عبدالله بن منازل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'می آید' به 'می‌آید') |
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
=دیدگاه بزرگان در مورد او= | =دیدگاه بزرگان در مورد او= | ||
==دیدگاه عبدالرحمن سلمی== | == دیدگاه عبدالرحمن سلمی == | ||
[[ابوعبدالرحمان سلمی|ابوعبدالرحمن السلمی]] درباره او گفته است که او از بزرگان مشایخ بود و طریقه منحصر به فردی داشت. | [[ابوعبدالرحمان سلمی|ابوعبدالرحمن السلمی]] درباره او گفته است که او از بزرگان مشایخ بود و طریقه منحصر به فردی داشت. | ||
==دیدگاه ابوالقاسم قشیری== | == دیدگاه ابوالقاسم قشیری == | ||
[[ابوالقاسم قشیری]] درباره او گفته است که او از مشایخ طریقه [[ملاتیه]] بود و از پرهیزگاران دوران خود به حساب | [[ابوالقاسم قشیری]] درباره او گفته است که او از مشایخ طریقه [[ملاتیه]] بود و از پرهیزگاران دوران خود به حساب می‌آمد<ref>الرسالة القشیریة، أبو القاسم القشیری، ص25</ref>. | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
از حمدون القصار همراه شد و روش او (طریقه ملاتیه) را از او | از حمدون القصار همراه شد و روش او (طریقه ملاتیه) را از او فراگرفت. او عالم به ظاهر شرع بود و احادیث بسیار نوشته و نقل کرد و ابوعلی ثقفی او را گرامی‌داشت، محترم شمرده و ارج نهاد. | ||
=وفات= | =وفات= | ||
وی در سال 329 یا 330 | وی در سال 329 یا 330 هجری قمری در نیشابور درگذشته است. | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
هیچ کس از یک فریضه کوتاه نمی‌آید، مگر اینکه خداوند متعال او را به ضایع کردن سنت لعنت | هیچ کس از یک فریضه کوتاه نمی‌آید، مگر اینکه خداوند متعال او را به ضایع کردن سنت لعنت می‌کند و در شرف ابتلا به بدعت قرار نمی‌گیرد. | ||
بهترین | بهترین زمان‌های عمرت:1- زمانی که از هوای نفس خود نجات می‌یابی.2- زمانی که از سوءظن دوری می‌کنی. | ||
به زبان حال خود بپرداز و از عیب جویی دیگران بپرهیز <ref>لواقح الأنوار فی طبقات الأخیار، عبدالوهّاب الشعرانی، ج1، ص91-93</ref>. | به زبان حال خود بپرداز و از عیب جویی دیگران بپرهیز <ref>لواقح الأنوار فی طبقات الأخیار، عبدالوهّاب الشعرانی، ج1، ص91-93</ref>. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
برای انسان یک نفس خالصانه و با اخلاص بودن تا آخر دنیا برای او موثر است. | برای انسان یک نفس خالصانه و با اخلاص بودن تا آخر دنیا برای او موثر است. | ||
هر که خود را در نزد مردم برتری بخشید، باید خود را نزد ایشان خوار | هر که خود را در نزد مردم برتری بخشید، باید خود را نزد ایشان خوار شمرد (تواضع کند)، آیا ندیدی که ابراهیم(ع) که خداوند او را هنگامی که به مقام خلیل اللهی رساند او به خداوند عرض کرد: و مرا و پسرانم را از پرستش بت ها بازدار ﴿واجنبنی وَبنی أَن نعْبد الْأَصْنَام﴾. بندگی یعنی رجوع در همه چیز به خدای متعال در حد وسع انسان<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B2%D9%84#cite_note-%D9%82%D8%B4%D9%8A%D8%B1%D9%8A-2 عبدالله بن منازل]</ref>. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده:تصوف]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۷
ابومحمد عبدالله بن محمد ابن منازل از علمای اهل سنت و جماعت و از صوفیان برجسته در قرن چهارم هجری بود[۱].
دیدگاه بزرگان در مورد او
دیدگاه عبدالرحمن سلمی
ابوعبدالرحمن السلمی درباره او گفته است که او از بزرگان مشایخ بود و طریقه منحصر به فردی داشت.
دیدگاه ابوالقاسم قشیری
ابوالقاسم قشیری درباره او گفته است که او از مشایخ طریقه ملاتیه بود و از پرهیزگاران دوران خود به حساب می‌آمد[۲].
اساتید
از حمدون القصار همراه شد و روش او (طریقه ملاتیه) را از او فراگرفت. او عالم به ظاهر شرع بود و احادیث بسیار نوشته و نقل کرد و ابوعلی ثقفی او را گرامی‌داشت، محترم شمرده و ارج نهاد.
وفات
وی در سال 329 یا 330 هجری قمری در نیشابور درگذشته است.
گفتار
هیچ کس از یک فریضه کوتاه نمی‌آید، مگر اینکه خداوند متعال او را به ضایع کردن سنت لعنت می‌کند و در شرف ابتلا به بدعت قرار نمی‌گیرد.
بهترین زمان‌های عمرت:1- زمانی که از هوای نفس خود نجات می‌یابی.2- زمانی که از سوءظن دوری می‌کنی.
به زبان حال خود بپرداز و از عیب جویی دیگران بپرهیز [۳].
برای انسان یک نفس خالصانه و با اخلاص بودن تا آخر دنیا برای او موثر است.
هر که خود را در نزد مردم برتری بخشید، باید خود را نزد ایشان خوار شمرد (تواضع کند)، آیا ندیدی که ابراهیم(ع) که خداوند او را هنگامی که به مقام خلیل اللهی رساند او به خداوند عرض کرد: و مرا و پسرانم را از پرستش بت ها بازدار ﴿واجنبنی وَبنی أَن نعْبد الْأَصْنَام﴾. بندگی یعنی رجوع در همه چیز به خدای متعال در حد وسع انسان[۴].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص277-280، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ الرسالة القشیریة، أبو القاسم القشیری، ص25
- ↑ لواقح الأنوار فی طبقات الأخیار، عبدالوهّاب الشعرانی، ج1، ص91-93
- ↑ عبدالله بن منازل