حسین المحضار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'محمد الباقر' به 'محمد‌الباقر') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = حسین المحضار | |||
| تصویر = | |||
| نام = حسین المحضار | |||
| نام‌های دیگر = حسین ابوبکر المحضار | |||
| سال تولد = 1350 ق | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = حضرموت، یمن | |||
| سال درگذشت = 1420 ق | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = حضرموت، یمن | |||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| دین = اسلام | |||
| مذهب = اهل سنت | |||
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | دموع العشاق | ابتسامات العشاق | أشجان العشاق | حنین العشاق}} | |||
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه عمودی | عضو موسس اتحادیه نویسندگان یمن | عضو هیات رئیسه مجلس عالی خلق | عضو اولین مجلس نمایندگان (سال 1990)}} | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''حسین ابوبکر المحضار''' (1350 - 1420 هجری قمری) شاعر و آهنگساز غزلیات یمنی به عنوان شاعری با استعداد ظاهر شد و بیشتر ملودی ترانه‌های خود را ساخت. بسیاری از هنرمندان در حضرموت یمن و بسیاری از هنرمندان خلیجی و عرب برای او آواز خواندند. المحضار با خلاقیت خود، مدارس آواز یمن و همچنین مکتب شعر صوفیانه و آواز حضرمی را توسعه داد و یکی از شاخه‌های جدید مکتب آواز حضرمی را ایجاد کرد. او با هنرمندی به نام ابوبکر سالم بالفکیه یک دونوازی تشکیل داد که مشهورترین آواز مدرن عربی محسوب می‌شود.<ref> "الشاعر الیمنی حسین المحضار... ثنائیة الکلمة واللحن". اندبندنت عربیة. مؤرشف من الأصل فی 6 سبتمبر 2020.</ref> | |||
== نسب == | |||
=نسب= | حسین بن أبی‌بکر بن حسین بن حامد بن أحمد بن محمد بن علوی بن محمد بن طالب بن علی بن جعفر بن أبی‌بکر بن عمرالمحضار بن الشیخ أبی‌بکر بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولی الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر الصادق]] بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمد‌الباقر]] بن [[علی بن الحسین (زین العابدین)|علی زین‌العابدین]] بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] السبط بن الإمام [[علی بن ابی‌طالب|علی بن أبی‌طالب]] و امام علی، همسر [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]] دختر [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|محمد صلی الله علیه و آله]] است.<ref>"نسب السید المرحوم الشاعر حسین أبوبکر المحضار". منتدیات الشحری. مؤرشف من الأصل فی 12 أکتوبر 2016.</ref> | ||
حسین بن أبی‌بکر بن حسین بن حامد بن أحمد بن محمد بن علوی بن محمد بن طالب بن علی بن جعفر بن أبی‌بکر بن عمرالمحضار بن الشیخ أبی‌بکر بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن السقاف بن محمد | |||
وی سی و هشتمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. | وی سی و هشتمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. | ||
=تولد و تربیت= | == تولد و تربیت == | ||
وی در سال 1350 هجری قمری برابر با 1930 میلادی در شهر الشحر حضرموت به دنیا آمد. او در خانواده‌ای صوفی دارای جایگاه بالای اجتماعی در حضرموت بزرگ شد. او نوه شاعر معروف حسین بن حمید المحضار است و جد مادری‌اش شاعری مشهور به صالح بن احمد خمور بود. اولین تحصیلات خود را در مدرسه مکارم الاخلاق شهر الشحر گذراند و سپس به مرکز علمی الشحر رفت و تحصیلات خود را در آنجا به پایان رساند و به فراگیری قرآن کریم و علوم آن، فقه، توحید، ادبیات زبان و نقد پرداخت. | وی در سال 1350 هجری قمری برابر با 1930 میلادی در شهر الشحر [[حضرموت]] به دنیا آمد. او در خانواده‌ای [[صوفی]] دارای جایگاه بالای اجتماعی در حضرموت بزرگ شد. او نوه شاعر معروف حسین بن حمید المحضار است و جد مادری‌اش شاعری مشهور به صالح بن احمد خمور بود. اولین تحصیلات خود را در مدرسه مکارم الاخلاق شهر الشحر گذراند و سپس به مرکز علمی الشحر رفت و تحصیلات خود را در آنجا به پایان رساند و به فراگیری قرآن کریم و علوم آن، فقه، توحید، ادبیات زبان و نقد پرداخت. | ||
=شعرهای او= | == شعرهای او == | ||
او در سنین پایین شعر | او در سنین پایین شعر می‌سرود و در مجالس حضرمی شرکت می‌کرد، محضار در چهارده سالگی به شعر گفتن پرداخت و در شانزده سالگی مردم شروع به خواندن اشعار او و خواندن آهنگ‌های او کردند. شعر المحضر خودجوش بود و به دلیل کم‌تکلف بودن، متمایز بود. از ویژگی‌هایش این بود که در بیان احساساتش در شعرهایش مهارت داشت. از درایت محضار بود که زبان شعر او همجنس با زبان مردم بود و موجب زدودن خستگی از قلب شنونده می‌شد. از جمله چیزهایی که به یاد داشت این بود که شعرش را در راه خانه تا بازار یا بالعکس می‌سرود و آهنگ می‌ساخت و با قوطی کبریت می‌خواند، چون ساز موسیقی و کوبه ای نمی‌نواخت. | ||
= | == دیوان‌های او == | ||
او چند دیوان منتشر کرد که برخی از آنها عبارتند از: | او چند دیوان منتشر کرد که برخی از آنها عبارتند از: | ||
* «دموع العشاق» (1966) | |||
* «ابتسامات العشاق» (1978) | |||
* «أشجان العشاق» (1999) | |||
* «حنین العشاق» (1999) | |||
== ترانه‌ها == | |||
او غزلیات معروفی دارد، چه در سطح یمن و چه در سطح خلیج و عرب. اشعار او را هنرمندان بسیاری می‌خوانند و همه هنرمندان در حضرموت پخش می‌کنند، در عصر محضار هنرمندی نیست که برای محضار نخوانده باشد. و شعر و الحان او به دلیل سهولت کلمه، سادگی، عمق معنا، حکمت و اعتبار آن برای آیندگان نیز خواهد ماند. | |||
== سوابق اجرایی و افتخارات == | |||
* عضو موسس اتحادیه نویسندگان یمن. | |||
* عضو هیات رئیسه مجلس عالی خلق. | |||
* عضو اولین مجلس نمایندگان (سال 1990). | |||
* دریافت نشان لیاقت درجه یک در ادبیات و هنر (سال 1998). | |||
دولت یمن بنای یادبودی برای او ساخته است که قرنیه‌ای در شهر مکلا به نام او است. | |||
== وفات == | |||
این شاعر در روز شنبه بیست و نهم شوال 1420 هجری قمری مصادف با 5 فوریه 2000 میلادی در زادگاهش شهر الشحر درگذشت و بسیاری از شیعیان در تشییع جنازه وی شرکت کردند. پس از مرگش، موزه ای به نام او در زادگاهش با هزینه بنیاد هایل سعید انعم برای او ساخته شد که شامل تمامی آثار اوست و پذیرای بازدیدکنندگان است.<ref>"رئیس الجمهوریة یعزی بوفاة الشاعر الکبیر حسین أبوبکر المحضار". المرکز الوطنی للمعلومات - الیمن. مؤرشف من الأصل فی 06 سبتمبر 2020.</ref> | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:شخصیت‌ها]] | |||
[[رده:یمن]] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۵۲
| حسین المحضار | |
|---|---|
| نام کامل | حسین المحضار |
| نام‌های دیگر | حسین ابوبکر المحضار |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1350 ق، ۱۳۱۰ ش، ۱۹۳۲ م |
| محل تولد | حضرموت، یمن |
| سال درگذشت | 1420 ق، ۱۳۷۸ ش، ۲۰۰۰ م |
| محل درگذشت | حضرموت، یمن |
| دین | اسلام، اهل سنت |
| آثار |
|
| فعالیت‌ها |
|
حسین ابوبکر المحضار (1350 - 1420 هجری قمری) شاعر و آهنگساز غزلیات یمنی به عنوان شاعری با استعداد ظاهر شد و بیشتر ملودی ترانه‌های خود را ساخت. بسیاری از هنرمندان در حضرموت یمن و بسیاری از هنرمندان خلیجی و عرب برای او آواز خواندند. المحضار با خلاقیت خود، مدارس آواز یمن و همچنین مکتب شعر صوفیانه و آواز حضرمی را توسعه داد و یکی از شاخه‌های جدید مکتب آواز حضرمی را ایجاد کرد. او با هنرمندی به نام ابوبکر سالم بالفکیه یک دونوازی تشکیل داد که مشهورترین آواز مدرن عربی محسوب می‌شود.[۱]
نسب
حسین بن أبی‌بکر بن حسین بن حامد بن أحمد بن محمد بن علوی بن محمد بن طالب بن علی بن جعفر بن أبی‌بکر بن عمرالمحضار بن الشیخ أبی‌بکر بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولی الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین السبط بن الإمام علی بن أبی‌طالب و امام علی، همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است.[۲]
وی سی و هشتمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
وی در سال 1350 هجری قمری برابر با 1930 میلادی در شهر الشحر حضرموت به دنیا آمد. او در خانواده‌ای صوفی دارای جایگاه بالای اجتماعی در حضرموت بزرگ شد. او نوه شاعر معروف حسین بن حمید المحضار است و جد مادری‌اش شاعری مشهور به صالح بن احمد خمور بود. اولین تحصیلات خود را در مدرسه مکارم الاخلاق شهر الشحر گذراند و سپس به مرکز علمی الشحر رفت و تحصیلات خود را در آنجا به پایان رساند و به فراگیری قرآن کریم و علوم آن، فقه، توحید، ادبیات زبان و نقد پرداخت.
شعرهای او
او در سنین پایین شعر می‌سرود و در مجالس حضرمی شرکت می‌کرد، محضار در چهارده سالگی به شعر گفتن پرداخت و در شانزده سالگی مردم شروع به خواندن اشعار او و خواندن آهنگ‌های او کردند. شعر المحضر خودجوش بود و به دلیل کم‌تکلف بودن، متمایز بود. از ویژگی‌هایش این بود که در بیان احساساتش در شعرهایش مهارت داشت. از درایت محضار بود که زبان شعر او همجنس با زبان مردم بود و موجب زدودن خستگی از قلب شنونده می‌شد. از جمله چیزهایی که به یاد داشت این بود که شعرش را در راه خانه تا بازار یا بالعکس می‌سرود و آهنگ می‌ساخت و با قوطی کبریت می‌خواند، چون ساز موسیقی و کوبه ای نمی‌نواخت.
دیوان‌های او
او چند دیوان منتشر کرد که برخی از آنها عبارتند از:
- «دموع العشاق» (1966)
- «ابتسامات العشاق» (1978)
- «أشجان العشاق» (1999)
- «حنین العشاق» (1999)
ترانه‌ها
او غزلیات معروفی دارد، چه در سطح یمن و چه در سطح خلیج و عرب. اشعار او را هنرمندان بسیاری می‌خوانند و همه هنرمندان در حضرموت پخش می‌کنند، در عصر محضار هنرمندی نیست که برای محضار نخوانده باشد. و شعر و الحان او به دلیل سهولت کلمه، سادگی، عمق معنا، حکمت و اعتبار آن برای آیندگان نیز خواهد ماند.
سوابق اجرایی و افتخارات
- عضو موسس اتحادیه نویسندگان یمن.
- عضو هیات رئیسه مجلس عالی خلق.
- عضو اولین مجلس نمایندگان (سال 1990).
- دریافت نشان لیاقت درجه یک در ادبیات و هنر (سال 1998).
دولت یمن بنای یادبودی برای او ساخته است که قرنیه‌ای در شهر مکلا به نام او است.
وفات
این شاعر در روز شنبه بیست و نهم شوال 1420 هجری قمری مصادف با 5 فوریه 2000 میلادی در زادگاهش شهر الشحر درگذشت و بسیاری از شیعیان در تشییع جنازه وی شرکت کردند. پس از مرگش، موزه ای به نام او در زادگاهش با هزینه بنیاد هایل سعید انعم برای او ساخته شد که شامل تمامی آثار اوست و پذیرای بازدیدکنندگان است.[۳]
پانویس
- ↑ "الشاعر الیمنی حسین المحضار... ثنائیة الکلمة واللحن". اندبندنت عربیة. مؤرشف من الأصل فی 6 سبتمبر 2020.
- ↑ "نسب السید المرحوم الشاعر حسین أبوبکر المحضار". منتدیات الشحری. مؤرشف من الأصل فی 12 أکتوبر 2016.
- ↑ "رئیس الجمهوریة یعزی بوفاة الشاعر الکبیر حسین أبوبکر المحضار". المرکز الوطنی للمعلومات - الیمن. مؤرشف من الأصل فی 06 سبتمبر 2020.