کاباردینو: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «قوم کابارد (آدیغه) از اقوام آدیغه و ساکن قفقاز شمالی هستند. درباره تعداد شیعی...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - ' فعالیت ها' به ' فعالیت‌ها') |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:کاباردینو.jpg]]<br> | |||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | |||
!نام قوم | |||
!کابارد | |||
|- | |||
|نامهای دیگر | |||
|آدیغه | |||
گروهی از کاباردها در قرن 19 قفقاز را ترک و به ترکیه و کشورهای خاور نزدیک مهاجرت کردند که در آنجا به همراه نژادهای دیگری از آدیغه، چرکس نامیده | |- | ||
|جمعیت | |||
|۱٬۰۶۵٬۴۰۵ | |||
|- | |||
|} | |||
</div> | |||
'''قوم کابارد''' (آدیغه) از اقوام آدیغه و ساکن [[قفقاز]] شمالی هستند. درباره تعداد شیعیان این قوم اطلاعاتی در دست نیست. جمعیت کابارد در روسیه 520 هزار نفر است که از این تعداد 499 هزار نفر در جمهوری [[کاباردینو]]- [[بالکاریا]] ([[قبارطه]]- [[بلغار]]) زندگی می‌کنند. <br> | |||
البته در برخی از منابع، تعداد شیعیان این منطق بین 10 تا 15 هزار نفر براورد می‌شود. [13] کاباردها 55 درصد جمعیت جمهوری کاباردینو- بالکاریا را تشکیل می‌دهند و امروز پرتعدادترین مردم قوم آدیغه در روسیه هستند. | |||
=تاریخچه= | |||
<br> | |||
گروهی از کاباردها در قرن 19 قفقاز را ترک و به ترکیه و کشورهای خاور نزدیک مهاجرت کردند که در آنجا به همراه نژادهای دیگری از آدیغه، چرکس نامیده می‌شوند. بخشی از کاباردها ثلث اول قرن 19 به قسمت علیای رودخانه کوبان کوچ کردند. | |||
<br> | |||
این مردم به همراه گروه‌هایی از آدیغ‌های غربی که توسط روس‌ها در دشت اسکان یافته‌اند امروزه چرکس های روسی قراچای- چرکس را تشکیل می‌دهند (40 هزار نفر). کاباردها اولین بار در فاصله قرون 12 تا 14 به صورت یک قوم مستقل درآمدند؛ یعنی هنگامی که بخشی از آدیغ‌های ساکن در غرب قفقاز به محدوده کنونی شاهزاده نشین های فئودال کابارد کوچک و بزرگ کوچ کردند. | |||
<br> | |||
از سال 1557 کابارد تحت حمایت روسیه بود تا بالأخره در سال 1827 در ترکیب آن قرار گرفت. کاباردها در کنار اقوام دیگر قفقاز شمالی در جنگ قفقاز علیه جور تزاریسم شرکت کردند. سال 1922 ایالت خودمختار کاباردینو- بالکاریا تشکیل شد که در سال 1936 به جمهوری خودمختار مبدل گردید. | |||
<br> | |||
سال 1944 کاباردها نیز در سرنوشت دیگر ملل قفقاز شمالی شریک و به قزاقستان تبعید شدند. تعداد زیادی از تبعیدشدگان در دهه 60، پس از بازسازی جمهوری خودمختار کاباردینو- بالکاریا به سرزمینشان مراجعت کردند. | |||
=مهمترین شخصیت های اسلامی= | |||
=مهمترین فعالیت‌ها= | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:روسیه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۸
| نام قوم | کابارد |
|---|---|
| نامهای دیگر | آدیغه |
| جمعیت | ۱٬۰۶۵٬۴۰۵ |
قوم کابارد (آدیغه) از اقوام آدیغه و ساکن قفقاز شمالی هستند. درباره تعداد شیعیان این قوم اطلاعاتی در دست نیست. جمعیت کابارد در روسیه 520 هزار نفر است که از این تعداد 499 هزار نفر در جمهوری کاباردینو- بالکاریا (قبارطه- بلغار) زندگی می‌کنند.
البته در برخی از منابع، تعداد شیعیان این منطق بین 10 تا 15 هزار نفر براورد می‌شود. [13] کاباردها 55 درصد جمعیت جمهوری کاباردینو- بالکاریا را تشکیل می‌دهند و امروز پرتعدادترین مردم قوم آدیغه در روسیه هستند.
تاریخچه
گروهی از کاباردها در قرن 19 قفقاز را ترک و به ترکیه و کشورهای خاور نزدیک مهاجرت کردند که در آنجا به همراه نژادهای دیگری از آدیغه، چرکس نامیده می‌شوند. بخشی از کاباردها ثلث اول قرن 19 به قسمت علیای رودخانه کوبان کوچ کردند.
این مردم به همراه گروه‌هایی از آدیغ‌های غربی که توسط روس‌ها در دشت اسکان یافته‌اند امروزه چرکس های روسی قراچای- چرکس را تشکیل می‌دهند (40 هزار نفر). کاباردها اولین بار در فاصله قرون 12 تا 14 به صورت یک قوم مستقل درآمدند؛ یعنی هنگامی که بخشی از آدیغ‌های ساکن در غرب قفقاز به محدوده کنونی شاهزاده نشین های فئودال کابارد کوچک و بزرگ کوچ کردند.
از سال 1557 کابارد تحت حمایت روسیه بود تا بالأخره در سال 1827 در ترکیب آن قرار گرفت. کاباردها در کنار اقوام دیگر قفقاز شمالی در جنگ قفقاز علیه جور تزاریسم شرکت کردند. سال 1922 ایالت خودمختار کاباردینو- بالکاریا تشکیل شد که در سال 1936 به جمهوری خودمختار مبدل گردید.
سال 1944 کاباردها نیز در سرنوشت دیگر ملل قفقاز شمالی شریک و به قزاقستان تبعید شدند. تعداد زیادی از تبعیدشدگان در دهه 60، پس از بازسازی جمهوری خودمختار کاباردینو- بالکاریا به سرزمینشان مراجعت کردند.