سوره یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۸:

</div>

'''سوره یوسف''' به خاطر بیان یک پارچه و مشروح داستان [[حضرت یوسف]] و سرگذشت او با پدر و برادرانش، یوسف نامگذاری شده است. از لحاظ اندازه و حجم از سوره‌های متوسط و مئون است، و ششمین سوره‌ای است که با حروف مقطعه [ الر ] آغاز می‌شود. این سوره با 111 آیه که یکصد آیه آن به داستان حضرت یوسف(ع) اختصاص دارد. داستان حضرت یوسف(ع) در این سوره از نوجوانی آغاز و با حکومت او در [[مصر]] پایان می‌یابد.

'''سوره یوسف''' به خاطر بیان یک پارچه و مشروح داستان [[حضرت یوسف]] و سرگذشت او با پدر و برادرانش، یوسف نامگذاری شده است. از لحاظ اندازه و حجم از سوره‌های متوسط و مئون است، و ششمین سوره‌ای است که با حروف مقطعه [الر] آغاز می‌شود. این سوره با 111 آیه که یکصد آیه آن به داستان حضرت یوسف(ع) اختصاص دارد. داستان حضرت یوسف(ع) در این سوره از نوجوانی آغاز و با حکومت او در [[مصر]] پایان می‌یابد.

=علت نام‌گذاری=

«سوره يوسف»؛ سبب نام‌گذارى آن به يوسف، آيه چهار به بعد است كه اغلب دربارۀ زندگى حضرت يوسف(ع) سخن مى گويد. اين نام بيش از بيست بار در اين سوره به

كار رفته است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 10، ص 21.</ref>.

خط ۵۷:

[[ابوبصير]] از [[امام صادق(ع)]] روايت كرده كه فرمود: «كسى كه در هر شب يا در هر روز سوره يوسف را بخواند روز قيامت خداوند او را به زيبايى و جمال يوسف(ع) محشور فرمايد، و از هراس آن روز در امان باشد و در ميان بندگان شايسته خدا ممتاز باشد و نيز فرمود: اين سوره در تورات نوشته شده است<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 12، ص 155.</ref>».

اسماعيل‌بن‌أبى‌زياد از امام صادق(ع) از پدرانش از [[رسول خدا(ص)]] روايت كرده كه فرمود: «زنان خود را در غرفه ها (و طبقات فوقانى ساختمان) جاى ندهيد، و نوشتن و سوره يوسف را بدانها تعليم نكنيد<ref>در تفسير نمونه آمده است که: اسناد اين روايات روي‌هم رفته چندان قابل اعتماد نيست و به علاوه در بعضى از روايات عكس اين مطلب ديده مى شود و در آن تشويق به تعليم اين سوره به خانواده ها شده است از اين گذشته دقت در آيات اين سوره نشان مى دهد كه نه تنها هيچ نقطه منفى براى زنان در آن وجود ندارد بلكه ماجراى زندگى آلوده همسر عزيز مصر درس عبرتى است براى همه آنهايى كه گرفتار وسوسه هاى شيطانى مى شوند.</ref> ، بلكه ريسندگى و سوره نور را تعليم‌شان كنيد<ref>رجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 12، ص 155.</ref>».

اسماعيل‌بن‌أبى‌زياد از امام صادق(ع) از پدرانش از [[رسول خدا(ص)]] روايت كرده كه فرمود: «زنان خود را در غرفه ها (و طبقات فوقانى ساختمان) جاى ندهيد، و نوشتن و سوره يوسف را بدانها تعليم نكنيد<ref>در تفسير نمونه آمده است که: اسناد اين روايات روي‌هم رفته چندان قابل اعتماد نيست و به علاوه در بعضى از روايات عكس اين مطلب ديده مى شود و در آن تشويق به تعليم اين سوره به خانواده ها شده است از اين گذشته دقت در آيات اين سوره نشان مى دهد كه نه تنها هيچ نقطه منفى براى زنان در آن وجود ندارد بلكه ماجراى زندگى آلوده همسر عزيز مصر درس عبرتى است براى همه آنهايى كه گرفتار وسوسه هاى شيطانى مى شوند.</ref>، بلكه ريسندگى و سوره نور را تعليم‌شان كنيد<ref>رجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 12، ص 155.</ref>».

=محل و زمان و فضای نزول=

سوره یوسف در [[مكه]] [[نازل]] شده، ولى معدل از [[ابن عباس]] نقل كرده كه گفته است: چهار آيه آن در [[مدينه]] نازل شده و ما بقى در مكه، و آن چهار آيه عبارت است از سه آيه اول سوره، و چهارم آيه «لَقَدْ كانَ فِی يُوسُفَ وَ إِخْوَتِهِ آياتٌ لِلسَّائِلِينَ»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 12، ص 155.</ref>.

سوره يوسف در سال يازدهم [[بعثت]] در مکه نازل شده است<ref>آشنايی با ~~سوره‌ها،ص~~ 44</ref>.

سوره يوسف در سال يازدهم [[بعثت]] در مکه نازل شده است<ref>آشنايی با سوره‌ها، ص 44</ref>.

مروى است كه يهود از رسول اكرم(ص) كه در مكّه بود پرسش كردند يا كسی را نزد آن حضرت فرستادند كه از او درباره پيامبرى پرسش كند كه در [[شام]] بود و پسرش به [[مصر]] رفت و او آنقدر گريه كرد كه كور شد، خداوند در جواب آنها سوره يوسف را به همان قسم كه در [[تورات]] است بلكه دقيقتر و محكمتر يكجا نازل فرمود<ref>تفسير خسروى، ج 4، ص 358</ref>.

خط ۶۹:

سوره يوسف با حروف مقطعه شروع شده است و از سور رائيات است(سوره های يونس و هود و يوسف و إبراهيم و حجر را رائيات يا راآت می نامند.)

ابن مردويه از [[مالک‌ابن‌انس]] روايت کرده است که پيامبر(ص) فرمودند:«خداوند از رائيات تا طواسين را به جای انجيل به من عطا کرده است<ref>فتح القدير، ج 2، ص 479.</ref>.» (رائيات سوره هايی هستند که با «الر» و طواسين سوره هايی هستند که با «طس» و «طسم» شروع شده اند)

سوره يوسف جزو سور مئين (صد آيه ای ها) است [[ابن قتيبه]] می گويد سور مئين سوره هايی هستند که بعد از سور طوال آمده اند علت نامگذاری اين سوره ها به مئين نزديک بودن تعداد آيه های اين سوره ها به عدد صد می باشد<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141</ref>. گفته شده اين سوره ها عبارتند از «بنی إسرائيل، كهف، مريم، طه، ~~أنبياء ،~~ حج ومؤمنون<ref>دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷</ref>». برخی ديگر نيز سور مئين را سوره های «توبه، نحل، هود، يوسف، کهف، بنی اسرائيل، انبياء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده اند<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.

سوره يوسف جزو سور مئين (صد آيه ای ها) است [[ابن قتيبه]] می گويد سور مئين سوره هايی هستند که بعد از سور طوال آمده اند علت نامگذاری اين سوره ها به مئين نزديک بودن تعداد آيه های اين سوره ها به عدد صد می باشد<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141</ref>. گفته شده اين سوره ها عبارتند از «بنی إسرائيل، كهف، مريم، طه، أنبياء، حج ومؤمنون<ref>دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷</ref>». برخی ديگر نيز سور مئين را سوره های «توبه، نحل، هود، يوسف، کهف، بنی اسرائيل، انبياء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده اند<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.

روايتى است كه از رسول خدا(ص) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى تورات و سوره هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.