مسجد مرجانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
||
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مسجد مرجانی''' به دستور کاترین دوم ساخته شد و به افتخار امام جماعت در آن زمان که نام [[شهابالدین مرجانی]] داشت مسجد مرجانی نامیده شد. | |||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:مسجد_مرجانی.jpg]]<br> | <div class="wikiInfo">[[پرونده:مسجد_مرجانی.jpg]]<br> | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
خط ۱۲: | خط ۱۳: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
=تاسیس مسجد مرجانی= | |||
<br> | <br> | ||
مسجد معروف مرجانی [[ | مسجد معروف مرجانی [[شهابالدین مرجانی]] یک شخصیت معروف و معتبر مذهبی [[تاتار]]، روشنگر، فیلسوف، مورخ و قوم شناس، خاورشناس و معلم بود. | ||
مسجد مرجانی در قسمت پایینی دریاچه [[کابان]] در | مسجد مرجانی در قسمت پایینی دریاچه [[کابان]] در [[قازان]] قرار دارد که ساخت آن از سال ۱۷۶۶ آغاز و در سال ۱۷۷۰ به پایان رسید. | ||
<br> | <br> | ||
از شصت مسجد قازان، پایتخت جمهوری تاتارستان، مسجد «مرجانی» قدیمیترین مسجد است. دویست و چهل و پنج سال از عمر این مسجد میگذرد. | |||
<br> | <br> | ||
== نامگذاری == | |||
<br> | <br> | ||
این مسجد به دستور کاترین دوم ساخته شد و به افتخار امام جماعت در آن زمان که نام شهابالدین مرجانی داشت مسجد مرجانی نامیده شد. | |||
<br> | <br> | ||
این مسجد دو طبقه دارای یک مناره است و فضای داخلی آن از معماری سن پترزبورگ، | — طی 40 سال شهابالدین مرجانی در این مسجد خدمت کرد و مدرسه ای وابسته به مسجد دایر کرد که مدرسه «مرجانی» نامیده میشود. | ||
<br> | |||
== معماری == | |||
<br> | |||
این مسجد دو طبقه دارای یک مناره است و فضای داخلی آن از معماری سن پترزبورگ، نقاشیهای تزئینی باروک و تاتار الهام گرفته است. | |||
<br> | |||
به برکت کمکهای مالی و تلاش این مسلمانان، برای نخستین بار در قازان مسجد دوطبقه سنگی ساخته شد. طبقه اول بخش اداری و دوم دو شبستان روبروی یکدیگر. طاقهای زیادی در مسجد هست که کنده کاری روی آنها بشکل انواع گیاهان است. نقشهای رو دیواری آبی و سبز و طلایی، رنگ شدهاند. | |||
<br> | |||
مناره مسجد روی پشت بام چهار ضلعی سبز بر طبق معماری واقعی تاتاری ساخته شده است- مناره ها همانا به این شکل در مساجد زیاد روستایی و شهری پاولژیه و سیبری ساخته میشدند. | |||
<br> | |||
== بازسازی == | |||
<br> | |||
این خانه بازسازی شده و قرار است موزه شهابالدین مرجانی در آنجا دایر شود. تا آن زمان، وسایل یادبود و آثار او که ترجمه و مطالعه میشوند در یکی از اتاقهای بخش اداری وابسته به مسجد قرار دارند.<ref>[https://ir.sputniknews.com/russia/201602201228983/ برگرفته شده از مقاله مسجد مرجانی]</ref> | |||
<br> | |||
== پانویس == | |||
<br> | |||
[[رده:مساجد روسیه]] | |||
[[رده:مساجد]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۷
مسجد مرجانی به دستور کاترین دوم ساخته شد و به افتخار امام جماعت در آن زمان که نام شهابالدین مرجانی داشت مسجد مرجانی نامیده شد.
تاسیس مسجد مرجانی
مسجد معروف مرجانی شهابالدین مرجانی یک شخصیت معروف و معتبر مذهبی تاتار، روشنگر، فیلسوف، مورخ و قوم شناس، خاورشناس و معلم بود.
مسجد مرجانی در قسمت پایینی دریاچه کابان در قازان قرار دارد که ساخت آن از سال ۱۷۶۶ آغاز و در سال ۱۷۷۰ به پایان رسید.
از شصت مسجد قازان، پایتخت جمهوری تاتارستان، مسجد «مرجانی» قدیمیترین مسجد است. دویست و چهل و پنج سال از عمر این مسجد میگذرد.
نامگذاری
این مسجد به دستور کاترین دوم ساخته شد و به افتخار امام جماعت در آن زمان که نام شهابالدین مرجانی داشت مسجد مرجانی نامیده شد.
— طی 40 سال شهابالدین مرجانی در این مسجد خدمت کرد و مدرسه ای وابسته به مسجد دایر کرد که مدرسه «مرجانی» نامیده میشود.
معماری
این مسجد دو طبقه دارای یک مناره است و فضای داخلی آن از معماری سن پترزبورگ، نقاشیهای تزئینی باروک و تاتار الهام گرفته است.
به برکت کمکهای مالی و تلاش این مسلمانان، برای نخستین بار در قازان مسجد دوطبقه سنگی ساخته شد. طبقه اول بخش اداری و دوم دو شبستان روبروی یکدیگر. طاقهای زیادی در مسجد هست که کنده کاری روی آنها بشکل انواع گیاهان است. نقشهای رو دیواری آبی و سبز و طلایی، رنگ شدهاند.
مناره مسجد روی پشت بام چهار ضلعی سبز بر طبق معماری واقعی تاتاری ساخته شده است- مناره ها همانا به این شکل در مساجد زیاد روستایی و شهری پاولژیه و سیبری ساخته میشدند.
بازسازی
این خانه بازسازی شده و قرار است موزه شهابالدین مرجانی در آنجا دایر شود. تا آن زمان، وسایل یادبود و آثار او که ترجمه و مطالعه میشوند در یکی از اتاقهای بخش اداری وابسته به مسجد قرار دارند.[۱]
پانویس