ابوالحسین بن هند: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'می شود' به 'می‌شود') |
جز (جایگزینی متن - '[[پیامبر(ص)' به '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا) ') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالحسین بن هند''' که نامش علی بن هند الفارسی قرشی است از علمای و از متصوفه برجسته [[اهل سنت]] در قرن چهارم هجری است<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن | '''ابوالحسین بن هند''' که نامش علی بن هند الفارسی قرشی است از علمای و از متصوفه برجسته [[اهل سنت]] در قرن چهارم هجری است<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص301-303، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. | ||
=توصیف ابوعبدالرحمن سلمی= | =توصیف ابوعبدالرحمن سلمی= | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
=گفتارها= | =گفتارها= | ||
پایبندی به [[کتاب خدا]] و رعایت برای حق در همه احوال و به کتاب خدا چنگ بزنیم، هیچ چیز از امور | پایبندی به [[کتاب خدا]] و رعایت برای حق در همه احوال و به کتاب خدا چنگ بزنیم، هیچ چیز از امور دنی و دنیوی پنهان نیست و زندگی در دنیا او را دچار غفلت نخواهد کرد. | ||
با [[خدا]] آرامش یابید و از خدا فارغ نشوید. زیرا هرکه با خدا آرام گیرد نجات پیدا می‌کند و هر که از خدا فارغ شود هلاک می‌شود و آرامش الهی با یاد اوست که قلب را آرام می‌کند و فارغ شدن از خدا غفلت دائمی است. | با [[خدا]] آرامش یابید و از خدا فارغ نشوید. زیرا هرکه با خدا آرام گیرد نجات پیدا می‌کند و هر که از خدا فارغ شود هلاک می‌شود و آرامش الهی با یاد اوست که قلب را آرام می‌کند و فارغ شدن از خدا غفلت دائمی است. | ||
احترام به [[خداوند]] تبارک و تعالی به شناخت [[حرام]] و احترام به بزرگان است.او قداست خود را در قلب خلقت قرار داد و هرکس از آن محروم شود خداوند حرمت او را از قلوب | احترام به [[خداوند]] تبارک و تعالی به شناخت [[حرام]] و احترام به بزرگان است. او قداست خود را در قلب خلقت قرار داد و هرکس از آن محروم شود خداوند حرمت او را از قلوب می‌برد بنابراین نفرت او دلها ایجاد می‌شود حتی اگر اخلاقش خوب و شرایطش مناسب باشد. [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا) | ||
|پیامبر صلی الله علیه و آله]] می‌فرماید احترام نمودن و گرامی‌داشتن شخص مومن ریش سفید از گرامی‌داشتن عظمت الهی به شمار می‌آید<ref>لواقح الأنوار فی طبقات الأخیار، عبدالوهّاب الشعرانی، ج1، ص97</ref>. | |||
قلبها ظرف و نگهدارنده هستند و هر ظرفی نگهدارنده چیزی است. قلوب اولیای خدا جایگاه معرفت الله هستند. قلبهای عرفا محل محبت خدا و قلب محبان الهی جایگاه شوق به او و دلهای آرزومندانش محل انس با اوست که هر کدام از این احوالات آدابی را طلب می‌کند که اگر مودب به آن آداب نشوید به آنچه که به آن امید دارید هلاک | قلبها ظرف و نگهدارنده هستند و هر ظرفی نگهدارنده چیزی است. قلوب اولیای خدا جایگاه معرفت الله هستند. قلبهای عرفا محل محبت خدا و قلب محبان الهی جایگاه شوق به او و دلهای آرزومندانش محل انس با اوست که هر کدام از این احوالات آدابی را طلب می‌کند که اگر مودب به آن آداب نشوید به آنچه که به آن امید دارید هلاک می‌شوید<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86_%D8%A8%D9%86_%D9%87%D9%86%D8%AF أبوالحسین بن هند]</ref>. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده:تصوف]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۲
| نام | علی بن هند الفارسی قرشی |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابوالحسین بن هند |
| حیات | قرن چهارم هجری |
| مذهب | صوفی اهل تسنن |
ابوالحسین بن هند که نامش علی بن هند الفارسی قرشی است از علمای و از متصوفه برجسته اهل سنت در قرن چهارم هجری است[۱].
توصیف ابوعبدالرحمن سلمی
او را از بزرگان مشایخ صوفیه و علمای فارس معرفی می‌کند. او دارای احولات عرفانی و مقاماتی در سلوک عرفانی بود.
معاصرین
او با اشخاصی مانند: جعفراً الْحذاء و شیوخ وی در فارس همراهی داشته است. او همچنین جنید و عمرالمکی و کسانی از طبقه آنان را همراهی کرده است[۲].
گفتارها
پایبندی به کتاب خدا و رعایت برای حق در همه احوال و به کتاب خدا چنگ بزنیم، هیچ چیز از امور دنی و دنیوی پنهان نیست و زندگی در دنیا او را دچار غفلت نخواهد کرد. با خدا آرامش یابید و از خدا فارغ نشوید. زیرا هرکه با خدا آرام گیرد نجات پیدا می‌کند و هر که از خدا فارغ شود هلاک می‌شود و آرامش الهی با یاد اوست که قلب را آرام می‌کند و فارغ شدن از خدا غفلت دائمی است.
احترام به خداوند تبارک و تعالی به شناخت حرام و احترام به بزرگان است. او قداست خود را در قلب خلقت قرار داد و هرکس از آن محروم شود خداوند حرمت او را از قلوب می‌برد بنابراین نفرت او دلها ایجاد می‌شود حتی اگر اخلاقش خوب و شرایطش مناسب باشد. [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا) |پیامبر صلی الله علیه و آله]] می‌فرماید احترام نمودن و گرامی‌داشتن شخص مومن ریش سفید از گرامی‌داشتن عظمت الهی به شمار می‌آید[۳].
قلبها ظرف و نگهدارنده هستند و هر ظرفی نگهدارنده چیزی است. قلوب اولیای خدا جایگاه معرفت الله هستند. قلبهای عرفا محل محبت خدا و قلب محبان الهی جایگاه شوق به او و دلهای آرزومندانش محل انس با اوست که هر کدام از این احوالات آدابی را طلب می‌کند که اگر مودب به آن آداب نشوید به آنچه که به آن امید دارید هلاک می‌شوید[۴].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص301-303، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ حلیة الأولیاء وطبقات الأصفیاء، أبو نعیم الأصبهانی، ج10، 362-363
- ↑ لواقح الأنوار فی طبقات الأخیار، عبدالوهّاب الشعرانی، ج1، ص97
- ↑ أبوالحسین بن هند