علمی در علم حدیث ضبط کرد و مدتی با او در مکه نشست و از او بهره برد. | |||
در سال ۱۴۱۶ه. ق به اردن سفر کرد و در آنجا نیز از شیخ البانی بهره برد و در حدود 12 جلسه و هر جلسه از عصر تا عشا از او سوالاتی پرسید و آنها را در نوارهایی که در میان دانشجویان معروف هستند ضبط کرد و سپس به مأرب بازگشت. | |||
==خانواده== | |||
شیخ ابوالحسن پدر ۱۰ پسر، هشت دختر و شوهر سه همسر است. | |||
==تالیفات== | |||
ابوالحسن السلیمانی چند کتاب، نامه و پژوهش در چند حوزه دارد که برخی از آنها چاپ شده و برخی دیگر چاپ نشده‌اند. اما آثار چاپ شده او عبارتند از:<ref>السيرة الذاتية للشيخ أبي الحسن السليماني نسخة محفوظة 25 أكتوبر 2016 علی موقع واي باك مشين.</ref> | |||
* "شفاء العلیل بألفاظ وقواعد الجرح والتعدیل" الجزء الأول. | |||
* "کشف الغمة ببیان خصائص رسول الله صلی الله علیه وعلی آله وسلم والأمة". | |||
* "إتحاف النبیل بأجوبة أسئلة علوم الحدیث والعلل والجرح والتعدیل": الجزء الأول والثانی. | |||
* "سلسلة الفتاوی الشرعیة": الجزء الأول من العدد الأول إلی الثالث عشر. | |||
* "تنویر العینین بأحکام الأضاحی والعیدین". | |||
* "سبیل النجاة فی بیان حکم تارک الصلاة". | |||
* "الدفاع عن أهل الاتباع": مجلدان. | |||
* "السراج الوهاج فی صحیح المنهاج". | |||
* "فتنة التفجیرات والاغتیالات: الأسباب والآثار والعلاج". | |||
* "المتعة فی تعیین ساعة الإجابة یوم الجمعة". | |||
* "الجواهر السلیمانیة بشرح المنظومة البیقونیة". | |||
* "إکمال الفرح بدروس المصطلح". | |||
* | |||
==روش تألیف== | |||
روش کلی او در تألیف: | |||
=== در حدیث === | |||
بررسی و نتیجه‌گیری او به این صورت است که: سندهای مختلف حدیث را گرداوری می‌نماید و هر کدام از آنها را به صورت مستقل بررسی و سپس آنها را با دیگر طریق‌ها مقایسه می‌کند. اگر به یک منشا رسیدند آن حدیث را به زعم وجود علت خفیه‌ای مورد بحث و کنکاش قرار می‌دهد. همچنین معیار ترجیح روایات نزد او همانست که اهل علم عمل می‌کنند و اعتنای بسیاری به قول متقدمین از بزرگان علم حدیث دارد و البته تلاش و دقت متاخرین را نیز نادیده نمی‌گیرد و مورد اعتنا قرار می‌دهد و همیشه اقرار دارد بر اینکه آنها کسانی هستند که به علم متقدمین خدمت کردند، و آن را نابود نکردند. با این حال قایل است که در متقدمین و متاخرین هم میانه رو و هم سخت‌گیر و هم اهل تساهل وجود داشته و دارد. و نیز اینکه نزد متقدمین قراین و اشاراتی بوده است که می‌توانستند به برخی احادیث اشکال کنند که این قرینه‌ها به دست متاخرین نرسیده است؛ پس قول قدما در اشکال به برخی روایات بر استناد متاخرین به ظاهر روایات مقدم است. و این روش به صورت واضح در کتاب‌هایی که نگاشته است، پیداست. | |||
= | === در فقه === | ||
مسئله را باز می‌کند، سپس اختلافی که در آن وجود دارد را بیان می‌نماید و نظر همه علما و دلایل ایشان را در آن مساله می‌گوید و آنها را با معیارهای علم حدیث و علم اصول می‌سنجد و قول ارجح را برمی‌گزیند؛ همانگونه که در کتابش به نام "تنویر العینین فی أحکام الأضاحی والعیدین"این روش پیداست. او نسبت به موضوعی که بزرگان متقدم نسبت به آن نظر نداده‌اند نظر نمی‌دهد. | |||
از نظر او مسایل اختلافی نزد فقهاء، یا این‌گونه است که هر مجتهدی نظری برای خود دارد، و یا مسایلی هستند که مشخص است حق با کدام طایفه است و آن اختلاف ناشی از شبهه بی ارزش یا نظری شاذ یا اشتباهی از ناحیه عالمی است. در نوع اول هر مجتهدی باید بر رای خود بماند و نیازی نیست که به خاطر نظر دیگران از نظر خود عدول کند و مردم می‌توانند از هر یک تقلید کنند. اما در حالت دوم کسی حق تقلید از عالم در اشتباهش را ندارند. اما نباید او را تکفیر کرد یا اهل بدعت و گمراه خواند. مجتهد حتی اگر اشتباه کند ماجور است اما کسانی که با اجماع یقینی مخالفت کند در خطر بزرگی قرار گرفته است. اختلاف نظر علما در مسایل اجتهادی از رحمت و گشایش الهی بر بندگان است و این اختاف موجب دوستی یا دشمنی نیست مگر اینکه کسی بر مبنای هوا و هوس نظر دهد. | |||
همه این نظریات در کتاب‌هایش به نام‌های "السراج الوهاج فی صحیح المنهاج" و "الدفاع عن أهل الاتباع" آمده است. | |||
در سال | ==رتبه‌های علمی== | ||
* کارشناسی ارشد در عقیده، سال 2015 | |||
* پایان‌نامه دکتری نیز در حال آماده شدن در بحث عقیده است. | |||
= | ==مذهب فقهی و تعصب به آن== | ||
=مذهب فقهی و تعصب به آن= | |||
ابوالحسن در مصر بزرگ شد، کشوری که غالب مردم شافعی هستند. پس از آن به کشور یمن رفت که در آنجا نیز بیشتر مردم شافعی هستند؛ اما او تمام کتاب‌های فقهی در مذاهب مختلف را مورد مطالعه قرار داد و هر آنچه را ترجیح داد پذیرفت و به مذهب خاصی پایبند نیست چه برسد به اینکه نسبت به مذهبی تعصب ورزد. او بر این باور است که هر کس از کتاب‌های مذاهب مختلف بهره نبرد خود را محروم ساخته است. | ابوالحسن در مصر بزرگ شد، کشوری که غالب مردم شافعی هستند. پس از آن به کشور یمن رفت که در آنجا نیز بیشتر مردم شافعی هستند؛ اما او تمام کتاب‌های فقهی در مذاهب مختلف را مورد مطالعه قرار داد و هر آنچه را ترجیح داد پذیرفت و به مذهب خاصی پایبند نیست چه برسد به اینکه نسبت به مذهبی تعصب ورزد. او بر این باور است که هر کس از کتاب‌های مذاهب مختلف بهره نبرد خود را محروم ساخته است. | ||
=مواضع سیاسی= | ==مواضع سیاسی== | ||
او در چندین رویداد مربوط به جهان اسلام یا مربوط به یمن فتوا یا | او در چندین رویداد مربوط به [[جهان اسلام]] یا مربوط به یمن [[فتوا]] یا نامه‌های بلند صادر کرده است. رویدادهایی مانند: وقایع [[غزه]]، جنگ [[زیدی]]ها در [[یمن]]، حوادث جنوب [[لبنان]]، تظاهرات متعدد در یمن به دلیل گرانی سوخت، انتخابات ریاست‌جمهوری و محلی، اداره فضیلت در یمن و غیره که این پیام‌ها در اینترنت و جاهای دیگر چاپ و منتشر شده است. | ||
تمایل سیاسی او به سمت جریان [[وهابیت]] و [[عربستان سعودی]] است. | |||
==اتهامات== | |||
اتهامات وارده به او بیشتر توسط افرادی مطرح شده که از شیخ ربیع بن‌هادی المدخلی تقلید می‌کنند و نقطه جمع همه ایشان این است که اهل غلو در دین هستند و از حد فراتر رفته‌اند. | |||
ابوالحسن در چندین نامه علمی به آنها پاسخ داد که این پاسخ‌ها جمع‌آوری شده در دو جلد تحت عنوان: "دفاع از مردم از پیگیری" چاپ شده است که این کتاب بر ضد شبهات آنهاست. و در آن کج بودن روش سرشار از غلو آنها را نشان داده و تناقض‌های فکری و تقلید کورکورانه آنها و مخالفت آنها با مسیر دعوت سلفی در نقاط مختلف و تغییر اصول فکری آنها را بیان کرده است و دلیل همه این کج‌اندیشی‌ها را ترس و تقلید شمرده است. | |||
=== برخورد با مخالفین === | |||
ابوالحسن به مخالفین پاسخ مودبانه و عادلانه داده است و آنچه از حرف آنها حق بوده، پذیرفته و از آنها تشکر کرده است. با آنها از حد تجاوز نکرده و با بزرگواری قبل از عدالت با آنها رفتار کرده است، آنها را عفو می‌کرد و و برای ایشان دعا کرد. این در خصوص جرم‌های آنها در حق شخصی او بود. | |||
اما در خصوص جرم آنها نسبت به دعوت سلفی، همه شبهه‌های ایشان را علمی و با صبر پاسخ داد و هیچ ابهامی باقی نگذاشت. | |||
از جمله مخالفین او کسانی بودند که در تکفیر مبالغه می‌کنند و با ترور و انفجار و هیجان و بی‌قراری ناآرامی‌ها را با ترور و بمب گذاری تحریک می‌نمایند. | |||
او با آنها چندین جلسه گفتگو برگزار کرد که برخی از این جلسات در یمن، بریتانیا و جاهای دیگر ضبط شده‌اند؛ همانگونه که در رد آنها چند کتاب و فتوا نوشته است که مشهورترین آنها کتابش با عنوان "فتنة التفجیرات والاغتیالات: الأسباب، الآثار، العلاج" است. | |||
او مدت‌ها از همه اهل سنت برای توافق نظر دعوت می‌کرد هرچند با او مخالف بودند و آنها را از غلبه فروع بر اصول و متغیرات بر ثابت‌ها پرهیز می‌داد. | |||
او توانست چندین موقعیت گفت وگو با گروه‌های دیگری که با ترور و بمب گذاری، یا هیجان و بی قراری، ناآرامی‌هایی را برانگیخته‌اند ایجاد کند که برخی از آنها در یمن و در بریتانیا و جاهای دیگر ثبت شده‌اند. همچنین به تعدادی از مقاله‌ها و کتاب‌ها پاسخ داده است که مشهورترین آنها کتاب «تحریک بمب گذاری‌ها و ترورها: علل، اثرات، درمان» است. | |||
==فعالیت کاری== | |||
1- حدود (500) دانشجو از جمله صد و بیست نفر با خانواده‌هایشان در دوره‌های دار الحدیث شرکت کرده‌اند. درس‌ها و نگاه اعتدالی این مجموعه توسط فارغ‌التحصیل‌های آن، به استان‌های دیگر، در سنا، دهمر، ایب، تایز، عدن، ابین، لاهج، شبوا، حضرموت، عمران، سعد و الجوف نشر داده می‌شود و با رهبران میانه رو همکاری می‌کنند. | |||
۲- رئیس انجمن مردمی حدیث در یمن که همه دانشجویان شیخ ابوالحسن در سراسر یمن هستند و موسسات خیریه، انجمن‌ها، مراکز علمی زیادی زیر‌مجموعه آن است. | |||
3- ضمن اشتغال به تالیف، تماس‌های مردمی از سراسر یمن را نیز پاسخ می‌دهد و آنها را از افکار و شبهه‌های دینی دور می‌سازد. با سخنرانی و نیز وساطت در اختلافات و مشکلات مردم و حل و فصل آن بر مبنای میانه‌روی به تبلیغ دین معتدل می‌پردازد. | |||
او همچنین اخبار دانشجویان استان‌ها را دنبال می‌کند، فعالیت‌های آنها را بازرسی می‌کند و نوشته‌های آنها را چه ساکن کشور و چه در خارج از کشور مطالعه می‌کند. | |||
= | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
= | ==منابع== | ||
* [https://sulaymani.net/ موقع الشیخ أبوالحسن السلیمانی] | |||
* منتدیات دارالحدیث بمأرب | |||
[[رده: | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان اهل سنت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۰
| ابوالحسن سلیمانی | |
|---|---|
| نام کامل | ابوالحسن سلیمانی |
| نام‌های دیگر | ابوالحسن مصطفی السلیمانی |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | ۱۹۵۸ م، ۱۳۳۶ ش، ۱۳۷۷ ق |
| محل تولد | منصوره، مصر |
| دین | اسلام، اهل سنت |
| استادان |
|
| آثار |
|
| فعالیت‌ها |
|
ابوالحسن السلیمانی یا ابوالحسن مصطفی بن اسماعیل بن سید احمد سلیمانی[۱]، رئیس انجمن اهل حدیث در یمن و رییس مرکز علمی دارالحدیث در مأرب است.
تولد
او در ۱۴ ژانویه ۱۹۵۸ م در جمهوری عربی مصر، در روستایی در استان منصوره به دنیا آمد و در یک خانواده مذهبی بزرگ شد، بخش عمده‌ای از قرآن را در کودکی و در ابتدای دوره دبستان حفظ کرد.
تربیت و تحصیل
ابتدا در مدارس آکادمیک تحصیل کرد. در سال ۱۴۰۰ ه.ق از مصر به یمن سفر کرد، به مدت سه ماه به عنوان معلم در منطقه خولان، قبیله بنی بهلول کار کرد. سپس به ولایت مأرب سفر کرد. ورودش به آنجا همزمان شد با افتتاح مدارس وطنی علوم اسلامی و حفظ قرآن کریم که متعلق به عبدالعزیز بن عبدالله بن باز در مأریب وادی عبیده بود. او چندین سال در آنجا به عنوان معلم کار می‌کرد. سپس خود را وقف یادگیری فقه و علوم حدیث کرد. در سال ۱۴۰۶ با شیخ ابو عبدالرحمن مقبل الوداعی از استان مأرب دیدار کرد و شیخ ابوالحسن پرسش‌های مهمی در علم حدیث از او کرد و در کتاب "المقترح فی الإجابة عن أسئلة المصطلح" اثر شیخ مقبل چاپ شد.
ابوالحسن در سال ۱۴۰۹ به دارالحدیث دمّاج در استان صعدة سفر کرد و سه ماه نزد شیخ ابو عبدالرحمن مقبل بن‌هادی وداعی ماند و در درس‌هایش شرکت کرد و در مسائل تبلیغ عمومی و خصوصی نشست و کتاب "شفاء العلیل بألفاظ وقواعد الجرح والتعدیل" را در آن زمان چاپ کرد.
سپس به مأرب بازگشت و به تبلیغ دین و تالیف و تدریس در دارالحدیث ادامه داد. و بعد از آن دعوت خود را به شبوة و حضرموت و جوف که استان‌های مجاور مأرب هستند گسترش داد. در سال ۱۴۱۷ ق به ریاض سفر کرد و چند ماه پای درس شیخ ابن باز نشست و در درس‌های او در مسجد بزرگ شرکت نمود. او همچنین برخی از درس‌های شیخ عبدالله بن عبدالرحمن الجبرین و درس‌های شیخ محمد بن صالح العثیمین در زمانی که در ریاض و مکه بود شرکت کرد و قبل از آن در سال ۱۴۱۰ه. ق با شیخ البانی در مدینة النبی ملاقات کرد و با او یک برنامه علمی در علم حدیث ضبط کرد و مدتی با او در مکه نشست و از او بهره برد.
در سال ۱۴۱۶ه. ق به اردن سفر کرد و در آنجا نیز از شیخ البانی بهره برد و در حدود 12 جلسه و هر جلسه از عصر تا عشا از او سوالاتی پرسید و آنها را در نوارهایی که در میان دانشجویان معروف هستند ضبط کرد و سپس به مأرب بازگشت.
خانواده
شیخ ابوالحسن پدر ۱۰ پسر، هشت دختر و شوهر سه همسر است.
تالیفات
ابوالحسن السلیمانی چند کتاب، نامه و پژوهش در چند حوزه دارد که برخی از آنها چاپ شده و برخی دیگر چاپ نشده‌اند. اما آثار چاپ شده او عبارتند از:[۲]
- "شفاء العلیل بألفاظ وقواعد الجرح والتعدیل" الجزء الأول.
- "کشف الغمة ببیان خصائص رسول الله صلی الله علیه وعلی آله وسلم والأمة".
- "إتحاف النبیل بأجوبة أسئلة علوم الحدیث والعلل والجرح والتعدیل": الجزء الأول والثانی.
- "سلسلة الفتاوی الشرعیة": الجزء الأول من العدد الأول إلی الثالث عشر.
- "تنویر العینین بأحکام الأضاحی والعیدین".
- "سبیل النجاة فی بیان حکم تارک الصلاة".
- "الدفاع عن أهل الاتباع": مجلدان.
- "السراج الوهاج فی صحیح المنهاج".
- "فتنة التفجیرات والاغتیالات: الأسباب والآثار والعلاج".
- "المتعة فی تعیین ساعة الإجابة یوم الجمعة".
- "الجواهر السلیمانیة بشرح المنظومة البیقونیة".
- "إکمال الفرح بدروس المصطلح".
روش تألیف
روش کلی او در تألیف:
در حدیث
بررسی و نتیجه‌گیری او به این صورت است که: سندهای مختلف حدیث را گرداوری می‌نماید و هر کدام از آنها را به صورت مستقل بررسی و سپس آنها را با دیگر طریق‌ها مقایسه می‌کند. اگر به یک منشا رسیدند آن حدیث را به زعم وجود علت خفیه‌ای مورد بحث و کنکاش قرار می‌دهد. همچنین معیار ترجیح روایات نزد او همانست که اهل علم عمل می‌کنند و اعتنای بسیاری به قول متقدمین از بزرگان علم حدیث دارد و البته تلاش و دقت متاخرین را نیز نادیده نمی‌گیرد و مورد اعتنا قرار می‌دهد و همیشه اقرار دارد بر اینکه آنها کسانی هستند که به علم متقدمین خدمت کردند، و آن را نابود نکردند. با این حال قایل است که در متقدمین و متاخرین هم میانه رو و هم سخت‌گیر و هم اهل تساهل وجود داشته و دارد. و نیز اینکه نزد متقدمین قراین و اشاراتی بوده است که می‌توانستند به برخی احادیث اشکال کنند که این قرینه‌ها به دست متاخرین نرسیده است؛ پس قول قدما در اشکال به برخی روایات بر استناد متاخرین به ظاهر روایات مقدم است. و این روش به صورت واضح در کتاب‌هایی که نگاشته است، پیداست.
در فقه
مسئله را باز می‌کند، سپس اختلافی که در آن وجود دارد را بیان می‌نماید و نظر همه علما و دلایل ایشان را در آن مساله می‌گوید و آنها را با معیارهای علم حدیث و علم اصول می‌سنجد و قول ارجح را برمی‌گزیند؛ همانگونه که در کتابش به نام "تنویر العینین فی أحکام الأضاحی والعیدین"این روش پیداست. او نسبت به موضوعی که بزرگان متقدم نسبت به آن نظر نداده‌اند نظر نمی‌دهد.
از نظر او مسایل اختلافی نزد فقهاء، یا این‌گونه است که هر مجتهدی نظری برای خود دارد، و یا مسایلی هستند که مشخص است حق با کدام طایفه است و آن اختلاف ناشی از شبهه بی ارزش یا نظری شاذ یا اشتباهی از ناحیه عالمی است. در نوع اول هر مجتهدی باید بر رای خود بماند و نیازی نیست که به خاطر نظر دیگران از نظر خود عدول کند و مردم می‌توانند از هر یک تقلید کنند. اما در حالت دوم کسی حق تقلید از عالم در اشتباهش را ندارند. اما نباید او را تکفیر کرد یا اهل بدعت و گمراه خواند. مجتهد حتی اگر اشتباه کند ماجور است اما کسانی که با اجماع یقینی مخالفت کند در خطر بزرگی قرار گرفته است. اختلاف نظر علما در مسایل اجتهادی از رحمت و گشایش الهی بر بندگان است و این اختاف موجب دوستی یا دشمنی نیست مگر اینکه کسی بر مبنای هوا و هوس نظر دهد.
همه این نظریات در کتاب‌هایش به نام‌های "السراج الوهاج فی صحیح المنهاج" و "الدفاع عن أهل الاتباع" آمده است.
رتبه‌های علمی
- کارشناسی ارشد در عقیده، سال 2015
- پایان‌نامه دکتری نیز در حال آماده شدن در بحث عقیده است.
مذهب فقهی و تعصب به آن
ابوالحسن در مصر بزرگ شد، کشوری که غالب مردم شافعی هستند. پس از آن به کشور یمن رفت که در آنجا نیز بیشتر مردم شافعی هستند؛ اما او تمام کتاب‌های فقهی در مذاهب مختلف را مورد مطالعه قرار داد و هر آنچه را ترجیح داد پذیرفت و به مذهب خاصی پایبند نیست چه برسد به اینکه نسبت به مذهبی تعصب ورزد. او بر این باور است که هر کس از کتاب‌های مذاهب مختلف بهره نبرد خود را محروم ساخته است.
مواضع سیاسی
او در چندین رویداد مربوط به جهان اسلام یا مربوط به یمن فتوا یا نامه‌های بلند صادر کرده است. رویدادهایی مانند: وقایع غزه، جنگ زیدی‌ها در یمن، حوادث جنوب لبنان، تظاهرات متعدد در یمن به دلیل گرانی سوخت، انتخابات ریاست‌جمهوری و محلی، اداره فضیلت در یمن و غیره که این پیام‌ها در اینترنت و جاهای دیگر چاپ و منتشر شده است.
تمایل سیاسی او به سمت جریان وهابیت و عربستان سعودی است.
اتهامات
اتهامات وارده به او بیشتر توسط افرادی مطرح شده که از شیخ ربیع بن‌هادی المدخلی تقلید می‌کنند و نقطه جمع همه ایشان این است که اهل غلو در دین هستند و از حد فراتر رفته‌اند.
ابوالحسن در چندین نامه علمی به آنها پاسخ داد که این پاسخ‌ها جمع‌آوری شده در دو جلد تحت عنوان: "دفاع از مردم از پیگیری" چاپ شده است که این کتاب بر ضد شبهات آنهاست. و در آن کج بودن روش سرشار از غلو آنها را نشان داده و تناقض‌های فکری و تقلید کورکورانه آنها و مخالفت آنها با مسیر دعوت سلفی در نقاط مختلف و تغییر اصول فکری آنها را بیان کرده است و دلیل همه این کج‌اندیشی‌ها را ترس و تقلید شمرده است.
برخورد با مخالفین
ابوالحسن به مخالفین پاسخ مودبانه و عادلانه داده است و آنچه از حرف آنها حق بوده، پذیرفته و از آنها تشکر کرده است. با آنها از حد تجاوز نکرده و با بزرگواری قبل از عدالت با آنها رفتار کرده است، آنها را عفو می‌کرد و و برای ایشان دعا کرد. این در خصوص جرم‌های آنها در حق شخصی او بود.
اما در خصوص جرم آنها نسبت به دعوت سلفی، همه شبهه‌های ایشان را علمی و با صبر پاسخ داد و هیچ ابهامی باقی نگذاشت.
از جمله مخالفین او کسانی بودند که در تکفیر مبالغه می‌کنند و با ترور و انفجار و هیجان و بی‌قراری ناآرامی‌ها را با ترور و بمب گذاری تحریک می‌نمایند.
او با آنها چندین جلسه گفتگو برگزار کرد که برخی از این جلسات در یمن، بریتانیا و جاهای دیگر ضبط شده‌اند؛ همانگونه که در رد آنها چند کتاب و فتوا نوشته است که مشهورترین آنها کتابش با عنوان "فتنة التفجیرات والاغتیالات: الأسباب، الآثار، العلاج" است.
او مدت‌ها از همه اهل سنت برای توافق نظر دعوت می‌کرد هرچند با او مخالف بودند و آنها را از غلبه فروع بر اصول و متغیرات بر ثابت‌ها پرهیز می‌داد.
او توانست چندین موقعیت گفت وگو با گروه‌های دیگری که با ترور و بمب گذاری، یا هیجان و بی قراری، ناآرامی‌هایی را برانگیخته‌اند ایجاد کند که برخی از آنها در یمن و در بریتانیا و جاهای دیگر ثبت شده‌اند. همچنین به تعدادی از مقاله‌ها و کتاب‌ها پاسخ داده است که مشهورترین آنها کتاب «تحریک بمب گذاری‌ها و ترورها: علل، اثرات، درمان» است.
فعالیت کاری
1- حدود (500) دانشجو از جمله صد و بیست نفر با خانواده‌هایشان در دوره‌های دار الحدیث شرکت کرده‌اند. درس‌ها و نگاه اعتدالی این مجموعه توسط فارغ‌التحصیل‌های آن، به استان‌های دیگر، در سنا، دهمر، ایب، تایز، عدن، ابین، لاهج، شبوا، حضرموت، عمران، سعد و الجوف نشر داده می‌شود و با رهبران میانه رو همکاری می‌کنند.
۲- رئیس انجمن مردمی حدیث در یمن که همه دانشجویان شیخ ابوالحسن در سراسر یمن هستند و موسسات خیریه، انجمن‌ها، مراکز علمی زیادی زیر‌مجموعه آن است.
3- ضمن اشتغال به تالیف، تماس‌های مردمی از سراسر یمن را نیز پاسخ می‌دهد و آنها را از افکار و شبهه‌های دینی دور می‌سازد. با سخنرانی و نیز وساطت در اختلافات و مشکلات مردم و حل و فصل آن بر مبنای میانه‌روی به تبلیغ دین معتدل می‌پردازد.
او همچنین اخبار دانشجویان استان‌ها را دنبال می‌کند، فعالیت‌های آنها را بازرسی می‌کند و نوشته‌های آنها را چه ساکن کشور و چه در خارج از کشور مطالعه می‌کند.
پانویس
منابع
- موقع الشیخ أبوالحسن السلیمانی
- منتدیات دارالحدیث بمأرب